Paokmania.Gr

[youtube]fN2NWmq3XOg&NR=1[/youtube]

[youtube]xYYGfSbpOVg[/youtube]

24oς τελικός (Φάιναλ φορ) - Φάληρο, 30-31 Ιανουαρίου 1999

Ημιτελικοί: ΠΑΟΚ-Άρης 83-50, Ηρακλής-ΑΕΚ 59-63

Μικρός τελικός: Άρης-Ηρακλής 61-70

Τελικός: ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 71-54
Διαιτητές: Πιτσίλκας-Κορομηλάς

ΠΑΟΚ (Φλεβαράκης): Κολντεμπέλα 5, Νικολαίδης Σ. 2, Μπέρι 19, Μασλαρινός, Μπαλογιάννης 16(4), Κινγκ 21, Μοράλες 2, Γιαννούλης 6, Κακιούσης, Δέσπος, Χρήστου, Πέραλ

ΑΕΚ (Πολίτης): Παπανικολόπουλος 3(1), Κορωνιός 2, Ντάνιελς 12(2), Πρέλεβιτς 2, Αρλάουκας 18, Χατζής 5(1), Ντικούδης, Τσακαλίδης 7, Άντερσεν 2, Κακιούζης 3, Παπαδόπουλος

Για δεύτερη φορά σε άδειο γήπεδο…

Τα ντέρμπι των δύο αιωνίων της Θεσσαλονίκης έχουν την δική τους ιστορία. Συναρπαστική τις περισσότερες φορές, με παιχνίδια που έκριναν τον τίτλο τα καλά χρόνια, που ακόμη και τώρα έχουν ιδιαίτερη σημασία, αλλά αυτό ειδικά το ΠΑΟΚ – Αρης που θα διεξαχθεί σε άδειο γήπεδο είναι ένα σπάνιο γεγονός… Και πολύ κακό ταυτόχρονα. Πρωτίστως για το μπάσκετ, φυσικά για τον γηπεδούχο που χάνει την δύναμή του, αλλά μήπως και ο φιλοξενούμενος αισθάνεται καλά όταν παίζει σε άδειο γήπεδο;

Παιχνίδια μεταξύ ΠΑΟΚ και Άρη, έχουν γίνει κυρίως στο Αλεξάνδρειο, το θρυλικό «Παλέ ντε Σπορ». Με φιλάθλους και των δύο ομάδων στις καλές εποχές, με κόσμο μόνο από τους γηπεδούχους από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 (και με μοναδική εξαίρεση τη σεζόν 2001-02), με εκκένωση γηπέδου σε ένα αλήστου μνήμης παιχνίδι στη δεκαετία του ’80, με άδειο το μισό γήπεδο για λόγους ασφαλείας και τους οπαδούς των δύο ομάδων στα πέταλα του PAOK Sports Arena (σε αγώνα Κυπέλλου τη σεζόν 2005-06), στο Ιβανώφειο όταν εκεί ήταν η έδρα του Άρη (τη σεζόν 2003-04), στην Αθήνα (για τους τελικούς του Κυπέλλου στα ‘80ς), στη Λάρισα (λόγω τιμωρίας), στη Λαμία (για το φάιναλ φορ του 1995) σε φιλικά παιχνίδια (όταν αυτό ήταν… δυνατό) ή ακόμη και για φιλανθρωπικό σκοπό.

Ακόμη και παιχνίδι που δεν διεξήχθη και κατακυρώθηκε στη μία από τις δύο ομάδες (στον ΠΑΟΚ πιο συγκεκριμένα) λόγω δελτίων υπάρχει, αλλά και αγώνας που έληξε κανονικά (με νίκη του Άρη), αλλά κατακυρώθηκε στον ΠΑΟΚ (με 20-0) έγινε (στα πλέι οφ του 1998-99, όταν Μιούρσεπ και Αγγελίδης βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών). Ολο και κάποια ιδιαίτερη περίπτωση θα μας ξεφεύγει. Α, υπάρχει κι ένα και μοναδικό παιχνίδι που έγινε σε άδειο γήπεδο.

