ΠΑΟΚ - Malmö 3-4 MVP, σχόλια & παραλειπόμενα

[van rooy]

Θα ξεκινήσω με την ισοφάριση τους , πέρσι το πάθαμε δύο φορές με βαζελο.

Τη μια αν θυμάμαι πάλι ήταν ο δεσπότοφ.

Παίξαμε εναντίον ομάδας με φουλ αγωνιστικο ρυθμο και έτσι όλες οι ελλείψεις και αδυναμίες φάνηκαν πολύ πιο εύκολα.

Ακόμα και με τη μπάνια Λούκα δεν ήμασταν καλοί.

Πρέπει η ομάδα να μαζέψει τα κομμάτια της και να συνεχίσουμε.

Οι πωλήσεις παικτών μας θα είναι ο νέος γρίφος, θα αλλάξει κατά πολύ η ομάδα και ο προπονητής θα ζητάει χρόνο για να μοντάρει την ομάδα.

Να δούμε πότε θα ξανακοιμηθουμε χωρίς να βλέπω τον χθεσινό εφιάλτη.

Χωρίς χαφ χωρίς αλλαγές των Μπακ και χωρίς ένα τρίτο στόπερ στο τέλος του αγώνα δεν μπορείς να περιμένεις κάτι διαφορετικό.

Σαστρε μπαμπά και Μάντι χθες δεινοπαθησαν.

Κρίμα που χάθηκε με αυτόν τον τρόπο το όνειρο , καλύτερα να έληγε 0-1 παρά αυτός ο πόνος που βίωσα.

Να φεύγεις και να νιώθεις τόσο κενός και αδειος συναισθήματων.

[Athens]

ο τσαλωφ και ο μαροκινος ελπιζω να δειξουν την αξια τους εστω μετα 2 μηνες...αλλα και αυτους βαρεις τους ειδα και τον τσαλωφ αργο

[Aureliano Buendia]

Ξημέρωσε πολύ ζόρικη μέρα ύστερα από μια δυσκολοχώνευτη τραγωδία. Πραγματικά δεν θυμάμαι από πότε έχω να στεναχωρηθώ τόσο. Στο 3-3 βούρκωσα κανονικά και ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Στα του ματς συνέβησαν εκτρωματικά λάθη για ρεκόρ γκίνες. Στο πρώτο γκολ, ο Μπάμπα έχει γυρισμένη την πλάτη ενώ εκτελείται το πλάγιο άουτ, τρεις παίκτες κουτουλάνε μεταξύ τους (Μπάμπα, Οζντόεφ, Καμαρά) αφήνοντας τον αντίπαλο να πάρει την κεφαλιά, ο Σάστρε για κάποιον μυστηριώδη λόγο πιστεύει ότι δεν έχει κανέναν στην πλάτη του, σηκώνοντας μάλιστα τα χέρια σε φάση "καθαρίσαμε τη φάση, πάει άουτ η μπάλα". Στο δεύτερο γκολ, που κατορθώνεις να το φας κάτι δευτερόλεπτα αφότου έχεις πετύχει διαστημική γκολάρα, έχουμε επί της ουσίας αυτογκόλ του Κοτάρσκι. Στο τρίτο γκολ, ξεδιπλώνεται μια τραγωδία και τίποτα λιγότερο, η οποία ξεκινά με την εγκληματική βλακεία του Ντεσπότοφ να κάνει σκοτωμένο σουτ αντί να κρατήσει την μπάλα (το έχει ξανακάνει και το έχουμε ξαναπληρώσει), συνεχίζεται με τον αέρα που πιάνει ο Σάστρε ολομόναχος σε πανεύκολη κεφαλιά απομάκρυνσης, το ακατανόητο τακουνάκι του Ντεσπότοφ και το παντελώς αχρείαστο φάουλ που κάνει αμέσως μετά, για να ολοκληρωθεί με γκολ-καραμπόλα που μπαίνει μία στις εκατό φορές.

Όταν κάνεις τόσα πολλά εγκληματικά λάθη σε ένα τόσο κρίσιμο ματς (θα προσθέσω σε αυτά και το δεύτερο γκολ που φάγαμε στη Σουηδία, εγώ προσωπικά δεν έχω ξαναδεί παίκτη να μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα από εκτέλεση κόρνερ με αυτόν τον τρόπο) προφανώς δεν αξίζεις να περάσεις. Δεν είσαι συγκεντρωμένος, είσαι φοβισμένος μπροστά στην ιδέα της πρόκρισης, το μυαλό σου είναι αλλού.

