Paokmania.Gr

Πω, πω... τι μικρή που είναι!

ΥΓ. Το 'σιαξα τώρα;

Σσωραιος!

[youtube]ISX3ZrSXgSI[/youtube]

Σ'ένα αντιρατσιστικό φεστιβάλ γίνεται μια ωραία συζήτηση σχετική με τον ρατσισμό και γίνεται ο εξής διάλογος:

- ...γι'αυτούς τους λόγους είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο ρατσισμός είναι πολύ κακό πράγμα και πρέπει να το μεταδώσουμε αυτό και στον περίγυρό μας!
- Μπράβο, μπράβο, έκει ντίκιο!
- Εσύ βούλωνε ρε *αλιομαλάκα Πακιστανέ, άντε μη σου *αμήσω!

Κανα καλό ρε παιδιά

Δίνεις θάρρος στον Αποστόλη με κάτι τέτοια...

Μα γιατί δεν ξυπνάτε τον ασθενή,πάνε 3 ώρες που τελείωσε η εγχείρηση..
Θέλουμε να δούμε Μέχρι που θα φτάσει η αναισθησία του..

------------------------------------------------------------------------

πηγε και μετρησε ενας τυπος το τετοιο του στην κουζινα.
μετα πηγε και το μετρησε στο κρεβατι και το εβγαλε μεγαλυτερο.
μικρος στο ματι,μεγαλος στο κρεβατι

------------------------------------------------------------------------

-Ερμή τι κολώνια φοράς?
-Μπος.
-Εσύ Δια τι κολώνια φορας?
-Μπος.
-Εσύ Απόλλωνα?
-Καιγώ Μπος
.-Ωστε Ολυμπος.

---------------------

Ενα ζευγάρι θέλει να ανακαινίσει το μπάνιο στο σπίτι τους. Ο ένας από τους δύο γνώριζε τον κύριο Λάρρυ, που έκανε καλή δουλειά, οπότε τον φώναξαν.

Με το που μπαίνει μέσα στο σπίτι ο Λάρρυ κοιτάζει την πόρτα και λέει:
- Α ναι φαίνεται, τεράστιο πρόβλημα η πόρτα σας, θα τη φτιάξω αμέσως
- Μα τι λέτε κύριε Λάρρυ, στο μπάνιο είναι το πρόβλημα
- Μουχαχα το ξέρω!

Πάει μετά στην κουζίνα:
- Αααα εδώ είναι το πρόβλημα ε? Πρέπει να γκρεμίσω τον τοίχο
- Αλήθεια τώρα?
- Μούχαχα όχι! Χαβαλές.

Πάει μετά στο μπάνιο:
- Α εδώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, λυπάμαι.
- ΑΦΟΥ ΕΔΩ ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ
- Μουχαχα! Το ξέρω. Πλακίζω.

Η γυναίκα τσαντίζεται οπότε λέει στον άντρα:
- Γιατί κάνει έτσι ο μ@λ@κ@ς?
- Ελα μωρέ, στάνταρ μαστρο-Λάρρυ

--------------------------------------------

Ντριν ντριν..
- hello?
- ναι ποιος ειναι; Μπορώ να μιλήσω λίγο στην Ελλη;
- i am her husband, Conan
- pass me Εlli varvaros

--------------------------------------------

Ερμηνευτρια ελληνικου πενταγράμμου που γουστάρει ανωμαλίες στο κρεββάτι.
- Φιστινγκούδη

--------------------------------------------

-Στην καινούρια δασκάλα δεν άρεσε ο αγιασμός ή είναι Λαρισσαία -Γιατί; -Φώναζε σε ένα παιδάκι «Παρ” τη σακ΄ ς»

pgetsos έγραψε:-Ερμή τι κολώνια φοράς?
-Μπος.
-Εσύ Δια τι κολώνια φορας?
-Μπος.
-Εσύ Απόλλωνα?
-Καιγώ Μπος
.-Ωστε Ολυμπος.

---------------------

Ενα ζευγάρι θέλει να ανακαινίσει το μπάνιο στο σπίτι τους. Ο ένας από τους δύο γνώριζε τον κύριο Λάρρυ, που έκανε καλή δουλειά, οπότε τον φώναξαν.

Με το που μπαίνει μέσα στο σπίτι ο Λάρρυ κοιτάζει την πόρτα και λέει:
- Α ναι φαίνεται, τεράστιο πρόβλημα η πόρτα σας, θα τη φτιάξω αμέσως
- Μα τι λέτε κύριε Λάρρυ, στο μπάνιο είναι το πρόβλημα
- Μουχαχα το ξέρω!

