lion έγραψε:Πόσο μικρή ομαδούλα μπορεί να είσαι έτσι ώστε οι δημοσιογράφοι να κάνουν θετικά σχόλια για την εικόνα της ομάδας σου σε παιχνίδι που έφαγες τεσσάρα??? Ανύρπακτε looser...
Ο χθεσινός Αρης δεν ήταν πλάνη
14/07/10
Μ’ όλη την επιφύλαξη που μπορεί να διατηρήσει κάποιος κρίνοντας από ένα φιλικό παιχνίδι, η δυναμικότητα της Μπενφίκα, σε συνδυασμό με τη χρονική συγκυρία, είναι στοιχεία που οδηγούν σε μια θετική εικόνα του Αρη για ένα ημίχρονο. Εως και ελπιδοφόρα.
Με εξαίρεση το διάστημα 10’-24’, στο οποίο η Μπενφίκα πίεζε, ο Αρης παρουσιάστηκε συμπαγής σε όλο το υπόλοιπο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου, με συνεχές πρέσινγκ όχι μόνο από τους ανασταλτικούς, αλλά κυρίως από τους επιθετικούς και τους ακραίους. Το γκολ που δέχθηκε προέκυψε από στημένη φάση, το γκολ που σημείωσε από οργανωμένη επίθεση. Ο Ναφτί ήταν σχεδόν άψογος ανασταλτικά και αποτελεσματικός δημιουργικά.
Οι επιθέσεις αναπτύσσονταν κυρίως από τη δεξιά πλευρά με έναν αναγεννημένο Χαβίτο ο οποίος έκλεβε, μοίραζε και έκοβε στην επίθεση. Ο Τσέζαρεκ σημείωσε ένα θαυμάσιο γκολ και έχασε ακόμη δύο κλασικές ευκαιρίες. Ο Ναφτί θα μπορούσε να χριστεί σκόρερ. Η πίεση άρχιζε από τη μεσαία γραμμή και ξεκινούσε από τους επιθετικούς και τους ακραίους προτού συνεχίσουν οι ανασταλτικοί. Οι γραμμές δεν είχαν αποστάσεις μεταξύ τους, ο Αρης γενικώς έμοιαζε να έχει μια πρωτοφανή για την εποχή ομοιογένεια, που σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν είχε δείξει μέχρι τώρα.
Στο δεύτερο ημίχρονο η υπεροχή της Μπενφίκα ήταν καθολική γιατί οι ποδοσφαιριστές του Αρη έμειναν από δυνάμεις κι έτσι ο Κούπερ έδωσε ευκαιρίες στους πιτσιρικάδες. Οι αδυναμίες εστιάστηκαν στα στημένα. Εκεί που χρειάζεται ακόμη δουλειά, στην αλληλοκάλυψη και τα προσωπικά μαρκαρίσματα. Δεν έμοιαζε γενικώς με ομάδα σφιγμένη από την προετοιμασία, αλλά γυμνασμένη και είχε ποδοσφαιριστές με διάθεση.
Το ρόστερ του Αρη θεωρητικώς διαθέτει ποδοσφαιριστές που μεμονωμένα ελάχιστοι θα μπορούσαν να θέλξουν με το θέαμα που θα προσφέρουν. Ισως κανείς εξ αυτών δεν μπορεί να σηκώσει μια ολόκληρη ομάδα στα δύσκολα. Αλλά, πάλι, οι ποδοσφαιριστές δείχνουν να διαθέτουν αυτοπεποίθηση. Δεν κρύφτηκαν απέναντι στους πρωταθλητές Πορτογαλίας για ένα ημίχρονο, έπαιξαν με περισσή σιγουριά στις κινήσεις τους. Δεν απέφυγαν τα λάθη, αλλά δεν δίστασαν να ρισκάρουν. Αν το υψηλό… φρόνημα είναι έργο προπονητή, τότε αυτό θα φανεί, όχι στα παιχνίδια της προετοιμασίας, αλλά απέναντι στις ομάδες της Superleague όπου θα μετράει το αποτέλεσμα. Κι όχι απαραίτητα σε ομάδες τίτλων, αλλά σε εκείνες όπου η νίκη θα θεωρείται επιβεβλημένη και η βαθμολογική απώλεια απαγορευτική.
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=69483
Μ’ όλη την επιφύλαξη που μπορεί να διατηρήσει κάποιος κρίνοντας από ένα φιλικό παιχνίδι, η δυναμικότητα της Μπενφίκα, σε συνδυασμό με τη χρονική συγκυρία (ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα έπεσε η Βαστίλη), είναι στοιχεία που οδηγούν σε μια θετική εικόνα του Αρη αν το παιχνίδι είχε μόνο ένα ημίχρονο. Εως και ελπιδοφόρα (δεν έγινε σεισμός στην Πάτρα).
