Paokmania.Gr

paok nafplio έγραψε:
[youtube]NPSvkJZyGPw[/youtube]

gash04 έγραψε:

shark4 έγραψε:Και εγω πιστευω οτι θα " τον πιουνε " οι ασπονδυλοι . Σε αυτο συνηγορει και το δηθεν " ροτεισον " του Κουπερ σε καθε αγωνα που τους εχει αποσυντονισει τελειως .
Και να διακινδυνευσω και μια προβλεψη . Με το συστηματακι που παιζει ντε και καλα ο ρουλης και επειδη εδω δεν υπαρχει Μεντιετα , Κιλι Γκονζαλες και Μοριεντες , οπως στην Βαλενθια, αλλα τα ταγαρια της Παπαναστασιου , προβλεπω οτι θα εχουμε σοου απο Βιερινια και Ελ Ζαρ ...

Θαύμα απο Αη Ποντ άλλαξε τίτλο σελίδα.
:ugeek:




Ο Ώρος —όπως μεταγράφηκε από τους Έλληνες το Hor- ήταν ηλιακός θεός της αιγυπτιακής μυθολογίας. Ταυτιζόταν με τον Απόλλωνα και απεικονίζονταν ως γεράκι ή άνθρωπος με κεφαλή γερακιού. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η επέτειος της γέννησής του εορτάζονταν την τελευταία μέρα του μηνός Επηφί, όταν τα ουράνια σώματα του Ηλίου και της Σελήνης βρίσκονταν σε συζυγία. Κατά μία άλλη εκδοχή, εξαιτίας του γεγονότος ότι το γεράκι είναι ικανό για μακρινές πτήσεις ή διαθέτει μακρινή όραση, το όνομά του αποδίδεται ως ο Μακρινός.

Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν το γεράκι με τη λέξη χορ, ομόηχη μιας άλλης, που σημαίνει «ουρανός». Επειδή το γεράκι πετά σε μεγάλα ύψη, φαντάζονταν τον ουρανό ως θεϊκό γεράκι, τον δε Ήλιο και τη Σελήνη ως τα μάτια του. Το γεγονός ότι το γεράκι απεικονίζεται σε μνημεία εξαιρετικής αρχαιότητας στην αρχαία αρχαία Αίγυπτο, οδηγεί στην υπόθεση μιας λατρείας με πολλούς και ιδιαίτερα ισχυρούς πιστούς που λάτρευαν το γεράκι, το οποίο απεικονίζονταν ακόμη και στα προϊστορικά μνημεία. Από τα πολύ αρχαία χρόνια θεωρείτο ως το κατ' εξοχήν θεϊκό πτηνό ενώ το ιερογλυφικό το οποίο αντιστοιχεί στην έννοια «θεός», είναι ένα γεράκι που κάθεται πάνω σε ένα ξύλο.

Σε όλες τις περιοχές στις οποίες εγκαταστάθηκαν μόνιμα οι πιστοί του γερακιού, λατρεύτηκε ο Ώρος. Ο ρόλος όμως αυτού του θεού και τα σύμβολά του διαφοροποιήθηκαν στα κατά τόπους ιερά με την πάροδο του χρόνου, σε τέτοιο βαθμό, ώστε στο αιγυπτιακό πάνθεο υπάρχουν περίπου δεκαπέντε διακριτοί Ώροι, από τους οποίους κυριότεροι ήταν ο Χαρβέρ, Χαρόερις ή Αρούηρις στην ελληνική μεταγραφή του και τα υπόλοιπα, ηλιακού χαρακτήρα, γεράκια όπως ο Ώρος της Μπεχεντέτ και ο Ώρος, ο γιος της Ίσιδας, ο οποίος σύμφωνα με τον μύθο του Όσιρι, εκδικήθηκε τον φόνο του πατέρα του.

Τα κείμενα των Πυραμίδων τον παρουσιάζουν ως γιο του Ρα και αδελφό του Σετ. Η αιώνια αντίθεση μεταξύ ερέβους και φωτός συμβολίζεται με αιώνιες συγκρούσεις, κατά τις οποίες ο μεν Σετ έβγαλε το ένα μάτι του Ώρου, ενώ ο δεύτερος ευνούχισε τον αμείλικτο εχθρό του. Το δικαστήριο των θεών έλυσε τη διαφορά υπέρ του θεού γερακιού, ο οποίος, από το τέλος της δεύτερης δυναστείας εμφανίζεται μόνος και αποκλειστικός θεϊκός πρόγονος των Φαραώ, στο πρωτόκολλο των οποίων αναφέρεται με την επωνυμία Χορ Νουμπτί, «Ώρος, ο νικητής του Σετ».
:ugeek:



[youtube]whoW9CG7qp0[/youtube]
:ugeek: :ugeek: :ugeek: :ugeek:


Αη Ποντ μετά μελέτη Ιερού κειμένου καθήμενος πόδια Θεού Ήλιου
στέλνει νέο του πουλέν Αγίου Γερακίβιτς ευχή ανάψει λαμπάδα Ιερό Ναό Υπεραγίας Υμών Τούμπας μαζί με Αρχάγγελο Μιχαηλομουσλίμοβιτς που φορέσει ρομφαία ηχήσει σάλπιγγα Θύρας 4 πατήσει ασπόνδυλο δράκο εξοστρακίσει ανυπαρξία σκότος ασπόνδυλο δράκο.
:ugeek: