Paokmania.Gr

Γνωρίζει κανείς τι γίνεται με τον Μούχλια? Θα παραμείνει στον ΠΑΟ?

Descartes τον προτιμας,αντι για Κουμεντακη?

Timelord έγραψε:Η πιο δύσκολη θέση να φέρεις παίκτη είναι του ακραίου. Στον διαγώνιο στην χειρότερη έναν επίπεδου κλαπβαικ θα βρεις. Κουβανε είσαι όαση και σε ευχαριστούμε που έδωσες ζωή στο τοπικ καθώς για εμένα προσωπικά είναι το αγαπημένο μου και το διάβαζα ως επισκέπτης περιμένοντας τις αποκάλυψεις του aver.

Κουβανε αν έκανες μια σύγκριση με τους διαγώνιους στην μετά γκομεζ εποχή να δούμε τι να περιμένουμε θα ήταν ωραίαα ανάλυση, αν έχεις χρόνο φυσικά μέρα που είναι.Για μένα αν και πολύ αντιεμπορικος ωραίος ήταν και ο ουσικοφ.

Τίποτα! Χαρά μου, όπως είπα, να τα λέμε, να μοιράζομαι στο τόπικ τις όποιες γνώσεις μου, να συζητάμε και να διαφωνούμε κιόλας. Και ποιος δεν περίμενε τον aver4a? Εύχομαι να είναι καλά ο άνθρωπος και να τον δούμε ξανά στο τοπικ.

Στη μετά-Γκόμεζ εποχή ένα όνομα δεσπόζει και το χειρότερο είναι ότι δε βρήκαμε αντικαταστάτη του ακόμα. Αυτό του Σεπέδα. Ο Κουβανός είχε για μένα αυτό το πακέτο που θέλω από ένα διαγώνιο. Είχε την εκτέλεση και μάλιστα τη γνώση και αντίληψη να ξέρει και πως θα χτυπήσει όταν τον περίμενε το μπλοκ. Αριστερόχειρας που τον έκανε και πιο επικίνδυνο και πιο δύσκολο να του εφαρμόσεις το μπλοκ. Είχε αθλητικά προσόντα που τον έκαναν εκρηκτικό παίκτη. Επίσης είχε συνδρομή στο μπλοκ, ενώ το σερβίς άλλαζε μέχρι και παιχνίδια (βλέπε 4ο ημιτελικό με Ολυμπιακό). Ζούσε τα μεγάλα παιχνίδια και θα μπορούσε να κάνει ακόμα πιο μεγάλη καριέρα αν δεν υπήρχε η υπόθεση στη Φιλανδία.

Ο επόμενος καλός διαγώνιος που είχαμε ήταν ο Ντε Ντρις. Ο Βέλγος ήταν άλλο στυλ παίχτη από το Σεπέδα. Ήταν πιο βαρύς από τον Σεπέδα, αλλά είχε την εκτέλεση και στην καλή του μέρα εκτελούσε, είχε μπλοκ και καλές τοποθετήσεις στο μπλοκ σε σημείο να παίζει και το ρόλο του κεντρικού, όπως και καλό σερβίς και στην καλή του μέρα έπαιρνε ασύστολα άσσους και ήταν πρόβλημα. Και ειδικά στη Γαλλία ο άνθρωπος ήταν φόβος και τρόμος. Σε αυτό που ήταν καλύτερος του Σεπέδα ήταν ο όγκος του. Μπορεί να μη σηκωνόταν στον αέρα, αλλά το σωματότυπό του του έδινε κυριαρχία στο μπλοκ και στο φιλέ, για αυτό και είχε φτάσει να έχει περισσότερα μπλοκ από τους κεντρικούς μας. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι έπεσε στη χειρότερη χρονιά και στο χειρότερο περιβάλλον που θα μπορούσε να παίξει ένας αθλητής. Άλλαξε 4 πασαδόρους σε μια χρονιά, περίμεναν όλοι να παίρνει μόνος του τα παιχνίδια και είχε και έναν προπονητή, που τον κατέστρεψε και τον έβαζε να παίζει και τραυματίας (είχε θέμα με τενοντίτιδα για αρκετό διάστημα). Το αποτέλεσμα ήταν ότι κλάταρε, η απόδοσή του στην επίθεση έπεσε δραματικά και στο τέλος ήταν επόμενο να δέχεται μπλοκ κάθε φορά καθώς ξέρανε όλοι ότι μόνο αυτός είναι η απειλή. Καλά μας έκανε και μας έβγαλε στη σέντρα. Αυτό που του κάναμε, δεν το εύχομαι σε κανέναν αθλητή.

