Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.

[trouman]

Μη στενοχωριέσαι, Ραζβάν! Τα πέρασε κι ο Σάντος…

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει για την αμφισβήτηση του Ραζβάν Λουτσέσκου, εξηγεί ποιος είναι ο πιο εύκολος δρόμος προς τη διάλυση μιας ομάδας και θυμάται όσα άκουγε ολόκληρος Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ.

Μοιάζει σαν déjà vu του 2008-09. Ο Φερνάντο Σάντος διεύθυνε την προετοιμασία, οι προσθήκες ήταν αξιόπιστες, έβγαινε σοβαρή δουλειά στην καθημερινότητα του προπονητηρίου, όμως το γάνιασμα στην πόλη…γάνιασμα. Με μπόλικο δηλητήριο λαϊκισμού.

Ναι, χάνουμε δύσκολα αλλ’ ακόμη πιο δύσκολα νικάμε, δεν κερδίζουμε ντέρμπι, μας βγαίνει η πίστη ανάποδα να περιμένουμε τα γκολ μετά το 80’, δεν-θυμάμαι-τι-άλλο. Ο κόσμος είναι, για να λέει ό,τι θέλει. Η διοίκηση είναι, για να κάνει ό,τι πρέπει

Το πιο εύκολο για τον Ζαγοράκη τότε, ήταν να υπακούσει στο περιρρέον κλίμα και να διώξει τον Πορτογάλο. Ένα χρόνο μετά, με τον Πορτογάλο πάντα, ο ΠΑΟΚ (εάν τα ζάρια του παιγνιδιού ήταν όπως είναι σήμερα) θα μπορούσε ν’ αναδειχθεί πρωταθλητής!

Με αλλαγές προπονητών για να βγει η χρονιά σαν σε σκυταλοδρομία, τα ενδεχόμενα είναι τα εξής δύο. Ένα, το πλέον πιθανό, να κλωθογυρίζεις αδιάκοπα γύρω από το ίδιο οικοδομικό τετράγωνο ενώ έχεις μπροστά να διασχίσεις ολόκληρη την πόλη.

Δεύτερο, να βρεις κάποτε τον κατάλληλο. Επιπλέον αυτό το κάποτε, να είναι το κατάλληλο timing. Σήμερα, παράδειγμα, ο Τούντορ θα ήταν κατάλληλος. Καθοδηγεί τη Γαλατάσαραϊ, πρώτη στο τουρκικό πρωτάθλημα. Πιθανότητες, να συμπέσει η καταλληλότητα του ανθρώπου και της στιγμής; Τζόκερ!

Είναι αυτό που σιγά-σιγά φαίνεται, φυσικά μέχρις αποδείξεως του εναντίου, να γίνεται συνείδηση στον Μελισσανίδη. Με τον Χιμένεθ. Εχει τα καλά του, έχει τα κακά του, ωστόσο αυτός είναι (…ένας, όχι πέντε στη σεζόν) και, αν δεν μεσολαβήσει απρόβλεπτη κατάσταση ολέθρου, αυτός θα είναι.

Δεν εξισώνω, Ραζβάν Λουτσέσκου με Φερνάντο Σάντος. Ο Ρουμάνος έχει ψωμιά να φάει. Αμα ρωτήσει τον πατερούλη Μίρτσεα, ο σοφός θα του πει ακριβώς πόσα. Περισσότερο…παρηγορώ τον Λουτσέσκου! Αφού τα έζησε κοτζάμ Φερνάντο Σάντος, πώς δεν θα τα ζήσει κι αυτός;

Τους παρατηρούσα στη Νέα Σμύρνη, στο α’ ημίχρονο, απέναντι στον Πανιώνιο. Ο οποίος Πανιώνιος είχε βαθύτατα τραυματισμένο τον πολυτιμότερο παίκτη του, δηλαδή την καρδιά και την ψυχή των αποδυτηρίων του. Ο ΠΑΟΚ ήταν ομάδα που ήξερε ποιο ήταν το σωστό, για να το κάνει με τη μπάλα. Προσπαθούσε και το έκανε.

Αλλ’ ό,τι έκαναν, το έκαναν «μία ταχύτητα» (ακόμη και για το επίπεδο της Σούπερ Λιγκ) κάτω. Ένα καλό αυτοκίνητο, που βγαίνει να τρέξει με το χειρόφρενο μισοτραβηγμένο. Δεν είναι αργοί, παίζουν αργά. Το χειρόφρενο είναι, προφανώς, ο φόβος. Η ευθύνη. Η ψύχωση για την πρώτη εκτός έδρας νίκη.

