Πώς έγινα ΠΑΟΚτσής...!

[agios]

Την μέρα της γέννας βγαίνει η νοσοκόμα στον πατέρα μου από την από την αίθουσα τοκετού και ακολουθεί ο εξής διάλογος
-''Όλα καλά να σας ζήσει''
-''Τι είναι τι είναι?'Αγόρι ή κορίτσι?"
-''''ΠΑΟΚ''

[gpaok]

Γεννηθηκα αθηνα...πεντε λεπτα απο το γηπεδο της αεκ στη φιλαδελφεια.πατερας φολα αεκτζης. Γηπεδο συχνα...στο καλιναρμαρο οταν πηραν το μπασκετ κλπ...
Συμπαθουσα την αεκ ομολογω σαν πιτσιρικας αλλα το ματς που με συμαδεψε κσι θυμαμαι να το πανηγριζω σαν τρελος ηταν το 1-1 με τη Μαλιν! Με το γκολ του μπορμποκη.απο εκει και περα φολα ΠΑΟΚΑΡΑ καθρ κυριακη ερα σπορ στο ραδιο και λοιπα...φοβερη συγκινηση το 2000 που ηρθα τουμπα πρωτη φορα...σε ενα φιλικο με μπαγεβιτς στον παγκο και φουτσινι δεξι μπακ!!

Από ρε χρόνια... κι αν σαρανταρισαμε μυαλό δεν βαλαμε!!

[35ΧΡΟΝΟΣ]

Με είχαν κάνει πριν γεννηθώ αλλά η αλήθεια είναι πως ένιωσα ΠΑΟΚ στις 6/12/87!
Γήπεδο Σερρών και εγώ στους ώμους του πατέρα μου να πανηγυρίζω!!
Δ Ε Ο Σ !!!

[opaloka]

Hρθα στην Αθηνα απο την Πολη το 74, 2 χρονων με το κυπριακο.
Πουλησαν οι δικοι μου οτι ειχαν και δεν ειχαν, φυγαμε λογω μαμας, ο μπαμπας Ιταλος.
Οι δικοι μου -ολη η οικογενεια ειναι ΑΕΚ αλλα οχι πορωμενοι, του γλυκου νερου μονο και μονο επειδη ειναι "η ομαδα της πολης" που τους ειπανε στην Αθηνα. Εγω εγινα πρωτα λογω χρωματος (εμοιαζε την Μανσαφτ), και μετα οταν ειδα τους τιτλους αρχης των "Ρεπορτερ" που επαιζε στην ΕΡΤ ή ΥΕΝΕΔ τοτε. Με το που εμαθα γιατι τα φτερα δεν ειναι σαν του αετου της ΑΕΚ, ολες οι υπολοιπες ομαδες επαψαν να υπαρχουν σαν οντωτητες για μενα. Ημουν 7 χρονων τοτε, και τελειωσα το σχολιο ως ο μοναδικος εκει μεσα.
Και απο αυτα τα φτερα συνεχισα και εκανα τον γιο μου ΠΑΟΚι απο τα γεννοφασκια του.

[nasos66]

Καλημέρα.Εγω είμαι από μακρια από νησι.Μικρος με εφερε ο παπους στη Τουμπα κανα δυο φορες που ηρθαμε Θεσσαλονικη και τελος.Επι εποχης Γουναρη στην ομαδα.Δυο πραγματα μπορω να πω.Βλεπω γενικα τη ζωη μεσα από φιλτρο ΠΑΟΚ και όταν δεν εχω από πουθενα να κρατηθω,κρατιεμε από τον ΠΑΟΚ.

[Thracian]

μαλακιες λετε
κανενας δεν θυμαται
ετσι γίναμε απλα

[Καπετάνιος]

Ο Παππους μου ηταν στα χτυσιματα της Τουμπας...

Παντως δε θυμαμαι πως εγινα ΠΑΟΚ γτ μαλλον δεν εγινα αλλα γεννηθηκα ετσι. Δε θυμαμαι ποτε στη ζωη μου κατι αλλο. Θυμαμαι ομως τον αδερφο μου που εγινε βαζελος σε μικρη ηλικια αλλα με ολιγον τι φασιστικο τροπο τον ξανακανα ΠΑΟΚ. Ακομα με ευχαριστει για τοτε ο μικρος.

Θυμαμαι τουρτες παιδικιες ΠΑΟΚ, θυμαμαι σχολικες τσαντες κλπ κλπ.

