Paokmania.Gr

Εγώ ήμουν αυτός!

Καλημέρα σε όλους!

giapas έγραψε:Φίλε pgetsos , παρόλο που είχα την ατυχία να μη μάθω και να μη χρησιμοποιήσω αυτό το σύστημα , είναι αποδεδειγμένο ότι οι γνώστες του ήταν απείρως καλύτεροι σε ορθογραφία και συντακτικό από τους μη-γνώστες.

Ξέρεις , υπήρχαν κανόνες για το που θα μπαίνει το κάθετι. Δε τα έβαζαν στα κουτουρου. Κανόνες , που η γνώση τους σε βοηθούσε πολύ σε ορθογραφικά και συντακτικά προβλήματα.

Αποδεδειγμένο από που; Προσωπικά θεωρώ ότι ξέρω σχεδόν άριστη ορθογραφία και συντακτικό και ας μην το έμαθα. Από κει πέρα ακόμα και να ισχύει, θεωρώ το κέρδος είναι ελάχιστο μπροστά στη δυσκολία του να το μάθεις. Από περιέργεια το έψαξα λίγο και βρήκα τα εξής σχόλια


Γιώργος Κεχαγιόγλου
Καθηγητής Νέας Ελληνικής Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Στους ευήθεις «μωρίας έπαινος»
Ουσία είναι η εκφορά του λόγου (προφορικού ή γραπτού), όχι η «ορθογραφία» και τα συστήματά της που αλλάζουν με τον καιρό. Η λεγόμενη «ιστορική ορθογραφία» της ελληνικής (εσφαλμένα «πολυτονικό») δεν είναι κάτι αρχέγονο στη γλώσσα και τη γραφή: προέκυψε από διδακτικές ανάγκες μιας γλώσσας διεθνούς, στην ελληνιστική και ελληνορωμαϊκή εποχή. Από τα βυζαντινά χρόνια κ.ε., όταν η προφορά αχρήστευσε τα πνεύματα και αρκέστηκε σ' έναν (ή και κανέναν) δυναμικό τόνο ανά λέξη (ή το πολύ σε δύο τόνους στα πολυσύλλαβα με «έγκλιση»), χρησιμότητα στον ελληνικό λόγο κράτησε μόνον η δήλωση του πραγματικού τόνου. Με όποιο σημάδι κι αν τον δηλώσουμε, σημασία έχει τι ακούμε και όχι τι βλέπουμε· ούτε η δασεία και η ψιλή ούτε η περισπωμένη και η βαρεία αλλάζουν την προφορά. Ο «Διάλογος» του Σολωμού και το ξεμπρόστιασμα των «σοφολογιότατων» είναι επίκαιρα και σήμερα. Τη λογοτεχνία και την εκδοτική παραγωγή δεν τη σώζουν ούτε οι ναρκισσευόμενοι τυπογράφοι της «στιγμής», ούτε οι ευφάνταστοι «τραγουδοποιοί» που ακούν, δήθεν, διαφορετικά τα πνεύματα και τους τόνους απ' ό,τι όλοι οι άλλοι.

Τη γλώσσα και τη λογοτεχνία δεν την υπηρετούν όσοι αναπαλαίωσαν μετά το 1980 κούφιες, πια, συνήθειες. Την υπηρετούν οι καλοί τεχνίτες του λόγου, ανεξάρτητα από το γραφικό σύστημα (π.χ. το λατινικό αλφάβητο το δόξασαν ο Χορτάτσης και τόσοι άλλοι, την ανορθογραφία την έκαναν σεπτή ο Μακρυγιάννης και ο Σολωμός). Σ' αυτούς, τιμή και δόξα. Στους ευήθεις, «μωρίας έπαινος» και τίποτε άλλο.


