Paokmania.Gr

free4 έγραψε:Kαι μια που φτάσαμε εδώ, για πείτε μου και ποιες είναι οι ομάδες οι οποίες έχουν κατακτήσεις και τα 3 τρόπαια στην ιστορία του ευρωπαικού ποδοσφαίρου? (Πρωταθλητριών/Κυπελλούχω/ΟΥΕΦΑ)

Τρεις είναι συνολικά από διαφορετικές χώρες η καθεμιά..
Βρείτε τες και θα κάνω ειδική αναφορά στην καθεμία ξεχωριστά!

Άγιαξ, Γιουβέντους και Μπάγερν. Περιμένω την ειδική αναφορά...

Η λιβερπουλ δεν ειναι?

Isaak the Greek έγραψε:Μπορώ να κάνω μια έκκληση???
Αν μπορείτε κύριε Praktorine μπορείτε να κάνετε μια αναφορά στην μεγάλη ομάδα της Εθνικής Ολλανδίας του 88 , η οποια κατέκτησε και το τρόπαιο του πανευρωπαϊκού?

Είναι που δεν χωνεύω καθόλου την ολλανδική φάρα, για αυτό και καθυστέρησα να σου απαντήσω, φίλτατε Ιsaak.

Με πρόλαβε πάντως, ο Αxilleas4, που με εντυπωσιάζει καθώς το avatar του είναι το έμβλημα της ολλανδικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

Θα προτιμούσα πάντως να αναφερθώ (και) στην ομάδα της δεκαετίας τού '70 καθώς ήταν αυτή που έκανε την επανάστασή της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, μέσα από τον βασικό τροφοδότη της Ajax, εισάγοντας τον όρο τού ολοκληρωτισμού (Total Football).

Ο νεωτερισμός που εισήγαγαν ήταν η ελευθερία κινήσεων, η απουσία συγκεκριμένων θέσεων, όλοι οι ποδοσφαιριστές μπορούσαν να εναλλάσσονται στις τρεις γραμμές της ομάδας, όποιος "εγκαταλείπει" την αρχική του θέση "αντικαθίσταται" από κάποιον συμπαίκτη του.
Ένα συνεχές rotation θέσεων εμπνευσμένο από έναν μεγάλο θεωρητικό, τον προπονητή Ρίνους Μίχελς και υλοποιημένο από φουρνιές σπουδαίων ντελικάτων μπαλαδόρων.
Παράλειψη εάν δεν τους αναφέρω: Κροιφ, Σουρμπιρ, Κρολ, Ρεπ, Νεεσκενς, Ρεεζεμπρινκ.
Και δυο γνώριμοί μας: οι αμυντικοί Αρι Χάαν και Ρίνους Ισραελ, που αργότερα πέρασαν από την προπονητική ηλεκτρική καρέκλα τής Τούμπας.

Ενδεικτική φάση που έχει γράψει ιστορία:
Στον τελικό τού 1974 εναντίον των γηπεδούχων Δυτικογερμανών, οι Ολλανδοί έχουν το εναρκτήριο λάκτισμα.
Αλλάζουν την μπάλα 12-13 φορές, και χωρίς να παρεμβληθεί πόδι αντιπάλου κερδίζουν πέναλτι σε ανατροπή τού Κροιφ από τον Ουλι Χενες.
Ο Νεεσκενς σκοράρει στο 1' αλλά, τελικώς χάνουν το τρόπαιο από τους σπουδαίους γηπεδούχους με γκολ των Μπραιτνερ (πεναλτυ) και Γκερντ Μίλλερ, λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στα γήπεδα της στρατοκρατούμενης Αργεντινής και υπό την καθοδήγηση τού ιδιόρυθμου αυστριακού Ερνστ Χάπελ, η ανανεωμένη Ολλανδία ξαναφθάνει στον τελικό κόντρα στους γηπεδούχους που σπρώχνονται, με τα μπούνια, ως εκεί.

