Αληθινά σας ζηλεύω (με την καλή έννοια, ειλικρινά) κάποιους ρε παίδες και θέλω να το γνωρίζετε εξ αρχής...
Ούτε μάνατζερ ποδοσφαιριστών ή τεχνικοί διευθυντές ευρωπαϊκών clubs δεν θα τα γραφαν τόσο αναλυτικά...
Αν τυχόν δεν υπήρχε και η άλλη όψη του νομίσματος όλα θα ταν καλά, τέλεια, αλλά...Εξηγούμαι άμεσα παρακάτω:
Το κακό του όλου θέματος με τις μεταγραφές είναι ότι, όταν δεν γίνονται όλα (μα όλα δίχως καμία διαφοροποίηση, έτσι? Ούτε μία όμως) όπως τα προτείνετε, τότε ξεχνάτε πολλοί από σας την ιδιότητα σας του οπαδού του Π.Α.Ο.Κ., θυμάστε μόνο αυτήν του "σασταλεγάκια" και με το πρώτο λάθος ή κακό αποτέλεσμα, κλείνετε τα μάτια για όλους τους εχθρούς της Π.Α.Ο.Κ.άρας, στυλ ΕΠΟ, Σούπερ Λίγδα, ΑΡΔ, κοράκια, σημαιοφόρα και μη, ΕΟ, συνεταιράκια του ΠΟΚ, υποκαταστήματα τους κ.τ.λ. και καταφέρεστε, μέχρι και μετά μανίας πολλές φορές, κατά των παιχτών, του προπονητή και της διοίκησης της ομάδας μας, μην σας πω ότι κάποιες φορές παίρνει η μπάλα μέχρι και τις καντίνες!!!
Δυστυχώς λοιπόν τοιουτοτρόπως, ο Π.Α.Ο.Κ. όχι μόνο δεν βοηθιέται να μεγαλώσει απ το εξ ορισμού μεγαλύτερο όπλο του, τους οπαδούς του, αλλά συνήθως με την βοήθεια των υαινών ΑΡΔ, που αναπαράγουν (ή πολλές φορές στημένα καθοδηγούν) τέτοιες αφοριστικές απόψεις, μονάχα για την προσωπική τους κονόμα, όποια ομάδα κι αν υποστηρίζουν (πολλοί αλλόθρησκοι παρεπιδημούν την "Ιερουσαλήμ" του Π.Α.Ο.Κ., το χετε στον νου σας ελπίζω και εύχομαι), πέφτει και ξαναπέφτει σε τεράστια εσωστρέφεια επί πολλά, όλο και περισσότερα κάθε χρόνο, χρόνια...
Αυτός ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται και άσκεφτα ο Π.Α.Ο.Κ.τσής όλο και δηλητηριάζεται και όλο και αλλοτριώνεται...
Καλό λοιπόν θα είναι να λέμε μεν την άποψη μας, προσεκτικά όμως, όμορφα και κυρίως με σεβασμό στην σίγουρα μεγαλύτερη γνώση και εμπειρία που έχουν στον τομέα αυτό οι ικανότατοι επαγγελματίες που έχουμε στον Π.Α.Ο.Κ., αλλά και στην διοίκηση και τον Ιβάν Σαββίδη που τους προσέλαβε και τους έχει εμπιστοσύνη, όπως οφείλουμε!!!!
Και πάνω απ όλα να χουμε κατά νου ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν και λάθη κι όταν είναι Π.Α.Ο.Κ. και τους αγαπάμε και τους στηρίζουμε (που αυτό και μόνο είναι που μας ζητάνε και αποτελεί το δικό μας καθήκον), τότε τους συγχωρούμε για να το αποδείξουμε, όσο μεγάλες απαιτήσεις κι αν έχουμε, οι οποίες κάποιες φορές δεν πληρούνται!