Ο Κλάπβαϊκ ήταν ένας σοβαρός παίκτης. Μεγάλο του όπλο ήταν το σερβίς, που ήταν σαν πολυβόλο. Θυμάμαι την Ινεγκόλ να κάνει 0-3 μέσα στου Ρέντη για το Challenge Cup το 2018 και από το σερβίς δε σταματιόταν. Ο Μουνιόθ είχε τρελαθεί στις αλλαγές. Λίγους έχω δει με το σερβίς τους όχι απλά να δημιουργούν πρόβλημα, αλλά να μην μπορούν οι αντίπαλοι να βρουν λύση. Ευχόντουσαν να πάει φιλέ ή άουτ. Ένα plus επίσης ήταν ότι ήταν αριστερόχειρας, γρήγορος στην επίθεση, έμπειρος και ο διαγώνιος με την καλύτερη τεχνική από όλους τους διαγώνιους που πέρασαν αυτή την εξαετία. Πολύ έξυπνος επιθετικός. Δεν ήταν ο βαρύς διαγώνιος όπως ο Ντε Ντρις και ο Στάροβιτς. Αυτό που θα πω ως αρνητικό είναι ότι δεν ήταν ο πιο αθλητικός παίκτης, είχε αρκετούς τραυματισμούς και ειδικά στη μέση και δε θα τον πω κίνδυνο στο μπλοκ. Σε σύγκριση με τους Σεπέδα, Ντε Ντρις, Στάροβιτς και Ούτσικοφ, δεν ήταν αυτός που θα βοηθούσε στο να σπάσουν επιθέσεις για να μην πω για kill block. Επίσης, θα πω ότι στα μεγάλα παιχνίδια δεν ήταν παρών, όπως στους τελικούς, αλλά εκεί μπορώ να δώσω τη δικαιολογία ότι ήταν τραυματίας και ότι οι καλύτερες συνθήκες δεν υπήρχαν, καθώς πάσα δεν είχαμε και υποδοχή κάτω του μετρίου. Στη Ρουμανία και συγκεκριμένα στη Galati είναι σαφώς καλύτερα και πλέον ο καλύτερος διαγώνιος του Πρωταθλήματος.

Ο Ουτσίκοφ τώρα ήταν αυτό που λέω "ξυλοκόπος". Δεν είχε καμία τεχνική, αλλά μπορούσε να "σκοτώνει" με τα καρφιά του, καθώς βασιζόταν στη δύναμή του. Στις καλές του μέρες, αυτές του Κυπέλλου στη Ρόδο, δεν τον έβγαζαν με τίποτα οι Ράουβερντιγκ και Αλεξίεφ. Μπλοκ ήταν επίσης πολύ καλός. Όχι βέβαια σαν τον Ντε Ντρις, αλλά ήξερε να τοποθετείται και να χρησιμοποιεί σωστά το ύψος του για να παίρνει μπλοκ. Σερβίς θα πω ότι ήταν μέτριο, καθώς προσπαθούσε να ρίχνει φωτοβολίδες αλλά δεν είχε τη σταθερότητα και δεν αποτελούσαν και το μεγάλο κίνδυνο. Το αρνητικό επίσης ήταν ότι ως "ξυλοκόπος" δεν είχε άλλες εναλλακτικές όταν εφαρμοζόταν το μπλοκ ενώ δε θα τον πω ότι ζούσε τα μεγάλα παιχνίδια. Και αυτό ήταν που του έριχνε και τα ποσοστά του στην επίθεση. Ήταν ένας αξιοπρεπής διαγώνιος, αλλά όχι ο σούπερ σταρ και απορούσα όταν έλεγαν για πυρηνικά όπλο. Θεωρώ ότι στη θέση του έχουν περάσει και πολύ καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί διαγώνιοι και προ Γκόμεζ (βλέπε Ογιανσίβου).

Ο Στάροβιτς θεωρώ ότι είναι ο χειρότερος παίκτης ως χαρακτήρας και επαγγελματίας. Ο άνθρωπος έχει κάνει μεγάλη καριέρα στην Ιταλία. Βαρύς διαγώνιος, αλλά έχει πολύ καλή αντίληψη από τους Ντε Ντρις και Ούτσικοφ στην επίθεση. Καλός μπλοκέρ, ενώ το σερβίς του δε θα πω ότι ήταν και το πιο απειλητικό σε σχέση με Σεπέδα, Κλάπβαϊκ και Ντε Ντρις. Πολύ έμπειρος παίκτης και το υψηλό επίπεδο όντως τον είχε κάνει να είναι έξυπνος επιθετικός και να δικαιολογεί την παρουσία του και στην Εθνική. Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν η αντιεπαγγελματική του συμπεριφορά. Ο άνθρωπος κοιτούσε κυριολεκτικά την πάρτη του σε σημείο που να λειτουργεί εις βάρος στην ομάδα του. Παράδειγμα εμείς και ο Παναθηναϊκός. Σε εμάς εξαφανίστηκε στα πιο κρίσιμα παιχνίδια και αμφιβάλλω αν ήταν τραυματίας και στον Παναθηναϊκό "φοβήθηκε" τον ιό γιατί μιλούσε με Ιταλία. Και αυτή η συμπεριφορά του κόστισε και την παρουσία του στην Εθνική αλλά και μια πολύ πιο μεγάλη καριέρα. Επιπλέον, δεν ήταν αθλητικός παίκτης και ίσως να μην έκανε και ποτέ γυμναστική στη ζωή του κάτι που οδηγούσε σε προβλήματα στη μέση και να περιορίσει ακόμα πιο πολύ το ταλέντο του.

