Άρθρο από τον κατε με πολύ σοβαρό δημοσιογράφο Γιώργο Κουβεντίδη:
Ποιος να σε καταλάβει, ρε συ Φερνάντο...
Ο Φερνάντο Σάντος δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις τύπου. Αραιά και που το κάνει και συνήθως πριν από σημαντικά παιχνίδια ή όταν αισθάνεται ότι έχει να πει κάτι. Αυτή τη φορά, επέλεξε να μιλήσει μετά από την ήττα από την ΑΕΚ. Άλλη μία ήττα σε ντέρμπι, το αδύνατο σημείο του, όπως λένε.
Άλλος θα είχε λουφάξει, αυτός προτίμησε να βγει μπροστά στα μικρόφωνα. Ας όψεται η αυτοπεποίθηση, που δίνει η πρωτοφανής, είναι αλήθεια, για τα ελληνικά δεδομένα στήριξη και εμπιστοσύνη, που του δείχνει η ίδια η διοίκηση. Κι αυτή ακριβώς η αυτοπεποίθηση, του δίνει το δικαίωμα να γίνεται καμιά φορά τόσο κυνικός, που κάθε λέξη του να μοιάζει με σφαλιάρα σε κάποιον σβέρκο. Αυτών, που έχουν την ψευδαίσθηση ότι στο ποδόσφαιρο παίζουν οι φανέλες κι ο ΠΑΟΚ, που πριν δυόμισι χρόνια, ακροβατούσε στον γκρεμό, είναι σήμερα κάτι μεταξύ Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ και πρέπει να τους ισοπεδώνει όλους.
Αυτή την κυνικότητα, ο ίδιος τη λέει ρεαλισμό, γιατί όπως είπε σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του όταν ανέλαβε τον ΠΑΟΚ, «δεν θα γίνεις ποτέ αυτός, που θέλεις να είσαι, αν δε συνειδητοποιήσεις πρώτα ποιος πραγματικά είσαι».
Από τη μέρα, που πάτησε το πόδι του εδώ, προσπαθεί να κάνει τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να καταλάβουν ποιος είναι ο ΠΑΟΚ. Ήρθε ένας ξένος, για να τους πει ποια είναι η ομάδα τους! Κι αν ο ΠΑΟΚ έφτασε σήμερα εδώ, που έχει φτάσει, να θεωρείται δηλαδή αυτονόητη η παρουσία στις πρώτες θέσεις κι αποτυχία το ότι δεν παίρνει το πρωτάθλημα, συνέβη γιατί έχει κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Και εντός των αγωνιστικών χώρων και εκτός.
Πολλοί στέκονται στα ντέρμπι, που δεν κερδίζει, λίγοι έχουν προσέξει ότι φέτος και πέρσι, ο ΠΑΟΚ δεν έχασε από ΚΑΜΙΑ ομάδα, πλην Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ. Στην Τούμπα, μάλιστα, αν εξαιρέσει κανείς την περσινή ισοπαλία με τον Αστέρα, όταν λίγο έλλειψε να βγάλει δελτίο στον μεταφραστή του για να συμπληρώσει ενδεκάδα, δεν έκανε άλλη γκέλα.
Ο ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος είναι μια σοβαρή ομάδα, που κάνει αυτό, που μπορεί να κάνει. Χωρίς εκπτώσεις και με συνέπεια. Για τα χαμένα ντέρμπι «φταίει ο Σάντος». Για την πορεία καταξίωσης και όλες τις άλλες νίκες «μπράβο στους παίκτες».
Όποιος τον παρακολουθεί στις συνεντεύξεις τύπου, μπορεί να μάθει πολλά πράγματα. Μπορεί να πάρει απαντήσεις σε ποδοσφαιρικές απορίες, μπορεί να καταλάβει λίγο καλύτερα, όχι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά την ίδια την ομάδα του. Αρκεί, βέβαια, να θέλει να καταλάβει. Κι όποιος τον καταλαβαίνει, μπορεί να τον κρίνει και καλύτερα.
