time out στα χαρακωματα... Να και ενας που συντασσεται με τους απο 'κει (ή τους απο 'δω; Μπερδευτηκα)...
Έλλειψη διάθεσης, ώρα να χτυπήσει το καμπανάκι
Δικαιολογίες για την εμφάνιση εναντίον της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, μπορώ να βρω πολλές.
Η ομάδα είναι πιο πίσω σε σχέση με τον αντίπαλο, σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, κάτι που το κατανοώ όταν βλέπω έναν συγκεκριμένο παίκτη να είναι πίσω από τους αντιπάλους του και αναφέρομαι στον Βίκτορ Βιτόλο.
Όταν ο Ισπανός δεν προλαβαίνει, κάτι συμβαίνει και στη προκειμένη περίπτωση οι Βούλγαροι ήταν ένα δεκαήμερο τουλάχιστον μπροστά από τον ΠΑΟΚ.
Για τον Γκαρσία, το είχα δει το έργο από πέρυσι, σε ένα φιλικό που έμοιαζε απίστευτα με αυτό. Στη περσινή προετοιμασία εναντίον της Τσίβας.
Τότε δεν προλάβαινε ούτε τους παίκτες του ψεύτικου τοίχους πίσω από την εστία, ενώ για να σταματήσουν να τον ζαλίζουν κάτι μυστήρια ανθρωπάκια που έτρεχαν γρήγορα, πάτησε δυο τρεις με τις τάπες στο δεκάλεπτο πάνω.
Η διαφορά του τότε με τον τώρα Γκαρσία, είναι πως οι σκαριές από τρεις έγιναν μία και ουσιαστικά αυτό το γεγονός αντικατοπτρίζει αυτό που εγώ θεωρώ πρόβλημα από αυτά που είδα στο φιλικό.
Η ομάδα μπήκε αδιάφορα μέσα στο γήπεδο, σαν να μην υπήρχε. Μία ομάδα που δεν αισθάνεται την ανάγκη να βοηθήσει το νέο της προπονητή να κερδίσει συμπάθειες, ούτε που θέλει να προσφέρει χαρά στο κοινό της.
Το να μπω σε λογικές ανάλυσης των όσων δούλεψε ο Μπερέτα το βρίσκω λίγο αστείο, γιατί η ομάδα δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο, σε ατομικό επίπεδο τα λάθη ήταν κωμικά.
Στο πρώτο γκολ βρέθηκε αμαρκάριστος παίκτης στο πρώτο δοκάρι, σε στημένη μπάλα σαράντα μέτρων, στο δεύτερο το παστέλωσε ο Σωτηράκης γιατί απλούστατα δεν είχε καμία αίσθηση του χώρου και το τρίτο, ήταν ένα πέναλτι που το έδωσε ο Γλύκος εξαιτίας του μοναδικού κακού στοιχείου που έχει ως ποδοσφαιριστής. Την αργή μεταφορά της εντολής του εγκεφάλου προς το σώμα. Πάντοτε λειτουργεί με ένα κλικ πίσω.
Για τα όσα δούλεψε ο Μπερέρα, όντως διέκρινα μία διάθεση της ζώνης να παίξει πιο ψηλά, αλλά με τα χαφ να είναι σε τόσο τραγική κατάσταση θα μπορούσε να εκτεθεί ακόμη περισσότερο.
Ο Ζουέλα, είναι ξεκάθαρο πως έχει επιβαρυνθεί από δύο … προετοιμασίες που έχει κάνει μέχρι τώρα και μάλλον θα πρέπει σιγά – σιγά να ρίξουν τους ρυθμούς της δικής του προπόνησης. Ο Ανγκολέζος, δεν είναι σίγουρα τόσο άμπαλος όσο έδειξε σήμερα, αλλά όταν τα πόδια σου είναι τόσο σφιγμένα από τις προπονήσεις, είναι λογικό να μην μπορείς να πασάρεις στα πέντε μέτρα. Ούτε καν να διώξεις σωστά τη μπάλα από την περιοχή σου.
Πανικός δεν με πιάνει από αυτό που είδα, γιατί ξέρω πως είναι στο χέρι των παικτών να το γυρίσουν. Και υπάρχει χρόνος για να μπούνε γκάζια μέχρι να φτάσουμε στα επίσημα παιχνίδια.
Ίσως η στάση αυτή των παικτών να οφείλεται και στο ότι δεν υπάρχει μεγάλη πίεση από τα διοικητικά κλιμάκια, τα οποία προφανώς πίστεψαν πως δεν χρειάζεται να τους πιέσουν. Κι όμως, η εικόνα του φιλικού, εμένα άλλα μου έδειξε και πιστεύω πως Ζαγοράκης και Βρύζας κατάλαβαν πως πρέπει να δώσουν μεγάλη βάση στη κουβέντα με τους παίκτες και στο να τους εξηγήσουν το γιατί η στάση τους στο συγκεκριμένο φιλικό ήταν προσβλητική για μία ομάδα που έχει τόσο υψηλούς στόχους.
Όλα αυτά, περιμένοντας τρεις πολύ σημαντικούς παίκτες να μπούνε στην ομάδα, Χαλκιάς – Σάλπι – Μαλεζάς – και ο Μπουσαιντί που προσωπικά δεν ξέρω τι καπνό φουμάρει και περιμένω να δω αν είναι σε θέση να βοηθήσει άμεσα την ομάδα.
ΥΓ Ο Μπουσαϊντί ήρθε το βράδυ, τον είδα στεγνό σωματικά, μας είπε πως έτρεχε με την ομάδα του το τελευταίο δεκαήμερο και πως μετά από λίγες προπονήσεις θα μπορεί να αντεπεξέλθει. Για να δούμε.
ΥΓ Όταν λείπει αυτός ο Ίβιτς, είναι σα να σταματάει το μυαλό όλων.
ΥΓ Πολλοί νεαροί μαζεύτηκαν στον ΠΑΟΚ, όμως ένας εξ αυτών πιστεύω θα παίξει ποδόσφαιρο επιπέδου και αυτός είναι ο Πετρίσεβιτς. Όχι κάτι συγκλονιστικό, αλλά ένα καλό εργαλείο τύπου Σνάουτσνερ θα μπορέσει να γίνει.
ΥΓ Κορυφαίοι της ομάδας, για να μην αδικούμε όλους, ήταν οι Σνάουτσνερ, Σαβίνι με τον Ιταλό να βοηθάει και δημιουργικά.
http://blog.paok24.com/?p=223