Αυτή τη φορά, απουσιάζει οικιοθελώς ο Κροιφ ο οποίος μόλις πέρσι ανασκεύασε τους λόγους της τότε απουσίας του.
Ενώ, τότε, είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι διαμαρτυρόταν για το μιλιταριστικό καθεστώς της Αργεντινής (άλλοι μιλούσαν για κόντρα με... σπόνσορες) αποκάλυψε ότι ένα περιστατικό στη Βαρκελώνη, μια απόπειρα απαγωγής του ιδίου και της οικογένειας του τον καιρό που αγωνιζόταν για τους Καταλανους, τον απέτρεψε να αγωνιστεί στο Μουντιάλ του '78.

Με αυτά και μ' αυτά, ανανέωση, απουσίες, οι οράνιε ξαναφθάνουν στον τελικό.
Βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο 38' από γκολ του πρώτου σκόρερ του τουρνουά, Μάριο Κεμπες αλλά βούβαναν το Μonumental ισοφαρίζοντας στο 81' με τον Νανίγκα (σκορερ και εις βάρος της εθνικής μας στο Euro '80).
Και όλα θα ήταν εντελώς διαφορετικά εάν ο Ρεζεμπρινγκ ακριβώς με τη λήξη των 90' έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα και όχι στα δοκάρια τού Φιλιόλ.
Δυο γκολ στην παράταση από Κέμπες και Μπερτονι και "αντίο ζωή", μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για τους Ολλανδούς που έκτοτε δεν τους ξαναδόθηκε.

Αξιοσημείωτο: Διαιτητής του τελικού ήταν ο Ιταλός Σερτζιο Γκονέλα, ο οποίος είχε τη χαρά να σφυρίξει στο ΠΑΟΚ-Λυων 4-0, το 1973 για το κύπελλο κυπελλούχων.

Το 1988 στρογγυλοκάθονται στην κορυφή (τουλάχιστον) της Ευρώπης.
Συμπτώσεις: όπως το 1974 οι αγώνες διοργανώνονται στη Δυτική Γερμανία ενώ επιστρέφει στον πάγκο ο (γερόλυκος πια) Μίχελς.
Είναι μια νέα εξαιρετική φουρνιά ποδοσφαιριστών με πρώτο βιολί τον εκτελεστή Μάρκο Φαν Μπαστεν (πρώτος σκόρερ του τουρνουά), τον keeper Φαν Μπρόικελεν, το βουνό Ροναλντ Κουμαν αλλά και τους Γκουλιτ, Βίντερ, Κιφτ, Ραικαρντ.
Μέλος εκείνης της ομάδας και ο περίφημος Mποσμαν που η νομική περίπτωσή του άλλαξε για πάντα τον ευρωπαϊκό χάρτη των μεταγραφών.

Ξεκίνησαν με το αριστερό τη διοργάνωση, χάνοντας από τους Σοβιετικούς (1-0) αλλά πήραν την πρόκριση μαζί τους με δυο βρετανικές νίκες (3-1 τους Άγγλους με χατ-τρικ του Φαν Μπαστεν και 1-0 τους Ιρλανδούς, με γκολ του Κιφτ προς τη λήξη του αγώνα).

Στις 21 Ιουνίου παίρνουν εκδίκηση στον ημιτελικό από τους Γερμανούς, ανταποδίδοντας το πεναλτι του Ματεους (55') με νέο πεναλτι τού Κούμαν στο 74'.
Δυο λεπτά πριν τη λήξη (ποιος άλλος;) ο Φαν Μπαστεν τους στέλνει στον μεγάλο τελικό.

Με τη λήξη του αγώνα, συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα.
Οι παίκτες, ως είθισται, ανταλλάσουν φανέλες και ο Κουμαν σπεύδει προς την κερκίδα των Γερμανών όπου μπροστά στους θεατές σκουπίζει τον... πισινό του με τη φανέλα του Ολαφ Τον!

Στον τελικό συναντούν τους σοβιετικούς αλλά δεν ξανακάνουν τη γκέλα της πρεμιέρας.
Γκουλιτ στο 32' και Φαν Μπαστεν στο 54' (αναζητήστε το στο YouTube, ένα από τα ωραιότερα γκολ ever) τους χρίζουν πρωταθλητές Ευρώπης.

