desperando έγραψε:σορρυ αλλα τα περι πικρας ειναι μακακιες
πικρες ηταν την δεκαετια του 90 ηταν την δεκαετια του 2000 μεχρι να ερθει ο ζαγορακης
τωρα ποιες ειναι οι πικρες ?οκ φετος ειχαμε εναν πολυ κακο δευτερο γυρο αλλα ως εκει.
λες και μαθαμε στα πρωταθληματα τοσα χρονια και αυτα τα τρια χρονια δεν τα καταφεραμε.
πρεπει να παραδεχτουμε οτι η Τουμπα της τελευτεας τριετιας δεν ειναι εδρα και γι αυτο δεν φταιει κανενας αλλος παρα μονο εμεις
η γιουχες ειναι αποκλειστικα για παικτες που φοραν τα ασπρομαυρα και οχι για αντιπαλους.
οι αντιπαλοι ερχονται κανουν το παρτυ τους και φευγουν λες και πηγαν 5ημερη σχολικη εκδρομη
αυτα πρεπει να τελειωσουν,η Τουμπα πρεπει να ξαναγινει εδρα
ο ΠΑΟΚτσης πρεπει να ξαναγαπησει την ομαδα του και τους παικτες της
ο ΠΑΟΚτσης πρεπει να χειροκροταει τα παιδια με τα ασπρομαυρα,πρεπει να τους δινει δυναμη και οχι το αντιθετο
ο ΠΑΟΚτσης πρεπει να γινει εχθρικος με τους αντιπαλους,η ηχητικη βια πρεπει να επιστρεψει στην Τουμπα
αν αρχισουμε να κανουμε εμεις πρωτοι την δουλεια μας θα ακολουθησει και η ομαδα.
πρεπει απο δω και περα να κανουμε τους παικτες να αισθανθουν οπως αισθανοντουσαν εκεινοι του 2008
αν τους αγκαλιασουμε και του δειξουμε αγαπη και στηριξη θα παρουμε πισω αυτο που θελουμε,θα βλεπουμε μεσα στο γηπεδο παιδια που ματωνουν για την φανελα.
τερμα πια οι συμπεριφορες αμαμητης γκομενας.
ο ΠΑΟΚτσης δεν ηταν ποτε ετσι , ηταν κιμπαρης και μαγκας και οχι νεοπλουτος και ποζερας
Διαφωνώ σχεδόν σε όλα.
Πρώτα απ όλα τη δεκαετία του 2000 μέχρι να έρθει ο Ζαγοράκης, από άποψη τίτλων είναι η καλύτερη 10ετια μετά τα 70s. Αφήνω τα οικονομικά στην άκρη, που είναι μία μεγάλη πίκρα και τα λογής λογής τρυπήματα.
Φέτος, δεν είχαμε μόνο ένα κακό δεύτερο γύρο, είχαμε πλήρη κατάρευση και αγωνιστική γελοιοποίηση της ομάδας ανα την επικράτεια, ενώ είχαμε ντροπιαστικό αποκλεισμό απ το κύπελο πριν τον Γενάρη και απ την Ευρώπη που κακά τα ψέματα απλά δεν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε το ρυθμό μιας μέτριας Γαλλικής ομάδας.
Δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα είναι και τι παρουσιάζεις μέσα στο γήπεδο.
Ο κόσμος βαρέθηκε.
Βαρέθηκε τις αστοχίες της δικής μας διοίκησης.
Βαρέθηκε οι <<ήρωές>> του να γίνονται μνημονιακοί ευρωβουλευτές.
Βαρέθηκε τα στημένα και το γενικότερο κλίμα εγκληματικής οργάνωσης που υπάρχει στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Αυτά τα τρία χρόνια, αγωνιστικό όραμα δεν επικοινωνήθηκε ποτέ στον κόσμο του ΠΑΟΚ, είτε με τις πράξεις, είτε έστω, με τα λόγια.
Επί Ζαγοράκη εμείς μαζεύαμε λεφτά για την ομάδα και κρεμόμασταν σαν τα τσαμπιά.
Γιατί υπήρχε κάτι, έστω κι αν αποδείχθηκε παλάτι στην άμμο, να πιστέψουμε.
Η συσπείρωση ήταν στο 100%
Τώρα είμαστε εμείς κι ο κούκος.
Αυτή η μετάλλαξη είναι πολύ μεγάλη κι απότομη για να δικαιολογείται από
κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά απ τον κόσμο του ΠΑΟΚ.
Κάτι συνέβη. Δεν ξύπνησαμε μια μέρα και είπαμε δεν ξαναπάω γήπεδο.
Αυτή η ομάδα πορευόταν πάντα, καλώς ή κακώς μαζί με τον κόσμος της.
Δεν είναι ποιός απ τους δύο θα κάνει το πρώτο βήμα. Πρέπει να το κάνουν μαζί και ταυτόχρονα.
Δεν είναι θέμα αυγού ή κότας δηλαδή.
Και
σωστά ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του.
Έχουν γίνει πάρα μα πάρα πολλά άστοχα πράγματα αυτά τα τρία χρόνια.
Ο ίδιος ο αρχηγός της, είπε πως η ομάδα είναι άρρωστη.
Η αρρώστια δεν γιατρέευται με φωνές, ούτε καλύπτεται με την πληρότητα του γηπέδου.
Γίνεται χειρότερη με τις γιούχες, αλλά γιούχες πέφτουν παντού παιδιά. Απ το Άνφιλντ μέχρι το Μπερναμπέου κι απ το Εμιρέϊτς μέχρι το Μόναχο.
Ο κόσμος πρέπει να πιστέψει σε κάτι ξανά. Πίστη δίνει το όραμα και η επικοινωνιά του στον κόσμο.
Όραμα όμως σε γερά θεμέλια κι όχι σε λόγια του αέρα.
Ο Άρνεσεν είναι ένα τεράστιο, πρώτο βήμα. Φτάσαμε όμως στον πάτο για να γίνει.
Ο Άρνεσεν μόνος του δεν φτάνει. Χρειάζεται σχέδιο. Κι επιβάλεται να κοινοποιηθεί και στον κόσμο.
Εδώ ο Μελισσανίδης έταξε γήπεδο στην ομαδούλα της Γ εθνικής και τους συσπείρωσε σε βαθμό που γιόρτασαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος απ τη Γ και την άνοδο απ τη Β. Ένα σλόγκαν <<Ερχόμαστε>>, ένα-δυο στοχευμένες κινήσεις συσπείρωσης κι έχουν και μας πρήζουν τα συκώτια για το λαό της κούλας.
Αναμενόμενο σε κάποιο βαθμό από την τρελή φάπα όλα αυτά τα χρόνια!! Που σε συνδυασμό με την μπόχα που αναδύεται από πληκτρολόγια και μικρόφωνα εντός κι εκτός Θεσσαλονίκης έχουν δηλητηριάσει πολλούς!! Μια περίπτωση να κερδίσει η νέα προσπάθεια παράταση υπομονής και "στήριξης" υπάρχει. Κι αυτή δεν μπορεί να μη συνδυάζεται με ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Η σύγχρονη ιστορία αυτό μας διδάσκει. Και μάλιστα αποστομωτικά. Ειλικρινά, εύχομαι ο Δανός, πέρα από την ομάδα, να έχει τον τρόπο να μας εξελίξει έστω και στο ελάχιστο και όλους εμάς στον τρόπο που κρίνουμε και σκεφτόμαστε τα του ποδοσφαίρου!! Διατηρώ ζωηρότατες επιφυλάξεις!!!