Ναι, το παιχνίδι του Σαββάτου, θα είναι μόλις το δεύτερο στην πολύχρονη ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων που δεν θα υπάρχουν φίλαθλοι. Θα είναι μόλις το δεύτερο που θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών λόγω τιμωρίας! Ηταν την περίοδο 2002-03 κι αυτός που ήταν γηπεδούχος, αλλά στερήθηκε την συμπαράσταση των φιλάθλων του ήταν ο Αρης. Το ματς έγινε στο Αλεξάνδρειο το Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2002 και ο Άρης (με προπονητή τον Βαγγέλη Αλεξανδρή) νίκησε με 77-72 τον ΠΑΟΚ (του Μπάνε Πρέλεβιτς), έχοντας σαν κορυφαίο παίκτη τον Ουΐλι Σόλομον. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι ο Άρης είχε τιμωρηθεί για «επεισόδια» που είχαν καταγραφεί στη διάρκεια του αγώνα Κυπέλλου με το Περιστέρι, που είχε γίνει ενάμισι μήνα νωρίτερα!

Να τα πάρουμε με την σειρά όμως. Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2002, ο Άρης αντιμετώπισε το Περιστέρι στο Αλεξάνδρειο και ύστερα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι και με τρίποντο του Σόλομον στην εκπνοή νίκησε 80-79 και προκρίθηκε στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Ο Άρης είχε τότε προπονητή τον Μίλαν Μίνιτς. Μετά από 19 ημέρες, την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου, ανακοινώθηκε από τον αθλητικό δικαστή ποινή δύο αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών, καθώς σύμφωνα με το κατηγορητήριο υπήρξαν «ρίψη κροτίδας, μπουκαλιού και ενός πλαστικού κυπέλλου αναψυκτικού»! Δύο ημέρες αργότερα ξεκινούσε το πρωτάθλημα, αλλά ο Αρης υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό με τον κόσμο στο πλευρό του, αφού δεν ήταν δυνατόν να εκτελεστεί τόσο άμεσα η ποινή.

Ο Άρης αντέδρασε και προσέφυγε στο ΑΣΕΑΔ, θεωρώντας σκανδαλώδη την απόφαση, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Όπως έγινε τώρα και με τον ΠΑΟΚ δηλαδή. Οι «κίτρινοι» εξέτισαν την πρώτη αγωνιστική της ποινής τους με το Ηράκλειο και την δεύτερη και τελευταία με τον ΠΑΟΚ. Ας είναι το παιχνίδι του Σαββάτου και το τελευταίο των δύο ομάδων (αλλά και όλου του πρωταθλήματος) που θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών…

http://superbasket.gr/?c=304&a=136864

Trikaliotis έγραψε:Για δεύτερη φορά σε άδειο γήπεδο…
(...)
Ακόμη και παιχνίδι που δεν διεξήχθη και κατακυρώθηκε στη μία από τις δύο ομάδες (στον ΠΑΟΚ πιο συγκεκριμένα) λόγω δελτίων υπάρχει (...)

http://forum.paokmania.gr/viewtopic.php ... 88#p302788

[youtube]d1kkFk-gHjk[/youtube]

Συγκλονιστική νίκη του ΠΑΟΚ, για το κύπελο, μάλλον το 91, στον τάφο του Ινδού. Το βίντεο το ποστάρω κυρίως για τον παννγυρισμό του Μπάνε στο 2.20 και τα φιλάκια που μοίρασε στους βάζελους

συγκλονιστικό ντοκουμέντο. έχετε παρατηρήσει οτι όταν πρόκειται για τον ΠΑΟΚ όλοι οι δημοσιογράφοι παίρνουν θέση για τη διαιτησία (προφανώς και δεν έκανε φάουλ ο σκροπολίθας)????

Έχω καιρό να γράψω στα μπασκετικά γιατί απλά έχω σιχαθεί και απηυδίσει με αυτά που βλέπω στο τμήμα, για μένα πια ξεχείλισε το ποτήρι.

Εδώ πρόκειται για τα χρόνια της δόξας και μιας και μόνο αυτά μας/μου έχουν μείνει, μετά χαράς τα βλέπω και τα θυμάμαι!

Ά, ρε, Μπάνε...

εγώ τα βλέπω με θλίψη, όχι με χαρά;
η αποχή δεν είναι λύση. Όσο κι αν έχεις σιχαθεί...

καλά τα φιλάκια του Μπάνε αλλά την "πλήρωσαν" οι υπόλοιποι που ερχόταν από πίσω...

Να παίρναμε και το κύπελλο εκείνη τη χρονιά καλά θα ήταν, αλλά μείναμε με τα φιλάκια του Μπάνε..Μας έφαγαν τα μουστάκια του Τζούροβιτς μετά στον τελικό!

