Ωραία, o ΠΑΟΚ κέρδισε... Και;
Ο Αντώνης Τσακαλέας γράφει για την εικόνα του ΠΑΟΚ με τον Πλατανιά, τη νίκη με τον τρόπο που ήρθε και τον Τούντορ... που θυμίζει Δώνη.
Τελ. ανανέωση : Δεκέμβριος 21 2015 07:43
Λήγει το ματς στη Τούμπα και περιμένω... Περιμένω να δω τους παίκτες του ΠΑΟΚ να πανηγυρίζουν σαν τρελοί, το κόσμο της ομάδας να μπαίνει μέσα για να τους συγχαρεί, τον Τούντορ να πάρει τους παίκτες για να τους πάει μπροστά στο πέταλο για να κάνουν "όλε" μαζί με το κόσμο και στο τέλος να γίνουν δηλώσεις για την υπερπροσπάθεια που έφερε το αποτέλεσμα που όλοι λαχταρούσαν, όλοι ζούσαν και ανέπνεαν γι' αυτό. Αντ' αυτού, είδα μια Τούμπα να γιουχάρει τον ΠΑΟΚ για το τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε ένα απλό παιχνίδι πρωταθλήματος.
Την πρώτη φορά διάβασα μόνο την πρώτη παράγραφο. Και σταμάτησα την ανάγνωση. Νομίζω ότι ο Τσακαλέας ζει σε παράλληλο σύμπαν και είναι το πιο ευγενικό που μπορώ να γράψω.
Πότε έγιναν αυτά ρε Αντώνη στην Τούμπα, σε ματς με μικρομεσαίο;
Ο ΠΑΟΚ υπερασπίστηκε το 1-0 με το οποίο προηγήθηκε στο 69' (με λάθος υπόδειξη για πέναλτι) λες και του έδινε το κύπελλο, ή την έξοδο στο Champions League, ή παραμονή στη κατηγορία. Και τι του έδωσε; Τίποτε από αυτά. Απλά τρεις βαθμούς. Ο τρόπος με τον οποίο επέλεξαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ να υπερασπιστούν το υπέρ τους σκορ, σε παιχνίδι με αντίπαλο τον Πλατανιά μέσα στη Τούμπα, αντικατοπτρίζει όλα όσα συμβαίνουν εντός ομάδας.
Φοβάται τη σκιά του!
Με λάθος υπόδειξη για πέναλτι μέσα σε παρένθεση (sneaky που λέει και ο K_geo), αλλά για τις λάθος υποδείξεις οφσάιντ (που βοηθούν απίστευτα μία ομάδα που έχει αποφασίσει να βγάλει την άμυνά της στο κέντρο, όπως συχνά κάνει ο Παράσχος κόντρα στους μεγάλους) γράφονται κάτι ψιλά παρακάτω, σε άσχετο σημείο.
«Ο ΠΑΟΚ υπερασπίστηκε το 1-0». Όχι έπρεπε να μήν το υπερασπιστεί. Έπρεπε να κάτσε και να φάει τρία, αφού έτσι κι αλλιώς «πρωτάθλημα δεν παίρνουμε, στο champions league δεν βγαίνουμε».
«Ο τρόπος που το υπερασπίστηκε ήταν λάθος». Η μόνη πρόταση μέχρι εδώ που έχει αξία. Βέβαια, αν η κόντρα επίθεση που χάλασε ο Μακ κατέληγε σε γκολ, μπορεί και να ήταν «σωστός ο τρόπος», αλλά μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι «δεν μας αρέσει ο ΠΑΟΚ να παίζει με αντεπιθέσεις, με ό,τι κόστος συνεπάγεται αυτό». Και μετά να θυμηθούμε τα 3-3 και το κόστος.
Ο ΠΑΟΚ έφτασε να έχει ανάγκη ακόμα και τέτοιου είδους νίκες, που δεν οδηγούν πουθενά, που στο κάτω - κάτω της γραφής, του κάνουν ζημιά. Ωραία, πήρε ο ΠΑΟΚ τρεις βαθμούς στο πρωτάθλημα. Και; Σε τι τον βοηθάει αυτή η νίκη, έτσι όπως ήρθε; Να δεχθώ πως ο Μελίσσας έχει όλο το άγχος του τρίτου τερματοφύλακα που έρχεται από τον πάγκο και ροκανίζει το χρόνο. Ένα ελαφρυντικό, του δίνω. Ο Λέοβατς, που κάνει καθυστερήσεις δυο λεπτά νωρίτερα, σε εκτέλεση πλαγίου, τι δικαιολογία έχει; Και βέβαια, δεν φταίει μόνο ο Μελίσσας ή μόνο ο Λέοβατς. Φταίει μια ολόκληρη ομάδα που έχει μπλοκάρει απέναντι σε έναν Πλατανιά που δεν έχει να χάσει τίποτα και φοβάται και τη σκιά της.
Όλες οι ομάδες του κόσμου έχουν ανάγκη τις νίκες. Στην Ελλάδα περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
Νά, δες και τον γάβρο, που έχει πάρει «νίκες που δεν τις χρειάζεται» σε τριψήφιο αριθμό αγώνων. Όχι με καθυστερήσεις, με το establishment. Οι καθυστερήσεις με ενοχλούν το ίδιο, είτε τις κάνει ο αντίπαλος (στο 70% του χθεσινού αγώνα), είτε η ομάδα μου (στο 10%). Ακόμη περισσότερο κι από τις καθυστερήσεις με ενοχλεί η μόνιμη αδικία υπέρ του ενός. Τον Αντώνη δεν τον ενοχλούν οι καθυστερήσεις του Πλατανιά, τις θεωρεί συνηθισμένη κατάσταση. Προφανώς δεν τον ενοχλεί ούτε η ύπαρξη του establishment. Το θεωρεί κι αυτό συνηθισμένη κατάσταση.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να μήν μας ενοχλεί το κακό, αλλά το ασυνήθιστο.
Μπορεί και να πειράζει μόνο εμένα αυτό.
Ο Μακ ήταν μεν πιο ομαδικός από άλλες φορές, και στη μια φάση που δεν ήταν εκτεθειμένος (ή δεν υπήρχε υπόδειξη για οφσάιντ διότι υπήρχαν φορές που ήταν καλυμμένος αλλά η σημαία σηκώθηκε) δεν μπόρεσε να κάνει κάτι.
«Η σημαία σηκώθηκε». Μόνη της. Δεν είχε χέρι από πίσω, δεν είχε μάτι πριν από το χέρι, δεν είχε μυαλό (και φόβο...) πριν από το μάτι.
Μπορεί να ήταν η «8η πρωινή ώρα» και πραγματοποιήθηκε «έπαρσις», ποιός ξέρει...
Αυτή η νίκη, έτσι όπως ήρθε, μπορεί να κάνει κακό στον ΠΑΟΚ. Κατά πρώτον, κάποια στιγμή, θα τη βρει μπροστά του, και αναφέρομαι στο "διαιτητικό" σκέλος. "Μη μιλάς, δε θυμάσαι τι έγινε στη Τούμπα με τον Πλατανιά;". Αυτό αργά ή γρήγορα θα ειπωθεί. Όμως, δε θα σταθώ εκεί. (Ένα περίεργο πράγματα ρε γαμώτο... από τη μέρα που έγραψα πως δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία, όλο και κάτι γίνεται. Δε θα υποκύψω όμως).
Οι δρόμοι είναι δύο.
1. Ασχολείσαι μόνο με το αγωνιστικό μέρος (που τo κάνεις πολύ καλά), προσποιούμενος ότι είμαστε στην Αγγλία και είμαστε όλοι χαρούμενοι.
2. Ασχολείσαι με όλο το περιβάλλον αυτού που ονομάζουμε «ελληνικό ποδόσφαιρο». Και τότε κανείς δεν θα τολμήσει να σου πει «θυμάσαι με τον Πλατανιά», γιατί στο καπάκι θα του δείξεις ΠΕΝΤΕ φάσεις από το ίδιο ματς που αδικήθηκες, μετά ΠΕΝΗΝΤΑ αντίστοιχες από τη φετινή σεζόν μόνο και μετά «τα καλύτερα ΧΙΛΙΑ» (γιατί δεν θα σε φτάσει το εικοσιτετράωρο για όλες) από τις σφαγές των προηγούμενων ετών. Όλο το παραπάνω προϋποθέτει δουλειά. Και δουλειά που «δεν είναι η δικιά μου», όπως λέει και το ρητό.
Ο ΠΑΟΚ "ποτίστηκε" με τη νοοτροπία "νίκες... νίκες μωρέ, όπως να 'ναι, και μετά βλέπουμε". Κάνει βαθμοθηρία, θεωρώντας πως οι βαθμοί κάποια στιγμή θα βελτιώσουν τη ψυχολογία, και η ψυχολογία θα φέρει αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση θα φέρει καλύτερο ποδόσφαιρο.
Καλά ρε φίλε, ΠΡΙΝ δεν έγραφες (σωστά) ότι η ομάδα «φοβάται και τη σκιά της». Τώρα λες ότι δεν πρέπει να βελτιωθεί η ψυχολογία της με τη βαθμοθηρία; Με τί θα τη βελτιώσει, με ήττες;
ΥΓ: Πριν από αρκετό καιρό είχα γράψει πως ο Ιγκόρ Τούντορ μου θυμίζει σε πολλά τον Γιώργο Δώνη. Αυτό έγινε και στη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με τον Πλατανιά. Όταν άρχισε να αναφέρεται στους αριθμούς του ΠΑΟΚ, πως είναι η ομάδα με τις περισσότερες πάσες στο δεύτερο μισό του γηπέδου, θυμήθηκα το βίντεο με τους 12 αυτοματισμούς που είχε ανεβάσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ επι ημερών του....
Πριν από αρκετό καιρό είχες γράψει μια ανοησία. Μετά από αρκετό καιρό, παραμένει ανοησία. Μήν την διαφημίζεις, καλύτερα κρύψε την, να μήν την δούνε κι άλλοι.
Καμία σύγκριση του Ιγκόρ με τον ΓΔ. Η πιο απλή διαφορά: Ο ΓΔ ήταν για το σύνολο των ΜΜΕ «ο καλύτερος Έλληνας προπονητής», ακόμη κι όταν η Ραπίντ τον απέκλεισε από τους ομίλους (εκεί όπου ο Τούντορ προκρίθηκε και έβγαλε και το σπουδαιότερο διπλό στην ιστορία του ΠΑΟΚ), ακόμη κι όταν έχασε με κάτω τα χέρια στην Τρίπολη για το κύπελλο, ακόμη κι όταν δεν πήγε στην προπόνηση «γιατί φοβόταν», ακόμη και μετά την απόλυσή του από τον ΠΑΟΚ, πήρε τόσο λιβάνισμα από τα ΜΜΕ που θεωρήθηκε και ύποπτο.
Ακριβώς το ανάποδο με τον Κροάτη, όπου σχεδόν όλα τα ΜΜΕ τον σκίζετε από την πρώτη μέρα που ήρθε στον ΠΑΟΚ. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι το (μόνο) ίδιο: Ύποπτο.
λλλέέέμμμεεεεεεε... 
