Καζούρα σε αλλόθρησκους

[DILAZIO4]

εγινε νοβιτο σορυ

[interad]

εκεί είπα από χθες να το βάλω, αλλά κάποιο άλλο μέλος με συμβούλεψε να το βάλω αλλού...


αλλά εμείς δεν ήμαστε Δαμιανίδηδες να ρουφιανέψομε...


το αποτέλεσμα είναι το ίδιο...

[DILAZIO4]

τα βάζω μαζεμένα (Αντώνη) γιατί τώρα είναι επίκαιρα (και αργήσαμε κιόλας)...





Τι έκανες στον πόλεμο παππού?

Βράδυ 28ης Οκτωβρίου και κάπου στην περιοχή της Χαριλάου, ο γερό Χαράλαμπος και το εγγονάκι του ο Γιαννάκης χαζεύουν στην τηλεόραση το πλήθος αφιερωμάτων και ταινιών για την ένδοξη αυτή ημέρα. Και κάπου στα μισά της ταινίας “υπολοχαγός Νατάσσα” ένα δάκρυ κύλισε στα ζαριασμένα μάγουλα του γερο-Χαράλαμπου, ένα δάκρυ που δεν ξέφυγε όμως από το άγρυπνο βλέμμα του εγγονού.
....
....
Και ποιος ξέρει, ίσως να ονειρεύτηκε ξανά τις υπέρλαμπρες στιγμές τις δικές του και της ομάδος, εκεί κάπου ανάμεσα στους κανονιοβολισμούς, τον θάνατο, την φτώχεια και την εξαθλίωση …εκεί κάπου στα χρόνια του 1939-1945….
Τα Ένδοξα εκείνα χρόνια της ζωής του…



http://voriosanemos73.blogspot.com/2009 ... _9455.html

δεν ηξερα οτι το ποσταρες και εσυ το ποσταρα και εγω αυτο το κειμενο αλλα σε αλλο τοπικ

[novito]

ταναπου τα καναμε αλλα δε γ@μιεται.... 35 ποντοι ειναι αυτοι, που μυαλο...!

[interad]

[kass4]

Όπως τα λέει ο Βόρειος Άνεμος, είχαν τότε τα πράγματα παιδιά μου…
Θυμάμαι ( ) ακόμα ότι επειδή έπρεπε να υπάρχουν και οπαδοί, και καθώς υπήρχε μεγάλη πείνα, μοίραζαν κουραμάνες στους θεατές των αγώνων.
Παρά τα μεγάλα ζόρια που είχε ο κόσμος, ζήτημα είναι αν μάζευαν 40-50 άτομα. Τα παιδιά και τα εγγόνια των τότε θεατών αποτελούν αυτό που σήμερα αποκαλείται «μεγάλος λαός» του σωματείου.
Επίσης καθώς υπήρχε περίσσευμα από λουκάνικα (γνωστή η αγάπη των Γερμανών γι’ αυτά) μαζεύονταν κι αρκετά πεινασμένα σκυλιά της περιοχής. Από κει προέκυψε και το σήμα των φίλων της ομάδας, το συμπαθέστατο αν και ηλίθιο, μπουλντόγκ.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος μάλιστα οι φίλοι τους οι Γερμανοί πρότειναν να τους πάρουν μαζί τους και να παίζουν στην Μπουντεσλίγκα. Φοβούμενοι όμως οι υπεύθυνοι του σωματείου ότι δεν θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν στην πρώτη κατηγορία και θα βολοδέρνουν μεταξύ βου και γου εθνικής προτίμησαν να παραμείνουν στη χώρα μας
Τυχεροί λοιπόν εμείς που τους έχουμε δίπλα μας και μπορούμε να τους γλεντάμε….
Μ’ αρέσουν οι παλιές ιστορίες, μπράβο στον interad που μου τα θύμησε...

[gash04]

Είσαι κακός kass4 όταν μιλάς έτσι για το σκυλί τον τρόμο να προσέχεις



Μάθημα αστρονομίας
Ο φόβος είναι δορυφόρος του πλανήτη Άρη.
Ο τρόμος είναι σκυλί.

[shark4]

Αγαπητε αρειανε , εσυ που μπαινεις κρυφα σε αυτο το site και κρυφοδιαβαζεις , εσυ που μπαινεις με ψευδωνυμα και γραφεις οτι σου καπνισει, εσυ που ελπιζεις καποια μερα να γελασει το χειλι σου με την ομαδα σου, σου εχω τα εξης νεα.
Μαθε λοιπον οτι εχθες εσπασε ενα ρεκορ μεταξυ μας και ισοφαριστηκε ενα αλλο.
1. Τελικα το μεγαλειο σας , τελειωμο δεν εχει. Μπορειτε να αρπαξετε και πανω απο 35 ποντους. Καταρριψατε το ρεκορ των 33 ποντων.
2. 35 ποντοι αγαπητα ερπετα δυο πραγματα ειναι. Η τελευταια μεταξυ μας διαφορα και το μηκος της που@@@ς του αειμνηστου JOHN HOLMES.
Με τις υγειες σας και παντα τετοια.