Για το παιχνίδι, θεωρώ πως είναι υπερβολές ότι μας έκαναν κουδούνια και διάφορα άλλα παρόμοια, τα οποία ειπώνονται υπό καθεστώς απογοήτευσης και ζοχάδας. Από το 60' μπορεί να μην παίζαμε μπάλα, αλλά στην ουσία μια ευκαιρία μάς έκαναν, που κατέληξε σε ακίνδυνη πασούλα στον Κοτάρσκι. Η παράταση δεν αποτελεί κριτήριο, ας είμαστε σοβαροί. Με αυτή την προβληματική ενδεκάδα,τσακισμένοι από το σοκ της παρανοϊκής ισοφάρισης και απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει 20 ματς στα πόδια του έναντι 3 δικών μας, είναι απολύτως αναμενόμενο ότι θα έβρισκαν ένα ακόμη γκολ οι Σουηδοί. Επιπλέον, όπως και να έχει, κλείσαμε το ημίχρονο προηγούμενοι και ξεκινήσαμε το δεύτερο με δύο κλασικές ευκαιρίες για να καθαρίσουμε την μπουγάδα. Αν τυχόν είχαν κυλήσει τα τελευταία δευτερόλεπτα ομαλά και όχι σε φάση αποσύνθεσης, θα επισημαίναμε τις αδυναμίες, θα δίναμε συγχαρίκια για τον χαρακτήρα που δείξαμε παρά τα λάθη και θα ετοιμαζόμασταν για το επόμενο βήμα.

Όσο για το ρόστερ, η πικρή αλήθεια είναι ότι σε δύο απαιτητικά ματς απέναντι σε μια πιο έτοιμη ομάδα, κατεβήκαμε με 3 παίκτες για τις 2 θέσεις των χαφ. Με άλλα λόγια, η εξίσωση δεν έβγαινε. Πέρα από τα συγκεκριμένα παιχνίδια, η ομάδα οφείλει να έχει πέντε ετοιμοπόλεμα χαφ, επομένως αν δεν υπολογίζεται ο Τσιγγάρας από τον Λουτσέσκου, πρέπει να αποκτηθούν δύο χαφ και όχι μόνο ο αντι-Μεϊτέ. Εφόσον ο μέγιστος στόχος ήταν το CL, θα ήταν προτιμότερο να έχουμε κλείσει έναν παίκτη στο κέντρο νωρίς ώστε να παίξει στα κρίσιμα ματς και να αφήναμε τους Τσάλοφ, Τισουνταλί (btw, ελπίζω τα επόμενα δείγματα γραφής να είναι καλύτερα) και όποιον άλλο για μετά τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Όσο για τη διαιτησία, πέρα από το ότι είχε γενικότερα φιλική διάθεση προς τη Μάλμε, στις επίμαχες φάσεις θεωρώ πως δεν υπάρχει κανένα φάουλ στον Σβαμπ καθότι ξεκινά να πέφτει πριν την επαφή, αλλά υπάρχει κανονικότατο πέναλτι -έστω varίσιο- στον Κουλιεράκη. Και με αφορμή αυτή τη φάση, ας αναφερθώ σε μια νοοτροπία-συμπεριφορά που με εξοργίζει. Διότι είναι πραγματικά εξωφρενικό να γίνεται αυτή η φάση και να μην την πέφτουν μπουλουκηδόν στον διαιτητή οι δικοί μας κάνοντας το σήμα του VAR. Όσοι δεν πιστεύετε πως τέτοιες κινήσεις δεν επηρεάζουν τους varίστες, θα συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως. Αντίστοιχα, μου προκαλεί οργή ότι στις καθυστερήσεις του κανονικού αγώνα παίζαμε κανονικά, σαν να μη διακυβεύεται ένας υπέρτατος στόχος. Αυτή η και καλά ανωτερότητα ειλικρινά μου γυρίζει τα άντερα. Μετά το 3-4 οι της Μάλμε έπαθαν 250 "κράμπες" σε λίγα λεπτά, εμείς μείναμε με το πουλί του ευ αγωνίζεσθαι στο χέρι.