Με εξαίρεση το διάστημα 10’-24’, στο οποίο η Μπενφίκα πίεζε, ο Αρης παρουσιάστηκε συμπαγής σε όλο το υπόλοιπο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου τόσο συμπαγής που ο Κόκε δεν μπορούσε να ξεκολλήσει την γλώσσα του απο το γλυφιτζούρι που έγλυφε , με συνεχές πρέσινγκ όχι μόνο από τους ανασταλτικούς, αλλά κυρίως από τους απο πίσω πισωγλέντηδες. Το γκολ που δέχθηκε προέκυψε από στημένη φάση, το γκολ που σημείωσε από οργανωμένη επίθεση.Αυτό ήταν και το χρονικό σημείο που αν δεν γινόταν το 1-0 ο ρούλης της καρδιάς μας θα έφευγε τουλάχιστον με την ισοπαλία. Ο Ναφτί ήταν σχεδόν άψογος ανασταλτικά και αποτελεσματικός δημιουργικά στην κατασκευή ζωγραφιών με θέματα σπιτάκια που να φαίνεται η λάμπα και ο ήλιος χαμογελαστός.
Οι επιθέσεις αναπτύσσονταν κυρίως από τη δεξιά πλευρά με έναν αναγεννημένο Χαβίτο ο οποίος έκλεβε καρπούζια απο ένα διπλανό χωράφι, μοίραζε και τα έκοβε στους συμπαίχτες του. Ο Τσέζαρεκ σημείωσε ένα θαυμάσιο γκολ όταν στην ανάπαυλα οι παίχτες της Μπενφίκα πήγανε για ντουζ ενώ έχασε ακόμη δύο κλασικές ευκαιρίες!
Ο Ναφτί θα μπορούσε να χριστεί σκόρερ αλλά ο υδροπέπονας έπεσε βαρύς.
Η πίεση άρχιζε από τη μεσαία γραμμή και ξεκινούσε από τους επιθετικούς και τους ακραίους προτού συνεχίσουν οι ανασταλτικοί. Οι γραμμές δεν είχαν αποστάσεις μεταξύ τους, ο Αρης γενικώς έμοιαζε να έχει μια πρωτοφανή για την εποχή ομοιογένεια, που σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν είχε δείξει μέχρι τώρα και με αυτά και με άλλα κατάφερε να αποσπάσει το εκπληκτικά γνωστό για αυτόν σκορ του 4-1.
Στο δεύτερο ημίχρονο η υπεροχή της Μπενφίκα ήταν καθολική γιατί οι ποδοσφαιριστές του Αρη δεν έβρισκαν άλλα καρπούζια να κλέψουν και η πείνα θερίζει ως γνωστόν κι έτσι ο Κούπερ έδωσε ευκαιρίες στους πιτσιρικάδες. Οι αδυναμίες εστιάστηκαν στα στημένα έτσι έστησαν κώλο και περίμεναν στην σειρά. Εκεί που χρειάζεται ακόμη δουλειά, στην αλληλοκάλυψη το ρουφιανιλίκι και τα προσωπικά μαρκαρίσματα αγκαλίτσες και φιλάκια. Δεν έμοιαζε γενικώς με ομάδα σφιγμένη από την προετοιμασία, αλλά γυμνασμένη και είχε ποδοσφαιριστές με διάθεση χίουμορ και απόλυτη εχεμύθεια.
Το ρόστερ του Αρη θεωρητικώς ''πάντα'' διαθέτει ποδοσφαιριστές που μεμονωμένα ελάχιστοι θα μπορούσαν να κοιτάξουν με το θέαμα που θα προσφέρουν. Σίγουρα κανείς εξ αυτών δεν μπορεί να σηκώσει μια ολόκληρη ομάδα στα δύσκολα. Αλλά, πάλι, οι ποδοσφαιριστές δείχνουν να διαθέτουν αυτοπεποίθηση μετά τις σκληρές προπονήσεις του κυρίου Κούπερ στην παιδική χαρά με τραμπάλα κούνια και γύρω-γύρω.
Δεν κρύφτηκαν απέναντι στους πρωταθλητές Πορτογαλίας στο ημίχρονο, έπαιξαν με περισσή σιγουριά στις κινήσεις τους. Δεν απέφυγαν τα λάθη, αλλά δεν δίστασαν να ρισκάρουν. Αν το υψηλό… φρόνημα είναι έργο προπονητή, τότε αυτό θα φανεί, όχι στα παιχνίδια της προετοιμασίας, αλλά απέναντι στις ομάδες της Β εθνικής όπου θα μετράει το αποτέλεσμα. Κι όχι απαραίτητα σε ομάδες τίτλων, αλλά σε ερασιτεχνικές όπου η νίκη θα θεωρείται επιβεβλημένη και η βαθμολογική απώλεια αδιάφορη.
Έτοιμη η αλήθεια!
Τέλος η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ απο τους ΑΡΔ