Καλησπερα! Το 1ο. Εμενα αντιθετως τα μετρα που επαιξε στο ματς με τον Αρη με ξενισαν. Κατεβαινε παρα πολυ χαμηλα για να κουβαλησει μπαλα και να καλυψει την αδυναμια των χαφ να προωθησουν σωστα το παιχνιδι. Τωρα με τον Μειτε δεν θα υπαρχει τετοιο θεμα.marsantos έγραψε:Καλημέρα nunies!!nunies4 έγραψε:Ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς
Όσο κατέβηκες σε απίστευτα χαμηλά μέτρα στο γήπεδο κατέβηκες.
Ήρθε η απαλλαγή σου. Θα παίξεις στα μέτρα που πρέπει και θα τους πας όλους....
Σίγουρα θα ξεκουραστεί.
Πάντως και η συνύπαρξη θα έχει ενδιάφερον. Μια τριάδα Ντέλιας, Πέλκας, Αντρίγια θα πνίγει τον αντίπαλο με πίεση ψηλά. Κάτι τέτοιο ο Τάισον δεν μπορούσε να το ακολουθήσει.
Τώρα όσον αφορά τα μέτρα πως το εννοείς; Να χαμηλώσει στο γήπεδο ή να πάει πιο ψηλά; Να παίξει seocnd striker όπως πέρυσι με Ατρόμητο στο Περιστέρι στο 0-2;
Νομίζω ότι ο τρόπος που έπαιξε με τον άρη ο Ντέλιας είναι ο πιο ταιριαστός για αυτόν. Να έχει δλδ μια ελευθερία κινήσεων και πατάει σε πολλά μέρη του γηπέδου. Και θεωρώ ανάμεσα στους 2 ο Πέλκας είναι καταλληλότερος για second striker. Την πρώτη χρονιά του Λουτσέσκου, ο Πελκας είχε αυτό το ρόλο και τα πήγε καταπληκτικά. Ο Πέλκας έχει καλύτερο κάθετο offball παιχνίδι, γεμίζει αποδοτικότερα την περιοχή πλαισιώνοντας το εκάστοτε σέντερ φορ. Έχει γκολ με μία επαφή ή με πόδι με κεφάλι ερχόμενος ως trailer. Τη δεύτερη χρονιά άλλαξε αυτό και ουσιαστικά ο Λουτσέσκου τον χρησιμοποίησε στο ρόλο ενός άτυπου υπερπροωθημένου εξαριού. Έχοντας τον Πρίγιοβιτς μπροστά, ο Ράσβαν προτίμησε να έχει τον Πέλκα σε ρόλο κόφτη ώστε να αφήσει πιο ξεκούραστο και με καθαρό ρόλο εκτελεστή τον Πρίγιο. Το πρώτο μισό εκείνης της χρονιάς έδειξε ξεκάθαρα πως άμα θέλει ο Ρασβάν μια χαρά μπορεί να στήσει ομάδα που να δουλεύει για το σέντερ φορ. Είναι επιλογή του όμως να έχει άλλο πλάνο (και καλώς θα πω εγώ). Βέβαια ο κακομοίρης ο Πέλκας σε κάθε αγώνα γύρω στο 60 δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του.
Στα δικα μου ματια (μπορει να κανω και λαθος) τα πολυ χαμηλα μετρα που επαιζε φετος ο Ντελιας ειχαν 2 παρενεργειες.
1. Η αντιπαλη αμυνα ειχε περισοτερο χρονο αντιδρασης και τον αντιμετωπιζαν με 3 και 4 παικτες γυρω γυρω στηνοντας παγιδες χωρις να εχουν το μεγαλο ρισκο της υπεραριθμιας απο τον αντιπαλο
2. Την κουραση του απο το κουβαλημα της μπαλας που του χαλουσε το μυαλο στην τελικη ενεργεια ειτε αυτη ηταν πασα ειτε σουτ.