Πάει μετά στην κουζίνα:
- Αααα εδώ είναι το πρόβλημα ε? Πρέπει να γκρεμίσω τον τοίχο
- Αλήθεια τώρα?
- Μούχαχα όχι! Χαβαλές.

Πάει μετά στο μπάνιο:
- Α εδώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, λυπάμαι.
- ΑΦΟΥ ΕΔΩ ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ
- Μουχαχα! Το ξέρω. Πλακίζω.

Η γυναίκα τσαντίζεται οπότε λέει στον άντρα:
- Γιατί κάνει έτσι ο μ@λ@κ@ς?
- Ελα μωρέ, στάνταρ μαστρο-Λάρρυ

--------------------------------------------

Ερμηνευτρια ελληνικου πενταγράμμου που γουστάρει ανωμαλίες στο κρεββάτι.
- Φιστινγκούδη

1. Τόσο καμμένο που μ'άρεσε.
2. Ήταν *αλακία, αλλά γέλασα, δεν είμαι καλά...
3. Λίγα λόγια για τη μέλλουσα σύζυγό μου.

RoMaN έγραψε:Δίνεις θάρρος στον Αποστόλη με κάτι τέτοια...

Ετοιμάζονται οι αρχαιολόγοι λεει να περάσουν την 4η πύλη(κοινώς..ΘYΡΑ 4) του τύμβου (κοινώς Tούμπα)
Που πατε βρε γατάκια Στο 2:52

[youtube]_OAnsPAWHpg[/youtube]

RoMaN έγραψε:

1. Τόσο καμμένο που μ'άρεσε.
2. Ήταν *αλακία, αλλά γέλασα, δεν είμαι καλά...
3. Λίγα λόγια για τη μέλλουσα σύζυγό μου.

Όλα ήταν χάλια, αλλά γέλασα

Ζήτησαν καλά ανέκδοτα, οπότε είπα να αναλάβω..

Δεν ξέρω εάν είναι αληθινό το παρακάτω. Εικάζεται ότι εστάλη από ένοικο πολυκατοικίας στη Νέα Σμύρνη προς όλους του γείτονές του.Εάν είναι αληθινό, από μένα τα σέβη μου!

23 Σεπτεμβρίου 2014

Προς όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας

Καλησπέρα σας. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν με ξέρετε. Είμαι ο τύπος που μένει στον τέταρτο όροφο στο τελευταίο διαμέρισμα δεξιά. Μετακόμισα εδώ πριν από ένα χρόνο.

Δεν με ξέρετε γιατί δεν σας έχω χτυπήσει την πόρτα ποτέ για να ζητήσω κάτι και σπάνια συναντάω κάποιον από εσάς στο διάδρομο. Δεν είναι ότι δεν είμαι κοινωνικός, απλά δεν με ενδιαφέρει να σας γνωρίσω, αν και δεν αποκλείεται ανάμεσά σας να υπάρχουν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Χέστηκα.

Με λίγα λόγια, θέλω την ησυχία μου. Δεν με βοηθάτε όμως.

Από πού να πρωτοξεκινήσω. Από την κοπελίτσα στον τρίτο που μαθαίνει πιάνο; Μη ρωτάτε πως ξέρω ότι είναι κοπελίτσα, αποκλείεται να είναι αγόρι και να παίζει τη μελωδία της μοναξιάς της Βανδή. Αν παρόλα αυτά είσαι αγόρι, εγώ θα σε φωνάζω κοπελίτσα και θα σου φορέσω και ένα ροζ φιόγκο. Και δεν είναι ότι με ενοχλεί η μουσική σου ενασχόληση. Με ενοχλεί όταν γίνεται το μεσημέρι του Σαββάτου. Είναι το μοναδικό μεσημέρι της εβδομάδας που κοιμάμαι. Και με ξυπνάει. Γι αυτό να ξέρεις ότι αν συνεχίσεις να παίζεις αυτές τις ώρες η συνάντηση που θα έχουμε θα είναι ξαφνική. Και δεν θα βγει σε καλό. Αν είσαι ο γονιός και διαβάζεις αυτό το γράμμα, μην ανησυχείς. Θα ξεκινήσω από σένα.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη λάβετε όλα αυτά που έγραψα και θα γράψω στη συνέχεια ως απειλή. Αλλά ως υπόσχεση. Θα έρθω και θα τα κάνω.

