Σχόλιο: Μην πυροβολείτε τον πιανίστα
Κόντρα στο ρεύμα, ο Πασχάλης Μεντίζης υποστηρίζει ότι ο προπονητής του ΠΑΟΚ Χουμπ Στέφενς δέχεται επίθεση χωρίς σοβαρά επιχειρήματα.
του Πασχάλη Μεντίζη
«Μην πυροβολείτε τον πιανίστα, κάνει ό,τι μπορεί». Αυτή ήταν η πινακίδα που έφεραν σαλούν της «καουμπόϊκης» εποχής στην Άγρια Δύση. Αυτό, τουλάχιστον, φέρεται να είδε και να μετέφερε ο Όσκαρ Ουάϊλντ επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν έχω σκοπό να αυτοοριστώ ως υποστηρικτής του Χουμπ Στέφενς. Στους καλοθελητές αναφέρομαι, που ψάχνουν ίδιον όφελος πίσω από λέξεις, αυτοί άλλωστε διχάζουν σε «Στεφενικούς» και αντιφρονούντες. Η γενικευμένη, παντελώς ανεπιχειρηματολόγητη επίθεση που δέχεται από εχθές το βράδυ με αναγκάζει να παραθέσω μιαν «απάντηση» στους επικριτές που τεχνηέντως προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα εποχής «σαρδελών» και Σάντος. Τότε απέτυχαν παταγωδώς, μα τώρα αισθάνονται ισχυρότεροι, με τη συσπείρωση του κόσμου του ΠΑΟΚ να μοιάζει ανέκδοτο στις μέρες μας.
Στην όψη των έντεκα που επιλέχθησαν στη Λεωφόρο, είναι γεγονός πως κι εγώ σάστισα. Μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, με έκανε να αναθεωρήσω. Για παράδειγμα στην πολύκροτη χρησιμοποίηση Νίνη και το ξεκίνημα Σαλπιγγίδη στο αρχικό σχήμα.
Την προηγούμενη Κυριακή ο Στοχ ξεστομεί μια βωμολοχία με αποδέκτη τον προπονητή του, τον «πατέρα» της ομάδας, η οποία γίνεται ευκόλως αντιληπτή πανελλαδικά. Υπάρχει εσωτερικός κανονισμός στην ομάδα και ο παίκτης τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο. Ένα μέτρο απαραίτητο, αλλά και αστείο συνάμα. Ο Σλοβάκος καλείται να καταβάλλει ποινή αντίστοιχη με όσα χρήματα βάζει στην τσέπη του σε έναν δεκάωρο χορτάτο ύπνο. Μια πατρική φιγούρα πρέπει να αντιδράσει αλλιώτικα και να τιμωρήσει παραδειγματικά, γιατί ο κίνδυνος απειθαρχίας από τους υπολοίπους ελλοχεύει επικίνδυνα. Την Τετάρτη κόντρα στον ΟΦΗ ο Στοχ μένει εκτός αποστολής αλλά συμπεριλαμβάνεται σε αυτή για τη Λεωφόρο, δεδομένων των απουσιών.
Ο Ολίσε μένει εκτός για λόγους που δεν είναι της παρούσης, για τ' αριστερά απομένουν οι επιλογές των Στοχ και Νίνη. Ας πούμε ότι επιλέγεται ο πρώτος για το αρχικό σχήμα. Ποια είναι η εντύπωση που δίνει προς τα ενδότερα ο Στέφενς; Η μετάφραση είναι απλή: Βρίσε με, θα μείνεις εκτός για ένα παιγνίδι αλλά επειδή είσαι ιδιαιτέρως αναγκαίος επιστρέφεις σε 7 μέρες και κακό ουδέν! Αστεία πράγματα, ειδικά για προπονητές με ιδιοσυγκρασία κεντροευρωπαϊκή, για επαΐοντες στο θέμα πειθαρχίας και ποδοσφαιρικής ψυχολογίας.
Ο Στέφενς την Τετάρτη μιλά για ισορροπία. Μ' άλλα λόγια ανακαλύπτει κορμό και προσπαθεί να περιορίσει όσο το δυνατόν τις αλχημείες ώστε η ομάδα να διατηρήσει μια υποτυπώδη (για τέτοια περίοδο και με τόσες προσθήκες) συνοχή. Με δεδομένη την είσοδο Νίνη, που διαθέτει χαρακτηριστικά μη εκρηκτικά, μη ταχυδύναμα αλλά τακτικά ορθότερα από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο για τη θέση, η αντίστοιχη επιλογή στην απέναντι πτέρυγα πρέπει να είναι παρόμοιου σκεπτικού, ειδικά με την παρουσία του Νάνο που αρέσκεται στο να επελαύνει συχνώς. Ο Λούκας δεν είναι σίγουρα μια τέτοια και διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος, αναμενόμενη θα έλεγε κανείς. Μέσα σ΄όλα ο Στέφενς καλείται να βρει αντίδοτο στον εκρηκτικό και τάχιστο Παναθηναϊκό. Η προπονητική δεν είναι ομοιοπαθητική, την ταχύτητα δεν την αντιμετωπίζεις με το ίδιο συστατικό αλλά με εξυπνάδα, λογική και σύνεση. Άλλωστε, είναι ευρέως γνωστό ότι η μπάλα ταξιδεύει γρηγορότερα από τον ποδοσφαιριστή.
