Μετά από 20 τοπικ με σχολια του Pepermint, εκατσα και απολαυσα τον μονολογο του αδερφού και ειλικρινα,θελω να του δωσω πολλα συγχαρητηρια για τον τρόπο που βλεπει το ποδοσφαιρο!

Διεκρινα οτι το πρωτο σου ποστ ηταν και το καλυτερο -αυτο του κουτσιανικουλη- στους αλλους εκανες μικροτερα σχολια (προφανως βαρεθηκες να γραφεις περισσοτερα,αν και υπηρχε προσφορο εδαφος,σωστα;

)!
Ησουν μια πραγματικη εμπνευση, αποθεωση, και δεν σου κρυβω οτι αναψες την φλογα μεσα μου για να κανω το ιδιο και εγω,ως συνεχεια δικη σου,σε ολα τα τοπικ... Αλλα μετα εκατσα και το ξανασκεφτηκα...''Γιατι να υποβαλλω σε τετοιο συνεχες μαρτυριο τους αδερφους και καταληξω κανενα πρωι στα βαθη της Σιβηριας μαζι με τον Orwell'' . (Προσεχε,αν συνεχισεις ετσι, σε περιμενει και εσενα βασανιστηριο τρομερο)...Κατεληξα στο συμπερασμα οτι εχεις εν μερει δικιο και η αληθεια κρυβεται καπου στη μεση (

) στο γιατί ο Κουτσιανικουλης δεν μπορει να τρεξει ή ο Παλταζογλου δεν μπορει να σκοραρει...Ειναι μεν η αμπαλοσυνη ο μισος λογος αλλα ο αλλος μισος, οπως ανελυσα και σε ενα αλλο τοπικ, ειναι το χορτο...Ναι φιλε μου, το χορτο!Εχω συνεργαστει με τον κηπουρό-Νικοπολιδη παλαιοτερα στο συγγραμμα του ''Πως νικησα τον Δάκο'' και καταληξαμε σε αυτο το συμπερασμα...(Συγνωμη απο τους αδελφους για το ακουσμα αυτου του μισητου ονοματος)...Εκει βρισκεται η μεση της μεσης της Μεσης Αληθειας, σε ενα πουρναρακι κοντα στην γραμμη του κορνερ στην Θυρα 4...Δεν φταινε μονο οι παιχτες και ο προπονητης (?)...