Φίλε στον πρώτο. Σ’ αρέσει να ακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που παίζουν ελληνικές επιτυχίες; Κάντο με κλειστή την πόρτα. Το ξέρω άτι την ανοίγεις. Έχω κρυφοκοιτάξει. Και ξέρω και γιατί το κάνεις. Ελπίζεις σε επικοινωνία με γείτονα η γειτόνισσα. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι δεχτείς έναν επισκέπτη που μόνο στόχο θα έχει να καταστρέψει τις ηλεκτρικές σου συσκευές, τον υπολογιστή σου και οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείς για να ακούσεις ραδιόφωνο, θα σε δέσει σε μία καρέκλα, θα σε αλείψει με μέλι και θα αδειάσει πάνω σου ένα σακουλάκι με μυρμήγκια που τυχαία βρέθηκαν στην τσέπη του.

Δεν θες τέτοιον επισκέπτη πίστεψε με.

Και πάμε τώρα σε σένα. Ξέρεις καλά ποια είσαι. Εσύ που βογκάς. Μία φορά τη εβδομάδα, κάθε Τετάρτη, από τις 12 το βράδυ μέχρι τις 3 το πρωί, εδώ και δύο μήνες. Στην αρχή είχε πλάκα το παραδέχομαι. Αλλά το στάνταρ του πράγματος μου δείχνει ότι δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό όσο φαίνεται. Είσαι προγραμματισμένη; Τα έχεις με παντρεμένο που έρχεται εκείνες τις ώρες μόνο; Δεν με ενδιαφέρει πλέον. Μου χαλάς την αγωνία του να ξεχάσω τι μέρα είναι και τι ώρα.

Εκεί που κάθομαι ήσυχος ήσυχός απολαμβάνοντας τη χαρά του να κοιτάς το ταβάνι, σε ακούω. Πάλι γαμιέται αυτή, Τετάρτη θα ναι.

Και δεν στο χω πει; Σιχαίνομαι τις Τετάρτες.

Θα μπορούσα να γράφω για μέρες, αλλά μην ανησυχείτε θα επανέλθω. Κλείνω με τα πιτσιρίκια του πέμπτου. Την επόμενη φορά που θα τρέξετε στο διάδρομο μεσημέρι, μία μεγάλη απόχη θα σας μαζέψει ένα ένα, θα σας κλείσει σε μία ντουλάπα για ένα χρόνο (με τροφή παρόλα αυτά) μέχρι να βάλετε μυαλό και να μάθετε ότι φωνάζουμε μόνο όταν υπάρχει λόγος. Το ότι παίζω κυνηγητό και κάποιος ακούμπησε την πλάτη μου δεν είναι λόγος.

Αυτό το γράμμα θέλω να το κρατήσετε. Θέλω να ξέρετε ότι από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα μένει ατιμώρητο. Υπάρχει καινούργιος σερίφης στην πολυκατοικία και το όνομα του είναι «διαμελιστής».

Ωραίο όνομα δεν συμφωνείτε;

Μέχρι την επόμενη φορά, που ελπίζω να μην υπάρξει, χαμηλώστε τον τόνο της φωνής σας, κλείστε τις πόρτες των σπιτιών σας, πηδηχτείτε χωρίς υπερβολές που δεν πείθουν κανέναν, και όλα θα πάνε καλά.

Yours truly,

Διαμελιστής

Dinos_Liverpool έγραψε:Δεν ξέρω εάν είναι αληθινό το παρακάτω. Εικάζεται ότι εστάλη από ένοικο πολυκατοικίας στη Νέα Σμύρνη προς όλους του γείτονές του.Εάν είναι αληθινό, από μένα τα σέβη μου!

23 Σεπτεμβρίου 2014

Προς όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας

Καλησπέρα σας. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν με ξέρετε. Είμαι ο τύπος που μένει στον τέταρτο όροφο στο τελευταίο διαμέρισμα δεξιά. Μετακόμισα εδώ πριν από ένα χρόνο.

Δεν με ξέρετε γιατί δεν σας έχω χτυπήσει την πόρτα ποτέ για να ζητήσω κάτι και σπάνια συναντάω κάποιον από εσάς στο διάδρομο. Δεν είναι ότι δεν είμαι κοινωνικός, απλά δεν με ενδιαφέρει να σας γνωρίσω, αν και δεν αποκλείεται ανάμεσά σας να υπάρχουν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Χέστηκα.

Με λίγα λόγια, θέλω την ησυχία μου. Δεν με βοηθάτε όμως.