Γεώργιος Μπαμπινιώτης
Ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σεβαστή η επιλογή χρήσεως
Το πολυτονικό αποτελεί αδιάσπαστο τμήμα τής ιστορίας και τής φυσιογνωμίας τού γραπτού λόγου τής Ελληνικής επί 20 περίπου αιώνες. Ως εκ τούτου, είναι σεβαστή η θέση όσων στα ατομικά τους κείμενα ή και σε ορισμένα είδη κειμένων (π.χ., λογοτεχνικών, φιλολογικών, επιστημονικών κ.ά.) επιλέγουν να χρησιμοποιούν το πολυτονικό σύστημα. Ιδιαίτερα στον χώρο τής λογοτεχνίας η χρήση τού πολυτονικού δεν ανταποκρίνεται μόνο στη γραπτή παράδοση αλλά και στην αισθητική των λέξεων τού κειμένου, οι οποίες - όταν γράφονται πολυτονικά - δεν προσκρούουν στο οπτικό γλωσσικό αίσθημα και δεν «ενοχλούν» όσους έχουν εξοικειωθεί με αυτή τη μορφή τους.

Ωστόσο, από γλωσσολογικής πλευράς σημαντική λόγω τής λειτουργίας της είναι μόνο η θέση τού τόνου (λήγουσα - παραλήγουσα - προπαραλήγουσα) και όχι η μορφή του (οξεία, βαρεία, περισπωμένη). Επομένως, οποιεσδήποτε αδυναμίες διαπιστώνονται στη γνώση και τη χρήση τής γλώσσας μας δεν προέρχονται από την κατάργηση τού πολυτονικού, όπως εξάλλου η καθιέρωση τού μονοτονικού δεν απέτρεψε την ύπαρξη τέτοιων αδυναμιών. (Ας σημειωθεί ότι και το καθιερωμένο μονοτονικό δεν είναι γλωσσολογικά άριστο...)

Τέλος, προσωπικά δεν πιστεύω ότι η μεμονωμένη χρήση τού μονοτονικού, όταν και όσο επιλέγεται, προοιωνίζεται και επιστροφή στο πολυτονικό. Θα ξαναπώ όμως ότι πρέπει να είναι απολύτως σεβαστή η επιλογή χρήσεως τού πολυτονικού για όσους το επιθυμούν, αφού η επιλογή τής μορφής τού κειμένου μας είναι μέρος του ευρύτερου δικαιώματος τής ελευθερίας τού λόγου.


Γεώργιος Παπαναστασίου
Επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών (Ιδρυμα Τριανταφυλλίδη)
Η γλώσσα μας εξελίσσεται, δεν καταστρέφεται
Στη νέα ελληνική δεν υπάρχει καμιά διαφορά στην προφορά ενός φωνήεντος (ή μιας συλλαβής) που τονιζόταν παλιότερα με περισπωμένη ή με βαρεία και ενός που τονιζόταν με οξεία· ούτε υπάρχει διαφορά στην προφορά ενός φωνήεντος που σημαδευόταν παλιά με δασεία ή ψιλή. Ακόμη και στην αρχαία αττική διάλεκτο, που είχε διαφορές τόνων και πνευμάτων στην προφορά, η γραφή δεν χρησιμοποιούσε παρά μόνο το σύμβολο H για τον φθόγγο που ονομάζεται «δασύ πνεύμα» (h), και που τότε πράγματι προφερόταν. Περισπωμένη, βαρεία, οξεία, ψιλή, και δασεία όπως την ξέρουμε από την ελληνιστική εποχή και πέρα, είναι όλα νεότερα κατασκευάσματα.

Η επιμονή να γράφονται ή να εκδίδονται τα νεοελληνικά κείμενα στο «πολυτονικό» μπορεί, επομένως, να εξηγηθεί μόνο ως επιλογή που οφείλεται σε συναισθηματικούς λόγους (νοσταλγία μιας συγκεκριμένης γραφηματικής και γραμματικής «παράδοσης»). Αν όμως η επιλογή αυτή οφείλεται (και) σε ιδεολογικούς λόγους, στην πεποίθηση ότι η χρήση του μονοτονικού οδηγεί σε «απλούστευση» της γλώσσας, στην καταστροφή της, στον αφελληνισμό μας κτλ., και, γενικά, αν περικλείει οποιαδήποτε κινδυνολογία εναντίον της νέας ελληνικής, τότε η στάση αυτή είναι αντιεπιστημονική και γίνεται επικίνδυνη. Ας τονιστεί αυτό, επειδή η εγκατάλειψη του «πολυτονικού» εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από ορισμένους ως μια από τις αιτίες μιας δήθεν σταδιακής καταστροφής της νέας ελληνικής. Η γλώσσα μας μπορεί να εξελίσσεται και να αλλάζει (όπως όλες), αλλά δεν καταστρέφεται, ούτε κινδυνεύει. Καμιά αλλαγή στον τρόπο γραφής δεν μπορεί να έχει καταστρεπτικές επιπτώσεις σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Θεωρώ λάθος την εξίσωση των τόνων που μπήκαν λόγω διεθνοποίησης της γλώσσας ελέω Μεγάλου Αλεξάνδρου και δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία με το αν πρέπει να υπάρχουν πολλά "υ" και πολλά "ω" στην ελληνική γλώσσα.

Πιστεύω το ότι το 80% των νέων που δεν ξέρουν ορθογραφία ΔΕΝ είναι λόγω έλλειψης τόνων. Το να γράφεις τα ρήματα με όμικρον πχ...

Άλεξ, δε τα τονίζεις αλλιώς, πλέον, για να έχεις 3 διαφορετικούς τόνους. Οι συντακτικοί κανόνες έβγαλαν τους τόνους και όχι το αντίθετο, οπότε όλα αυτά τα μαθαίνεις και με έναν μόνο

Θα επαναλάβω, γιατί για την καθαρεύουσα δεν υπάρχει αγάπη;

Είναι ωραίο να βλέπεις πως η (πολύ όμορφη μέσα στην πολυπλοκότητά της) γλώσσα μας έχει ρίζες χιλιάδες χρόνια πίσω.

Παρ'όλα αυτά, η γραφή δεν είναι παρά το μέσον καταγραφής του λόγου. Κοινώς, γράφεται αυτό που ακούγεται και όχι το αντίθετο. Από τη στιγμή που η προφορά της δασείας, της περισπωμένης κτλ χάθηκε, όντως δεν υπάρχει λόγος χρησιμοποίησής τους απλά για συναισθηματικούς λόγους.
Τα φωνήεντα για προφανείς λόγους, δεν εντάσσονται στην ίδια κατηγορία κι ας προφέρουμε το ίδιο το "ε" και το "αι". Άλλο "τύχη" και άλλο "τείχη", άλλο "μισό" και άλλο "μισώ", άλλο "γίνεται" και άλλο "γίνετε".

Η γραφή είναι εργαλείο. Εργαλείο καταγραφής του λόγου. Εφόσον εξελίσσεται ο λόγος θα εξελίσσεται και η γραφή. Δεν είναι κακό αυτό. Η γραφή μας δεν ήρθε από τον ουρανό για να φοβόμαστε να την αλλάξουμε. Την δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι και την προσαρμόζουμε στα μέτρα μας. Προφανώς κοινωνικά, όχι ατομικά. Με τα χρόνια ο λόγος μας αλλάζει, επηρεάζεται από τις κοινωνικές συνθήκες, δέχεται επιρροές από άλλες γλώσσες, ακόμα και από την τεχνολογία. Αυτές οι αλλαγές στον λόγο πρέπει να αποτυπωθούν και στο χαρτί.

Εννοείται πως πρέπει να διαφυλάξουμε ως πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά μας την γραφή και τον λόγο των προγόνων μας, συμφωνώ με την διδασκαλία των αρχαίων στα σχολεία. Όμως δεν βρίσκω λόγο να εμμένουμε στην καθημερινή μας ζωή σε έναν τρόπο γραφής που ουσιαστικά "δεν βολεύει", δεν ανταποκρίνεται στον λόγο.

Μιας και είπες τεχνολογία, που είναι ο κλάδος μου, να πω ότι οι περισσότερες λέξεις πραγματικά δε βολεύουν στα ελληνικά και είναι τουλάχιστον διπλάσιες (οι τεχνικοί όροι)

Πχ main server - κεντρικός εξυπηρετητής, megabyte (MB) - μεγαψηφιολεξη, buffer - ενταμιευτης (?), cipher - κώδικας κρυπτογραφίας, bit - ψηφίο (πρόβλημα όταν λες πχ πόσα ψηφία θέλω για αναπαράσταση 5 ψηφίων, δηλαδή πόσα bit θέλω για αναπαράσταση 5 νουμερων) κτλ

Γενικά θα μπορούσαν και, κάπως, καλύτερα σε κάποια λίγα αλλά η τεχνολογία είναι από τους τομείς που πάσχουμε λιγάκι

Γενικά συμφωνώ Ανταρκτική

O Άλε έγραψε κάποια πράγματα στο άλλο τοπικ.

Επίσης όσο καλός και να νομίζεις ότι είσαι στην ορθογραφία και συντακτικό , πίστεψέ με , είσαι απλά μέτριος σε σχέση με τους πραγματικά καλούς άλλων εποχών. Μη το πάρεις προσωπικά, είναι βαριά λέξη το μέτριος αλλά έτσι πιστεύω. Ακόμα και παιδιά φιλόλογοι σήμερα, που είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο , πάλι μέτριοι είναι και δε φταίνε αυτοί. Παλιά , με τη χρήση όλων αυτών των κανόνων , ακόμα και ο μη-φιλόλογος είχε βαθιά γνώση σε αυτά τα θέματα . Σήμερα οι περισσότεροι έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Τέλος , σέβομαι αυτά που λέει ο Μπαμπινιώτης αλλά δε συμφωνώ. Κι είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν κάποιοι άλλοι να υποστηρίξουν το αντίθετο.

από Ale » Τρί Μαρ 28, 2017 1:31 pm

Σχεδόν όλη η δομή της ελληνικής γλώσσας βασίζεται στο πολυτονικό.
Οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες είναι κενοί δίχως αυτό.
Αυτή είναι και μία μεγάλη αιτία της παρακμής του νεοέλληνα: η αποσύνδεσή του από την γλώσσα του και την ιστορική της συνέχεια για χάρη του ωχαδερφισμού.

Γιατί λέμε "έξαλλος" και όχι "έκαλλος";
Η "αρρώστια" γιατί έχει δύο "ρ";
Τί διαφορά έχει το "ω" με το "ο";

Μικρά παραδείγματα που μπορούν να εξηγηθούν αμέσως με την χρήση των πνευμάτων.


Με τον καιρό να 'ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς.
Άβαταρ μέλους
Ale: Δημοσιεύσεις: 5413
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 08, 2013 1:26 am
Τοποθεσία: Ασπρόμαυρη Αγγλία
Κορυφή

....................................................................................................................................

Το σχόλιο μου πάνω στα παραπάνω υπερτονισμένα του Ale:

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα σοφά σου λόγια Αλέξιε και να σε συγχαρώ γι αυτά...

Αν δεν πλανόμαστε πλάνην οικτράν, θα έπρεπε όχι μόνο να συμφωνούμε αλλά να διαμαρτυρόμαστε πλέον στην απαξίωση της Ελληνικής Γλώσσας απ τους σύγχρονους πολιτικούς ταγούς μας, πιθανά βάση έξωθεν οδηγιών!!!!

Η χρήση της Νέας Δημοτικής Γλώσσας περί τα μέσα του '70, λίγο μετά την Μεταπολίτευση, θαρρώ ότι ήταν το τελευταίο στάδιο υπεραπλούστευσης και εξομοίωσης της με την καθομιλουμένη...
Από κει και μετά, όποια αλλαγή επιχειρήθηκε και επιτεύχθηκε (όρα π.χ. μονοτονικό σύστημα, απλούστευση της γραφής λέξεων όπως το αυγό σε αβγό πλέον, κ.τ.λ.), στο μόνο που αποσκοπούσε ήταν η όλο και μικρότερη εκπαίδευση των νέων Ελλήνων πάνω στην δαιδαλώδη μεν αλλά υπέροχη γλώσσα μας!!!!
Απώτερος σκοπός της απαξίωσης της γλώσσας μας δε, ήταν η όλο και φτωχότερη παιδεία τους, μιας και είτε μας αρέσει είτε όχι, το μεγαλύτερο μέρος της παιδείας ενός ανθρώπου είναι η εκπαίδευση του, ακόμα κι αν αυτή είναι στο να κατανοεί αυτά που λένε οι ομοεθνείς του, επακριβώς όμως κι όχι στο περίπου ή εικάζοντας!!!!

Η εκπαίδευση φυσικά είναι δύσκολη υπόθεση, δημιουργεί κούραση, πολλές φορές και αγανάκτηση του εκπαιδευόμενου και απαιτεί χρόνο, τον οποίο οι περισσότεροι προτιμούν να ξοδεύουν π.χ. στο survivor!!!!


Υ.Γ. Το topic "προβλήματα και λύσεις για ποιον λόγο είναι κλειδωμένο και για πόσο ακόμα χρόνο θα παραμείνει έτσι???

Ale έγραψε:Σχεδόν όλη η δομή της ελληνικής γλώσσας βασίζεται στο πολυτονικό.
Οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες είναι κενοί δίχως αυτό.
Αυτή είναι και μία μεγάλη αιτία της παρακμής του νεοέλληνα: η αποσύνδεσή του από την γλώσσα του και την ιστορική της συνέχεια για χάρη του ωχαδερφισμού.

Γιατί λέμε "έξαλλος" και όχι "έκαλλος";
Η "αρρώστια" γιατί έχει δύο "ρ";
Τί διαφορά έχει το "ω" με το "ο";

Μικρά παραδείγματα που μπορούν να εξηγηθούν αμέσως με την χρήση των πνευμάτων.

Συντάσσομαι (το γράφω καλά; ) πλήρως με το ποστ του Antarctica, στο νόημά του.
Η γλώσσα είναι εργαλείο και σαν τέτοιο εξυπηρετεί έναν σκοπό.
Επίσης, είναι ζωντανός οργανισμός και αν δεν εξελιχθεί ή δεν εξελίσσεται με τον καιρό και τις νέες συνθήκες που προκύπτουν, όπως όλα τα πράγματα, πεθαίνει.

Και γιατί κάνω quote το ποστ του Ale;
'Οχι γι αυτόν, αλλά με αφορμή αυτό που είπε.
Η αναγωγή κάθε πράγματος σε παράγοντα καταστροφής ή αλλοτρίωσης του νεοέλληνα είναι στείρα και κουραστική.
Ειδικά δε, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι κι εντελώς οξύμωρη, αφού σε φόρουμ οπαδών ποδοσφαιρικής ομάδας (ξέρετε, αυτοί οι 11 που κλοτσάν ένα πετσί) συζητιέται ένα τέτοιο ζήτημα, που για να το πούμε και λαϊκα, γάμησέ με, που τα έχετε δει αυτά να συμβαίνουν.

Και κάτι άλλο. Για να πάμε απ τα ωα στα αυγά (σαν γλώσσα) δεν υπάρχει άλλος τρόπος, εκτός απ της στιγμιαίας απόφασης.

Εχω μεινει ατονος

giapas έγραψε: Επίσης όσο καλός και να νομίζεις ότι είσαι στην ορθογραφία και συντακτικό , πίστεψέ με , είσαι απλά μέτριος σε σχέση με τους πραγματικά καλούς άλλων εποχών. Μη το πάρεις προσωπικά, είναι βαριά λέξη το μέτριος αλλά έτσι πιστεύω. Ακόμα και παιδιά φιλόλογοι σήμερα, που είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο , πάλι μέτριοι είναι και δε φταίνε αυτοί. Παλιά , με τη χρήση όλων αυτών των κανόνων , ακόμα και ο μη-φιλόλογος είχε βαθιά γνώση σε αυτά τα θέματα . Σήμερα οι περισσότεροι έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Δεν εχω θεμα με τη λεξη μετριος, δε τη θεωρω αρνητικη, απλα...μετρια

