Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναπτυχθεί ένα δίκτυο σκάουτινκ στη Λατινική Αμερική και ανφέρομαι ειδκά στη Βραζιλία. Το πρωτάθλημα της Αργεντινής έχει πέσει πολύ από άποψη ταλέντου. Αντίθετα το πρωτάθλημα της Βραζιλίας έχει αναπτυχθεί πολύ την τελευταία δεκαετία και τα έσοδα των ομάδων είναι συγκρίσιμα με τα έσοδα όλων πλην των κορυφαίων Ευρωπαικών ομάδων. Τρανότερο παράδειγμα ο Νεϋμάρ, o oποίος δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει σε Ευρωπαική ομάδα εκτός των 4-5 κορυφαίων και με κάτω από 50 μύρια. Συγκρίνετε την περίπτωσή του με του Ροναλντίνιο, που παρά το ασύκριτα μεγαλύτερο ταλέντο του, τον αγόρασε εύκολα μια μεσαία Ευρωπαϊκή ομάδα με μόλις 5 μύρια. Επομένως, ούτε οι Βραζιλιάνικες ομάδες έχουν πλέον ανάγκη τις πωλήσεις, ούτε τα μεγάλα ταλέντα τους πείθονται έυκολα να περάσουν τον Ατλαντικό, τόσο όσο παλιά.
Για να αναπτύξει κάποια Ευρωπαϊκή ομάδα δίκτυο σκάουτινκ στη Βραζιλία, πρέπει να συγκαταλέγεται στις 10-15 κορυφαίες τις Ευρώπης. Ακόμα και έτσι όμως, πλέον οι μεγάλες ομάδες της βραζιλίας έχουν τον πρώτο λόγο για τα ανερχόμενα ταλέντα της Β’, Γ΄και Ω’ κατηγορίας. Μια no-name ομάδα (όπως είναι ο ΠΑΟΚ στη Βραζιλία) δεν έχει καμία ελπίδα να προσελκύσει ακόμα και δεύτερης διαλογής ταλέντα.
Οπότε με άλλα λόγια... ξεχάστε το δίκτυο σκάουτινκ στη Βραζιλία. Eίμαστε πολύ χαμηλά στην τροφική αλυσίδα. Για παρόμοιους λόγους, ξεχάστε επίσης και όλες τις άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Η καλύτερη επιλογή για τον ΠΑΟΚ, έτσι όπως το βλέπω εγώ, είναι να απλώσει δύχτια στην Αίγυπτο. Υπάρχουν και άλλες εφικτές λύσεις, βλέπε Βαλκάνια, αλλά η α΄γυπτος προσφέρει τις καλύτερες προοπτικές για τους εξής λόγους:
1ον, Το Αυγυπτιακό πρωτάθλημα είναι ημι-επαγγελματικό, με χαμηλότερα έσοδα και πρεστίζ απ’το ελληνικό, συνεπώς έυκολα μπορούμε να προσελκύσουμε παίκτες 15-18 χρόνων και μάλιστα να έχουμε και τον πρώτο λόγο γι’αυτούς.
2ον, Έχουμε παράδοση με Αιγύπτιους, επιθετικογενείς ως επί το πλείστον, παίκτες: Μαγκντί, αδερφοί Χασάν, Σάμπρι, Σικαμπάλα, ακόμα και ο Μέγκαχεντ που πωλήθηκε 400 χιλάρικα. Ειδικά ο Μαγκντί πρέπει να αξιοποιηθεί στις ακαδημίες μας.
3ον, Το ταπεραμέντο των Αιγυπτίων ταιριάζει με το δικό μας, κάτι που κάνει την προσαρμογή των νεαρών Αιγυπτίων στη χώρα μας πιο εύκολη. Σ’αυτό το κομμάτι επιβάλεται να αξιοποιηθεί ο Μαγκντί, ως φουλ ταιμ υπεύθυνος για την προσαρμογή των παικτών ή ακόμα και ως head scout-Egyptian division
4ον Είναι κοντά μας, που συνεπάγεται μειωμένο κόστος.
Χρείαζονται τέσσερεις ή πεντε γηγενείς scouts, μόνιμοι κάτοικοι Αγύπτου, να παρακολουθούν και να χτενίζουν όλες τις κατηγορίες και ένας head scout-Egyptian division
που να πηγαινοέρχεται και να δίνει αναφορά στον τεχνικό διευθυντή. Και στην τελική τις λεπτομέρειες ας τις κανονίσουν αυτοί, εγώ απλώς ρίχνω ιδέες. Σημασία έχει το εξής: τα δέκα κορυφαία ταλέντα κάθε φουρνιάς, μεταξύ 15 και 18 ετών, πρέπει να έρχονται στον ΠΑΟΚ.
Παράλληλα με τα παραπάνω, πρέπει να έχουμε τους κατάλληλους ανθρώπους και εγκαταστάσεις στις Κ-17 και Κ-20, ώστενα παρέχεται στα Αιγυπτιάκια οτιδήποτε χρειάζονται, από ψυχολογική υποστήριξη, μαθήματα ελληνικών, εμφύσηση επαγγελματικού πνεύματος (γιατί απ’τη φύση τους είναι τσαρλατάνοι) κλπ κλπ. Εδώ θα γίνεται όλη η δουλειά και εδώ θα ξεχωρίσουν οι νέοι Σικαμπάλα. Ένας στους 10 να μας βγει, το όλο εγχείρημα θα έχει αποσβεστεί.