[gash04]

Ας περάσουμε στην κριτική του αγώνα τώρα

Το σκουλήκι είναι ατελές ασπόνδυλο ζώο, με μακρύ κυλινδρικό και γυμνό σώμα που μπορεί να φτάσει εως και 35cm, που αποτελείται από κιτρινόμαυρους δακτύλιους. Δεν έχει κεφάλι και μυαλό, ούτε εσωτερικό σκελετό και νόημα ύπαρξης.
Το στόμα του βρίσκεται στον πρώτο δακτύλιο και αναπνέει από το δέρμα του ενώ την 35η ημέρα απο την γέννηση του το στόμα καταλήγει στον τελευταίο δακτύλιο και δεν αναπνέει καθόλου.



Ζει σε υπόγειες στοές, μέσα στο νερό ή σε λασπώδεις εκτάσεις. Τη νύχτα βγαίνει στην επιφάνεια έρποντας για να βρει τροφή. Ορισμένα είδη σκουληκιών κινούνται με τη βοήθεια του μυϊκού σωλήνα.Συνήθως αποτυγχάνουν και την ημέρα επιστρέφουν στο χώμα για να ξεκουραστούν.

Τα σκουλήκια κατατάσσονται σε διάφορες συνομοταξίες: δακτυλιοσκώληκες, λωριδοσκώληκες, ακανθοκέφαλοι, σκατοκέφαλοι κ.ά.


Είναι ερμαφρόδιτα ζώα και πολλαπλασιάζονται με αυγά όταν γίνονται θηράματα απο Αετούς και άλλα αρπαχτικά κάθονται πάνω στα αυγά τους.
Ορισμένα είδη, όπως η ταινία, ζουν ως παράσιτα στο σώμα άλλων ζώων ή φυτών.
Άλλα ζουν μέσα στη θάλασσα ή σε αμμώδεις παραλίες, όπως ο σκωλόπους.
Άλλα συνήθως ζούνε και στο πουθενά.

Άλλο ένα παράδοξο είναι το σκουλήκι λίτλ άτιτλους αυτό είναι αειθαλές και όταν γονιμοποιήσει τον εαυτό του τότε βγάζει ένα φτερό και αποδημεί.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE% ... E%BA%CE%B9

Ακολουθεί τρυφερή ωδή συμπαράστασης και παρηγοριάς


-Αητέ μου βασιλέα μου που στα ψηλά πηγαίνεις
Όπου με διάπλατα φτερά στον πλάστη ανεβαίνεις
Αητέ μου ποιος θα μου κανε του ταπεινού την χάρη
Εκεί ψηλά ς τα σύννεφα κ εμέ να συνεπάρει
Λέει σκουλήκι πουβοσκε μέσα σ ένα κουφάρι...
Στον αητό που κάθισε ξανασιαμό να πάρει
Στο βράχο εκεί σημά του...
Και ο αητός εγέλασε το πήρε ς τα φτερά του!
Χτυπάει το χώμα ανέβηκε τα σύννεφα προφθάνει
Και βλέπει κάτω να γυρνά η γη μας σαν ροδάνι
Περνά τα σύννεφα ελαφρώς πετά ως το Θεό του
Και στρέφοντας το μάτι του μιλάει ς το σύντροφο του.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Σκουλίκι σου καμεν αυτή ο αετός τη χάρι!
Μα πες μου τώρα ο ουρανός ο ήλιος το φεγγάρι
τα αστέρια πως σου φάνηκαν για δες παντού γυαλίζουν
Ωσάν διαμάντια που χρυσή αχτίδα αντικρίζουν!

-Όλα καλά πατέρα μου όλα καλά για σένα
Μα οι λάσπες και τα χώματα αρέσουνε σε μένα
Κατέβασε με αητέ πατέρα Βασιλιά μου!
Μη με κρατάς εδώ ψηλά κατέβασε με κάτω!

Αστράψανε του αητού τα μάτια το πετάει
Πέφτει αυτό κυλάει ...
Σ τα χώματα κατρακυλά ς τις λάσπες κατεβαίνει
Κι ο αητός ς τον ουρανό ψηλώνει κι ανεβαίνει.


Απρίλιος 1983 Π. Κ. Αποστολίδης




Για κάθε φίλο Αριανό που του αρέσει να κοιτάει απο την κλειδαρότρυπα

[kass4]

.

Τι ζώο είναι τούτο ρε ;;;

[gash04]

Μουλντόγκ

[interad]

αν συνεχίσεις έτσι σε βλέπω να έχεις δικό σου blog σύντομα...

[shark4]

Εκει που ανοιγει τα χερια ο Μαρκοπουλος στο αρθρο του Περσυ

, τι δειχνει ?
Απαντηση : Τους 35 ποντους.!!!

[shark4]

ENΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗΣ...

[novito]

υ.γ.1: κοίτε ρεεεε
υ.γ.2: μη το δει κανας arisk ή κανας Olorin θα με φωνάζουν φιλόλογο στο τέλος