Τζούριτς και Άλμπο δε θα κάνω καμία ανάλυση, καθώς ο ένας έπαιξε 2 μήνες με το ζόρι και κάτω του μετρίου, τραυματίστηκε μετά και αποχώρησε, ενώ ο 2ος πρόλαβε να παίξει ένα παιχνίδι στο League Cup και έφυγε ένα υπέροχο βραδάκι με μπόλικα ευτράπελα που θυμίζανε κωμωδία παρά σοβαρή λειτουργία ομάδας.

DimitrisS έγραψε:Κουβανε, αν σου ελεγα δεν θα ερθει ο Μπραουν,θα μεινει ο Τακουριδης και θα ειμαστε με ελληνικη τετραδα στους κεντρικους (Πετρεα, Τακου, Παπαλεξιου και Γατση) ωστε να ερθουν δυο ξενοι ακραιοι για να παει ο Κουμεντακης 3ος και μεινει λιμπερο ο Κοκκινακης, τι θα ελεγες;

Έχω γράψει και σε προηγούμενο σχόλιο για τα συν και πλην με Έλληνες κεντρικούς ή Ξένος κεντρικός. Εγώ θα ήμουν ευχαριστημένος καθώς θα είχαμε μια πολύ καλή πίσω ζώνη, με καλούς ξένους θα είχε ισχυρά άκρα, αν και το μπλοκ μας δε θα πω ότι θα ήταν ισάξιο των αντιπάλων, αλλά θα ήταν αξιοπρεπέστατο. Βέβαια το θέμα είναι ο Κουμεντάκης να μην έμενε με τα ίδια λεφτά, αλλά με μείωση αποδοχών.

Όπως και τώρα είμαι ευχαριστημένος με ένα δίδυμο Μπράουν και Πετρέα. Εξασφαλίζεις ένα ισχυρό μπλοκ και ίσως και από τα καλύτερα στην Ελλάδα. Το πρόβλημα μπορεί να είναι το πως θα σταθούν ο Κουμεντάκης και ο Κοκκινάκης, αλλά εκεί είναι που εμπιστεύομαι τον Καλμαζίδη ότι θα βγάλει το 100% και από τους 2 και μάλιστα θα αξιοποιήσει τα θετικά να έχεις ως 3ο ακραίο τον Κοκκινάκη και την υποδοχή του να καλύπτει τρύπες. Και στις 2 περιπτώσεις οι ξένοι θα κάνουν τη διαφορά.

Descartes έγραψε:

seaman έγραψε:Όντως, δεν ξέρω πόσο δίκαιο είναι να θεωρούμε τον κάθε Κουμεντάκη ατομικά υπεύθυνο για τη μη εξέλιξή του και την εν γένει αγωνιστική του κατάσταση. Η Ομάδα τι έκανε για αυτό και για αυτόν?
Το πολλά υποσχόμενο πρότζεκτ Παπαλεξίου πως πάει? έδειξε καμιά πρόοδο?
Το αντίστοιχο με Καπετανίδη?
Δούλεψε κανένας σοβαρά με την εξέλιξή τους? Υπήρξαν οι συνθήκες που θα έδιναν και στους αθλητές κίνητρο να κάνουν και αυτοί από την πλευρά τους το κάτι παραπάνω?

Σωστά, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μπούτος. Παρέμεινε πιστός στον ΠΑΟΚ, πήγε και δανεικός όταν του το ζητήσανε και επέστρεψε οταν ξανακάλεσαν. Εμεινε στη σκιά αναλώσιμων, Ξένων Διαγωνίων που δεν άξιζαν περισσότερο χρόνο απο αυτόν, ακόμη και Ακραίων που χρησιμοποιήθηκαν ως Διαγώνιοι αντι γι'αυτόν. Πως θα μπορούσε να εξελιχθεί χωρίς σταθερούς αξιόλογους προπονητές και πασαδόρους?

Στο θέμα "εξέλιξη παικτών" συμφωνώ και είναι αυτά που φωνάζω τόσο καιρό. Όταν κάθε 3 μήνες έχεις άλλον προπονητή, κάθε 6 μήνες μια καινούρια ομάδα και μετά δίνεις τα κλειδιά σε έναν ασόβαρο προπονητή, είναι αμέσως επόμενο ότι καμία βελτίωση δε θα έχει ένας αθλητής. Επίσης είναι ο αριθμός των ξένων που είναι πρόβλημα. Πέρα του προπονητή και των συνθηκών, όταν έχεις 4 ξένους σε ένα ρόστερ και μετά 5, τι κίνητρο να έχει ένας μικρός, όταν βλέπεις ότι 4 στις 6 θέσεις είναι καπαρωμένες. Είναι απαραίτητο να πάμε ξανά στους 3 ξένους, για να μη πω και 2. Είναι ο μόνος τρόπος να βάλεις χαλινάρι και να ταρακουνήσεις την κάθε ομάδα να ασχοληθεί σοβαρά με τη νέα γενιά και με τους γηγενείς. Γιατί νομίζουν κάποιοι ότι ο γηγενής είναι αθλητής 2ης κατηγορίας και δεν είναι ο καταλύτης μιας ομάδας.