Φοβερό αρχείο ο Τόλης Κοτζιάς. Αυτός και ο Σωτήρης Γεωργίου είναι κορυφαίοι μπασκετικοί.
Ζωγραφιστά Heineken, όλα τα λεφτά.
Ο Antonio Davis είχε καμιά σχέση με τον Dale Davis ?

Ο Divac γιατί έπαιζε τόσο έξω? O Elden Campbell δεν ήταν 4άρι την εποχή O' neill ? o Sam Perkins δεν έπαιξε αργότερα στη Βοστώνη ή κάνω λάθος ?

Ο ΠΑΟΚ, οι μπίρες και ο Σκοτ Σκάιλς
15 Φεβ 2011 23:27, Από Γιώργος Κουβεντίδης




Πριν από 14 χρόνια, τέτοια εποχή, στην ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ γινόταν μία επανάσταση, που έμελλε να έχει προεκτάσεις ακόμη και στο ΝΒΑ. Το PAOK24 θυμάται τον Σκοτ Σκάιλς και πως βαφτίστηκε προπονητής του Δικέφαλου μέσα σε μία νύχτα.



Όταν ο Σκοτ Σκάιλς μεσουρανούσε στα παρκέ του ΝΒΑ, θα μπορούσε κάποτε να φανταστεί τον εαυτό του προπονητή. Όπως λένε, άλλωστε, οι καλοί πλέι μέικερ έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να γίνουν και καλοί προπονητές. Ούτως ή άλλως, όσο αγωνίζονται, αυτοί είναι οι προπονητές μέσα στο γήπεδο. Αυτό που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, όμως, είναι ότι λίγο πριν κρεμάσει τη φανέλα του, ταλαιπωρούμενος από τραυματισμούς και πολλά προσωπικά προβλήματα, θα έβρισκε μπροστά του τον Απόστολο Αλεξόπουλο, σε μια μικρή κουκίδα του χάρτη στην άλλη άκρη του κόσμου και στην ουσία θα του άλλαζε τη ζωή!



Ήταν καλοκαίρι του 1996, όταν μετά από μια σπουδαία δεκαετή καριέρα σε Μιλγουόκι, Ιντιάνα, Ορλάντο, Ουάσινγκτον και μια κακή χρονιά στη Φιλαδέλφεια με πολλούς τραυματισμούς και μόλις 10 παιχνίδια, ο Σκοτ Σκάιλς σκεφτόταν να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ήταν η εποχή, που ο Αλεξόπουλος έψαχνε κάτι δυνατό, για να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στην μετά Πρέλεβιτς εποχή. Αποφάσισε να εμπιστευτεί έναν αμφιλεγόμενο μάνατζερ, τον (αμερικανοαναθρεμμένο) Γκας Πολίτη, που έκανε το μεγάλο κόλπο. Μαζί με τον σχετικά άσημο Άντονι Μπόνερ, έφερε στη Θεσσαλονίκη τον Σκοτ Σκάιλς. Ο 32χρονος, τότε, πλέι μέικερ, με 600 παιχνίδια στο ΝΒΑ και κάτοχος μεταξύ άλλων, του ρεκόρ στις ασίστ στην ιστορία του ΝΒΑ (30, στον αγώνα Ορλάντο - Ντένβερ το 1990), θα γινόταν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην ιστορία του ΠΑΟΚ, καθώς το συμβόλαιό του ξεπερνούσε το 1.700.000 δολάρια.



Πιάσε μια μπίρα

Μέσα στο παρκέ, ουδέποτε δικαιολόγησε το παρελθόν του. Το ότι δεν τον είδε ποτέ κανείς να χαμογελά, μιλούσε από μόνο του. Χωρισμένος και πατέρας τριών παιδιών, που διεκδικούσε την κηδεμονία τους, εθισμένος στο αλκοόλ (στην εποχή του κολεγίου, στο Μίτσιγκαν Στέιτ έκανε 15 μέρες φυλακή για οδήγηση υπό την επήρειά του και κατοχή μαριχουάνας), δεν έβρισκε πια χαρά μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Ακόμη και στις θρυλικές κυριακάτικες εξόδους του, σε κορυφαίο κλαμπ της εποχής, στη οδό Μοσχώφ, όταν παρέα με τον Άντονι Μπόνερ "κατέβαζαν" τουλάχιστο δύο κάσες μπίρες σε χρόνο ρεκόρ, ήταν μονίμως σκυθρωπός και σκεφτικός.