Το σχήμα που κατέβασε ο Ολλανδός σ' αυτό προσέβλεπε. Γνώριζε ότι ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο του μπαίνει φουριόζος και επιζητά το γρήγορο γκολ με κατά κύματα επιθέσεις, στηριζόμενος στην «εφηβικότητα» των μονάδων του. Αυτό έπρεπε με κάποιον τρόπο να αποτραπεί. Χρησιμοποίησε ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν το γήπεδο είτε ως πρώην μέλη του γηπεδούχου είτε ως αντίπαλοι (Κατσουράνης, Σαλπιγγίδης, Νίνης), έκανε συμπαγή τη μεσαία του γραμμή και επέλεξε ένα 4-2-3-1 που στην ουσία, λόγω έλλειψης ταχύτητας, γινόταν 4-5-1, θέλοντας να φτιάξει μια στενωπό που θα κρατήσει μπάλα και θα χαλιναγωγήσει τις ορέξεις του αντιπάλου. Ο Στέφενς γνώριζε ότι η ομάδα του Αναστασίου ασθμαίνει μετά το 65', εξαιτίας του εξαντλητικού πρέσινγκ που ασκεί από το πρώτο λεπτό. Με δεδομένα τα κουκιά πριν το ματς (επεισόδιο με Στοχ, Μάρτενς και Βούκιτς εκτός, Χούσεν και Ινσαουράλδε ανέτοιμους, Σπυρόπουλο και Κίτσιου επιρρεπείς αμυντικά σε γρήγορους επιθετικούς), ήταν η καλύτερη δυνατή διαχείριση του υπάρχοντος δυναμικού. Εκ των πραγμάτων ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να έχει τον πρώτο λόγο σε ένα τέτοιο παιγνίδι και το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να το «κλέψει» ευφυώς, αντέχοντας στην πίεση του πρώτου ημιχρόνου και διεκδικώντας στο δεύτερο.
Δεν του βγήκε και οι λόγοι που συνετέλεσαν σ' αυτό, πολλοί. Ο παράγοντας διαιτησία δεν ήταν ο κυριότερος αλλά «επέβλεπε» από κοντά, κι αυτό φάνηκε από το πρώτο, κιόλας, λεπτό. Η αμυντική γραμμή πειραματική όπως πάντα, ελλείψει καθαρόαιμου κεντρικού αμυντικού. Από την άλλη, τι μπορείς να αλλάξεις όταν ο Κατσουράνης σε 55 λεπτά αγώνα έχει μία (!) σωστή μεταβίβαση; Τι μπορείς να αλλάξεις όταν ο Σαλπιγγίδης είναι σε άλλο γήπεδο και η μοναδική συνεργασία με τον Σκόνδρα στην πλευρά καταλήγει στην πλάτη του πρώτου; Πως μπορείς να διαφοροποιήσεις τα πράγματα όταν έχεις τα διπλάσια λάθη από έναν άπειρο Παναθηναϊκό; Ποια θεία δύναμη θα σε βοηθήσει ώστε να σταματήσουν να χάνουν τις κόντρες οι παίκτες σου;
Σηκώνει ο Ολλανδός για ζέσταμα στο ξεκίνημα της επανάληψης Λούκας, Χούσεν και αναγκαστικά τον Στοχ. Έχει προαποφασίσει τουλάχιστον τις δύο αλλαγές που θα του δώσουν την κίνηση «ματ» στην σκακιέρα της τακτικής, την απαιτούμενη ανάφλεξη στην ομάδα ώστε να «κλέψει» το παιγνίδι στο τελευταίο μισάωρο. Ο Κατσουράνης αποβάλλεται και το σκορ γίνεται 2-0. Αλήθεια, τι μπορείς να περισώσεις;
Την καλύτερη απάντηση για το τι έφταιξε, την έδωσε ο Αθανασιάδης. «Η άποψή μου είναι ότι κατέβηκαν μόνο οι 11 ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, εμείς προσωπικά δεν κατεβήκαμε σ' αυτό το παιγνίδι, δεν ξέρω τι έφταιξε, αλλά είχα δηλώσει και πριν το παιχνίδι ότι αυτά τα παιχνίδια κερδίζονται με δύναμη και με πάθος, εμείς πιστεύω ότι σ' αυτό το παιγνίδι δεν το είχαμε αυτό κι όταν δεν το έχεις σ' ένα ντέρμπι, δεν έχεις πάθος, δεν παίζεις με δύναμη, σίγουρα έρχονται αυτά τα αποτελέσματα. Αν δε συγκεντρωθούμε, αν δε συνέλθουμε κι αν δε σοβαρευτούμε σ' αυτά, στα επόμενα παιγνίδια πιστεύω θα έρθουν κι άλλες τέτοιες σφαλιάρες. Όταν χάνεις ένα τέτοιο παιγνίδι τα λόγια είναι περιττά, δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει, πρέπει να κάτσουμε εμείς οι ποδοσφαιριστές και να τα βάλουμε κάτω και στα επόμενα παιχνίδια να δείξουμε ένα άλλο πρόσωπο. Μόνο εμείς τα κάνουμε, συζητάμε μια βδομάδα, 3-4 μέρες το πως πρέπει να παρουσιαστούμε σ' έναν τέτοιο αγώνα, μπαίνουμε μες στον αγωνιστικό χώρο και δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Γι' αυτό ευθύνονται οι ποδοσφαιριστές και κανένας άλλος, όταν δεν μπαίνεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν είσαι συγκεντρωμένος 100%, λογικό είναι να χάσεις».