Ο Μούχλιας δεν ξέρω αν θα μείνει, πάντως θα τον ήθελα στην ομάδα. Πολύ καλός παίκτης, ενώ και ο αδερφός του είναι μεγάλο ταλέντο σα διαγώνιος (είναι τώρα Αμερική).

Προτιμώ Μπράουν - Πετρέα + 2 ακόμη. Με αυτούς έχουμε ελπίδες και για Πρωτάθλημα.

Μεγάλος παίκτης ο Μπράουν και ταιριάζει με αυτά που ζητά ο Καλμαζίδης, ο οποίος ήθελε πάντα έναν όγκο μπροστά στο φιλέ.Ειχε γυρίσει ένα παιχνίδι ως προπονητής του ΟΣΦΠ εναντίον του ΠΑΟ απο 0-2 και σετ μπολ/ματς μπολ στον ΠΑΟ σε 3-2, γυρίζοντας τον πιτσιρικά τότε Τζούριτς απο Διαγώνιο σε κεντρικό....

sporos123 έγραψε:Descartes τον προτιμας,αντι για Κουμεντακη?

Μέχρι και πέρσι το καλοκαίρι που επέστρεψε στον ΠΑΟΚ, θα σου έλεγα σϊγουρα οχι. Ούτε για πλάκα. Θα προτιμούσα τον Κουμεντάκη, λόγο ύψους, προοπτικής και εμπειρίας. Με αυτά που είδα στο τέλος του Πρωταθλήματος και στο Final Four του League Cup, γιατί όχι? Ϊσως να άξιζε το ρίσκο.

Βέβαια μια τριάδα Ακραίων με Κοκκινάκη, Μούχλια και Καπετανίδη, στην οποία λείπει το ύψος και ίσως η εκρηκτικότητα, καταλαβαίνετε πόσο ανεβαίνει ο πήχης και οι απαιτήσεις για την αξία και την ποιότητα που θα έπρεπε να έχει ο Ξένος Ακραίος για να κάνεις Πρωταθλητισμό.

Αν ο Κοκκινάκης παραμείνει λίμπερο, μια τριάδα με Κουμεντάκη, Μούχλια και Καπετανίδη, μαζί με εναν ολοκληρωμένο Ξένο Ακραίο θα μπορούσε να είναι μια επιλογή Πρωταθλητισμού. Ξαναεπαναλαμβάνω για 1000000στη φορά, οτι κλειδί είναι ο πασαδόρος.

Αν τελικά φύγει ο Καπετανίδης, τότε ναί ο Μούχλιας θα ήταν εξαιρετική επιλογή.

PaokCuba4 έγραψε:

Timelord έγραψε:Η πιο δύσκολη θέση να φέρεις παίκτη είναι του ακραίου. Στον διαγώνιο στην χειρότερη έναν επίπεδου κλαπβαικ θα βρεις. Κουβανε είσαι όαση και σε ευχαριστούμε που έδωσες ζωή στο τοπικ καθώς για εμένα προσωπικά είναι το αγαπημένο μου και το διάβαζα ως επισκέπτης περιμένοντας τις αποκάλυψεις του aver.

Κουβανε αν έκανες μια σύγκριση με τους διαγώνιους στην μετά γκομεζ εποχή να δούμε τι να περιμένουμε θα ήταν ωραίαα ανάλυση, αν έχεις χρόνο φυσικά μέρα που είναι.Για μένα αν και πολύ αντιεμπορικος ωραίος ήταν και ο ουσικοφ.

Τίποτα! Χαρά μου, όπως είπα, να τα λέμε, να μοιράζομαι στο τόπικ τις όποιες γνώσεις μου, να συζητάμε και να διαφωνούμε κιόλας. Και ποιος δεν περίμενε τον aver4a? Εύχομαι να είναι καλά ο άνθρωπος και να τον δούμε ξανά στο τοπικ.

Στη μετά-Γκόμεζ εποχή ένα όνομα δεσπόζει και το χειρότερο είναι ότι δε βρήκαμε αντικαταστάτη του ακόμα. Αυτό του Σεπέδα. Ο Κουβανός είχε για μένα αυτό το πακέτο που θέλω από ένα διαγώνιο. Είχε την εκτέλεση και μάλιστα τη γνώση και αντίληψη να ξέρει και πως θα χτυπήσει όταν τον περίμενε το μπλοκ. Αριστερόχειρας που τον έκανε και πιο επικίνδυνο και πιο δύσκολο να του εφαρμόσεις το μπλοκ. Είχε αθλητικά προσόντα που τον έκαναν εκρηκτικό παίκτη. Επίσης είχε συνδρομή στο μπλοκ, ενώ το σερβίς άλλαζε μέχρι και παιχνίδια (βλέπε 4ο ημιτελικό με Ολυμπιακό). Ζούσε τα μεγάλα παιχνίδια και θα μπορούσε να κάνει ακόμα πιο μεγάλη καριέρα αν δεν υπήρχε η υπόθεση στη Φιλανδία.