Δεκέμβρη μήνα, πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του, όταν διαπίστωσε ότι και τα πόδια του δεν αντέχουν άλλο. Έφυγε με άδεια στις ΗΠΑ, για ένα δικαστήριο για την κηδεμονία των παιδιών του κι όταν επέστρεψε ανακοίνωσε στον πρόεδρο του ΠΑΟΚ την απόφασή του να φύγει. Ο Αλεξόπουλος, όμως, ο πιο απρόβλεπτος, ίσως, παράγοντας που πέρασε από τον μπασκετικό ΠΑΟΚ, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. "Μείνε τουλάχιστον να παίξεις στα δύο παιχνίδια για το Κόρατς με την Μπένετον, που είναι σημαντικά και μετά βλέπουμε". Ο Σκάιλς δέχτηκε. Στο μεταξύ, συζητώντας με τον Γκας Πολίτη, ο Αλεξόπουλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Σκάιλς θα μπορούσε να διαδεχτεί με επιτυχία τον Μισέλ Γκομέζ, που είχε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.


Ο ΠΑΟΚ ταξίδεψε στη ρεβάνς του Τρεβίζο με μια μικρή διαφορά στις αποσκευές του και η πρόκριση θεωρούταν χαμένη. Στο καυτό "Πάλα Βέρντε", ο Στογιάκοβιτς αποχώρησε νωρίς νωρίς τραυματίας και η μεγάλη Μπένετον διέλυσε τον ΠΑΟΚ και τον απέκλεισε από την Ευρώπη.


Το ίδιο βράδυ, στο λόμπι του ξενοδοχείου της αποστολής, πριν πετάξει το επόμενο πρωί από τη Βενετία για τη Θεσσαλονίκη, ο Αλεξόπουλος αποφάσισε να τελειώσει τον Γκομέζ και συζητούσε χαλαρός με τους συνοδούς της αποστολής. Σηκώθηκε ανήσυχος από τη θέση του, μόνο όταν είδε έναν σερβιτόρο, να περιμένει το ασανσέρ, με έναν δίσκο γεμάτο μπίρες στο χέρι. "Που τις πάτε, κύριε;" τον ρώτησε. "Στο δωμάτιο του κ. Μπόνερ" ήταν η απάντηση. Ο Σκάιλς, μάλλον ήθελε να πνίξει και πάλι στο αλκοόλ τις τελευταίες έγνοιες του, ως παίκτης.



Προπονητής σε μια νύχτα

Μεσημέρι της 24ης Ιανουαρίου 2007, η αποστολή επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και στο ταξίδι όλοι συζητούν για το ποιος θα διαδεχτεί τον Μισέλ Γκομέζ. Περιμένοντας τις αποσκευές στο αεροδρόμιο ο Στέφαν Μπεκ, ο μοναδικός κοινοτικός του ΠΑΟΚ, πλησιάζει έναν δημοσιογράφο και του ψιθυρίζει. "Θέλω να το πω κάπου γιατί θα σκάσω. Θα ακούσεις κάτι το απόγευμα και θα πέσεις ξερός. Δε σου λέω περισσότερα, έχω ορκιστεί". Αν δεν ήταν η κούραση του ταξιδιού, θα θυμόμουν ότι ο Γερμανός ήταν ο μοναδικός, πλην του Μπόνερ, που έκανε παρέα με τον Σκάιλς.


Το απόγευμα ο Αλεξόπουλος καλεί συνέντευξη Τύπου και ανακοινώνει ότι "ο νέος προπονητής του ΠΑΟΚ είναι ο Σκοτ Σκάιλς"! Ο Αμερικάνος δείχνει ενθουσιασμένος, για πρώτη φορά χαμογελά. "Θέλω να γίνω προπονητής, θα ήθελα να ξεκινήσω στην Αμερική και ξέρω ότι η αρχή είναι το παν. Αρχίζω, όμως, από εδώ, γιατί εκτιμώ τον ΠΑΟΚ και το υλικό του, το οποίο αν δουλευτεί σωστά, θα κερδίσει μια θέση στην τριάδα" δηλώνει ο Σκάιλς. Όσα είπε ακούγονταν σαν ανέκδοτα, για τον ΠΑΟΚ που τότε βολόδερνε στη μέση της βαθμολογίας.


