Paokmania.Gr

rainmaker έγραψε: Μπράβο σε όσους κατέβηκαν, ντροπη σε όσους "αισθάνονταν κόπωση" .

rainmaker έγραψε:Ήξερε τι γινόταν ή αναρωτιοταν πως βρέθηκε εκεί;

Sick Bastard έγραψε:

Aureliano Buendia έγραψε:Κεφάλαιο πρώτο
O ΠΑΟΚ ειναι ο ΛΑΟΣ του

Δεν θα πω τίποτα για το πώς αισθάνομαι εγώ, επιστρέφοντας μετά από ένα ταξίδι 27 σερί ωρών γεμάτο ΠΑΟΚ. Οι λέξεις, ακόμη κι επιστρατεύσεις όλη σου την ευγλωττία, απλώς ωχριούν. Ας πούμε, όμως, τα προφανή, που αφορούν το σύνολο
- Μετά από ένα ταξίδι εξουθενωτικό, στη διαδρομή του οποίου σε αντιμετωπίζουν σαν επίδοξο εγκληματία, σφραγίζοντας τα πάντα, αφήνοντάς σε να ξεροσταλιάζεις χωρίς λόγο στον ήλιο για πολλές ώρες, πουλώντας σου ένα σάπιο ψωμί με προψημένο κρέας έναντι 5 ευρώ (@sera, μετά το κατέβασαν οι βρωμόπουστρες στα 4), το να βγάζεις τέτοια γούστα στην κερκίδα είναι μαγικό.
- Η στιγμή στην οποία αρχίσαμε να φωνάζουμε "Να ποιος είναι ο Ολυμπιακός" ήταν μια έξυπνη οπαδική έμπνευση. Η συνέχεια που ακολούθησε με τα "Γαμήστε τον πούστη τον Ολυμπιακό" και "Γαύροι μουνιά" ήταν μία από τις ομορφότερες οπαδικές στιγμές μου. Όλα τα συνθήματα λένε πλέον για γαμήσια (ενδιαφέρον το πώς αντιμετωπίζει ο Έλληνας το σεξ, μεγάλη κουβέντα αυτή για άλλη στιγμή, με πολύ ενδιαφέρουσες κοινωνιολογικές προεκτάσεις) και ξύλα και τρεξίματα, όλοι τα ίδια λένε για όλους, είναι πραγματικά υπέροχο να προκαλέσεις το πιο δύσκολα διαχειρίσιμο συναίσθημα στην άλλη πλευρά: ΑΜΗΧΑΝΙΑ και ΝΤΡΟΠΗ. Από τους μεγαλύτερους θριάμβους της κερκίδας του ΠΑΟΚ σε μια ούτως ή άλλως ένδοξη ιστορία.
- Προσωπικά μιλώντας δεν έχω ποτέ μου πειράξει τρίχα από αντίπαλο οπαδό, ίσα ίσα έχω αποτρέψει λιντσάρισμα σκουληκιών από υπεράριθμους τσάμπα μάγκες δικούς μας. Το θεωρώ ασύλληπτο να δερνόμαστε στα γήπεδα, κι ακόμη κι αν δερνόμαστε όμως, το θεωρώ εξωφρενικό να μην υπάρχει ένας στοιχειώδης κώδικας τιμής, μια ειλικρίνεια μεταξύ κατεργαρέων, αν θέλετε. Μουνόπανα, αντιφά του κώλου, μάγκες της πούτσας, πήγατε 100 αρματωμένοι να κάψετε ζωναντούς 5 συνανθρώπους σας. Ντροπή σας, αδερφάρες. Α, όσο για τα βαρύγδουπα "ούτε πόδι ΠΑΟΚτσή στην πόλη μας" (πολύ αστείο αυτό το "στην πόλη σας" αν κατουρήσουν οι Αθηναίοι βάζελοι ταυτόχρονα, θα σας πνίξουν ρε καημένοι, είναι αστεία η αναλογία μεταξύ σας) πάλι "πολύ μιλάς, λίγο φιλάς" που έλεγε και η Πωλίνα. ΠΑΟΚτσήδες βολτάραν, αράζαν στο στέκι τους στην καρδιά της πόλης, πήγαν με λεωφορεία που διέσχισαν την Αθήνα στο γήπεδο, με προφυλάξεις σχεδόν μηδαμινές.