Για κάποιους είναι ακόμη παράξενο ότι ο ΠΑΟΚ έχει τρομερές μεταπτώσεις στην απόδοσή του από το ξεκίνημα του 2014. Η αρχή και το τέλος για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κλαμπ, η μεσαία του γραμμή δηλαδή, στον ΠΑΟΚ είναι νεόδμητη. Κανείς δεν αναφέρει ότι το κέντρο έχει αλλάξει άρδην τη σύνθεσή του κι ότι χρειάζεται περίοδος προσαρμογής, συνοχής και αλληλουχίας. Ένα τρίμηνο με Τζιόλη και Λάζαρ και δυο-τρεις εβδομάδες με Κάτσε και Μαντούρο, μετατροπή που δεν προκαλεί σε κανέναν αίσθηση για το τι αλλαγές μπορεί να επιφέρει σε μια ομάδα. Εκεί εξαντλείται η ποδοσφαιρική μας ευφυΐα.
Γίνεται νύξη στη συνέντευξη Τύπου για την ανετοιμότητα Ινσαουράλδε και η απάντηση του προπονητή χάνεται στη μετάφραση. «Ήταν ο μόνος διαθέσιμος και ελεύθερος» απαντά ο Στέφενς και εκλαμβάνεται ως αδυναμία σχεδιασμού του προπονητή (!) και όχι των επιτετραμμένων με τα μετεγγραφικά που σε δύο περιόδους αποτυγχάνουν κραυγαλέα για την κάλυψη της θέσης. Ναι, αυτό είναι, ο Ολλανδός που φημιζόταν για τις αμυντικές αρετές των προηγούμενων ομάδων του, ονειρεύεται να παρατάξει τον ΠΑΟΚ απέναντι στη Μπενφίκα με Τζαβέλλα και Σκόνδρα στην οπισθοφυλακή...
Μέχρι και υπαινιγμός για τη διαφορετική αντιμετώπιση στις περιπτώσεις ασέβειας των Στοχ και Χακόμπο έγινε, τροφοδοτώντας το κλίμα δυσαρέσκειας ακόμη περισσότερο για δύο θέματα που ουδεμία κοινή επαφή έχουν μεταξύ τους, όπως θα συμπέραινε ένας αρκούντως νουνεχής.
Στο δια ταύτα. Ο Στέφενς, όπως έχουμε γράψει πολλάκις από αυτό το μετερίζι, κάνει λάθη και δεν είναι άμοιρος κριτικής. Ωστόσο πρέπει να μάθουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες εκεί που αυτές πραγματικά αναλογούν, χωρίς να λησμονούμε αλλά και να λοιδορούμε το παλμαρέ ενός ανθρώπου που η παρουσία του στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι ευλογία για τους μετέχοντες, όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει ο Γιάννης Αναστασίου πριν την αναμέτρηση της Τούμπας στον πρώτο γύρο.
Η διάρθρωση της ομάδας ήταν αναμφίλεκτα εγκληματική το περασμένο καλοκαίρι, γεγονός που σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να παραβλεφθεί, και από όσους αγαπούν τον ΠΑΟΚ αλλά κυρίως από όσους τον διοικούν. Η στήριξη στον προπονητή από όλους είναι επιτακτική, για να διαλυθούν μια και καλή τα «τεχνητά» μαύρα σύννεφα που έχουν σκεπάσει την Τούμπα, σε μια χρονιά μεταβατική και ολωσδιόλου χαμένη από την έναρξή της.
Στο γενικότερο... μαλλιοτράβηγμα που επικρατεί, ο πιανίστας δεν πρέπει να εμπλακεί στα διασταυρούμενα πυρά. Οφείλουμε να του επιτρέψουμε να ολοκληρώσει τον «σκοπό» του, και τον Αύγουστο, αν του πρέπει, στρέφουμε το περίστροφο πάνω του.
Υ.Γ. Επειδή ο προφορικός λόγος διαφέρει με τον γραπτό, ευεργετική θα ήταν μία ενδελεχής ανασκόπηση των όσων ειπώθηκαν δια στόματος Στέφενς στην χθεσινή συνέντευξη Τύπου.
[youtube]ENHIVUst1j0[/youtube]
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=166839