Ο επόμενος καλός διαγώνιος που είχαμε ήταν ο Ντε Ντρις. Ο Βέλγος ήταν άλλο στυλ παίχτη από το Σεπέδα. Ήταν πιο βαρύς από τον Σεπέδα, αλλά είχε την εκτέλεση και στην καλή του μέρα εκτελούσε, είχε μπλοκ και καλές τοποθετήσεις στο μπλοκ σε σημείο να παίζει και το ρόλο του κεντρικού, όπως και καλό σερβίς και στην καλή του μέρα έπαιρνε ασύστολα άσσους και ήταν πρόβλημα. Και ειδικά στη Γαλλία ο άνθρωπος ήταν φόβος και τρόμος. Σε αυτό που ήταν καλύτερος του Σεπέδα ήταν ο όγκος του. Μπορεί να μη σηκωνόταν στον αέρα, αλλά το σωματότυπό του του έδινε κυριαρχία στο μπλοκ και στο φιλέ, για αυτό και είχε φτάσει να έχει περισσότερα μπλοκ από τους κεντρικούς μας. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι έπεσε στη χειρότερη χρονιά και στο χειρότερο περιβάλλον που θα μπορούσε να παίξει ένας αθλητής. Άλλαξε 4 πασαδόρους σε μια χρονιά, περίμεναν όλοι να παίρνει μόνος του τα παιχνίδια και είχε και έναν προπονητή, που τον κατέστρεψε και τον έβαζε να παίζει και τραυματίας (είχε θέμα με τενοντίτιδα για αρκετό διάστημα). Το αποτέλεσμα ήταν ότι κλάταρε, η απόδοσή του στην επίθεση έπεσε δραματικά και στο τέλος ήταν επόμενο να δέχεται μπλοκ κάθε φορά καθώς ξέρανε όλοι ότι μόνο αυτός είναι η απειλή. Καλά μας έκανε και μας έβγαλε στη σέντρα. Αυτό που του κάναμε, δεν το εύχομαι σε κανέναν αθλητή.

Ο Κλάπβαϊκ ήταν ένας σοβαρός παίκτης. Μεγάλο του όπλο ήταν το σερβίς, που ήταν σαν πολυβόλο. Θυμάμαι την Ινεγκόλ να κάνει 0-3 μέσα στου Ρέντη για το Challenge Cup το 2018 και από το σερβίς δε σταματιόταν. Ο Μουνιόθ είχε τρελαθεί στις αλλαγές. Λίγους έχω δει με το σερβίς τους όχι απλά να δημιουργούν πρόβλημα, αλλά να μην μπορούν οι αντίπαλοι να βρουν λύση. Ευχόντουσαν να πάει φιλέ ή άουτ. Ένα plus επίσης ήταν ότι ήταν αριστερόχειρας, γρήγορος στην επίθεση, έμπειρος και ο διαγώνιος με την καλύτερη τεχνική από όλους τους διαγώνιους που πέρασαν αυτή την εξαετία. Πολύ έξυπνος επιθετικός. Δεν ήταν ο βαρύς διαγώνιος όπως ο Ντε Ντρις και ο Στάροβιτς. Αυτό που θα πω ως αρνητικό είναι ότι δεν ήταν ο πιο αθλητικός παίκτης, είχε αρκετούς τραυματισμούς και ειδικά στη μέση και δε θα τον πω κίνδυνο στο μπλοκ. Σε σύγκριση με τους Σεπέδα, Ντε Ντρις, Στάροβιτς και Ούτσικοφ, δεν ήταν αυτός που θα βοηθούσε στο να σπάσουν επιθέσεις για να μην πω για kill block. Επίσης, θα πω ότι στα μεγάλα παιχνίδια δεν ήταν παρών, όπως στους τελικούς, αλλά εκεί μπορώ να δώσω τη δικαιολογία ότι ήταν τραυματίας και ότι οι καλύτερες συνθήκες δεν υπήρχαν, καθώς πάσα δεν είχαμε και υποδοχή κάτω του μετρίου. Στη Ρουμανία και συγκεκριμένα στη Galati είναι σαφώς καλύτερα και πλέον ο καλύτερος διαγώνιος του Πρωταθλήματος.

