Μια διοργάνωση όπου έχει χαρίσει στον ΠΑΟΚ μεγάλες στιγμές και για τον Δικέφαλο είναι μια ευκαιρία να προσθέσει άλλο ένα τρόπαιο στη συλλογή του και να γράψει άλλη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του.
Για να το πετύχει όμως αυτό έχει να αντιμετωπίσει πρωτίστως τον Παναθηναϊκό. Μια ομάδα όπου έχει αντιμετωπίσει ήδη αρκετές φορές μέσα στη χρονιά, ενώ παράλληλα είναι και το ίδιο ζευγάρι στη σειρά των ημιτελικών της Volleyleague.
O Παναθηναϊκός έχει δείξει ότι είναι μια δυνατή ομάδα από το σερβίς και στην υποδοχή, ενώ διαθέτει στις τάξεις της και έναν εξαιρετικό διαγώνιο στο πρόσωπο του Νίλσεν. Όμως είναι μια ομάδα που έχει αδυναμίες στο παιχνίδι της. Πιο συγκεκριμένα, το μπλοκ δεν είναι το καλύτερό της σημείο. Τα άκρα (Φαν Χάρντερεν - Πρωτοψάλτης - Νίλσεν) δε προσφέρουν την ίδια αποτελεσμαστικότητα στο φιλέ που παρέχουν τα δικά μας (Κάτιτς - Λιάφτοφ - Μούχλιας), ενώ στους κεντρικούς δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα του Γκάσμαν που είναι ένας επιθετικογενής κεντρικός, καθώς Βουλκίδης και Πετρέας δε μπορούν να συγκριθούν με Λομπιζένκο, Κόλεφ και Τακουρίδη.
Για αυτό και για να καλύψει το πρόβλημα αυτό επικεντρώνεται στο σερβίς για να χαλάσει το παιχνίδι του αντιπάλου και για να πάρει όσους περισσότερους πόντους γίνεται, όπως επίσης και στην υποδοχή για να πάρει γρήγορα το side out.
Ο Παναθηναϊκός επίσης περιμένει ακόμα πολλά από τον Φαν Χάρντερεν στην επίθεση. Ο Ολλανδός αγωνίζεται με μεταπτώσεις στην απόδοσή του. Γεγονός που επιβαρύνει τον Πρωτοψάλτη που δεν μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος της επίθεσης όταν έχει επωμιστεί το ρόλο και της υποδοχής. Μπορεί στον τρίτο ημιτελικό του Πρωταθλήματος να είχε καλά ποσοστά (61%), αλλά ο αριθμός των προσπαθειών που πήρε ήταν πολύ μικρός (μόλις 18 επιθέσεις σε 5 σετ!), δείγμα του ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ακόμα. Ίσως να ευθύνεται αυτό και στην απόδοση του Έλγκερτ με τον Καναδό πασαδόρο να είναι σχετικά ασταθής το τελευταίο διάστημα και οι επιλογές του να μην είναι οι καλύτερες (υπερφόρτωση σε Νίλσεν και προτίμηση σε κεντρικούς), κάτι που επιτρέπει ένα εύκολο διάβασμα της ανάπτυξης του παιχνιδιού.
Τέλος, ο Παναθηναϊκός επικεντρώνεται στη μείωση των λαθών που κάνει από το σερβίς. Είναι η κινητήριος δύναμή του, αλλά εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα έχει παρατηρηθεί ότι δεν είναι το ίδιο σταθερό σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Έχει βγάλει μεν αντίδραση, αλλά αρκετοί παίκτες (Γκάσμαν, Πρωτοψάλτης και Έλγκερτ) πρέπει να είναι σταθεροί στον τομέα αυτό ώστε να διεκδικήσουν τη νίκη.
Ο ΠΑΟΚ από την άλλη πλευρά είναι μία ομάδα που είναι πολύ καλή στο μπλοκ, καθώς διαθέτει παίκτες σχεδόν σε όλες τις θέσεις που μπορούν να βοηθήσουν στα "σπασίματα" των επιθέσεων και σε πόντους από kill block. Διαθέτει ένα καλό σερβίς, αλλά όχι σε σύκριση με το σερβίς του Παναθηναϊκού. Όμως από συγκεκριμένους παίκτες (Μούχλιας, Λιάφτοφ και Κόλεφ) μπορεί να πάρει λύσεις. Επιπλέον στο μοίρασμα του παιχνιδιού είναι καλός με τον Μάρκο Γαλιώτο να έχει καλή δουλειά. Δε θα μιλήσουμε ότι κάνει τέλεια παιχνίδια, αλλά με βάση τα προβλήματα που αντιμετωπίζει (και θα αναφερθούν παρακάτω) κάνει τις περισσότερες φορές σωστές επιλογές αλλά και παίζει σωστά ποιοτικά τον παίκτη που θέλει να τροφοδοτήσει.