Οπως ο γιος μου τωρα. 23 μηνων και ακομα εχουμε προβλημα με την ομιλια μας. Λεμε μονο μαμα, μπαμπα, πεπα, μπαλα, κα(ρα)βι και ΠΑΟΚ. Ε τι να σου απαντησει αυτο το παιδι οταν μεγαλωσει γτ εγινε ΠΑΟΚ; οταν το πρωτο φορμακι του ηταν ριγε ασπρομαυρο!

[ΑποστόληςΑ]

Δεν γεννήθηκα ΠΑΟΚι, ούτε πιστεύω ότι τις αξίες τις αποκτάς λόγω DNA. Μεγάλωσα στην Βόρεια Ελλάδα (6 χρόνια Διδυμότειχο, 9 χρόνια Κατερίνη, 3 χρόνια Βέροια και σπουδές στην Θεσσαλονίκη), αλλά παρ' όλα αυτά, σαν γνήσιο παιδί της συγχωρεμένης της μάνας μου, στο Δημοτικό ήμουν Ολυμπιακός όπως κι αυτή. Στο Γυμνάσιο, ακολούθησα την ομάδα της πόλης μου (Πιερικός) και αυτή ήταν η αρχή. Από τότε άρχισα να βλέπω με συμπάθεια τον ΠΑΟΚ. και όταν μετακόμισα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές και είδα από κοντά την τρέλλα των ΠΑΟΚτσήδων, το πράγμα έκλεισε. Έγινα ΠΑΟΚ.
Θυμάμαι, το 1985, είχαμε βγει με την μηχανή του αδελφού μου (και μια σημαία) στους δρόμους, για να πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα. Εύχομαι γρήγορα να πανηγυρίσω τίτλο, ξανά.

[niks]

Δεν θυμαμαι. Ημουν ανεκαθεν.
Οσο πιο μακρια μπορω να θυμηθω, κυκλοφορουσα με ενα καπελλακι, που ειχε πανω τα δυο κυπελλα και εγραφε 1972 και 1974. (Αρα ηταν το 1975).
Με κολλουσαν οι γαυροχανουμοβαζελοι και ρωτουσαν τι εχουμε κερδισει, και εδειχνα με το δαχτυλο το καπελλακι, και ελεγα με περηφανεια '' δυο κυπελλα''.

[ilovegame27]

Γεννήθηκα στον Πειραιά στα Καμίνια αλλά΄έχω καταγωγή από Σέρρες!Έγινα ΠΑΟΚΤΣΗΣ από τον θείο μου που ήτανε κωλόγαυρος πρίν γεννηθώ και έγινε ΠΑΟΚΤΣΗΣ όταν σε ένα αγώνα Γάυρος - ΠΑΟΚ όλο το γήπεδο φώναζε το σύνθημα" Βουλγαροι" και έκτοτε άλλαξε ομάδα

[teacher]

Δεν γεννήθηκα ΠΑΟΚι, ούτε πιστεύω ότι τις αξίες τις αποκτάς λόγω DNA. Μεγάλωσα στην Βόρεια Ελλάδα (6 χρόνια Διδυμότειχο, 9 χρόνια Κατερίνη, 3 χρόνια Βέροια και σπουδές στην Θεσσαλονίκη), αλλά παρ' όλα αυτά, σαν γνήσιο παιδί της συγχωρεμένης της μάνας μου, στο Δημοτικό ήμουν Ολυμπιακός όπως κι αυτή. Στο Γυμνάσιο, ακολούθησα την ομάδα της πόλης μου (Πιερικός) και αυτή ήταν η αρχή. Από τότε άρχισα να βλέπω με συμπάθεια τον ΠΑΟΚ. και όταν μετακόμισα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές και είδα από κοντά την τρέλλα των ΠΑΟΚτσήδων, το πράγμα έκλεισε. Έγινα ΠΑΟΚ.
Θυμάμαι, το 1985, είχαμε βγει με την μηχανή του αδελφού μου (και μια σημαία) στους δρόμους, για να πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα. Εύχομαι γρήγορα να πανηγυρίσω τίτλο, ξανά.

Κάπου κοντά στα 1970 θυμάμαι ότι υποστήριζα τον Πιερικό και εγώ. Ήταν ομαδάρα τότε, σήμερα κάποια λαμόγια τον έστειλαν να παίζει στη Γ'...

ΠΑΟΚ έγινα πριν το κύπελλο του 1972 το οποίο θυμάμαι πολύ έντονα και στην Τούμπα ανηφόρισα για πρώτη φορά, τέτοιες μέρες ήταν πριν 40 ακριβώς χρόνια, στο ματς με την Μπαρτσελόνα!!!