Το ανέκδοτο με τον μεθυσμένο και τη μπανανόφλουδα που τη βλέπει στα πέντε μέτρα και λέει…ωχ, πάλι θα πέσω. Ολο το στοίχημα, είναι να ξεμπλοκάρει το μυαλό. Ο Λουτσέσκου αυτό, δεν μπορεί να το καταφέρει μονάχος. Πολύ περισσότερο, όταν οι λοιποί περί το γκρουπ την πέφτουν αγρίως, με το παραμικρό, στο γκρουπ…

Ακούω, ο Λουτσέσκου έχει χάσει τον τσαμπουκά που έβγαζε στην Ξάνθη, έγινε φλατ στον ΠΑΟΚ. Μόνο που εάν την πέσει κι αυτός, μαζί με τους λοιπούς γύρω-γύρω, στην ομάδα και την αγριέψει, τότε έχουμε τον πιο σίγουρο δρόμο προς τη διάλυση. Η πρώτη εκτός έδρας νίκη, κι οι επόμενες ύστερα, δεν θα έρθουν με ritiro.

Δεν είναι σκοινί-κορδόνι. Πέρυσι έγινε το ritiro στο Μακεδονία Παλάς, και έπιασε, σε φάση που ο ΠΑΟΚ ήταν…ενδέκατος. Εφέτος ο ΠΑΟΚ κρατιέται, και με την τιμωρία της έδρας, πρωτοδευτεροτρίτος. Η συγκυρία θέλει λεπτούς χειρισμούς, οι χοντράδες τώρα δεν ενδείκνυνται.

Τον τίτλο, τον διεκδικούν τρεις και θα τον κατακτήσει ένας. Δεν γίνεται να μοιραστεί δια τρία, καν δια δύο. Οι δύο που θα τον «χάσουν» κάηκαν από χέρι! Διότι ο ένας που θα τον κερδίσει, κι αυτός δεν εμφανίζεται πειστικός. Θα επικρατήσει κάτι σαν κοίτα-από-ποιους-το-χάσαμε.

Ο ΠΑΟΚ ήταν ο πρώτος, πάνω κι από τον Ολυμπιακό, στον παραλογισμό της αυτοϋπερεκτίμησης. Και της ταυτόχρονης υποτίμησης των άλλων δύο. Δεν θα πάρουμε το πρωτάθλημα, απλώς. Θα ‘ναι και πρωτάθλημα-ευκολάκι. Αναρωτιέμαι πότε, ιστορικά, ένα πρωτάθλημα υπήρξε για τον ΠΑΟΚ…ευκολάκι;

[Sick Bastard]

Πολύ ενδιαφέρον.
Κι αρκετά περίεργο.

[simba]

Το χειρόφρενο είναι, προφανώς, ο φόβος. Η ευθύνη. Η ψύχωση για την πρώτη εκτός έδρας νίκη.

Ολο το στοίχημα, είναι να ξεμπλοκάρει το μυαλό. Ο Λουτσέσκου αυτό, δεν μπορεί να το καταφέρει μονάχος. Πολύ περισσότερο, όταν οι λοιποί περί το γκρουπ την πέφτουν αγρίως, με το παραμικρό, στο γκρουπ…

Στα παραπανω εχει δικιο, και γι'αυτο εχουν ευθυνη ολοι..

Προπονητης (αδυναμια να μεταδωσει αποφασιστικοτητα-ψυχραιμια-ψυχη),
παιχτες (νωχελικοι, χαλαροι, ισως "κλαιν παλι ο προπονητης θα φταιει", ενιοτε φοβισμενοι και χωρις προσωπικοτητα), μιχελ (αδυναμια να βοηθησει-τσιτωσει παικτες-προπονητη), περιρρεουσα ατμοσφαιρα

Και το πραγμα ερχεται και δενει αγωνιστικα:
Προπονητης (καταρτισμος 11αδας -εμμονη σε μακ,καμπος-, κακιστη διαχειριση στο ματς -αλλαγες, εμμονες, adjustments-, στημενα)
παικτες (απιστευτες χαμενες ευκαιριες σε καιρια σημεια, κακες επιλογες σε αποφασεις κ τελικες προσπαθειες -σεντρες,στημενα,πασες-, βλακειες κ ελλειψη συγκεντρωσης στην αμυνα (κουλουρης-βαρελα-ματος στη λαρισα, μαου-σαμπρανο στο τηγανι, λεοβατς-πελκας-κεντρωοι-σαμπρανο με κουλα, βαρελα-κανιας-βιερι στο 1ο με νιωνιο κ κρεσπο-πελκας στο 2ο))

Με την τυχη να εχει παιξει σημαντικο ρολο στα 3 απ'τα 4, με δοκαρια-κοντρες-χαμενα τετατετ.

Καπως ετσι το βλεπω συνολικα..