Γενικότερα μιλώντας, και παρότι από τα πιο επίσημα χείλη (Ιβάν) διατυπώθηκε ως στόχος της χρονιάς το CL, εγώ προσωπικά δεν είδα λύσσα για τον στόχο. Κατανοώ ότι είναι πολύ νωπός ο πρωτόγνωρος θρίαμβος της περσινής χρονιάς, αλλά όλοι στην ομάδα όφειλαν με τη σειρά τους να κατανοήσουν ότι το CL είναι πραγματικά το Ιερό Δισκοπότηρο του club, ιδίως όταν το μονοπάτι που οδηγεί εκεί δεν είναι απαγορευτικό. Είμαι σίγουρος πως υπήρξε μια -έστω συγκεκαλυμμένη- ανεξήγητη υποτίμηση του αντιπάλου, του τύπου "κουτσά-στραβά θα περάσουμε". Δεν υπήρχε κλίμα μάχης και πολέμου ούτε στο χορτάρι ούτε στην κερκίδα. Ούτε φυσικά από τις παρασιτικές αμόρφωτες μπασκλασαρίες δευτεράντζες της αθλητικής δημοσιογραφίας που γράφουν για τον ΠΑΟΚ ή τα εμετικά ραδιόφωνα της πόλης (που όλοι τα βρίζουν και όλοι τα ακούνε, πραγματικά δεν μπορώ να χωνέψω αυτόν τον μη-αναστρέψιμο εθισμό στη μετριότητα). Το CL θα αρκούσε για να καταστήσει τη χρονιά επιτυχημένη και χαρωπή σε κάθε επίπεδο, μετατρέποντας τον γολγοθά του πρωταθλήματος σε μια περιπέτεια χωρίς άγχος με στόχο την επανάληψη του θαύματος. Τώρα, κουβαλάμε όλοι μας, ομάδα και κόσμος, ένα τρελό βαρίδι στις πλάτες.

[navigator11]

Χαίρομαι πολύ που πού και πού, πολύ αραιά έστω, διαβάζω και κάποια πραγματικά ψύχραιμα και αξιοπρεπή σχόλια κανονικής κριτικής προς την ομάδα και τη διοίκησή της. Όαση.

Θέλω να σταθώ κι εγώ στην απάθεια αντιμετώπισης της φάσης που έγινε το πέναλτι στον Κουλιεράκη. Μιλάμε για πέναλτι που σε εποχή VAR το να μην καταλογίζεται τέτοιο κατσικίσιο μαρκάρισμα εντός περιοχής πέναλτι συνιστά σκάνδαλο. Είναι ακατανόητο για ποιόν λόγο δεν ορμηξε όλη η ομάδα, κατόπιν εντολής από τον πάγκο, πάνω στο κοράκι. Ήταν τόσο βέβαιοι ότι δε γινόταν παρά να το έδινε εν τέλει; Το αυτό και στο 2ο γκολ του μπανανασι στη Σουηδία. Έκανε ξεκάθαρα χέρι πριν σκοράρει και μόνο ένας δικός μας φάνηκε στα στιγμιότυπα να το είχε εντοπίσει σε κανονική ροή και να φώναζε στο κοράκι ότι υπήρξε παράβαση.

[Doomlord4]

Γενικότερα μιλώντας, και παρότι από τα πιο επίσημα χείλη (Ιβάν) διατυπώθηκε ως στόχος της χρονιάς το CL, εγώ προσωπικά δεν είδα λύσσα για τον στόχο. Κατανοώ ότι είναι πολύ νωπός ο πρωτόγνωρος θρίαμβος της περσινής χρονιάς, αλλά όλοι στην ομάδα όφειλαν με τη σειρά τους να κατανοήσουν ότι το CL είναι πραγματικά το Ιερό Δισκοπότηρο του club, ιδίως όταν το μονοπάτι που οδηγεί εκεί δεν είναι απαγορευτικό. Είμαι σίγουρος πως υπήρξε μια -έστω συγκεκαλυμμένη- ανεξήγητη υποτίμηση του αντιπάλου, του τύπου "κουτσά-στραβά θα περάσουμε". Δεν υπήρχε κλίμα μάχης και πολέμου ούτε στο χορτάρι ούτε στην κερκίδα. Ούτε φυσικά από τις παρασιτικές αμόρφωτες μπασκλασαρίες δευτεράντζες της αθλητικής δημοσιογραφίας που γράφουν για τον ΠΑΟΚ ή τα εμετικά ραδιόφωνα της πόλης (που όλοι τα βρίζουν και όλοι τα ακούνε, πραγματικά δεν μπορώ να το χωνέψω αυτόν τον μη-αναστρέψιμο εθισμό στη μετριότητα). Το CL θα αρκούσε για να καταστήσει τη χρονιά επιτυχημένη και χαρωπή σε κάθε επίπεδο, μετατρέποντας τον γολγοθά του πρωταθλήματος σε μια περιπέτεια χωρίς άγχος με στόχο την επανάληψη του θαύματος. Τώρα, κουβαλάμε όλοι μας, ομάδα και κόσμος, ένα τρελό βαρίδι στις πλάτες.

[hawklord]

Ξημέρωσε πολύ ζόρικη μέρα ύστερα από μια δυσκολοχώνευτη τραγωδία. Πραγματικά δεν θυμάμαι από πότε έχω να στεναχωρηθώ τόσο. Στο 3-3 βούρκωσα κανονικά και ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Στα του ματς συνέβησαν εκτρωματικά λάθη για ρεκόρ γκίνες. Στο πρώτο γκολ, ο Μπάμπα έχει γυρισμένη την πλάτη ενώ εκτελείται το πλάγιο άουτ, τρεις παίκτες κουτουλάνε μεταξύ τους (Μπάμπα, Οζντόεφ, Καμαρά) αφήνοντας τον αντίπαλο να πάρει την κεφαλιά, ο Σάστρε για κάποιον μυστηριώδη λόγο πιστεύει ότι δεν έχει κανέναν στην πλάτη του, σηκώνοντας μάλιστα τα χέρια σε φάση "καθαρίσαμε τη φάση, πάει άουτ η μπάλα". Στο δεύτερο γκολ, που κατορθώνεις να το φας κάτι δευτερόλεπτα αφότου έχεις πετύχει διαστημική γκολάρα, έχουμε επί της ουσίας αυτογκόλ του Κοτάρσκι. Στο τρίτο γκολ, ξεδιπλώνεται μια τραγωδία και τίποτα λιγότερο, η οποία ξεκινά με την εγκληματική βλακεία του Ντεσπότοφ να κάνει σκοτωμένο σουτ αντί να κρατήσει την μπάλα (το έχει ξανακάνει και το έχουμε ξαναπληρώσει), συνεχίζεται με τον αέρα που πιάνει ο Σάστρε ολομόναχος σε πανεύκολη κεφαλιά απομάκρυνσης, το ακατανόητο τακουνάκι του Ντεσπότοφ και το παντελώς αχρείαστο φάουλ που κάνει αμέσως μετά, για να ολοκληρωθεί με γκολ-καραμπόλα που μπαίνει μία στις εκατό φορές.

Όταν κάνεις τόσα πολλά εγκληματικά λάθη σε ένα τόσο κρίσιμο ματς (θα προσθέσω σε αυτά και το δεύτερο γκολ που φάγαμε στη Σουηδία, εγώ προσωπικά δεν έχω ξαναδεί παίκτη να μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα από εκτέλεση κόρνερ με αυτόν τον τρόπο) προφανώς δεν αξίζεις να περάσεις. Δεν είσαι συγκεντρωμένος, είσαι φοβισμένος μπροστά στην ιδέα της πρόκρισης, το μυαλό σου είναι αλλού.