Πολλοί αναρωτιούνται για παράδειγμα γιατί στον ΠΑΟΚ δεν παίζουν πολύ 20χρονοι όπως ο Κουτσιανικούλης ή ο Παπάζογλου, ή παλιότερα ο Αθανασιάδης κι ο Γεωργίου. «Γιατί στην Άρσεναλ και στην Μπαρτσελόνα παίζουν 17χρονοι κι ο Σάντος φοβάται να βάλει μικρούς", λένε. Προφανώς και δεν χρειάζεται να είσαι Αϊνστάιν του ποδοσφαίρου, για να καταλάβεις ότι άλλη ποδοσφαιρική παιδεία έχει ο 17χρονος, που δουλεύει πέντε χρόνια στην Άρσεναλ και στη Μπαρτσελόνα σε επαγγελματική βάση και στο μοντέλο της πρώτης ομάδας. Τι ποδοσφαιρική παιδεία έχουν οι 17χρονοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που συνήθως αναδεικνύονται κατά σύμπτωση;[/b]
Επί της ουσίας:
Ο Σάντος, που ούτε «παπατζής» είναι, ούτε προσωπικές δημόσιες σχέσεις κάνει, είπε σ΄ αυτή την συνέντευξη τύπου ότι οι μεγάλες ομάδες διακρίνονται από δύο πράγματα. Από την πίεση, που ασκούν στην αντίπαλη περιοχή για να οδηγήσουν τον αντίπαλο στο λάθος και να τον αποδιοργανώσουν, με ότι αυτό συνεπάγεται κι από την ικανότητα να ξέρουν τι θα κάνουν τη μπάλα, όταν την έχουν στην κατοχή τους.
Στο δεύτερο κομμάτι, ο φετινός ΠΑΟΚ βελτιώθηκε πολύ σε σχέση με πέρσι κι αυτή είναι η σημαντική του εξέλιξη. Στο πρώτο, έχει ακόμη πολλές αδυναμίες. Ίσως και γιατί δεν έχει ακόμη τους κατάλληλους παίκτες, σε ικανό αριθμό. Η Μπαρτσελόνα, που όλοι ζηλεύουν, μαγεύει γιατί κάνει πολύ καλά το πρώτο. Γιατί από κει ξεκινούν όλα.
Ο Σάντος είπε ακόμη, όσο πιο ανοιχτά μπορούσε, ότι για να κάνει ο ΠΑΟΚ το επόμενο βήμα, να διεκδικήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα, θέλει δύο τρεις παίκτες μεγάλης ποιότητας, που μπορούν να κάνουν τη διαφορά σ΄ ένα παιχνίδι. Δυο τρεις Σαλπιγγίδηδες ή Κατσουράνηδες, που είναι οι ποδοσφαιρικοί του έρωτες. Αυτούς τους παίκτες ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί ακόμη να τους αγοράσει κι αφού δεν μπορεί να τους αγοράσει πρέπει να τους δημιουργήσει (Βιεϊρίνια).
Αν είχε 4-5 εκατομμύρια παραπάνω διαθέσιμα σε ετήσια βάση, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Αφού δεν τα έχει (κι αυτό είναι ένα μελλοντικό θέμα συζήτησης), η πορεία προς το πρωτάθλημα, θα είναι πιο αργή. Κι αν δεν στραβώσει κάτι, κάποια στιγμή θα έρθει.
Αυτό, που ίσως δεν έχουν καταλάβει πολύ, είναι πως ο ΠΑΟΚ είναι σαν τις μετοχές του χρηματιστηρίου. Τα βαριά χαρτιά, ανεβαίνουν, χτίζουν μία βάση και συνεχίζουν την άνοδό τους, αργά αλλά σταθερά. Είναι, όμως, της υπομονής. Οι φούσκες, που ανεβαίνουν απότομα, γρήγορα γκρεμίζονται. Και κάποια στιγμή βγαίνουν απ΄ το ταμπλό. Τι προτιμάς λοιπόν; Τράπεζα της Ελλάδος ή Ιντερσάτ;
Οι εποχές που ο ΠΑΟΚ ήταν μια φούσκα, έχουν περάσει κι αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Σάντος. Αυτό θα το καταλάβουν όλοι όταν φύγει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία το έχει καταλάβει. Απλά, οι «συμφωνούντες», δεν έχουν κανένα λόγο να φωνάζουν. Φωνάζουν οι «διαφωνούντες». Να δούμε μέχρι πότε...
Υ.Γ. Ένα επιχείρημα των «διαφωνούντων», είναι η αμοιβή του Σάντος. 600.000 ευρώ το χρόνο επί τρία, 1.800.000 ευρώ. Αυτός, τουλάχιστο, όταν φύγει, εκτός από καλή ομάδα, θα έχει αφήσει πίσω κι έναν Βιεϊρίνια. Χωρίς να πάρει ρέστα.
http://www.sentragoal.gr/article.asp?ca ... id=6541680
Για μένα καταπληκτικό άρθρο.Μπράβο σας κ.Κουβεντίδη.