Από πού να πρωτοξεκινήσω. Από την κοπελίτσα στον τρίτο που μαθαίνει πιάνο; Μη ρωτάτε πως ξέρω ότι είναι κοπελίτσα, αποκλείεται να είναι αγόρι και να παίζει τη μελωδία της μοναξιάς της Βανδή. Αν παρόλα αυτά είσαι αγόρι, εγώ θα σε φωνάζω κοπελίτσα και θα σου φορέσω και ένα ροζ φιόγκο. Και δεν είναι ότι με ενοχλεί η μουσική σου ενασχόληση. Με ενοχλεί όταν γίνεται το μεσημέρι του Σαββάτου. Είναι το μοναδικό μεσημέρι της εβδομάδας που κοιμάμαι. Και με ξυπνάει. Γι αυτό να ξέρεις ότι αν συνεχίσεις να παίζεις αυτές τις ώρες η συνάντηση που θα έχουμε θα είναι ξαφνική. Και δεν θα βγει σε καλό. Αν είσαι ο γονιός και διαβάζεις αυτό το γράμμα, μην ανησυχείς. Θα ξεκινήσω από σένα.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη λάβετε όλα αυτά που έγραψα και θα γράψω στη συνέχεια ως απειλή. Αλλά ως υπόσχεση. Θα έρθω και θα τα κάνω.

Φίλε στον πρώτο. Σ’ αρέσει να ακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που παίζουν ελληνικές επιτυχίες; Κάντο με κλειστή την πόρτα. Το ξέρω άτι την ανοίγεις. Έχω κρυφοκοιτάξει. Και ξέρω και γιατί το κάνεις. Ελπίζεις σε επικοινωνία με γείτονα η γειτόνισσα. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι δεχτείς έναν επισκέπτη που μόνο στόχο θα έχει να καταστρέψει τις ηλεκτρικές σου συσκευές, τον υπολογιστή σου και οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείς για να ακούσεις ραδιόφωνο, θα σε δέσει σε μία καρέκλα, θα σε αλείψει με μέλι και θα αδειάσει πάνω σου ένα σακουλάκι με μυρμήγκια που τυχαία βρέθηκαν στην τσέπη του.

Δεν θες τέτοιον επισκέπτη πίστεψε με.

Και πάμε τώρα σε σένα. Ξέρεις καλά ποια είσαι. Εσύ που βογκάς. Μία φορά τη εβδομάδα, κάθε Τετάρτη, από τις 12 το βράδυ μέχρι τις 3 το πρωί, εδώ και δύο μήνες. Στην αρχή είχε πλάκα το παραδέχομαι. Αλλά το στάνταρ του πράγματος μου δείχνει ότι δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό όσο φαίνεται. Είσαι προγραμματισμένη; Τα έχεις με παντρεμένο που έρχεται εκείνες τις ώρες μόνο; Δεν με ενδιαφέρει πλέον. Μου χαλάς την αγωνία του να ξεχάσω τι μέρα είναι και τι ώρα.

Εκεί που κάθομαι ήσυχος ήσυχός απολαμβάνοντας τη χαρά του να κοιτάς το ταβάνι, σε ακούω. Πάλι γαμιέται αυτή, Τετάρτη θα ναι.

Και δεν στο χω πει; Σιχαίνομαι τις Τετάρτες.

Θα μπορούσα να γράφω για μέρες, αλλά μην ανησυχείτε θα επανέλθω. Κλείνω με τα πιτσιρίκια του πέμπτου. Την επόμενη φορά που θα τρέξετε στο διάδρομο μεσημέρι, μία μεγάλη απόχη θα σας μαζέψει ένα ένα, θα σας κλείσει σε μία ντουλάπα για ένα χρόνο (με τροφή παρόλα αυτά) μέχρι να βάλετε μυαλό και να μάθετε ότι φωνάζουμε μόνο όταν υπάρχει λόγος. Το ότι παίζω κυνηγητό και κάποιος ακούμπησε την πλάτη μου δεν είναι λόγος.

Αυτό το γράμμα θέλω να το κρατήσετε. Θέλω να ξέρετε ότι από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα μένει ατιμώρητο. Υπάρχει καινούργιος σερίφης στην πολυκατοικία και το όνομα του είναι «διαμελιστής».

Ωραίο όνομα δεν συμφωνείτε;

Μέχρι την επόμενη φορά, που ελπίζω να μην υπάρξει, χαμηλώστε τον τόνο της φωνής σας, κλείστε τις πόρτες των σπιτιών σας, πηδηχτείτε χωρίς υπερβολές που δεν πείθουν κανέναν, και όλα θα πάνε καλά.

Yours truly,

Διαμελιστής

Όλα καλά αλλά τον γαύρο που μαθαίνει πιανο γιατί να τον πειράξει?