Για το παιχνίδι, θεωρώ πως είναι υπερβολές ότι μας έκαναν κουδούνια και διάφορα άλλα παρόμοια, τα οποία ειπώνονται υπό καθεστώς απογοήτευσης και ζοχάδας. Από το 60' μπορεί να μην παίζαμε μπάλα, αλλά στην ουσία μια ευκαιρία μάς έκαναν, που κατέληξε σε ακίνδυνη πασούλα στον Κοτάρσκι. Η παράταση δεν αποτελεί κριτήριο, ας είμαστε σοβαροί. Με αυτή την προβληματική ενδεκάδα,τσακισμένοι από το σοκ της παρανοϊκής ισοφάρισης και απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει 20 ματς στα πόδια του έναντι 3 δικών μας, είναι απολύτως αναμενόμενο ότι θα έβρισκαν ένα ακόμη γκολ οι Σουηδοί. Επιπλέον, όπως και να έχει, κλείσαμε το ημίχρονο προηγούμενοι και ξεκινήσαμε το δεύτερο με δύο κλασικές ευκαιρίες για να καθαρίσουμε την μπουγάδα. Αν τυχόν είχαν κυλήσει τα τελευταία δευτερόλεπτα ομαλά και όχι σε φάση αποσύνθεσης, θα επισημαίναμε τις αδυναμίες, θα δίναμε συγχαρίκια για τον χαρακτήρα που δείξαμε παρά τα λάθη και θα ετοιμαζόμασταν για το επόμενο βήμα.

Όσο για το ρόστερ, η πικρή αλήθεια είναι ότι σε δύο απαιτητικά ματς απέναντι σε μια πιο έτοιμη ομάδα, κατεβήκαμε με 3 παίκτες για τις 2 θέσεις των χαφ. Με άλλα λόγια, η εξίσωση δεν έβγαινε. Πέρα από τα συγκεκριμένα παιχνίδια, η ομάδα οφείλει να έχει πέντε ετοιμοπόλεμα χαφ, επομένως αν δεν υπολογίζεται ο Τσιγγάρας από τον Λουτσέσκου, πρέπει να αποκτηθούν δύο χαφ και όχι μόνο ο αντι-Μεϊτέ. Εφόσον ο μέγιστος στόχος ήταν το CL, θα ήταν προτιμότερο να έχουμε κλείσει έναν παίκτη στο κέντρο νωρίς ώστε να παίξει στα κρίσιμα ματς και να αφήναμε τους Τσάλοφ, Τισουνταλί (btw, ελπίζω τα επόμενα δείγματα γραφής να είναι καλύτερα) και όποιον άλλο για μετά τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Όσο για τη διαιτησία, πέρα από το ότι είχε γενικότερα φιλική διάθεση προς τη Μάλμε, στις επίμαχες φάσεις θεωρώ πως δεν υπάρχει κανένα φάουλ στον Σβαμπ καθότι ξεκινά να πέφτει πριν την επαφή, αλλά υπάρχει κανονικότατο πέναλτι -έστω varίσιο- στον Κουλιεράκη. Και με αφορμή αυτή τη φάση, ας αναφερθώ σε μια νοοτροπία-συμπεριφορά που με εξοργίζει. Διότι είναι πραγματικά εξωφρενικό να γίνεται αυτή η φάση και να μην την πέφτουν μπουλουκηδόν στον διαιτητή οι δικοί μας κάνοντας το σήμα του VAR. Όσοι δεν πιστεύετε πως τέτοιες κινήσεις δεν επηρεάζουν τους varίστες, θα συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως. Αντίστοιχα, μου προκαλεί οργή ότι στις καθυστερήσεις του κανονικού αγώνα παίζαμε κανονικά, σαν να μη διακυβεύεται ένας υπέρτατος στόχος. Αυτή η και καλά ανωτερότητα ειλικρινά μου γυρίζει τα άντερα. Μετά το 3-4 οι της Μάλμε έπαθαν 250 "κράμπες" σε λίγα λεπτά, εμείς μείναμε με το πουλί του ευ αγωνίζεσθαι στο χέρι.