Από εκεί και έπειτα όμως ο Δικέφαλος έχει χτυπητές αδυναμίες με πρώτη την υποδοχή του. Γράφτηκε χθες και θα τονιστεί και σήμερα, ο ΠΑΟΚ πρέπει να κρατήσει την υποδοχή. Καμία ομάδα δεν κερδίζει παιχνίδια ή τίτλους εάν η υποδοχή της δεν είναι καλή. Επιτέλους πρέπει οι Κοκκινάκης, Κάτιτς και Λιάφτοφ να κάνουν ένα καλό παιχνίδι σε αυτόν τον τομέα. Για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται συγκέντρωση και σωστές τοποθετήσεις των χεριών και του σώματος. Έχουν την εμπειρία και μπορούν να το κάνουν. Είναι αδιανόητο παίκτες τέτοιας εμπειρίας να μην μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Ξέρουν ότι οι ομάδες που κυνηγούν τους τίτλους πιέζουν από το σερβίς και πρέπει να μην τις επιτρέπουν το παιχνίδι τους. Με καλή υποδοχή θα βοηθήσεις και τον Γαλιώτο να παίξει και πιο γρήγορα και όλα τα επιθετικά του όπλα.
Επιπλέον ο ΠΑΟΚ πρέπει να μειώσει τα λάθη του. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να γίνονται τόσα λάθη από το σερβίς, ενώ ξέρεις ότι πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός. Είτε θα είσαι σταθερός στην πίεσή σου από το σερβίς (αναφορά σε Λιάφτοφ, Μούχλια και Κόλεφ) είτε θα περάσεις με τζαμπ φλοτ και φάλτσα ώστε να πας το παιχνίδι στο φιλέ που έχεις την υπεροχή. Η εικόνα του 3ου ημιτελικού ήταν απίστευτα εκνευριστική και έδωσε ανάσες και κίνητρο στον αντίπαλο.
Επιπρόσθετα πρέπει η επίθεση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο Μούχλιας έχει για την ώρα καλά ποσοστά στην επίθεση, αλλά θα έρθει και η ώρα να πάρει και κρίσιμες επιθέσεις. Αυτό πρέπει να το βελτιώσει και να γίνει πιο "killer", καθώς τώρα μιλάμε για παιχνίδια που κρίνονται σε μια μέρα και όχι σε μια σειρά. Ο Λιάφτοφ πρέπει επίσης να σταματήσει να παίρνει επιπόλαιες επιθέσεις και να έχει καθαρό μυάλο μέσα στο παιχνίδι. Η εικόνα του ήταν αποκρουστική στον τρίτο ημιτελικό. Δεν πιστεύω ότι θα δούμε την ίδια εμφάνιση, αλλά πρέπει να δούμε καλύτερη εικόνα από τον Αλεξάνταρ.
Τέλος, η άμυνα θα παίξει μεγάλο ρόλο μέσα στο παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ πρέπει σήμερα να "σκουπίσει" το τάραφλεξ. Χρειαζόμαστε τα ντουμπλαρίσματα όπως και την αντίληψη, καθώς αναμένουμε και "μάχες" στο φιλέ, αλλά και να βγουν οι επιθέσεις των αντιπάλων. Η κόντρα μπάλα θα κρίνει πολλά για την πρόκριση στον τελικό.
Ας ελπίσουμε ότι ο Κόλεφ θα αγωνιστεί σήμερα παρά τις αινιγματικές δηλώσεις του προπονητή, ενώ ο Λομπιζένκο πρέπει να ανέβει, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι βρίσκεται σε μεγάλο ντεφορμάρισμα τον τελευταίο καιρό.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι μπορεί να κερδίσει τον Παναθηναϊκό και να προκριθεί στον τελικό. Πρέπει οι παίκτες να πιστέψουν ότι μπορούν να φέρουν το Κύπελλο στον Πύργο το Λευκό. Συγκέντρωση, αποφασιστικότητα και θέληση χρειάζεται!
ΠΑΜΕ ΠΑΟΚΑΡΑ!!!!