20) Argentina (1978): Παγκοσμιοι Πρωταθλητές
Fillol, Tarantini, Passarella, Galván, Olguin, Kempes, Ardiles, Gallego, Ortiz, Luque, Bertoni

19) Celtic (1967): Νταμπλ Σκωτίας, Κυπελλο Πρωταθλητριών
Simpson , Craig, Gemmell, Murdoch, McNeill, Clark, Johnstone, Wallace, Chalmers, Auld, Lennox

18 Holland (1988): Πρωταθλητές Ευρώπης
Van Breukelen, Van Tiggelen, R Koeman, Van Aerle, Vanenburg, Mühren, Gullit, Van Basten, E Koeman, Rijkaard, Wouters

Η ομάδα του Isaak The Greek που διεξοδικά αναλύει ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών Πρακτορίνος και το καλύτερο γκολ όλων των εποχών δεδομένου ότι το πέτυχε σε τελικο Euro και όχι σε κάποιο ματς μικρής σημασίας:
Η κλάση του σε άλλο γκολ:

17) Italy (1982): Παγκοσμιοι Πρωταθλητές
Zoff, Bergomi, Cabrini, Collovati, Gentile, Scirea, Oriali, Tardelli, Conti, Graziani, Rossi

16) France (1984): Πρωταθλητές Ευρώπης
Bats, Battiston, Le Roux, Bossis, Domergue, Giresse, Tigana, Fernandez, Platini, Lacombe, Genghini

15) Liverpool (1990): Πρωτάθλημα Αγγλίας
Grobbelaar, Burrows, Hysen, Hansen, Gillespie, McMahon, Nicol, Houghton, Barnes, Beardsley, Rush

14 France (1998): Παγκοσμιοι Πρωταθλητές
Barthez, Thuram, Leboeuf, Desailly, Lizarazu; Karembeu, Deschamps, Zidane, Petit; Djorkaeff, Guivarc'h.

13) Ajax (1972): Νταμπλ Ολλανδίας, Κυπελλο Πρωταθλητριών
Suurbier, Hulshoff, Blankenburg, Krol, Neeskens, Haan, Mühren, Swart, Cruyff, Keizer

12) Tottenham Hotspur (1961): Νταμπλ Αγγλίας
Brown, Baker, Henry, Blanchflower, Norman, Mackay, Jones, White, Smith, Allen, Dyson

11) Liverpool (1977): Πρωτάθλημα Αγγλίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών
Clemence, Neal, Jones, Smith, Kennedy, Hughes, Keegan, Case, Heighway, McDermott, Callag

Για να δούμε τις τελευταίες 10 ομάδες και την καλύτερη ομάδα που αυτοί που θα προτείνουν.

Δυσκολο να διαλέξεις με τόσες ομαδάρες. Πάντως ελπίζω αυριο να δω την ομάδα που μας χάρισε απίστυτες συγκινήσεις. την ομάδα που αν και δεν πήρε τον τίτλο αξιζει πολλά στις αναμνήσεις των φιλάθλων, τον Παπαναστασιακό της καρδιάς μας που κόντρα σε θεούς και δαίμονες εξάσφαλισε την ανοδο του στην Α' Εθνική στο τελευταίο ματς πριν κάποια χρόνια. Συγχωρείστε με που δεν θυμαμαι την χρονιά, αλλά είμαι ταραγμένος από τη συγκίνηση στην ανάμνηση αυτής της ομάδας.

Εκείνο το γκόλ του Φαν Μπάστεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και τυχερό.Έμεινε στο μυαλλό όλων γιατί βοήθησε στο να κατακτήσουν οι Ολλανδοί το τρόπαιο.

Για μένα πιο εντυπωσιακό και παληκαρίσιο είναι το 1-2 στο Αργεντινή-Ολλανδία 98'

Συγνώμη, τώρα, αλλά δεν σκοράρε ο... Praktorinos.
O Φαν Μπαστεν σκόραρε!
Τι σημαινει "τυχερό", οταν σκοράρεις στον Ντασαεφ, τετοιο γκολ σε τετοιο παιχνιδι;

Καθε 4 χρονια, διεξαγεται τελικος Euro.
Οταν επιτυγχανεται τετοιο ΙΣΤΟΡΙΚΟ γκολ κατ'αυτον τον τροπο, απλά υποκλίνεσαι.