Ο Ουτσίκοφ τώρα ήταν αυτό που λέω "ξυλοκόπος". Δεν είχε καμία τεχνική, αλλά μπορούσε να "σκοτώνει" με τα καρφιά του, καθώς βασιζόταν στη δύναμή του. Στις καλές του μέρες, αυτές του Κυπέλλου στη Ρόδο, δεν τον έβγαζαν με τίποτα οι Ράουβερντιγκ και Αλεξίεφ. Μπλοκ ήταν επίσης πολύ καλός. Όχι βέβαια σαν τον Ντε Ντρις, αλλά ήξερε να τοποθετείται και να χρησιμοποιεί σωστά το ύψος του για να παίρνει μπλοκ. Σερβίς θα πω ότι ήταν μέτριο, καθώς προσπαθούσε να ρίχνει φωτοβολίδες αλλά δεν είχε τη σταθερότητα και δεν αποτελούσαν και το μεγάλο κίνδυνο. Το αρνητικό επίσης ήταν ότι ως "ξυλοκόπος" δεν είχε άλλες εναλλακτικές όταν εφαρμοζόταν το μπλοκ ενώ δε θα τον πω ότι ζούσε τα μεγάλα παιχνίδια. Και αυτό ήταν που του έριχνε και τα ποσοστά του στην επίθεση. Ήταν ένας αξιοπρεπής διαγώνιος, αλλά όχι ο σούπερ σταρ και απορούσα όταν έλεγαν για πυρηνικά όπλο. Θεωρώ ότι στη θέση του έχουν περάσει και πολύ καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί διαγώνιοι και προ Γκόμεζ (βλέπε Ογιανσίβου).

Ο Στάροβιτς θεωρώ ότι είναι ο χειρότερος παίκτης ως χαρακτήρας και επαγγελματίας. Ο άνθρωπος έχει κάνει μεγάλη καριέρα στην Ιταλία. Βαρύς διαγώνιος, αλλά έχει πολύ καλή αντίληψη από τους Ντε Ντρις και Ούτσικοφ στην επίθεση. Καλός μπλοκέρ, ενώ το σερβίς του δε θα πω ότι ήταν και το πιο απειλητικό σε σχέση με Σεπέδα, Κλάπβαϊκ και Ντε Ντρις. Πολύ έμπειρος παίκτης και το υψηλό επίπεδο όντως τον είχε κάνει να είναι έξυπνος επιθετικός και να δικαιολογεί την παρουσία του και στην Εθνική. Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν η αντιεπαγγελματική του συμπεριφορά. Ο άνθρωπος κοιτούσε κυριολεκτικά την πάρτη του σε σημείο που να λειτουργεί εις βάρος στην ομάδα του. Παράδειγμα εμείς και ο Παναθηναϊκός. Σε εμάς εξαφανίστηκε στα πιο κρίσιμα παιχνίδια και αμφιβάλλω αν ήταν τραυματίας και στον Παναθηναϊκό "φοβήθηκε" τον ιό γιατί μιλούσε με Ιταλία. Και αυτή η συμπεριφορά του κόστισε και την παρουσία του στην Εθνική αλλά και μια πολύ πιο μεγάλη καριέρα. Επιπλέον, δεν ήταν αθλητικός παίκτης και ίσως να μην έκανε και ποτέ γυμναστική στη ζωή του κάτι που οδηγούσε σε προβλήματα στη μέση και να περιορίσει ακόμα πιο πολύ το ταλέντο του.

Τζούριτς και Άλμπο δε θα κάνω καμία ανάλυση, καθώς ο ένας έπαιξε 2 μήνες με το ζόρι και κάτω του μετρίου, τραυματίστηκε μετά και αποχώρησε, ενώ ο 2ος πρόλαβε να παίξει ένα παιχνίδι στο League Cup και έφυγε ένα υπέροχο βραδάκι με μπόλικα ευτράπελα που θυμίζανε κωμωδία παρά σοβαρή λειτουργία ομάδας.

Συμφωνώ 100% με την ανάλυση και την ιεράρχιση! Δεν θα μπορούσα να τα γράψω καλύτερα.

Σεπέδαρος ο καλύτερος στη μετά Γκόμεζ εποχή, μετά Van Den Dries, μετά ο Klapwjik και ακολουθούν οι υπόλοιποι.
Τρέφω την ίδια αντιπάθεια για το Στάροβιτς που μας πούλησε για να συμμετάσχει στα Trials. Θλιβερός χαρακτήρας.

PaokCuba4 έγραψε: Τζούριτς και Άλμπο δε θα κάνω καμία ανάλυση, καθώς ο ένας έπαιξε 2 μήνες με το ζόρι και κάτω του μετρίου, τραυματίστηκε μετά και αποχώρησε, ενώ ο 2ος πρόλαβε να παίξει ένα παιχνίδι στο League Cup και έφυγε ένα υπέροχο βραδάκι με μπόλικα ευτράπελα που θυμίζανε κωμωδία παρά σοβαρή λειτουργία ομάδας.

