Κατ' εμέ η συζήτηση οφείλει να ξεκινήσει από αλλού.
Τι Π.Α.Ο.Κ. θέλουμε;
Δεν εννοώ την ελπίδα και τον πόθο όλων των απανταχού Π.Α.Ο.Κ.τσίδων να παίζουμε μπαλάρα και να κερδίζουμε όλα τα παιχνίδια καθαρά αγωνιστικά με διαφορά τερμάτων τουλάχιστον τα 4 γκολ, και να μην μπορεί κανένας εντεταλμένος να μας κόψει τα φτερά.
1ον Θέλουμε να δημιουργηθεί μία ομάδα φυτόριο που να ξεχρεώσει την ομάδα με περίφανες πωλήσεις, εως ότου καταφέρουμε να έχουμε θετικούς ισολογισμούς χωρίς πωλήσεις; Τότε οι πωλήσεις να γίνονται για την ενίσχυση της ομάδος και μόνο εκεί που μπορούμε και θέλουμε; Ή μήπως καλύτερα, έχουμε τα άντερα να το αντέξουμε;
2ον Θέλουμε έναν Π.Α.Ο.Κ. ευρωπαϊκό ή ελληνικό; Και δεν μιλάω για την στελέχωση της ομάδος αλλά για την νοοτροποία της ομάδος. Προσωπικά θέλω την οργάνωση την ευρωπαϊκή και την ψυχή του Π.Α.Ο.Κ.τσή.
Εφόσον συμφωνούμε σε αυτά, πιστεύω, τότε πρέπει να δούμε πως θα το μεταφέρουμε από τη διάσταση των ονείρων στη διάσταση της πραγματικότητας.
Τα βήματα είναι ξεκάθαρα, κατ΄ εμέ.
-Φέρνεις έναν ευρωπαίο προπονητή με περγαμηνές στο να κάνει ακριβώς αυτό. Έλληνας προπονητής δεν έχει αυτές τις περγαμηνές, για αυτό και βλέπω ως μονόδρομο τον ευρωπαίο.
-Τον κρατάς για ικανό χρονικό διάστημα, ώστε να αλλάξεις φιλοσοφία οργάνωσης και ανάπτυξης σε όλες τις βαθμίδες σου.
-Φέρνεις/κρατάς προσωπικότητες που θα συμπληρώσουν τον προπονητή στην διδασκαλία της φιλοσοφίας στους νέους.
Το άλφα και το ωμέγα όμως παραμένει το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Τον κ. Μπόλονι τον υποδεχτήκαμε πέρσι το καλοκαίρι πάνω σε αυτές ακριβώς τις θέσεις. Το χρονοδιάγραμμα που θέσαμε είναι τα ΔΥΟ(2) χρόνια.
Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια επιζητάμε την αρχή της πορείας που ανέφερα πρώτερα. Αυτό που του ζητήσαμε φέτος ήταν να
-Mπούμε στους ομίλους του europa league (check)
-Να μπούμε στα πλέυ ώχ => Στην ευρώπη και του χρόνου (check)
-Να διεκδικήσουμε το κύπελο (Μαντάρα)
-Να αρχίσει να δείχνει δείγματα ανάδειξης παικτών (check)
Σήμερα που συνήλθα λίγο από το χθεσινό φιάσκο, η χρονιά αν και θεόπικρη μου φαίνετε θετική.
Όταν έχεις τόσες θλάσεις πρώτα επιζητάς ευθύνες από τον γυμναστή που είναι υπόχρεως να ετοιμάσει τους παίκτες για όσο σκληρή θα είναι η χρονιά.
Η λανς πέρσι που έπεσε πόσες θλάσεις είχε; Εκεί τους έβαζε λιγότερο επίπονη προπόνηση ο κ. Μπόλονι;
Όταν είμαστε μέσα στα νεύρα προτείνω να πείνουμε ξύδι. Είχα γράψει πριν μερικές μέρες, ότι μερικές φορές είναι καλύτερα να μασάμε παρά να μιλάμε. Αναφέρομε στις στιγμές θλίψης και χαράς. Γιατί όπως σήμερα του μηδενίζουμε ένα χρόνο εργασίας, έτσι και μετά την νίκη στο λονδίνο ζητούσαμε να τον κλείσουμε για πέντε χρόνια και βάλε. Ας κάνουμε καμιά βόλτα, το περπάτημα βοηθάει να ηρεμίσουμε, και μετά να γράψουμε το ό,τι.
Ακόμη πιστεύω ότι ο κ. Μπόλονι είναι η καλύτερη επιλογή που μπορούσαμε να κάνουμε τόσο πέρσι όσο και αυτό το καλοκαίρι.
Αναμένω την αυριανή συνέντευξη, να ακούσω τι θα ειπωθεί και εύχομαι να μην είναι αυτό που ζητάνε από τον φεβρουάριο κάποιοι αρδ.
Υ.Γ. Είναι ένα μακρύ ποστ, αλλά δεν είμαι λάκωνας. Ίσως λακαμάς, αλλά όχι λάκωνας
