Ο Αθανασιάδης δεν μπορεί, δεν έχει αυτό, δεν έχει εκείνο, δεν κάνει αυτό, δεν κάνει εκείνο.
Δεν βλέπετε όλη την ανάπτυξη της ομάδας, πώς γίνεται και ποιοί παίχτες τρέχουν και πιέζουν ψηλά;
Ο Αθανασιάδης σε κάθε αγώνα πιέζει τον αντίπαλο στην πρώτη πάσα και τον βλέπεις να βολοδέρνει ανάμεσα σε δυο και τρεις αμυντικούς. Και αυτό το κάνει απο το πρώτο λεπτό του αγώνα.
Μετά αρχίζουν οι καραφλιαστικές πάσες, που μόνο καλές δεν είναι, κάτι σέντρες που πάνε μόνιμα στη Καπερναούμ, κάτι γιόμες όπου προσπαθεί να πάρει κεφαλιά με τον αμυντικό κολημένο στον σβέρκο του και άμα, λέω άμα, του έρθει κατα λάθος καμιά μπαλιά, προσπαθεί τουλάχιστον με τη μια να σουτάρει, πλασσάρει και ό,τι άλλο.
Όλο τον αγώνα τρέχει να μαρκάρει και αανρωτιέμαι, με τί δύναμη και καθαρό μυαλό μπορεί ο παίχτης να κάνει και ντρίμπλες και να πλασσάρει στη γωνία και, και, και...
Κατα τήν γνώμη μου το πρόβλημα είναι στο κέντρο μας, που με το υλικό που έχουμε, μόνο τέτοιο παιχνίδι μπορούμε να κάνουμε.
Ας είχαμε τρία μηχανάκια στο κέντρο, με δύναμη και ταχύτητα, με ακρίβεια στις πάσες και εξτρέμ που να μπορούσαν να κάνουν σέντρες για γκολ και θα βλέπαμε, αν ο Αθανασιάδης μπορεί ή όχι.
Άντε τώρα...