Τι είχε συμβεί αλήθεια με τους δύο Κουβανούς τότε? Έχουν ακουστεί διάφορα ντροπιαστικά περιστατικά αλλά δεν γνωρίζω τι ισχύει και τι όχι

PaokCuba4 έγραψε:Άλλος απίστευτος είναι ο Oliva της Fener. Έχει και αυτός όλο το πακέτο και είναι ακραίος.

sporos123 έγραψε:

Αυτός ο Oliva φοβερή και γρήγορη εκτέλεση και κρατιεται στον αέρα!Επισης παρότι δεν ειναι ιδιαίτερα ψηλός συμμετέχει και στο μπλόκ!
Τέλος τον προτιμώ με τον ξανθό αεροδυναμικό μαλλί

Καλό είναι κάποιους παίχτες, όπως ο Σεπέδα, να τους αξιολογούμε και βάση (ανύπαρκτου) αντιπάλου. Και ο Χιμένεζ φάνταζε παιχταράς τα δύο πρώτα χρόνια και όταν ήρθε ξανά, από τα άλλου επιπέδου σερβίς των γαύρων, ήταν μαύρη τρύπα στην υποδοχή.

κουβανε .... χριστος ανεστη για αρχη....

την γνωμη σου για τον λεον

Miles έγραψε:Καλό είναι κάποιους παίχτες, όπως ο Σεπέδα, να τους αξιολογούμε και βάση (ανύπαρκτου) αντιπάλου. Και ο Χιμένεζ φάνταζε παιχταράς τα δύο πρώτα χρόνια και όταν ήρθε ξανά, από τα άλλου επιπέδου σερβίς των γαύρων, ήταν μαύρη τρύπα στην υποδοχή.

O Σεπέδα έχει αποδείξει και σε πιο δύσκολα πρωταθλήματα ότι είναι από τους καλύτερους ξένους που πέρασαν από τον ΠΑΟΚ και αυτό δε χωράει αμφισβήτησης. Θεωρώ ότι άμα δε γινόταν η φάση στη Φιλανδία, τώρα θα βρισκόταν σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα αν όχι στην Κορέα. Τα στατιστικά του σε Ινεγκόλ και Σοργκούν νομίζω τα λένε όλα και αποδεικνύουν ότι στα 32 του και με 2 χρόνια νεκρά από αθλητική δραστηριότητα είναι σε πολύ καλό επίπεδο και ένας από τους πιο δυνατούς διαγώνιους του Πρωταθλήματος.

Ο Χιμένεθ φαινόταν και στο Νταμπλ ότι έπιασε το ταβάνι του. Εγώ χτυπιόμουν που έφυγε ο Σαφράνοβιτς και ήμουν ντεμί με την παραμονή του Χιμένεθ. Τον λατρεύουμε αλλά υποδοχή δεν είχε και έδειξε και στο Πρωτάθλημα του 2016 ότι δεν μπορεί παραπάνω. Αυτό φάνηκε στην Ιταλία (Μολφέττα) με μετριότατα χαρακτηριστικά και στην Αργεντινή (Όμπρας). Ήμουν πολύ κάθετος όταν επέστρεψε και φάνηκε ότι το επίπεδο του ΠΑΟΚ τον ξεπέρασε.

Υπάρχει αραγε περιπτωση επιστροφης του Σεπεδα,τωρα που επεστρεψε και ο Καλμαζιδης?

abc_o_ karpouzas έγραψε:κουβανε .... χριστος ανεστη για αρχη....

την γνωμη σου για τον λεον

Aληθώς Ανέστη! Χρόνια πολλά με υγεία!

Ένας Θεός επί της Γης. Χρειάζεται να πω κάτι άλλο?

Να μιλήσω για τα σερβίς του που πιάνουν ταχύτητες που δε βλέπεις την μπάλα? Για τα αθλητικά του προσόντα? Για την επίθεση και το μπλοκ του? Ή για την ηγετική του νοοτροπία που δεν παρατάει ποτέ τίποτα και που μπορεί να γυρνάει παιχνίδια μόνος του. Ένας από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες στον κόσμο και ένα διαμάντι που κάθε 100 χρόνια βγαίνει. Τι άλλο να πούμε? Που έβγαζε μάτια από τα 16 του με την Εθνική Κούβας?

sporos123 έγραψε:Υπάρχει αραγε περιπτωση επιστροφης του Σεπεδα,τωρα που επεστρεψε και ο Καλμαζιδης?

Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία περίπτωση γιατί ο Σεπέδα είναι ανεπιθύμητος στον ΠΑΟΚ. Ο λόγος ήταν ότι ο Α.Σ. και ο Τσαλόπουλος του είχαν κάνει μια απίστευτη πρόταση μετά την αποφυλάκισή του, όπου του παρείχαν τα πάντα για αυτόν και την οικογένειά του ώστε να επιστρέψει σε αγωνιστικό ρυθμό και να αναδειχθεί ξανά ως παίκτης. Εκεί λένε ότι συμφώνησε και μάλιστα υπέγραψε συμβόλαια, αλλά μαζί με τον μάνατζερ του αποφάσισαν να παίξει στην Ινεγκόλ και εκεί έγινε χαμός. Μάλιστα ο Α.Σ. και το ΤΑΠ προσέφυγαν στη FIVB (η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης) για να του επιβληθούν κυρώσεις, καθώς έλεγαν ότι έπεσαν υπογραφές και ο Σεπέδα τις αθέτησε. Αλλά με βάση ότι ο Σεπέδα έπαιξε κανονικά στην Τουρκία σημαίνει ο Κουβανός δικαιώθηκε. Έγινε μεγάλος χαμός και ούτε κατά διάνοια δε θέλουν να ακούσουν ξανά το όνομά του.