Γενικότερα μιλώντας, και παρότι από τα πιο επίσημα χείλη (Ιβάν) διατυπώθηκε ως στόχος της χρονιάς το CL, εγώ προσωπικά δεν είδα λύσσα για τον στόχο. Κατανοώ ότι είναι πολύ νωπός ο πρωτόγνωρος θρίαμβος της περσινής χρονιάς, αλλά όλοι στην ομάδα όφειλαν με τη σειρά τους να κατανοήσουν ότι το CL είναι πραγματικά το Ιερό Δισκοπότηρο του club, ιδίως όταν το μονοπάτι που οδηγεί εκεί δεν είναι απαγορευτικό. Είμαι σίγουρος πως υπήρξε μια -έστω συγκεκαλυμμένη- ανεξήγητη υποτίμηση του αντιπάλου, του τύπου "κουτσά-στραβά θα περάσουμε". Δεν υπήρχε κλίμα μάχης και πολέμου ούτε στο χορτάρι ούτε στην κερκίδα. Ούτε φυσικά από τις παρασιτικές αμόρφωτες μπασκλασαρίες δευτεράντζες της αθλητικής δημοσιογραφίας που γράφουν για τον ΠΑΟΚ ή τα εμετικά ραδιόφωνα της πόλης (που όλοι τα βρίζουν και όλοι τα ακούνε, πραγματικά δεν μπορώ να το χωνέψω αυτόν τον μη-αναστρέψιμο εθισμό στη μετριότητα). Το CL θα αρκούσε για να καταστήσει τη χρονιά επιτυχημένη και χαρωπή σε κάθε επίπεδο, μετατρέποντας τον γολγοθά του πρωταθλήματος σε μια περιπέτεια χωρίς άγχος με στόχο την επανάληψη του θαύματος. Τώρα, κουβαλάμε όλοι μας, ομάδα και κόσμος, ένα τρελό βαρίδι στις πλάτες.

Μέχρι τελειας.
Ο Σαστρε έκανε ακριβώς ό,τι και ο αρχηγός στον τελικό με το γάβρο στο γκολ της ισοφάρισης. Νόμιζε πως ο χώρος ήταν καθαρός για να περάσει η μπάλα.
Δεν ξέρω αν είναι ιερό δισκοπότηρο η απλή παρουσία στο τσουλου (για μένα δεν είναι, τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα μου λείπουν) αλλά με τέτοια κενά φαίνεται έμπρακτα πως δεν υπάρχει ισορροπημένη στελέχωση του ρόστερ. Ούτε Γιονηδες ούτε Σαστρε ουτε Οζντοεφ ούτε Σβαμπ-Μουργκ θα βοηθούσαν στο τσουλου. Για Ελλάδα καλοί είναι, αλλά χθες ένας καποιος Αλί έτρεχε σε άλλη ταχύτητα. Το καλό είναι πως βλέπω το έγκλημα των πρόωρων πωλήσεων να έρχεται και κάποιους να το χαίρονται κι από πάνω. Η ατυχία είναι ένα άλλο θέμα.

[hawklord]

@Sourmenetes

Πιο μπα@#$ρδος λαός απο τους ρουφιάνους ιταλούς δεν υπάρχει. Να το θυμάστε αυτό. Είναι Ρουφιάνοι και Αλήτες.

Τα έχουμε πει για τα Χαφ, όλο το καλοκαίρι. Απο τον Ιανουάριο έγραφα για Χαφ και για παραμονή του δανεικού. Γι'αυτό και κατέληξε η ομάδα με 25% κατοχή απέναντι, όχι στη Ρεάλ που πιθανόν να αντιμετώπιζε στο Λιγκ Στειτζ, αλλά τη Μάλμο.

Χωρίς Χαφ δεν πας πουθενά.

Αν και φαίνεται ποιος είναι στην παράθεση που έκανα.
Σελίδα 6

[kataramenos5]

Βρε κοίτα ρε αντικειμενικοτητα που απέκτησε ο Λαός που θα γυρίσει όλο τον κόσμο για να είναι στην πλευρά της ομάδας...

Μιας και ανεφερες το Λαο να σε ρωτησω κατι?
Ποιος λαος? Που ηταν ο λαος χθες?
Οι οπαδοι της Βανδη στις συναυλιες της πιο hardcore ειναι.
Φωνη μονο για μεταγραφες πλεον και κραξιμο στα ραδια.
Μπρουκληδες

[DamoN]

Θα πω κάτι πολύ αιρετικό τώρα και θα μου την πέσετε αλλά εδώ μέσα γράφω μόνο αλήθειες έτσι ακριβώς όπως τις νιώθω.
Σε μια φάση χθες στο ματς έπιασα τον εαυτό μου (ενώ είχαμε σκορ πρόκρισης)
Να λέω που να πάμε στο τσουλου θα μαζεύουμε πολλά κάθε αγωνιστική .Αλήθεια ήταν τραγική σκέψη η ομάδα ήταν ανέτοιμη , της έλειπαν παίχτες και αυτά τα ματς τα κερδίζεις με το στανιο και μετά μια χαρά βελτιώνεσαι. Αλλά όταν έπαιρναν την μπάλα στο κέντρο αισθανόμουν σαν να παίζουν Ρόντο και οι δικοί μας δεν μπορούσαν να κόψουν ούτε με βαλε.

