Έτσι γιγαντώθηκε η κόντρα!
Το ερώτημα κρατάει σχεδόν έναν αιώνα. Ποιος είναι το αφεντικό της πόλης; Το gazzetta.gr έψαξε, ρώτησε και έμαθε τα κύρια επεισόδια που γιγάντωσαν την κόντρα ΠΑΟΚ-Άρη.
Το πανό στο μπαράζ του Βόλου (1980)
Άρης και Ολυμπιακός έπαιζαν μπαράζ στον Βόλο με έπαθλο το πρωτάθλημα της σεζόν 1979-1980, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει με 2-0 και να κατακτά τον τίτλο. Αυτό που έμεινε στην ιστορία όμως, είναι ένα πανό στην εξέδρα των φιλάθλων του Ολυμπιακού, με την εξής επιγραφή: «Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ εύχονται ολόψυχα την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ομάδα του Ολυμπιακού». Το συγκεκριμένο πανό αποτέλεσε αφορμή για δεκάδες σχόλια και ερμηνείες, όμως είναι κομβικό σημείο και για τις δύο ομάδες. Οι μεν Αρειανοί θεώρησαν τις ευχές του ΠΑΟΚ κάτι σαν εθνική μειοδοσία, ενώ οι ΠΑΟΚτσήδες αντιπαραθέτουν έναν αγώνα τρία χρόνια αργότερα, στο Χαριλάου, όπου ο Άρης κάθισε και έχασε (σύμφωνα με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ πάντα) επίτηδες, προκειμένου ο Ολυμπιακός να μείνει κοντά στο κυνήγι του πρωτοπόρου τότε ΠΑΟΚ. Μάλιστα υπήρχε και ένα τραγούδι της εποχής που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού… «Μαρία με τα κίτρινα (σ.σ. Άρης), ποιον αγαπάς καλύτερα, εμένα (σ.σ. Ολυμπιακό) ή τον γείτονα (σ.σ. ΠΑΟΚ)».
Το αφεντικό της… χώρας
Ήταν η εποχή που όλη η Ελλάδα έβλεπε μπάσκετ και όλο μπάσκετ κινούνταν στους ρυθμούς της Θεσσαλονίκης. Οι κόντρες του Άρη με τον ΠΑΟΚ στο Αλέξάνδριο ήταν για τα 8Os’ εκείνη το απόλυτο γεγονός για την πόλη με τους νικητές, δηλαδή τους Αρειανούς τις περισσότερες φορές, να νιώθουν κυρίαρχοι της πόλης και τους ηττημένους να μένουν κλεισμένους στα σπίτια τους, μέχρι να περάσει η μπόρα… Οι οπαδοί των δύο ομάδων ξεπερνούσαν κάθε φορά τον εαυτό τους σε ευρηματικότητα, καθώς κατά καιρούς στο Παλέ έκαναν την εμφάνισή τους, περιστέρια, φέρετρα, πούπουλα, κοτόπουλα, γάτες, κρεμάλες και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα χρόνια εκείνα δε σημαδεύτηκαν, ευτυχώς, από συμπλοκές, αλλά ήταν η μοναδική περίπτωση στα χρονικά της πόλης, που για τόσα χρόνια οι δυο ομάδες πάλευαν για την πρώτη θέση. Πλέον, η εποχή εκείνη έχει λάβει μυθικές διαστάσεις και έκανε την κόντρα των δύο ομάδων πρωτοσέλιδο και θέμα συζήτησης σε όλη την Ελλάδα.
