Paokmania.Gr

kostasff έγραψε: Φυσικά και όλα άλλαξαν (όχι μόνο στο μπάσκετ και στον αθλητισμό γενικότερα) αλλά όταν αγαπάς κάτι, το αγαπάς για πάντα. Πόσο μάλλον όταν έχεις μεγαλώσει μ' αυτό. Ο Παοκτσης όμως μεγάλωσε μεγαλεία (παικταράδες, θέαμα, επιτυχίες, κλίμα κλπ) και τώρα (τα τελευταία χρόνια δηλαδή) βρέθηκε από τα ψηλά στα χαμηλά. Από δήμαρχος κλητήρας. Αυτό είναι που προκαλεί την αδιαφορία. Η ρόδος για παράδειγμα δεν ήξερε από μεγαλεία και κοιτάξτε τώρα πως το απολαμβάνει. Το ίδιο και οι άλλοι "μικροί". Για μας είναι δυσκολοχωνευτο. Θα δικαιολογούσα την κατάσταση αν έβλεπα ένα γενικό ξενερωμα αλλά το βλέπω μόνο στο μπάσκετ ενώ στο καραστημένο ποδόσφαιρο βλέπω πανικό. Μετά το γύρισμα της πλάτης στον Μπάνε, εχω πάψει να ελπίζω και η απογοήτευσή μου (για να μην πω κάτι πιο βαρύ) έπιασε ταβάνι.

palok έγραψε:η άποψη που έχω (και το λέω γιατί και εγώ μπήκα κάποιες φορές σε αυτή τη λογική όντας νεότερος) είναι οτι επειδή η δική μου η ομάδα έχει σαπίσει εδώ και 10 χρόνια (με ελάχιστες εξαιρέσεις), υποσυνείδητα απορρίπτω καθετί που σχετίζεται με αυτό: δεν υπάρχει μπάσκετ στην ελλάδα, οι γαυροβάζελοι τα έχουν στημένα, είναι πλούσιοι και μας αγοράζουν τσάμπα τους παίκτες, ο bertomeu πίνει και δε μας δίνει, ο lebron δεν θα γίνει ποτέ jordan, supporta my ass κλπ κλπ. αν θες να απέχεις από κάτι που λάτρευες πριν καιρό, κάντο (λογικό είναι- πολλοί αλλάζουμε σε πολλά με το χρόνο). μην ψάχνεις δικαιολογίες. αυτό πιστεύω.

Stepas έγραψε:palok
Είναι πολλοί οι λόγοι που το ποδόσφαιρο είναι πιο διαδεδομένο απ'το μπάσκετ. Είναι αντικειμενική πραγματικότητα, δεν νομίζω ότι μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Άλλο πράγμα το αν σε σένα, σε μένα, στον οποιοδήποτε μπορεί να αρέσει περισσότερο. Άλλο πράμα το αν υπάρχουν αμιγώς "μπασκετικοι" φίλαθλοι που το ποδόσφαιρο ούτε να το χέσουν μπροστά στο μπάσκετ. Λογικό αυτό όπως και το αντίστροφο.

Πρώτος και βασικός λόγος, τουλάχιστον για την Ελλάδα, είναι αυτό που λέει ο Κώστας, ότι είναι παραδοσιακό. Έχει μεγαλώσει περισσότερες γενιές (μονοπώλιο μέχρι το '87...), παίζεται πολύ πιο εύκολα και απλά (μια αλάνα, ένα παρτεράκι, ένα μπαλκόνι, ένα τενεκεδάκι για μπάλα, αρκούν...), δεν απαιτεί σπουδαίες υποδομές άρα γίνεται πιο λαϊκό.

Δεύτερος λόγος, έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι απ'τη φύση του είναι πιο απλό. Ναι, palok, μέσα σε ένα γήπεδο μπάσκετ βλέπεις τέλεια και με λίγη προσπάθεια καταλαβαίνεις τα πάντα. Πήγαινε όμως να εξηγήσεις στον καφενόβιο το high-low, το pick n roll, το τριμπλ-νταμπλ, το πίβοτ, το ποστάρισμα. Οι στατιστικές επίσης παίζουν τεράστιο ρόλο. Ακόμα κι εγώ που έχω επαφή και δεν είμαι άσχετος, όταν ακούω αναλύσεις από καλά ενημερωμένους μπασκετικούς δημοσιογράφους πραγματικά χάνω την μπάλα. Επιστήμη κανονική! Με τη βοήθεια των αριθμών και πραγμάτων που δεν τα πιάνει το μάτι του φιλάθλου (πχ η τάδε ομάδα παίζει καλά το pick n roll) σου κάνει χαρτογράφηση ενός αγώνα πριν γίνει και κατά 90% πέφτει μέσα! Προσθέτω σε αυτά τις συχνές αλλαγές σε κανονισμούς και συνήθειες, συν αυτά που έχουμε πει πολλές φορές για ουλεμπ, μουλεμπ, ευρωλιγκες, σουπερλιγκες, Σαπορτα και όλα αυτά, που, αν θες τη γνώμη μου, ζαλίσανε το φίλαθλο και δεν βλέπει την ίδια αίγλη που έβλεπε παλιά.