[joshua]

Εχω μερικες ενστασεις σε σχεση με οτι γραφει ο Σπυροπουλος χωρις να εχω απαραιτητα δικιο.Πρωτον οσον αφορα την κουλα ο Μελισανιδης εμπιστευτηκε τον Χιμενεθ αφου πρωτα αλλαξε 3 την ιδια χρονια.Επειτα δεν θεωρω πως η εκτος εδρας αποδοση της ομαδας εχει τοσο μεγαλη διαφορα απο την εντος.Καλιστα θα μπορουσε να ειχε στραβωσει ενα εντος και να ειχαμε παρει καποιο εκτος.Στην νεα σμυρνη ηταν ουσιαστικα η πρωτη φορα που βρεθηκε η ομαδα να παιζει σχεδον στην τουμπα κατα συνεπεια πιεση κοσμου τις προηγουμενες αγωνιστικες δεν υπηρχε.Τελος αν υποθεσουμε πως η ομαδα ειναι φοβικη συνεπεια των τοσων χρονων στερησης αυτη ειναι και η πιο σημαντικη δουλεια που εχει να επιτελεσει ο προπονητης της.Να μετατρεψει τον φοβο σε δυναμη,να μεταφερει νοοτροπια νικητη στην ομαδα και εδω γενναται το ερωτημα.Ειναι ο Λουτσεσκου αυτος που μπορει να το καταφερει?

[simba]

Τσουκ

[Sick Bastard]

http://www.contra.gr/Columns/Comment/ev ... 59651.html
Φοβερά πράγματα.
2/2 έχουμε τον καινούργιο Σάντος.

[trouman]

από το κόντρα; μακριά από τα ξεφτιλισμένα, δεν μπαίνω στον κόπο να το διαβάσω, σικ μην παρεξηγείσαι. Μίχος; τι μου αυτός ο δημοσιογράφος..

[Sick Bastard]

ο μόνος λόγος που το ανέβασα είναι γιατί λέει ακριβώς τα ίδια που λέει κι ο Σπυρόπουλος
(που ανέβασες ) με άλλα λόγια.

[trouman]

Το κατάλαβα και καλά έκανες, ενδιαφέρουσα σύμπτωση, σε κάθε περίπτωση και τάιμινγκ...

Βέβαια δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς μπορεί να συναντιούνται αυτά. ΤΟ σδνα για μένα είναι δεδομάνο ότι σχετίζεται με εμάς, το δε άλλο ανήκει αλλού. Δε βγάζεις άκρη εύκολα..ο Σπυρόπουλος από την άλλη έχει μια έξωθεν καλή μαρτυρία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις..

[goran 64]

Trouman...Μέσα σε δύο μονάχα λέξεις, βλέπω την απάντηση σ αυτό που διερωτάσαι...
"ΑΡΔανταγωνιστική................................................ΑΡΔαντικειμενικότητα"...

[Ale]

Φλόκα, βγάλε τον σκασμό.
Έχεις γίνει ό,τι πιο σιχαμένο κυκλοφορεί σε αρδ του ΠΑΟΚ.

[ΑποστόληςΑ]

O Σαντος αμφισβητήθηκε μόνο τον πρώτο του χρόνο στον ΠΑΟΚ, όταν πάλευε με Λάκη, Ηλιάδη, Σάλμον, Κνολ, Φρούνζα και λοιπές σαρδέλες. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με το σημερινό ρόστερ.
Ο Santos παρέλαβε έναν ΠΑΟΚ που είχε τερματίσει 6ος, πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ, Άρη και Πανιώνιο και δεν είχε βγει καν στην Ευρώπη.
Ο Ρουμάνος παρέλαβε μια ομάδα που πήρε κύπελλο και τερμάτισε 2η στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, πριν τα p.o.. Μια έτοιμη ομάδα για πρωταθλητισμό, σαν αυτόν που έκανε σε όλο τον δεύτερο γύρο.

[Ksenitemenos4]

δεν νομιζω οτι αμφισβητηθηκε μονο τον πρωτο χρονο....ποσες και ποσες αγωνιστικες ετρωγε κραξιμο για τον τροπο που επαιζε η ομαδα....

[Ale]

Μέχρι το γκολ του Βλάνταν με την γριά στην Τούμπα, ο Σάντος ήταν πράγματι μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Από εκεί και πέρα γύρισε το κουμπί.

[eorptol1]

O Σαντος αμφισβητήθηκε μόνο τον πρώτο του χρόνο στον ΠΑΟΚ, όταν πάλευε με Λάκη, Ηλιάδη, Σάλμον, Κνολ, Φρούνζα και λοιπές σαρδέλες. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με το σημερινό ρόστερ.
Ο Santos παρέλαβε έναν ΠΑΟΚ που είχε τερματίσει 6ος, πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ, Άρη και Πανιώνιο και δεν είχε βγει καν στην Ευρώπη.
Ο Ρουμάνος παρέλαβε μια ομάδα που πήρε κύπελλο και τερμάτισε 2η στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, πριν τα p.o.. Μια έτοιμη ομάδα για πρωταθλητισμό, σαν αυτόν που έκανε σε όλο τον δεύτερο γύρο.

Δεν έτρωγε κράξιμο ο Σάντος; δεν τα θυμάσε καθόλου καλά..... Έτρωγε τρελό κράξιμο κσι όχι μόνο την πρώτη χρονιά

Στάλθηκε από το Redmi Note 3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk