kostasff έγραψε:Αν δεν κάνω λάθος, μόνο αν πάρεις πρωτάθλημα μπορείς να παίξεις ευρωλίγκα (παρά την ύπαρξη συμβολαίων για τους "δύο"). Επίσης υπάρχει ένα όριο κατώτατης θέσης που μπορούν να πάρουν οι ομάδες με συμβόλαιο για να μην χάσουν την θέση τους. Δεν θυμάμαι ποια αλλά νομίζω η 8η.
Σορρυ που ρωτάω και ξαναρωτάω αλλά τα τελευταία χρόνια με είχε αηδιάσει η κατάσταση στο μπασκετ και έχω χάσει κάποιες εξελίξεις. Και τώρα που υποπτεύομαι/μαθαίνω τι συμβαίνει αηδιάζω ακόμα περισσότερο.
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, ο βάζελος κι ο γαύρος έχουν υπογράψει συμβόλαια με την Ευρωλίγκα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν εξασφαλισμένη τη συμμετοχή τους εκεί πλην της εντελώς απίθανης περίπτωσης να βγουν κάτω από 8οι στο αστείο πρωτάθλημά μας. Πολύ ωραία...
Επίσης, αν κατάλαβα καλά, ξεκινάει το πρωτάθλημα (όταν το θυμηθούν) και δεν ξέρεις ποιός βγαίνει Ευρώπη και με ποιό τρόπο. Δεν υπάρχει δηλαδή κάτι στάνταρ από το Σεπτέμβρη-Οκτώβρη που να λέει: ο Κυπελλούχος βγαίνει Ευρώπη στην τάδε διοργάνωση, ο Πρωταθλητής βγαίνει Ευρωλίγκα, ο δευτεραθλητής προκριματικά Ευρωλίγκα (που γίνονται τότε, με τον τάδε τρόπο - πχ διπλοί αγώνες) και βγαίνουν και ο 3ος και ο 4ος στην τάδε διοργάνωση (που γίνεται τότε, με τον τάδε τρόπο). Σωστά; Θαυμάσια!
Αν έχω καταλάβει καλά λοιπόν, τότε μιλάμε για μία τεχνοκρατική αηδία που ουδεμία σχέση έχει με το μπάσκετ που αγαπήσαμε. Το οποίο δεν ήταν τέλειο (αδικίες, εύνοια των "μεγάλων", ισχύς του χρήματος, υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα), αλλά τουλάχιστον είχε πολύ βασικά χαρκτηριστικά που βοηθούσαν να ταυτιστείς με ομάδες, με παίχτες, με προπονητές, με νίκες κλπ. Και τώρα ο βάζελος ταυτίζεται με τον Ομπράντοβιτς και με τα αστέρια στη φανέλα του, το ξέρω, αλλά δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια να γελάσει και κανας άλλος.
Καταλαβαίνω απολύτως τη λογική του kostasff που ρίχνει την ευθύνη στον κόσμο του ΠΑΟΚ ο οποίος γεμίζει την Τούμπα για πλάκα, πλακώνεται όλη μέρα στα φόρουμ και τα ράδια για το πόσο ΠΑΟΚ είναι και ότι δεν αφήνει την ομάδα ποτέ, αλλά δεν μπορεί να κάνει ένα έτσι, να κουνήσει μόνο το μικρό του δαχτυλάκι (περί τέτοιου απλού πράγματος μιλάμε αν αναλογιστούμε το μέγεθός του) για να στηρίξει το τμήμα της ομάδας του που του χάρισε τις μεγαλύτερες χαρές. Και δεν ζητάει (ο Κώστας και ο κάθε Κώστας που σκέφτεται έτσι) να γίνουν ξαφνικά όλοι μπασκετικοί, αλλά έναν πυρήνα 3.000-5.000 ανθρώπων να είναι σταθερά δίπλα στην ομάδα (συν τα sold out στα γνωστά 3 "ντέρμπι" συν ό,τι προκύψει σε πλέι-οφ, κύπελλο, ευρώπη), ώστε να βγει πολύ εύκολα από το αδιέξοδο. Και σου λέει σωστά ότι πουλάνε όλοι ΠΑΟΚτσηδιλίκι στα ποδοσφαιρικά, πλακώνονται όλη μέρα για τον ΠΑΟΚτσή και έντιμο Ζαγορ που τους έδωσε όραμα και τους συσπείρωσε σχεδόν στο 100% (και όλοι είδαμε τι δυναμική είχε αυτό, χωρίς κανέναν επενδυτή), αλλά τωρα, με τον τεράστιο ΜΠΑΝΕ στην προεδρία που επίσης θα έπρεπε να συσπειρώνει και μόνο με την παρουσία του δεν γίνεται το ίδιο. Συμφωνώ, το κατανοώ, αλλά θέλω να βάλω μια άλλη παράμετρο.
Εγώ δεν ζω στη Θεσσαλονίκη κι αν δεν υπήρχε το ίντερνετ δεν θα είχα ιδέα πώς είναι εκεί το κλίμα (όχι ο καιρός, οπαδικά εννοώ). Προφανώς αν έμενα εκεί θα τα είχα πάρει ακόμα περισσότερο με αυτούς που λένε ότι κυλάει ασπρόμαυτο αίμα μέσα τους αλλά το μπάσκετ είναι σαν να μην φοράνε οι παίχτες δικέφαλο στο στήθος. Θέλω όμως να δούμε το πράγμα και από την άλλη πλευρά. Αυτό το πράγμα που μου περιγράφετε με την Ευρωλίγκα και το ελληνικό πρωτάθλημα κλπ, είναι μία σκέτη αηδία. Καλύτερα να έκαναν μια σύγκριση των οικονομικών στην αρχή της σεζόν και να έδιναν τους τίτλους σε αυτόν που είναι πιο πλούσιος. Ο αθλητισμός όσο εμπορευματοποιημένος και να είναι έχει πάντα το χαρακτηριστικό να ξεφεύγει από το σύστημα μέσα στο οποίο υπάρχει. Να σου δίνει δηλ την ψευδαίσθηση ότι έχει εντιμότητα, επιβράβευση προσπάθειας, συναισθηματισμό, ηρωισμό, ρομαντισμό, ανατροπές κλπ.
Να το κάνω πιο λιανό; Αν ξέρω από την αρχή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δω ποτέ ούτε καν συμμετοχή σε όμιλο της Ευρωλίγκα, ξέρετε τι μου ακυρώνουν; Το σημαντικότερο στοιχείο ρομαντισμού στον αθλητισμό: την έκπληξη! Άμα θέλω να δω ανταγωνισμό μπάτζετ εταιριών βλέπω Χρηματιστήριο. Το ότι μπορούσε ο ΠΑΟΚ με τη λύση-ανάγκης Σκάιλς να βγει Ευρωλίγκα με κράτησε κοντά στο άθλημα και στον μπασκετικό ΠΑΟΚ. Ή το ότι ο ΠΑΟΚ με το απείρως χαμηλότερο μπάτζετ απ'τους "δύο", απέκλειε γαύρο με μειονέκτημα έδρας και κόντραρε στα ίσα το βάζελο χάνοντας το πρωτάθλημα με 3-2. Προσοχή, δεν μιλάω για τίτλους (γιατί κάθε φορά το ίδιο παραμύθι ακούω "μα είσαι ΠΑΟΚ μόνο όταν μπορεί να πάρει τίτλους;"). Δεν μιλάω για πρωταθλήματα αλλά για τη δυνατότητα να κοντράρεις τον μεγάλο, να κάνεις την έκπληξη κλπ. Και πέρα απ'τα άλλα μού φταίει το πώς κατάντησαν το πρωτάθλημα (που Φλεβάρη μήνα δεν ξέρεις τι σου γίνεται), τις ευρωπαϊκές διοργανωσεις κλπ. Προσοχή δεν λέω να μην βάλει φράγκα ο Γιαννακόπουλος ή ο Αγγελόπουλος. Ας βάλει. Αλλά αυτό το να προσαρμόζονται όλες οι δομές γύρω από αυτούς που έχουν φράγκα τόσο απροκάλυπτα δεν το δέχομαι. Με απομακρύνει, πώς το λενε;
Τι θέλω να πω τόση ώρα; Λέτε πολλοί "πού είναι ο λαός του ΠΑΟΚ;", "δεν υπάρχουν 3000 ΠΑΟΚτσήδες σε όλη τη Μακεδονία να στηρίξουν το μπάσκετ;". Εύλογη απορία. Εγώ λέω ότι, πέραν της οικονομικής κρίσης (μην την υποτιμάτε καθόλου και μην ακούω επιχειρήματα τύπου "την ταβέρνα δεν την έκοψε όμως"...), αυτοί που κατάντησαν το μπάσκετ έτσι είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι για την απομάκρυνση του κόσμου. Και δείτε το γενικότερα. Ποιός ασχολείται με το μπάσκετ στην Ελλάδα με την έννοια του φιλάθλου, να παρακολουθεί δηλ γενικά το πρωτάθλημα, την Ευρώπη κλπ; Ελάχιστοι. Δεν είναι μόνο οι ΠΑΟΚτσήδες αδιάφοροι.
Και πού καταλήγω; Ότι δυστυχώς δεν γίνεται να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο αν δεν δει επιτυχίες. Δυστυχώς. Το ανάποδο, που λέει ο kostasff, να στηρίξει δηλ ο κόσμος και από εκεί να φτιάξουμε ομάδα και να δούμε επιτυχίες, δυστυχώς δεν γίνεται... Και προσωπικά δεν κατηγορώ μόνο τον κόσμο γι'αυτό.
ΥΓ: Και μια ερώτηση ακόμα. Τελικά πόσοι παίζουν πλέι-οφ φέτος;