Η κηδεία του συμπολίτη (1997)
Ο Άρης πραγματοποιεί μία από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία του και η ομάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν τον υποβιβασμό. Είναι η σεζόν που πρόεδρος του Άρη έχει αναλάβει ο Τροχανάς και έχει ζητήσει από τους οπαδούς της ομάδας το περίφημο 10χίλιαρο για να αποκτήσει ρευστότητα και να σωθεί ο Άρης. Τελικά, οι «κίτρινοι» υποβιβάζονται και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν χάνουν την ευκαιρία. Στις 16 Μαρτίου του 1997 οι δύο ομάδες παίζουν στην Τούμπα και ο ΠΑΟΚ κερδίζει με 2-1. Πριν τον αγώνα, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ οργανώνουν την κηδεία του Άρη, με χιλιάδες κηδειόχαρτα, αλλά και φέρετρο. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, την εμφάνισή του στον ουρανό της Τούμπας κάνει ένα αεροπλάνο που, αντί για διαφήμιση, «τραβάει» ένα πανό με την επιγραφή «Εκεί εκεί στη Β’ Εθνική». Λίγο νωρίτερα, φίλαθλοι του ΠΑΟΚ «ντυμένοι» ως δελτία των παικτών του Άρη, μπαίνουν στο χορτάρι του γηπέδου και τρέχουν πίσω από το υποτιθέμενο λεωφορείο της αποστολής του Άρη, μακριά από τους παίκτες του Άρη. Το «πείραγμα» των ΠΑΟΚτσήδων ήταν μεν ευρηματικό, αλλά οι Αρειανοί που υποβοβάζονταν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στην Β’ Εθνική δεν τους το συγχώρησαν ποτέ.
Κύπελλο με μολότοφ (2003)
Οι επιθέσεις με μολότοφ σε συνδέσμους έχουν γίνει δυστυχώς συνηθισμένη υπόθεση. Η αρχή έγινε όταν οι δυο ομάδες έπαιξαν στον τελικό κυπέλλου του 2003, στο γήπεδο της Τούμπας, 33 χρόνια μετά την τελευταία φορά που οι δύο ομάδες είχαν συγκρουσθεί σε τελικό με νικητή τότε (1970) τον Άρη. Οι κλασικές δηλώσεις για «ματς γιορτή για την πόλη» δεν έλειψαν, αλλά το αποτέλεσμα ήταν τελείως διαφορετικό. Επί ένα δεκαήμερο, σύνδεσμοι του Άρη πυρπολούνταν με βόμβες μολότοφ, ενώ το κλίμα στα ραδιόφωνα της πόλης ήταν, το λιγότερο, πολεμικό. Τελικά ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το κύπελλο (1-0 με γκολ του Γεωργιάδη), αλλά αυτή που πλήρωσε το τίμημα ήταν η Τούμπα που κάηκε από τους οπαδούς του Άρη. Οι εικόνες που έκαναν το γύρο της Ελλάδας με τους παίκτες του ΠΑΟΚ να πανηγυρίζουν στο κέντρο του γηπέδου με φόντο τις διάσπαρτες εστίες φωτιάς στην Τούμπα, έχουν «χαράξει» μια για πάντα τη βεντέτα μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων.
«Ρίξτε τα σκουλήκια στη Β’ Εθνική»
Η τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2004-2005, φέρνει τον Άρη μισό βήμα από τον υποβιβασμό. Ο ΠΑΟΚ παίζει με την Καλαμαριά και με νίκη των «Ποντίων», ο Άρης υποβιβάζεται και μαθηματικά. Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ εμφανίζονται στο γήπεδο με πανό που αναγράφει «Κάντε το χατίρι του κάθε ΠΑΟΚτσή και ρίξτε τα «σκουλήκια στη Β’ Εθνική». Οι παίκτες του ΠΑΟΚ όμως έχουν διαφορετική γνώμη… Στο 17ο λεπτό ο Μίετσελ κάνει το 0-1 και η εξέδρα του ΠΑΟΚ «παίρνει φωτιά». Οι οπαδοί αποδοκιμάζουν εντονότατα τους ποδοσφαιριστές της ομάδας τους με τον Μάρτσιν Μίετσελ να δείχνει απορημένος με την αντίδραση των φιλάθλων του Δικεφάλου. Εν τέλει, ο ΠΑΟΚ χάνει με 0-2 (τα γκολ της Καλαμαριάς ο Ουέλινγκτον και ο Κλέιτον) και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, που προς στιγμήν ανησύχησαν, αποθέωσαν τους παίκτες της ομάδας τους αλλά και τους σκόρερ της Καλαμαριάς, καθώς είχε επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος. Ο Άρης υποβιβάστηκε για δεύτερη φορά μέσα σε μια οκταετία και το ντέρμπι της πόλης αναβλήθηκε μέχρι το 2006. Οι Αρειανοί δεν ξεπέρασαν ποτέ το συγκεκριμένο πανό, αν και είναι μάλλον βέβαιο, ότι σε αντίστοιχη περίπτωση, θα αντιδρούσαν και οι ίδιοι με παρόμοιο τρόπο.
Μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές
Τα φιλικά προετοιμασίας συνήθως δεν είναι και τόσο «φιλικά» ιδίως όταν μέσα στο παρκέ παίζουν ΠΑΟΚ και Άρης. Στο Αλεξάνδρειο δεν έχει πολύ κόσμο, αλλά η συμπλοκή έγινε στο χώρο του Πανεπιστημίου. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έκαναν την εμφάνισή τους την ώρα που οι Αρειανοί κατευθύνονταν στο γήπεδο και… άρχισε ο πόλεμος, Πέτρες, τούβλα, σπασμένα αυτοκίνητα, αεροβόλα (η έκθεση της αστυνομία κάνει λόγο για οπαδό που τραυματίστηκε από όπλο τύπου «Luger»), μαχαιριές και συνδρομή των ΜΑΤ προκείμενου να λήξουν τα επεισόδια. Η λογική του παραλόγου ξεκινάει από τη στιγμή, που το επόμενο πρωί στα ραδιόφωνα, το μοναδικό θέμα συζήτησης ήταν «ποιος έδειρε ποιον» και «ποιοι έτρεχαν να κρυφτούν για να γλιτώσουν τη ζωή τους». Εύλογο είναι ότι οι δύο ομάδες εδώ και χρόνια δεν ανταλλάσσουν εισιτήρια στους μεταξύ τους αγώνες, καθώς αν αρκούν 100 άνθρωποι στα πλαίσια ενός αδιάφορου φιλικού αγώνα για να γίνει μακελειό, φανταστείτε τι θα γινόταν με 20000 φιλάθλους…
«Αντίο εκεί στην Α2»
Το τελευταίο, μέχρι το επόμενο, επεισόδιο της κόντρας Άρη και ΠΑΟΚ είχε να κάνει με τον επαπειλούμενο υποβιβασμό του ΠΑΟΚ στην Α2. Μετά από μία κακή σεζόν, εντός και εκτός παρκέ, ο Δικέφαλος έφτασε να τα «παίζει όλα για όλα» στην τελευταία αγωνιστική εναντίον του Άρη στην Πυλαία. Την ίδια στιγμή, ο Κολοσσός αγωνιζόταν με την ΑΕΚ στο Ρόδο. Με ήττα του ΠΑΟΚ και νίκη του Κολοσσού, ο ΠΑΟΚ θα υποβιβαζόταν για πρώτη φορά στην ιστορία του. Ο αγώνας γινόταν μεγάλη Τετάρτη, αλλά η Θεσσαλονίκη κινούνταν στους ρυθμούς του ντέρμπι για περισσότερες από δέκα μέρες. «Συμπλοκές» στα ραδιόφωνα, επίθεση οπαδών εναντίον του Μάσει και του Ράιτ, γκρουπ στο Facebook, κηδειόχαρτα και άλλα τέτοια «ωραία» έγιναν πριν τον αγώνα. Για τους οπαδούς του Άρη, η ευκαιρία να «ρίξει» η ομάδα τους τον ΠΑΟΚ στην Α2 ήταν ένα όνειρό ζωής. Για τον ΠΑΟΚ από την άλλη, που δεν έχει γνωρίσει ποτέ στην ιστορία του υποβιβασμό σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, η αποφυγή της «ντροπής» ήταν ζήτημα τιμής. Τελικά ο ΠΑΟΚ έχασε , αλλά έχασε και ο Κολοσσός, οπότε ο Δικέφαλος παρέμεινε στην Α1. Η Θεσσαλονίκη πάντως, γνώρισε για δέκα μέρες μια μπασκετική φρενίτιδα που είχε χρόνια να ζήσει. Από την εποχή που οι δύο ομάδες, πάλευαν για το πρωτάθλημα και στις θέσεις του Βεργίνη και του Ηλιάδη, βρισκόταν ο Πρέλεβιτς και ο Γκάλης. Περασμένα μεγαλεία…
http://www.gazzetta.gr/