Κατ' αρχην ευχαριστω τον Πρακτορινο για την αναφορα του στην αγαπημενη μου ομαδα.Φυσικα κι εγω ειμαι της ιδιας αποψης πως οι Ολλανδοι , αν και χαρισματικοι , σε ολα τα υπολοιπα ειναι για κλαματα , γι αυτο και μεχρι τωρα δεν εχουν δει χαρα σε παγκοσμιο κυπελο.

Απλα οι πρωτες μου εικονες απο ποδοσφαιρο ειναι απο την ομαδα του 88 κι ετσι εχει μεινει η επισημη αγαπημενη μου (και αμεσως απο πισω ακολουθαει η Αργεντινη).

Οσο για το γκολ , προσωπικη μου αποψη ειναι οτι αυτο το γκολ μαζι με το γκολ του Μαραντονα απο το κυπελο του 86(στο Μεξικο αν θυμαμαι καλα) που περναει οποιον βρει μπροστα του , ειναι τα 2 καλυτερα στην ιστορια του ποδοσφαιρου.

Ευχαριστω και παλι και ανυπομονω να δω και αλλο υλικο απο το παρελθον.

Και μια προταση για το τελος.....Υπαρχει ενα αρκετα παλιο ντοκιμαντερ της δεκαετιας του 80 με τιτλο "Η ιστορια του ποδοσφαιρου" (aka The History of Football) , το οποιο περιγραφει πως ξεκινησε το ποδοσφαιρο απο την αρχαιοτητα και τελειωνει με το παγκοσμιο κυπελο του 86 ή του 90 (δεν θυμαμαι ακριβως).

paok87 έγραψε:Η λιβερπουλ δεν ειναι?

Μπορεί να έχει πάρει τα πάντα-όλα από τους υπόλοιπους τίτλους σε Ευρώπη και (γκουχ, γκουχ, γκουχ) Αγγλία, αλλά δεν έχει πάρει και ΔΕΝ πρόκειται να πάρει ποτέ ένα κύπελο.
Το κύπελο κυπελούχων!

Ναι αλλα το κυπελουχων δεν ειναι στην ουσια το ΟΥΕΦΑ???
Οπως δηλαδη το πρωταθλητριων εγινε τσου λου , ετσι και το κυπελουχων εγινε ΟΥΕΦΑ?

"Τhe serpent is crawling inside of your ear
Says you must vote for what you want to hear
No matter what's wrong , as long as you're alright
While you're so stupid , while you're so blind!!!!!!

Μelbourne Club PAOK ... In my mind the power I find!!!"


Isaak the Greek,
αλλαξε σε παρακαλω το κειμενο της υπογραφης σου με οποιο τροπο θελεις αρκει, συμφωνα με τους κανονες, να μην ξεχειλωνει τη σελιδα και να μην υπερβαινει τις 3 σειρες.

10) Spain (2008): Πρωταθλητές Ευρώπης
Casillas, Ramos, Marchena, Puyol, Capdevila, Senna, Iniesta, Xavi, Silva, Villa, Torres

9) Holland (1974): Φιναλίστ Μουντιάλ
Jongbloed, Krol, Rijsbergen, Suurbier, Haan, Van Hanegem, Jansen, Neeskens, Cruyff, Rensenbrink, Rep

8) Hungary (1954): Φιναλίστ Μουντιάλ
Grosics, Buzanszky, Lantos, Bozsik, Lorant, Zakarias, Toth, Czibor, Kocsis, Hidegkuti, Puskas

Ψάχνοντας λίγο είδα ένα καταπληκτικό αφιέρωμα του μέλους olivares με σπάνιες πληροφορίες για τον μεγάλο ούγγρο προπονητή του ΠΑΟΚ και όχι μόνο ( http://www.paokmania.gr/index.php/el/st ... ml#Scene_1 ) στα πλαίσια της στήλης "Ασπρομαυρες Ιστορίες".


