Αυτό ήθελα απόψε! Ενα 1-0. Οι σκληρές ομάδες (α ρε Ιτάλια τι μας έχεις κάνει

) μπορούν και κερδίζουν με 1-0.
Ο Φερνάντο Σάντος θα επικροτούσε!
Στο πρώτο ημίχρονο υστέρησαν φανερά ο Πένια, ο Καμαρά και ο Κίριλ.
Στο δεύτερο φάνηκε πως ο Καμαρά επηρεάστηκε αρνητικά από την παρουσία του Πένια και ανέβασε.
Ο Ντεσπόντοφ δεν ανέβσε απόδοση ποτέ. Εκανε βέβαια τη σέντρα-ασίστ στο γκολ του Καμαρά (νομίζω πιο πολύ με ώμο παρά με κεφάλι), αλλά διάολε στις δεκατόσες σέντρες που έκανε, για την κλάση του να έχει μια πετυχημένη είναι λίγο...
Ο Πένια έχει πολλές δικαιολογίες και δεν πρέπει να βιαστούμε να τον κρίνουμε.
Επειδή το κέντρο μας ήταν αλλού γι αλλού στο πρώτο, ο Ντέλιας σπατάλησε δυνάμεις, έπεφταν πάνω του τρεις τέσσερις, δεν επαιρνε σωστές βοήθειες από Μπάμπα και λοιπούς κι ήταν λογικό να υστερήσει.
Ο Σάστρε ήταν θετικός, ο Σορετίρε το ίδιο. Η ομάδα ήθελε φρεσκάρισμα και οι αλλαγές το έδωσαν. Ο Οζντόεφ συμμάζεψε κάπως τα πράγματα κι έτσι ανέβηκε κι ο Καμαρά. Ο Πέλκας ήταν κι αυτός θετικός. Ο Τάισον ήταν καλός. Κι ο Τσάλοφ επίσης ηταν καλός. Ο τισουντάλι που βγήκε για να μπει ο Ρώσος ήταν μέτριος με κάποιες καλές στιγμές και τακτικά καλύτερος από άλλες φορές.
Στο τέλος κουράστηκε ο Μπάμπα κι έιδαμε τα γνωστά λάθη. Ισως έπρεπε να βγει νωρίιτερα.
Πολύ καλός ο Κεντζιόρα, πολύ καλός ο Κοτάρσκι αλλά εκείνος που μου άρεσε περισσότερο ήταν ο Βιετέσκα. Νομίζω πως βρηκαμε τον αντι -Κουλιεράκη. Εκανε κανα δυο λαθάκια αλλά ρε φίλε την ....μάτωσε την φανέλα!!! Κυριολεκτικά!
Μέτρια η ομάδα απόψε, αλλά το 1-0 φιάχνει χαρακτήρα. Αλλο ένα ματς χωρίς να δεχτούμε γκολ. Αυτά τα ματς είναι πολύ χρήσιμα στο δέσιμο της ομάδας, που είναι για άλλη μια φορά φέτος μια καινούργια ομάδα.
Θέλω να κάνω ένα σχόλιο και να επιμείνω σε αυτό. Ο Λεβαδειακός έπαιξε σύστημα 6-1-3. Από το πρώτο δευτερόλεπτο, πολύ κλειστά. Ο μόνος τρόπος οι γρήγορες αντεπιθέσεις, έβγαινε κάποιος μπροστά και έκανε σουτ συνήθως έξω από την περιοχή μας και συνήθως κακό σουτ. Δεν με πειράζει αυτό. Είναι δικαίωμά τους. Οι μικρές ομάδες δεν έχουν αλλο τρόπο να μας αντιμετωπίσουν. Ούτε με πειράζει να μας παίζουν δυνατά, κι ας μην παίζουν δυνατά κι ας μην σκυλιάζουν με τους άλλους. Δικαίωμά τους.
Αλλά, υπάρχει ένα μεγάλο αλλά: Τα καραγκιοζιλίκια, οι θεατρικές πτώσεις και τα κυλίσματα στο χόρτο, οι έντονες διαμαρτυρίες στον διαιτητή, οι μανούρες κάτι Παπαδόπουλων στον πάγκο και οι λοιπές γελοιότητες γίνονται μόνον με μας. Δεν έχω δει να τις κάνουν με το ΠΟΚ.
Αυτό είναι που δείχνει και λέει πολλά, για το εάν και πόσο πουλημένοι είναι. Η διοίκησή πρέπει να το δει πρώτα, να το επισημανει δημόσια και να το αντιμετωπίσει.
Πάμε ΠΑΟΚάρα!

ΥΓ. Οι Λεβαδειακοί δεν έκαναν πολλές φάσεις, οι περισσότερες τελικές τους ήταν σουτ εκτός περιοχής είτε αδύναμα, είτε πάνω στον Κοτάρσκι, είτε στα πουλιά. Δυο σοβαρές φάσεις να έκαναν σε όλο το παιχνίδι. Εντάξει, ομάδα α' εθνικής είναι. Θα κάνουν και δυο τρεις φάσεις. Σημασία έχει εμείς να έχουμε καλές τοποθετήσεις στην άμυνα. Εκτός από τη φαση του Μπάμπα δεν ανησύχησα σε κάποια άλλη φάση.
EDIT: Και ναι θα συμφωνήσω με τον φίλο
Eagle1980 πως η μεγαλύτερη αθλιότητα ήταν αυτή του Βαρ. Επίσης είμαι σίγουρος πως οι καθυστερήσεις θα ήταν 8 λεπτά αντί για 10 εάν το ματς ήταν στο 0-0.