Εδώ είναι και το λινκ με την ανακοίνωση του ΠΑΟΚ:

https://www.ethnos.gr/athlitismos/23236 ... dikastiria

Σουριναμέζος έγραψε:Τι είχε συμβεί αλήθεια με τους δύο Κουβανούς τότε? Έχουν ακουστεί διάφορα ντροπιαστικά περιστατικά αλλά δεν γνωρίζω τι ισχύει και τι όχι

Λίγοι ξέρουν και ίσως δε θα μάθουμε ποτέ. Βέβαια η κατάσταση από πολύ πριν φαινόταν ότι θα πήγαινε στραβά και ξεκινάω από πιο πριν. Στις μεταγραφικές περιόδους του 2018 και 2019 ο ΠΑΟΚ λειτουργούσε στο θέμα μεταγραφών σε πλήρη αναρχία. Ουσιαστικά έφερναν παίκτες 3 άνθρωποι, ο Σαββίδης (Φιλίπποφ και παραμονή του), ο Κατσαρής (με τις διάφορες συνεργασίες του με μάνατζερ) και ο Τσαλόπουλος (π.χ. μεταγραφή Τζούριτς, Ίλινιχ). Όπως καταλαβαίνετε, το μείγμα ήταν εκρηκτικό και ήταν από τους βασικούς λόγους που οι χρονιές εξελίχθηκαν σε αποτυχία. Και μάλιστα είχαν αρχίσει οι τριβές μεταξύ Κατσαρή και Τσαλόπουλου, όπου ο Τσαλόπουλος ζητούσε να έχει πολύ μεγαλύτερο λόγο στις αποφάσεις, καθώς έβαζε πάρα πολλά λεφτά και έβλεπε να πηγαίνουν σε βαρέλι δίχως πάτο.

Το καλοκαίρι του 2019 έφερε ο Κατσαρής τους Κουβανούς (Άλμπο, Σαντοβάλ, Τόρρες και έλεγαν και για τον Κάλβο που δεν ήρθε ποτέ) εν αγνοία του Γιούρι Φιλίπποφ (όπως είπε και ο ίδιος) κάτι που έφερε μεγάλες αντιδράσεις μεταξύ του Φιλίπποφ και του Α.Σ. Ακολούθησαν προστριβές και η κουβέντα του Παϊσιάδη("Θα κάνεις ό,τι σου λέμε εμείς") και ο Γιούρι αποχώρησε εξοργισμένος και με τα δίκια του. Ο Τσαλόπουλος προσπάθησε να τον μεταπείσει γιατί είχαν πολύ καλή συνεργασία, όπως και ο Γιώργος Σαββίδης προσπάθησε, αλλά η απόφασή του ήταν η αμετάκλητη. Και φτάσαμε στο απίθανο φιάσκο με το παράβολο που καταβλήθηκε και εξαφανίστηκε και οι Κουβανοί δεν έπαιξαν ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα παρά μόνο ο Άλμπο στο League Cup. Και αφού ακολούθησαν στραπάτσα από τον Ολυμπιακό σε League Cup και Πρωτάθλημα, μετά από κάποιες αγωνιστικές έγινε και η μεγάλη φασαρία μεταξύ του ΤΑΠ και της μάνατζερ των Κουβανών, Τζένη Τερζή. Τώρα δεν ξέρω τι πραγματικά έγινε εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν το τέλος του Τσαλόπουλου από τον ΠΑΟΚ, καθώς δεν εμφανίστηκε ξανά και τον Μάιο του 2020 αποχώρησε χωρίς να βγει καν ανακοίνωση.

Τώρα αν με ρωτάτε το τι έγινε ακριβώς, αυτό δεν το ξέρω. Εγώ παρέθεσα απλά τα γεγονότα. Αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι ο Γιούρι Φιλίπποφ είναι ηθικό στοιχείο και δε θα έκανε χαμό προς το κακό της ομάδας και του δίνω συγχαρητήρια που κράτησε την αξιοπρέπειά του και δεν ήθελε να συναινέσει σε άνωθεν παρεμβάσεις. Τώρα για το τι έγινε με τους Κουβανούς, την Τερζή και τον Τσαλόπουλο, αυτό παραμένει άγνωστο και μόνο όσοι ήταν εκεί ξέρουν. Η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ ζημιώθηκε σε τεράστιο βαθμό και έδειξε όλες τις παθογένειες και τους εσφαλμένους χειρισμούς ετών. Και μάλιστα με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο.