Οι περιτονίες (fascia στα λατινικά και αγγλικά) είναι ουσιαστικά "θήκες" από συνδετικό ιστό που περιβάλουν κομμάτια του σώματος. Τα κομμάτια αυτά (μπορεί να) είναι μύες, τένοντες, αρτηρίες/φλέβες, όργανα κτλ. Το ευκολότερο παράδειγμα που μου έρχεται ώστε να γίνει κατανοητό τι περιγράφω, είναι η κάλτσα ή το περίβλημα του λουκάνικου.
Σαν "θήκες" έχουν κάποια χαρακτηριστικά. Είναι μεν "ελαστικές" αλλά απ' την άλλη είναι και πολύ ανθεκτικές και έχουν την ικανότητα της σύσπασης. Να μη μπούμε σε θέματα νεύρωσης κτλ διότι θα ξεφύγουμε και δεν έχει και νόημα.
Το μεγάλο πρόβλημα που μπορεί να συμβεί (και μάλλον κάτι τέτοιο έγινε με τον Χακόμπο) είναι να σπάσει αγγείο εντός μιας τέτοιας "κάλτσας" χωρίς όμως η κάλτσα να τρυπήσει. Τότε το αίμα που μαζεύεται ΔΕΝ έχει διέξοδο και σιγά σιγά μεγαλώνει η πίεση στο εσωτερικό της "κάλτσας" με αποτέλεσμα ο μυς που είναι εσωτερικά, ειδικά αν αργήσεις πολύ να κάνεις κάτι, να μην μπορεί να οξυγονωθεί καθόλου οπότε καταλαβαίνεται. Φυσικά πριν φτάσουμε ως εκεί υπάρχουν και πιο πρώιμα συμπτώματα όπως μουδιάσματα/χαϊδέματα στα δάκτυλα μιας και πιέζεται η κεντρική αρτηρία του ποδιού και το αίμα κυκλοφορεί δυσκολότερα. Απ' ότι διαβάζουμε κάτι τέτοιο είπε ο Χακόμπο κιόλας οτι αισθάνθηκε. Αυτό το τελευταίο ονομάζεται compartment syndrome (σύνδρομο διαμερισματοποίησης στα ελληνικά) και ΔΕΝ θέλετε να δείτε φωτογραφίες από τέτοια πράγματα, εκτός αν είστε χειρουργοί οπότε τα ξέρετε ήδη.
Το παραπάνω σενάριο εξηγεί μια χαρά το οτι ο παίκτης χτύπησε μεν αλλά αισθάνθηκε ενοχλήσεις ΑΡΚΕΤΑ αργότερα, όπως και το οτι πονούσε πάρα πολύ, αλλά και ότι του έκαναν στα αποδυτήρια "επέμβαση και έτρεξε πολύ αίμα" και κάποιος που το είδε λιποθύμησε κτλ κτλ.
Αυτό που δεν εξηγείται με τα παραπάνω, είναι η αρθροσκόπηση που κάπου διάβασα οτι έκανε.
Ρίξτε και
εδώ μια ματιά.
Πρέπει να βέλαξε απ' το πόνο το παιδί. Περαστικά του και πάλι.
