Ενα μικρό μνημείο τυφλαμάρας
Η θερινή περίπτωση-Γκουσταβίνιο 2010 θα μείνει, στο ελληνικό τοπίο, σαν ένα μικρό μνημείο. Για να θυμόμαστε την... τυφλαμάρα που φαίνεται πως, όχι απλώς υπάρχει, αλλά είναι και «μεταδοτική», συμπεραίνουμε, από ομάδα σε ομάδα. Ενας ελεύθερος συμβολαίου ποδοσφαιριστής, αυτός ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής, που απολύτως φυσιολογικά η Κέρκυρα τον είχε ξεγράψει, υπό την έννοια ότι, παρά την πρόταση ανανέωσης, θα της ήταν αδύνατον να τον κρατήσει με καινούργιο κοντράτο από τη στιγμή που είχαν κάνει τη νορμάλ πρόβλεψη στον σχεδιασμό.
Πως, δεν μπορεί, με τέτοιους προνομιακούς όρους, κάποιος μεγαλύτερος θα βρεθεί στη Σούπερ Λίγκα να τον προσλάβει. Στη Σούπερ Λίγκα, στην οποία «μεγαλύτεροι» της Κέρκυρας είναι... όλοι. Και οι περίπου μισοί, από όλους, κοιτούσαν, άλλοι κατά προτεραιότητα, άλλοι δευτερευόντως, για δεξιό μπακ. Ο Γκουσταβίνιο είναι δεξιός μπακ-εγγύηση. Δεν τον «είδε» κανείς. Ή, για την ακρίβεια, τον είχε δει ο Βρύζας για τον ΠΑΟΚ, αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είχε να πληρώσει την προμήθεια του ατζέντη και την προκαταβολή του ίδιου του παίκτη.
Εκτοτε η ιστοριούλα είναι ότι ο Βραζιλιάνος, όταν είδε κι απόειδε, άκουσε ό,τι του έταξε ο ατζέντης του, ο Ρουμάνος Μαρινέσκου, παλαιός συμπαίκτης του στον Ακράτητο, και τα μάζεψε για το Βουκουρέστι. Η Ράπιντ πίστευε ότι απέκτησε, σε τιμή ευκαιρίας, έναν Μαϊκόν τσέπης. Και, το βασικό, είχε να πληρώσει. Και την προμήθεια και την προκαταβολή. Ο... Μαϊκόν, όμως, ήταν για τις εφημερίδες. Για κάποιον λόγο, ο προπονητής εκεί τον είδε όπως βλέπει ο Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ τον Αργυρίου που του φέρανε από τον Πανθρακικό.
Ενα αυτό, ένα δεύτερο ότι η οικογένεια, αλλιώς μαθημένη τόσα χρόνια στην Ελλάδα, «κλότσησε» με το ξέστρωμα της στρωμένης ζωής (η γυναίκα, το παιδί, το σχολείο κ.λπ.), να μια ωραία πρωία το τηλεφώνημα στους παλαιούς καλούς φίλους στο νησί. Η κατάληξη είναι ότι οι Κερκυραίοι έδωσαν καμιά εξηνταριά χιλιάρικα για την αποδέσμευση, και τον έφεραν πίσω με λιγότερα από όσα θα τον άμειβαν εάν ο Γκουσταβίνιο έλεγε από την πρώτη στιγμή, παρ’ ελπίδα, «ναι» τον Μάιο στην προοπτική της παραμονής του στην ομάδα.
Κάπως έτσι, για να πιάσουμε τους top μονάχα, ο ΠΑΟΚ «πήγε» σε εκείνον τον ατσούμπαλο, τον εντελώς ανεξέλεγκτο στην κίνησή του, Μπουσαϊντί... και πάλι καλά έπεσε, ο ΠΑΟΚ, σε σχέση με την περιπέτεια στην οποία, την ίδια εποχή, έπεφτε (λόγω Αραούχο) η ΑΕΚ. Δεν βαριέσαι, πήραμε Αργυρίου, έχουμε Γεωργέα, εν ανάγκη και Γιάχιτς, αλλά όταν ο Γιάχιτς «πλαγιοκοπεί» (πηγαίνει, πηγαίνει, πηγαίνει και στο τέλος γυρίζει την μπάλα έξω... στον Δέλλα!) ένα κατιτίς, βλέποντας, το παθαίνεις. Και τότε, στην τούρλα επάνω, με τη «βοήθεια» και του κακού αποτελέσματος, ο Πατσατζόγλου σού μοιάζει, για να επανέλθουμε, Μαϊκόν!
Ο γενικός κανόνας «των ημερών» είναι πως ό,τι απορρίπτεις ασυζητητί τον Ιούνιο, ό,τι ψειρίζεις τον Ιούλιο, ό,τι ζητάς χρόνο για να το σκεφτείς ώς τις 25 Αυγούστου, το ίδιο πράγμα στις 30 ή στις 31 Αυγούστου το παίρνεις και λες κι ευχαριστώ. Δεν είναι δύσκολο, κοιτάζοντας γύρω γύρω, να βρεις τα χαρακτηριστικά παραδείγματα της τούρλας. Λούις Γκαρσία, Πλεσίς και λοιπές δυνάμεις.
Οσο για τον ταπεινό Γκουσταβίνιο, είναι τέτοια η παράνοια τριγύρω που, να μου το θυμηθείτε, ένας από όσους θα μπορούσαν να τον έχουν... δωρεάν στη δούλεψή τους κάποια στιγμή θα πάει και θα προτείνει στην Κέρκυρα να την πληρώσει για να τον πάρει!
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=74672
ταδε εφει ο αλανθαστος λυριος σπυροπουλος. και για να μην παρεξηγηθω εχω σε μεγαλη εκτημηση τον εν λογω δημοσιογραφο αλλα σε κατι τοσο ρευστο οπως το ποδοσφαιρο ειναι αδυνατον να εχεις παντα δικαιο, απλα πιστευω οτι ο σπυροπουλος εκανε το λαθος να κρηνει τον παικτη σαν οπαδος και οχι σαν δημοσιογραφος απο εκει και περα ολα θα φανουν στο γηπεδο , και το γηπεδο της ΤΟΥΜΠΑ ξερει να αναστενει και νεκρους
ο σπυροπουλος οτι ειναι ΕΜΠΑΘΗΣ με την ομαδα μας δεν μου το εχει δειξει ΠΟΤΕ.τί θα του κοστιζε δλδ να γραψει 2 αραδες με ... υποσχεσεις για τον παιχτη και την πιθανη του παρουσια στον ΠΑΟΚ 
θα του την ελεγε κανεις 