Το ποιντ μου είναι πολύ απλό . Ο ΠΑΟΚ για να πάρει πρωτάθλημα πρέπει να έχει ομαδάρα 2 κλάσεις πάνω από όλους . Για να το πάρει ή θα κάνει το απίστευτο (αήττητο) ή το ακατόρθωτο (4 σερι ντέρμπι μόνο νίκες χωρίς περιθώριο για την παραμικρή απώλεια)
Έτσι πιστεύω θα γίνει και με το τσουλου . Δεν θα μπούμε για να μπούμε . Όταν θα μπούμε που θα μπούμε είμαι βεβαίως θα έχουμε τόσο καλή ομάδα που θα κάνουμε και μεγάλη πορεία .

[Rexaris]

Θυμάμαι ξένο παίκτη τού γάβρου την δεκαετία τού '80 μετά από μια ακόμη ήττα τής ομάδα του να δηλώνει "νομίζαμε οτι γινόταν σεισμός".

Αυτά.

[kataramenos5]

Το μπινελικι που φαγε ο μικρος για χθες δε λέγεται .
Δε πα να λες εσυ....Μου θελε και 4

[sourmenetes]

@Sourmenetes

Πιο μπα@#$ρδος λαός απο τους ρουφιάνους ιταλούς δεν υπάρχει. Να το θυμάστε αυτό. Είναι Ρουφιάνοι και Αλήτες.

Τα έχουμε πει για τα Χαφ, όλο το καλοκαίρι. Απο τον Ιανουάριο έγραφα για Χαφ και για παραμονή του δανεικού. Γι'αυτό και κατέληξε η ομάδα με 25% κατοχή απέναντι, όχι στη Ρεάλ που πιθανόν να αντιμετώπιζε στο Λιγκ Στειτζ, αλλά τη Μάλμο.

Χωρίς Χαφ δεν πας πουθενά.

Αν και φαίνεται ποιος είναι στην παράθεση που έκανα.
Σελίδα 6

Οκ τώρα φάνηκε.

Και θα διαγραφεί το μνμ.
Και στο επόμενο θα έχει μπαν.

Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Rexaris]

Στο ΤσουΛου είναι τόσο πολλά τα λεφτά που μπορείς να υποπτεύεσαι και το παρασκήνιο. Σε Εουρόπα-Κόνφερενς, μπορεί και να σε αφήσουν να πάρεις αυτό που αξίζεις.

Παρά την πίκρα για το χθεσινό, μην ξεςχνάμε οτι δεν περνούσαμε αμέσως στους ομίλους αλλά είχαμε ακόμη ένα εμπόδιο. Τέσπα, απαλύνει λίγο τον δικό μου πόνο.

[GEOL]

Πίστευα ότι θα με στοιχειώνει για πάντα το 3-3 με τον Άγιαξ στην Τούμπα όπου έφυγα μετά από 2 ώρες από το γήπεδο! Χθες προστέθηκε ακόμα ένα παρόμοιο στοιχειωμένο ματς!!

[Μπαρκαρούτσος]

Βρε κοίτα ρε αντικειμενικοτητα που απέκτησε ο Λαός που θα γυρίσει όλο τον κόσμο για να είναι στην πλευρά της ομάδας...

Μιας και ανεφερες το Λαο να σε ρωτησω κατι?
Ποιος λαος? Που ηταν ο λαος χθες?
Οι οπαδοι της Βανδη στις συναυλιες της πιο hardcore ειναι.
Φωνη μονο για μεταγραφες πλεον και κραξιμο στα ραδια.
Μπρουκληδες

Ρε αν είχαμε την κερκίδα του τελευταίου ΠΑΟΚ - Spartak, σήμερα ο λαός του ΠΑΟΚ θα έψαχνε πού είναι τα καλά ρδελαμπού στην Πράγα.