Κεφάλαιο δεύτερο
Η Παρακαταθήκη

Νιώθω μια μικρή δικαίωση, όταν έγραφα ότι ο τελικός πρέπει να γίνει στο ΟΑΚΑ. Κάποιες στιγμές στη ζωή είναι "όλα ή τίποτα" και αυτή ήταν μια αρχετυπική τέτοια στιγμή. Έπρεπε να γίνει στο ΟΑΚΑ ο τελικός, έπρεπε να τους πηδήξουμε ασάλιωτα, να ξεμπερδέψουμε με κατάρες, να σβήσουμε την περσινή ρετσινιά του οφσάιντ, να αναδείξουμε το χάρτινο πρωτάθλημά τους, να μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Η νίκη αυτή σηματοδοτεί κάτι πολύ μεγαλύτερο από έναν τίτλο. Είναι ένα πανίσχυρο θεμέλιο. Τέρμα τώρα με τα λόγια και τα παράπονα, όσο δικαιολογημένα κι αν ειναι. Μιλήσαμε στο γήπεδο, αυτό μας εδωσε τη δυνατότητα να μιλήσουμε και εκτός αυτού, δικαίωμα που μας είχαν απαγορεύσει με τη σαρωτική τους προπαγάνδα, ο κόσμος να χαρεί και να γιορτάσει, όλοι οι υπόλοιποι να στρωθούν στη δουλειά για τη μάχη της επόμενης χρονιάς.

Κεφάλαιο τρίτο
Ο νεός γαύρος είστε εσείς ρε μουνόπανα

Άντε οι οπαδοί, άντε οι διοικούντες, άντε οι ξεπουλημένοι αμόρφωτοι κονδυλοφόροι. Ρε γαμώτο, εσύ ρε κλαψιάρη Χιμένεθ κι εσείς ρε παίκτες της ΑΕΚ, ξεφτιλισμένα πλουσιόπαιδα που βγάζετε σε ένα μήνα όσο βγάζουμε εμείς σε 10 ζωές με 100 πτυχία και 600 γλώσσες, πρέπει να μάθετε να σέβεστε το άθλημα. Να σέβεστε αυτό που σας έχει κάνει πρώτους μάγκες ενώ είστε ένα μάτσο αμόρφωτοι κάγκουρες. Ρε Μπάρκα, ξεφτιλισμένε που παίζεις με ακουστικά σου χαμογελώντας, προκαλώντας ένα κόσμο που δεν σου φταίει σε τίποτα, που μου κάνεις ποσταρίσματα με μπουγάτσες, δεν ντρέπεσαι ρε ξεφτίλα; Τώρα με μπουκωμένο στοματάκι, δεν χαμογελάς όμως. Ρε Σιμόες, γελοίε, τη στιγμή μιας κούπας κοροϊδεύεις έναν συμπατριώτη συνάδελφό σου, ρε ανύπαρκτε; Ρε Χιμένεθ, που έχεις και παραστάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ το Αεκάκι και την Ψωροκώσταινα, είναι δυνατόν το μεγαλύτερο αμυντικό σου όπλο σε κάθε ματς με καλύτερη ομάδα να είναι το θέατρο, η γκρίνια και η πίεση προς διαιτητές και επόπτες; Ρε τζούφιοι, που πανηγυρίζατε σαν τρελοί την πιο εξωφρενική αλλαγή διαιτητικής απόφασης και μου το παίζατε τρομοκρατημένοι, ενώ χασκογελούσατε στα αποδυτήρια σαν ξαναμμένες κορασίδες που είδαν για πρώτη φορά πορνό, τραβάτε να πάτε να γαμηθείτε, παίξτες προκριματικά τσου λου με το πέτσινό σας.