Τρίτος λόγος, πάντα όπως τα βλέπω εγώ, είναι ότι το ποδόσφαιρο βγάζει περισσότερη "αλητεία" (δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω), ενέχει το χρυσό συνδυασμό πολέμου και τέχνης, ομαδικότητας και ατομικής ενέργειας, με ό,τι αυτά σημαίνουν για την ψυχολογική ταύτιση ενός νεαρού ανδρός με το άθλημα. Πώς να το κάνουμε, ένα σκληρό τακλιν στην μπάλα, χωρίς να κάνεις φάουλ, μπορεί να σου βγάλει άπειρη "πολεμική" ικανοποίηση (ένστικτα άνδρα, σκεφτείτε), όπως και μια περίτεχνη ενέργεια μπορεί να σου δώσει άπειρη νοητική ικανοποίηση. Το μπάσκετ έχει περισσότερες επαφές, στο ποδόσφαιρο επιτρέπονται περισσότερες επαφές...

Όσο για το θέαμα αυτά είναι και υποκειμενικά πράγματα, αλλά νομίζω για τη λαϊκή απήχηση παίζουν μεγαλύτερο ρόλο κοινωνικές και ψυχολογικές παράμετροι σαν αυτές που ανέφερα παραπάνω. Ένα απλό παράδειγμα είναι το γιατί το baseball είναι πιο δημοφιλές σε μια χώρα (ΗΠΑ) που έχει το NBA...

Αυτό που σκέφτομαι επίσης πολλές φορές, προσπαθώντας κι εγώ να εξηγήσω γιατί κολλάμε περισσότερο με ένα άθλημα που όπως λέει κι ο palok πρέπει να έχεις έναν Βιεϊρίνια για το ΑΝ θα δεις μια ντρίμπλα, ενώ στο μπάσκετ και απ΄την πιο μέτρια ομάδα θα δεις κι ένα κάρφωμα, είναι ότι στο μπάσκετ αυτός που θα σηκωθεί για περιφερειακό σουτ (2ποντο ή 3ποντο) θα σουτάρει με έναν τρόπο που δεν έχει εναλλακτικές. Όλοι κάνουν μία γενικώς στάνταρ κίνηση που επαναλαμβάνεται. Σκεφτείτε λίγο με πόσο διαφορετικούς τρόπους μπορεί να σουτάρει ένας ποδοσφαιριστής από διάφορες θέσεις... Τι φάλτσα, τι σκαψίματα, τι πλασέ, τι ξερά, τι με το εξωτερικό, τι βολ πλανέ, τι ψαλιδάκια... Και η μπάλα μπορεί να πάει δοκάρι και μέσα, στο γάμα, στη γωνία, στον ουρανό των διχτύων και δεν συμμαζεύεται. Για να μην πούμε δηλ με πόσο διαφορετικούς και μοναδικούς πολλές φορές (να είναι έμπνευση της στιγμής δηλ που δεν επαναλαμβάνεται) τρόπους μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να περάσει τον αντίπαλό του.

Πάντως, σε γενικές γραμμές, ισχύει αυτό που είπε ο Κώστας περί παράδοσης. Το ποδόσφαιρο για λόγους ιστορικούς και κοινωνικούς έγινε το πρώτο ευρέως διαδεδομένο άθλημα σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Αυτό πρωτογνωρίσαμε, με αυτό ταυτίστηκαν οι πριν από εμάς, γεννήθηκαν οι ομάδες, οι ιστορίες, οι "ιδέες" γύρω από αυτές και πάει λέγοντας... Λογικό να συγκινεί περισσότερο.

Όσο για τα στοιχεία πτώσης του μπάσκετ, πέρα απ'το πώς ξενέρωσα εγώ προσωπικά με το μπάσκετ (τα έχω γράψει ήδη πολλές φορές), η άποψή μου ενισχύεται από άλλα αδέρφια που είδα από τα ποστ τους ότι απομακρύνθηκαν για τους ίδιους λόγους, αλλά και από αυτά που ακούω από σοβαρούς ανθρώπους του χώρου, οι περισσότεροι εκ των οποίων εκφράζουν ανησυχίες. Για την Ελλάδα όλοι συμφωνούμε ότι το επίπεδο έχει πέσει, δεν έρχονται αστέρια, δεν υπάρχει σπουδαίος ανταγωνισμός και όλα αυτά που έχουμε πει κατά καιρούς κι εδώ μέσα. Τώρα για την Ευρώπη, χωρίς να παρακολουθώ εντατικά, με εξαίρεση την Ισπανία και την Ιταλία, έχω ακουσει ανθρώπους να λένε ότι κάτι πειράματα τύπου Αδριατική Λίγκα και Βαλτική Λίγκα αποδυνάμωσαν άλλοτε δυνατά εθνικά πρωταθλήμα και ότι το φαινόμενο της κυριαρχίας μίας (ή το πολύ δύο) ομάδας και μετά το χάος είναι συχνό σε όλη την Ευρώπη.

σορρυ για την πολυλογια

DC έγραψε:Το πρόβλημα δεν είναι ότι από το μπάσκετ απέχουν αυτοί που το λάτρεψαν και που από μόνοι τους θα έφταναν να γεμίσουν τα γήπεδα κάθε ΣΚ. Βέβαια, καλό θα είναι να ψαχτούνε κάποιοι για το τι τους απομάκρυνε ΚΑΙ αυτούς.
Το πρόβλημα είναι ότι απέχουν αυτοί που δεν το λάτρεψαν. Η μεγάλη μάζα. Αυτοί που το πλησίασαν μέσα απο τις επιτυχίες του.