7) AC Milan (1989): Πρωταθλητριών, Διηπειρωτικό
Galli, Tassotti, Costacurta, Baresi, Maldini, Ancelotti, Rijkaard, Colombo, Donadoni, Gullit, Van Basten

6) England (1966) : Πρωταθλητές κόσμου
Banks, Cohen, J Charlton, Moore, Wilson, Stiles, Ball, B Charlton, Peters, Hurst, Hunt

5) Arsenal (2004): Πρωτάθλημα Αγγλίας
Lehmann, Lauren, Campbell, Toure, Cole, Ljungberg, Gilberto Silva, Vieira, Pires, Bergkamp, Henry

4) Liverpool (1984): Πρωταθλητριών, Νταμπλ Αγγλίας
Grobbelaar, Neal, Kennedy, Hansen, Lawrenson, Whelan, Dalglish, Lee, Rush, Johnston, Souness

3) Real Madrid (1960): Πρωταθλητριών, Διηπειρωτικό
Dominguez, Marquitos, Santamari, Pachin, Vidal, Zarraga, Canario, Del Sol, Di Stefano, Puskas, Gento

2) Manchester United (1999): Πρωταθλητριών και Νταμπλ Αγγλίας
Schmeichel, Neville, Stam, Johnsen, Irwin, Beckham, Keane, Scholes, Giggs, Yorke, Cole

1) Brazil (1970): Πρωταθλητές Κόσμου
Felix, Brito, Piazza, Carlos Alberto, Everaldo, Clodoaldo, Gerson, Jairzinho, Tostao, Pele, Rivelino

Ομαδάρες όλες τους, μερικές ιστορίες ήδη ειπώθηκαν για κάποιες από αυτές από τους πιο κατάλληλους στο διεθνές ποδόσφαιρο.
Αλλώστε τώρα που επιστρέφουμε στα ευρωπαικά σαλόνια 8) καλό είναι να μιλάμε για το διεθνές ποδόσφαιρο για να εξοικειωνόμαστε σιγά σιγά με τις ομάδες που ίσως παίξουμε εναντίον τους. Και αφήστε τους άλλους να πανηγυρίζουν τα κάλπικα πρωταθλήματα τους εδώ στην Ελλάδα και τη σουπα- λίγκα να σκέφτεται πως θα βγάλει κανά ευρώ παραπάνω.

free4 έγραψε:Kαι μια που φτάσαμε εδώ, για πείτε μου και ποιες είναι οι ομάδες οι οποίες έχουν κατακτήσεις και τα 3 τρόπαια στην ιστορία του ευρωπαικού ποδοσφαίρου? (Πρωταθλητριών/Κυπελλούχω/ΟΥΕΦΑ)

Τρεις είναι συνολικά από διαφορετικές χώρες η καθεμιά..
Βρείτε τες και θα κάνω ειδική αναφορά στην καθεμία ξεχωριστά!

Ο ολυμπιακός γιατί έχει 3 αστεράκια στην φανέλα του.

gash04 έγραψε: Ο ολυμπιακός γιατί έχει 3 αστεράκια στην φανέλα του.

ο αριθμος 3 ειναι δισημος.παραπεμπει και αλλου.
ειναι ο αριθμος που μας ερχεται πρώτος στο νου καθε τριτοτεταρτη.


αν καποιος αγνοησε τη χαβουζομαχια και παρακολουθησε το el classico ας πει την αποψη του για το ματς.

στο el classico εγιναν κυριολεκτικα οργια!!!!!ενα παιχνιδι ανοιχτο ακομη και μετα τα γκολ,τρομερα συστηματα χωρις διπλη ζωνη αμυνας και ξερω γω.ενταξει για τη μπαρτσα τι να πει κανεις......το οπλο της ηταν η πιεση στην πρωτη πασα της ρεαλ(απο αυτην την πιεση βγηκαν 2-3 γκολ),αλλα το μεγαλυτερο οπλο της απο το 30' και μετα, το τρομερο passing game και τα απιστευτα τριγωνακια που εκαναν.απο τη ρεαλ,η αμυνα ηταν σουρωτηρι, κατι που εδωσε στην μπαρτσα το σημα για την εξωντωση,και αξιωσημειωτο ηταν οτι μετα το τεταρτο γκολ μονο ο ραουλ επαιζε.

υγ:οι θυρες ανοιξαν 45' πριν το ματς και εδω που ανοιγουν 4 ωρες πριν το ματς κολλανε και κοντευουμε να σκωτοθουμε σε καθε ματς

Φοβερη ατμοσφαιρα εχουν σχηματισει οι οπαδοι της αρσεναλ στην αρχη του μεγαλου ημιτελικου...

ΥΓ φορτσα γιουναιτεντ