Αποστόλη πιστεύω να με θυμάσαι εκείνα τα χρόνια, ήμουν ήδη πολύ τρελαμένος!

[elvetos giatros]

Απλά πράγματα. Παοκτσής λόγω πατέρα.
Αυτός τρελογιατρός, από τη δεκαετία του 50 παρακολουθούσε ΠΑΟΚ, με ένα διάλειμμα για σπουδές και μετεκπαίδευση στο εξωτερικό.
Εγώ από τα 80ies με θυμάμαι στην Τούμπα (ένα από τα πρώτα mats το αξέχαστο 4-0 εναντια στους λαγούς στο κύπελλο).
Και έχω γυρίσει όλη τη Βόρεια Ελλάδα - και όχι μονο (θυμάμαι mats στο Καραϊσκάκη εναντίον του θρύλου που χάσαμε 4-0 μετά από φοβερα επεισόδια) με τον ΠΑΟΚ
Αξέχαστες στιγμές.

Y.Σ. Ήμουν κι εγώ στις Σέρρες στο 6-1

[kataramenos5]

Δεν γεννήθηκα ΠΑΟΚι, ούτε πιστεύω ότι τις αξίες τις αποκτάς λόγω DNA.

Κοιτα να δεις...Γεννημένος σε μια οικογενεια Ηρακλειδεων (μπαμπάς,θείοι ,ξαδέλφια κλπ) μοιραια κι εγω εγινα Ηρακλης.Ηταν εκεινη η τρομερη ομαδα του ΠΑΟΚ στα 70s και η εμπνευση ενος φιλου να παμε να παρουμε αυτογραφα απο κεινη τη θρυλικη ομάδα στο ξενοδοχειο που εμενε.Για καλη μου τυχη στην εισοδο του ξενοδοχειου πετυχαμε το μυθο της εποχης .Ο Γιωργος Κουδας ηταν εκει ολοζώντανος μπροστά μας.Δεος.Μαζευοντας τα κουραγια μας ψελλισαμε κατι για αυτογραφο."Εχεις κατι να υπογραψω?" ειπε ο "Θεος" .Δεν ειχα τιποτα μαζι,απο καπου ζητήσαμε ,δε θυμαμαι,και εκεινο το μικρο κομματακι χαρτι 5Χ5 εκ περιπου ,που υπομονετικα περιμενε να υπογραψει ο Γιωργαρος χωρις να δυσανασχετήσει ,ηταν αυτο που με αλλαξε για παντα.Δυστυχώς χαθηκε σε καποια μετακομιση(α ρε μανα) μαζι με αρκετες εφημεριδες και αποκόμματα απο τις μεγαλες νικες.

[ΑποστόληςΑ]

Κάπου κοντά στα 1970 θυμάμαι ότι υποστήριζα τον Πιερικό και εγώ. Ήταν ομαδάρα τότε, σήμερα κάποια λαμόγια τον έστειλαν να παίζει στη Γ'...

ΠΑΟΚ έγινα πριν το κύπελλο του 1972 το οποίο θυμάμαι πολύ έντονα και στην Τούμπα ανηφόρισα για πρώτη φορά, τέτοιες μέρες ήταν πριν 40 ακριβώς χρόνια, στο ματς με την Μπαρτσελόνα!!!

Αποστόλη πιστεύω να με θυμάσαι εκείνα τα χρόνια, ήμουν ήδη πολύ τρελαμένος!

Εγώ σε γνώρισα το 1975 αν δεν κάνω λάθος. Θυμάμαι την πρώτη χρονιά που ανέβηκε ο Πιερικός στην Α΄ Εθνική (1975-76, με Κωστίκο, Καλαμπάκα, Λάκη Παπαϊώννου), στον αγώνα Πιερικός - ΠΑΟΚ, παρότι ξεκινήσαμε από την ίδια γειτονιά, αφού τα σπίτια μας ήταν απέναντι το ένα από το άλλο, εγώ ήμουν με τους οπαδούς του Πιερικού κι εσύ μ' αυτούς του ΠΑΟΚ. Τότε μου έκανε εντύπωση, γιατί πρώτη φορά έβλεπα έναν φίλο και γείτονα να υποστηρίζει κάτι διαφορετικό από την τοπική ομάδα. Μετά κατάλαβα με ποιον είχα να κάνω...

[Μπαρκαρούτσος]

Δυστυχώς χαθηκε σε καποια μετακομιση(α ρε μανα) μαζι με αρκετες εφημεριδες και αποκόμματα απο τις μεγαλες νικες.

Όχι ρε φίλε, πόνεσα...