Κεφάλαιο τέταρτο
Η διαιτησία

Η χτεσινή διαιτησία ήταν μεροληπτική εναντίον του ΠΑΟΚ, καθότι είχε διαφορετικά μέτρα και σταθμά στον πειθαρχικό έλεγχο. Η κίτρινη του Βράνιες είναι προφανώς δικαιολογημένη, διότι ο διαιτητής άκουσε τα βρωμόλογα που πήγε και είπε, αναλογιστείτε ότι το ντεκαπάζ φασιστο-βλαχαδερό δεν διαμαρτυρήθηκε καν. Ο διαιτητής υπήρξε σε 3-4 φάσεις προκλητικός εναντιόν μας, αλλά εννοείται ότι ήταν ωφέλιμο ότι ήταν ξένος. Το γνωστό σύστημα "καροτσάκι" των χανουμιών πλέον δεν μπορούσε να εφαρμοστεί.

Πάμε για άλλα. Για καλύτερα, για ομορφότερα.
La lucha sigue, μην τα ξαναλέμε.

Κεντρική αμέσως και γρήγορα

agios έγραψε:Η χαρά του αδερφού μου.....
Κανένα συναίσθημα καμιά λέξη κανένα γραπτό δεν μπορεί να περιγράψει την βραδιά της 12ης Μαίου 2018...
12 Μαίου...τι ημερομηνία Θεε μου...Ο ΠΑΟΚ σε μια ημερομηνία σύμβολο πλέον της ιστορίας του,την μέρα που ξεχρέωσε,την μέρα που καθιερώνεται πλέον ως συνήθεια να κατεβαίνει στο κέντρο αποφάσεων αυτής της δύσμοιρης χώρας και να διαλύει όποιον βρει στο διάβα του κόκκινο,κίτρινο,πουά με βούλες ή το ουράνιο τόξο ποκ όλους μαζί ενωμένους εναντίον του...
Πήραμε τον τίτλο....και????Απλά αποδείξαμε ότι δεν είμαστε τρελοί που ζούμε σ ένα μαγικό κόσμο έχοντας οπτασίες και οράματα..δείξαμε απλά το αυτονόητο...και οι τυφλοί είδαν...
Καμία μεγαλύτερη επιτυχία όμως από αυτό που συνέβαινε μέσα σ όλους..
Μέσα στο γήπεδο οι σκέψεις και οι εικόνες τρέχαν μέσα στο μυαλό μου με την ταχύτητα του φωτός.
Η χαρά του αδερφού δίπλα μου από την επαρχία που στην πέμπτη δεκαετία της ζωής του αξιώθηκε να δει από κοντά πρώτη φορά την ομάδα του μες την χαβούζα να του δείχνει τι σημαίνει ΠΑΟΚ και που πανηγύριζε σαν 10χρονο και φώναζε ασταμάτητα με κανε να μην μπορώ να στρέψω καν το βλέμα μου στο χορτάρι θαυμάζοντας την χαρά του..
Η χαρά του αδερφού μου που έχει προσωπικό πρόβλημα υγείας με άνθρωπο του και χθες ήταν σαν να ήμουν δίπλα του και να τον έβλεπα πόσο δύναμη γέμισε στις μπαταρίες του για να συνεχίσει τον αγώνα του..
Η χαρά του αδερφού μου που δεν θέλει να γευτεί την χαρά της ομάδας από κοντά γιατί του έμεινε κουσούρι από τότε που τον κλέβαν την δεκαετία του 70 στην Αθήνα και δεν κατεβαίνει για να μην χαλάσει την τύχη της ομάδας ενώ θα έδινε τα πάντα να είναι εκεί..
Η χαρά του αδερφού μου που δεν κατεβαίνει στο καταραμένο για να μην πλήγωσει τα παιδιά του και τα ξαναδει να κλαίνε από τις τόσες πίκρες και κλοπές..
Η χαρά του αδερφού μου που ζει στην Αθήνα και κάθε μέρα βιώνει πίεση και κοροιδία και από χθες δεν τους βλέπει...
Η χαρά του αδερφού μου που κουράστηκε και είπε να κάνει διάλειμμα αλλά από χθες μπορεί να είναι ήδη έξω απ τα γραφεία της ΠΑΕ να πάρει πρώτος πρώτος το νέο διαρκείας που δεν κυκλοφόρησε καν..
Η χαρά του αδερφού μου που απέκτησε πρόβλημα υγείας απο την φετινή αδικία και χθες πήρε την εκδίκηση του..
Η χαρά του αδερφού μου στην Γερμανία που ήταν σαν να ήταν μέσα στο γήπεδο κι αυτός..
Η χαρά του αδερφού μου στην Αγγλία που κανένας ''κρύος'' δεν μπορούσε να καταλάβει πως νιώθει...
Η χαρά του αδερφού μου που δεν είχε 50ε στην τσέπη να το ζήσει από κοντά αλλά θα πάει με τα πόδια στον Λευκό Πύργο να ζήσει την περηφάνια και να δικαιωθεί..
Η χαρά του αδερφού μου που τρέχει για όλους εμάς εδώ μέσα δίχως οικονομικό κέρδος αλλά με ηθικό κέρδος και περηφάνια που δεν πληρώνετε με λεφτα...
Η χαρά του αδερφού μου που δεν αντέχει ούτε να το δει στην tv αλλά από σήμερα θα το δει 30 φορές επανάληψη μέχρι να μπουν και οι χαμένες ευκαιρίες..
Η χαρά του αδερφού μου που έδωσε την ζωή του για τον ΠΑΟΚ και είναι ΗΡΩΑΣ απο εκέι ψηλά και καμαρώνει..
Η χαρά του αδερφού μου,μου δίνει χαρά...
Υ.Γ. Χθες απλά κερδίσαμε μια μάχη,ο πόλεμος τώρα ξεκίνησε...Καλή δύναμη αδέρφια...Έπεται συνέχεια..

agios έγραψε:Η χαρά του αδερφού μου.....
Κανένα συναίσθημα καμιά λέξη κανένα γραπτό δεν μπορεί να περιγράψει την βραδιά της 12ης Μαίου 2018...
12 Μαίου...τι ημερομηνία Θεε μου...Ο ΠΑΟΚ σε μια ημερομηνία σύμβολο πλέον της ιστορίας του,την μέρα που ξεχρέωσε,την μέρα που καθιερώνεται πλέον ως συνήθεια να κατεβαίνει στο κέντρο αποφάσεων αυτής της δύσμοιρης χώρας και να διαλύει όποιον βρει στο διάβα του κόκκινο,κίτρινο,πουά με βούλες ή το ουράνιο τόξο ποκ όλους μαζί ενωμένους εναντίον του...
Πήραμε τον τίτλο....και????Απλά αποδείξαμε ότι δεν είμαστε τρελοί που ζούμε σ ένα μαγικό κόσμο έχοντας οπτασίες και οράματα..δείξαμε απλά το αυτονόητο...και οι τυφλοί είδαν...
Καμία μεγαλύτερη επιτυχία όμως από αυτό που συνέβαινε μέσα σ όλους..
Μέσα στο γήπεδο οι σκέψεις και οι εικόνες τρέχαν μέσα στο μυαλό μου με την ταχύτητα του φωτός.
Η χαρά του αδερφού δίπλα μου από την επαρχία που στην πέμπτη δεκαετία της ζωής του αξιώθηκε να δει από κοντά πρώτη φορά την ομάδα του μες την χαβούζα να του δείχνει τι σημαίνει ΠΑΟΚ και που πανηγύριζε σαν 10χρονο και φώναζε ασταμάτητα με κανε να μην μπορώ να στρέψω καν το βλέμα μου στο χορτάρι θαυμάζοντας την χαρά του..
Η χαρά του αδερφού μου που έχει προσωπικό πρόβλημα υγείας με άνθρωπο του και χθες ήταν σαν να ήμουν δίπλα του και να τον έβλεπα πόσο δύναμη γέμισε στις μπαταρίες του για να συνεχίσει τον αγώνα του..
Η χαρά του αδερφού μου που δεν θέλει να γευτεί την χαρά της ομάδας από κοντά γιατί του έμεινε κουσούρι από τότε που τον κλέβαν την δεκαετία του 70 στην Αθήνα και δεν κατεβαίνει για να μην χαλάσει την τύχη της ομάδας ενώ θα έδινε τα πάντα να είναι εκεί..
Η χαρά του αδερφού μου που δεν κατεβαίνει στο καταραμένο για να μην πλήγωσει τα παιδιά του και τα ξαναδει να κλαίνε από τις τόσες πίκρες και κλοπές..
Η χαρά του αδερφού μου που ζει στην Αθήνα και κάθε μέρα βιώνει πίεση και κοροιδία και από χθες δεν τους βλέπει...
Η χαρά του αδερφού μου που κουράστηκε και είπε να κάνει διάλειμμα αλλά από χθες μπορεί να είναι ήδη έξω απ τα γραφεία της ΠΑΕ να πάρει πρώτος πρώτος το νέο διαρκείας που δεν κυκλοφόρησε καν..
Η χαρά του αδερφού μου που απέκτησε πρόβλημα υγείας απο την φετινή αδικία και χθες πήρε την εκδίκηση του..
Η χαρά του αδερφού μου στην Γερμανία που ήταν σαν να ήταν μέσα στο γήπεδο κι αυτός..
Η χαρά του αδερφού μου στην Αγγλία που κανένας ''κρύος'' δεν μπορούσε να καταλάβει πως νιώθει...
Η χαρά του αδερφού μου που δεν είχε 50ε στην τσέπη να το ζήσει από κοντά αλλά θα πάει με τα πόδια στον Λευκό Πύργο να ζήσει την περηφάνια και να δικαιωθεί..
Η χαρά του αδερφού μου που τρέχει για όλους εμάς εδώ μέσα δίχως οικονομικό κέρδος αλλά με ηθικό κέρδος και περηφάνια που δεν πληρώνετε με λεφτα...
Η χαρά του αδερφού μου που δεν αντέχει ούτε να το δει στην tv αλλά από σήμερα θα το δει 30 φορές επανάληψη μέχρι να μπουν και οι χαμένες ευκαιρίες..
Η χαρά του αδερφού μου που έδωσε την ζωή του για τον ΠΑΟΚ και είναι ΗΡΩΑΣ απο εκέι ψηλά και καμαρώνει..
Η χαρά του αδερφού μου,μου δίνει χαρά...
Υ.Γ. Χθες απλά κερδίσαμε μια μάχη,ο πόλεμος τώρα ξεκίνησε...Καλή δύναμη αδέρφια...Έπεται συνέχεια..

kataramenos5 έγραψε:

rainmaker έγραψε: Μπράβο σε όσους κατέβηκαν, ντροπη σε όσους "αισθάνονταν κόπωση" .

Εσυ ποιος εισαι και ποσο εχεις... κουραστει γι αυτα που υπερασπιζεσαι?Πως λες κατι τετοιο για ανθρωπους που δε ξερεις τι εχουν περασει ή τι περνανε στη ζωη τους, που δε ξερεις τι εχουν δωσει και τι εχουν στερηθει για τον ΠΑΟΚ?
Οταν θα κανεις εσυ τα ιδια και περισσοτερα και φτασεις στα δικα τους χρονια τοτε και μονο τοτε μπορεις να κουνας το δαχτυλο.