Την Κυριακή, που ακολουθεί έχει διπλό ρόλο. Ως παίκτης - προπονητής, χάνει δύσκολα από την ΑΕΚ του Ιωαννίδη στο Αλεξάνδρειο. Βγάζει οριστικά τη φανέλα, φορά κοστούμι, φέρνει τον άσημο Ντελ Ντεμπς ως αντικαταστάτη του και πιάνει δουλειά. Για κακή του τύχη, χάνει πολύ γρήγορα τον Στογιάκοβιτς με κάταγμα κνήμης- περόνης στο Περιστέρι κι όταν όλοι απελπίζονται, αυτός δεν το βάζει κάτω. "Δεν κατεβάζουμε το κεφάλι, θα τα πούμε στα πλέι οφ" δήλωσε όταν ο ΠΑΟΚ κατέληξε την 6η θέση.



Ο Σκάιλς ενέπνευσε τους παίκτες που απέμειναν και με μεγάλο όπλο την επιθετική άμυνα και συστήματα εισηγμένα από το ΝΒΑ, τρέλανε κόσμο στα πλέι οφ. Απέκλεισε τον Ηρακλή με 2-1 στη πρώτη φάση και στη δεύτερη έκανε το μεγάλο μπαμ, σπάζοντας την έδρα του Παναθηναϊκού (2-1). Στα ημιτελικά, τον περίμενε η μετέπειτα δευτεραθλήτρια, ΑΕΚ. Έχασε με διαφορά στην Αθήνα και στην παράταση στο Αλεξάνδρειο και στον μικρό τελικό, έσπασε και την έδρα του (ισχυρού τότε) Περιστερίου (3-1) και έβγαλε τον ΠΑΟΚ στην Ευρωλίγκα. Ο Αλεξόπουλος χαμογελούσε δικαιωμένος, αλλά στην λήξη του τελευταίου αγώνα, ανάμεσα στα πανηγύρια, ο Σκάιλς ανακοίνωσε εμμέσως την αποχώρησή του. "Ζητώ συγγνώμη από όλους, αλλά έχω τρία παιδιά στην Αμερική και μάλιστα σε διαφορετικά σπίτια" είπε.



Συνταγή αλά ΠΑΟΚ

Πολύ γρήγορα βρήκε στέγη στο Φίνιξ, ως βοηθός του Ντάνι Έιντζ και τον διαδέχτηκε στον πάγκο τον Δεκέμβριο του 1999. Μετά από δύο καλές σεζόν, την τρίτη δεν ξεκίνησε καλά και στα μέσα της απολύθηκε. Στις αρχές της σεζόν 2003-04 μετακόμισε στο Σικάγο και ανέλαβε να επαναφέρει στο προσκήνιο τους θρυλικούς Μπουλς. Τα κατάφερε με την συνταγή του ΠΑΟΚ! Χωρίς μεγάλα αστέρια στο ρόστερ και με όπλο την άμυνα, οι Ταύροι μπήκαν το 2005 για πρώτη φορά στα πλέι οφ στην μετά Τζόρνταν εποχή με ρεκόρ 47-35. H συνέχεια είναι γνωστή. Έμεινε ως το 2007 στους Μπουλς και από το 2008 καθοδηγεί τους Μπακς του Μιλγουόκι. Εξακολουθεί να απολαμβάνει σεβασμό στο ΝΒΑ και σε κάθε ευκαιρία να φέρνει αναμνήσεις στους φίλους του ΠΑΟΚ.

http://www.paok24.com/newsitem.asp?s=13&id=6073

Ήταν φοβερή προσωπικότητα ο μπαγάσας...

Ακόμα θυμάμαι το ματς με την αεκ στην κανονική διάρκεια που πρώτος πήγαινε στον πάγκο και έπιανε το πινακάκι. Και μετά στα πλέι-οφ, εκείνο το τρίποντο του Ατρούια από το κέντρο μας σκότωσε κανονικά.

Πάντως το περιστέρι τότε είχε φοβερή ομάδα.. Κορωνιό στα καλά του, Γκούροβιτς..

Παρεπιπτόντως, ο Ντελ Ντεμπς για ένα φεγγάρι ήταν προπονητής σε μια ομάδα στο NBDL.. Λέτε να βρεθούν ποτέ αντίπαλοι στους πάγκους??

Εμφανιζοταν μαζι με τον Μπονερ και τον.......Γιαννουλη σε ενα μπασκετικο στεκι στην Ικτινου και γινοταν λιαρδα!Μιλαμε για φοβερες στιγμες............μπυρας!Μαζι με τον μεγαλο Κλιφ,οι κορυφαιοι Αμερικανοι που φορεσαν τη ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΗ φανελα του ΠΑΟΚ!

1,7 εκ.δολάρια ακόμα τα πληρώνουμε?
ε, βέβαια εδώ ο Τσέκος έπαιρνε καμιά 100ριά εκ. δραχμές...