Δεκτο οτι ειμαι. Αλλα επιμενω: οι κανονες οδηγουν σε τονους και οχι οι τονοι σε κανονες. Αν δε μαθεις τους κανονες δε θα μαθαινες και τους τονους και θα τους εβαζες στη τυχη (οπως εγω στα αρχαια ). Μαυρα μεσανυχτα εχουν, οι τονοι δε θα βοηθουσαν. Επιμενω σε αυτο

goran 64 έγραψε: Η χρήση της Νέας Δημοτικής Γλώσσας περί τα μέσα του '70, λίγο μετά την Μεταπολίτευση, θαρρώ ότι ήταν το τελευταίο στάδιο υπεραπλούστευσης και εξομοίωσης της με την καθομιλουμένη...
Από κει και μετά, όποια αλλαγή επιχειρήθηκε και επιτεύχθηκε (όρα π.χ. μονοτονικό σύστημα, απλούστευση της γραφής λέξεων όπως το αυγό σε αβγό πλέον, κ.τ.λ.), στο μόνο που αποσκοπούσε ήταν η όλο και μικρότερη εκπαίδευση των νέων Ελλήνων πάνω στην δαιδαλώδη μεν αλλά υπέροχη γλώσσα μας!!!!
Απώτερος σκοπός της απαξίωσης της γλώσσας μας δε, ήταν η όλο και φτωχότερη παιδεία τους, μιας και είτε μας αρέσει είτε όχι, το μεγαλύτερο μέρος της παιδείας ενός ανθρώπου είναι η εκπαίδευση του, ακόμα κι αν αυτή είναι στο να κατανοεί αυτά που λένε οι ομοεθνείς του, επακριβώς όμως κι όχι στο περίπου ή εικάζοντας!!!!

Η εκπαίδευση φυσικά είναι δύσκολη υπόθεση, δημιουργεί κούραση, πολλές φορές και αγανάκτηση του εκπαιδευόμενου και απαιτεί χρόνο, τον οποίο οι περισσότεροι προτιμούν να ξοδεύουν π.χ. στο survivor!!!!

Ειδες που δε τα ξερεις καλα ομως;

Υπαρχουν 3 λεξεις συνηθως για τις οποιες γινεται συζητηση. Η 1η ειναι το τραινο > τρενο που ηταν λαθος εξαρχης και καλως αλλαξε (το train εγινε τραιν > τραινο αντι για την απλουστερη φωνητικη μεταδοση που πρεπει κανονικα λογω ξενικης προελευσης

Η 2η ειναι το αυτι > αφτι. Παραθετω

τα ωτία > ταουτία (συμπροφορά) > ταφτία* > τ' αφτιά από όπου και ο ενικός τ' αφτί.

Έτσι, το Λεξικό Μπαμπινιώτη προτείνει την ορθογραφία: αφτί, αφού από ετυμολογική σκοπιά δεν δικαιολογείται ορθογραφία με ύψιλον.
ενώ το Λεξικό του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη προτείνει την ορθογραφία: αυτί ως καθιερωμένη ιστορικά και παρότι από ετυμολογική σκοπιά είναι εσφαλμένη.

Δηλαδη το αφτι, και ας φαινεται..περιεργο ειναι το σωστο ετυμολογικα/βασει κανονων

Οσο για το αυγο, επισης ειναι ΛΑΘΟΣ και ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ ειναι το αβγο σωστο, οσο περιεργο και να ειναι να το γραφεις ετσι αφου διδαχθηκες κατι διαφορετικο. Και για να καταλαβεις ποσο λαθος εισαι περι παρακμης, τα αβγο, αφτι τα ειχε προτεινει πρωτος ο Γ. Χατζιδακις, ιδρυτης της Ακαδημιας Αθηνων και ο 1ος ισως τοσο σημαντικος γλωσσολογος στην Ελλαδα

Και αν παμε ετυμολογικα, μεχρι και το αγορι, λαθος ειναι. Αγωρι επρεπε να λεμε οπως λεει ο Μπαμπινιωτης και ενω δεν εχει λαθος ετυμολογικα, καθως ἀγώρι(ον) < ἄγωρο< ἄωρο< ἀ + ὥρα, η γλωσσα ειναι ζωντανη και εξελισσεται. Ειτε ειναι η απλοποιηση (σωστη εδω ) ειτε η μειωση περιττων πλεον τονων

Διαφωνω επιπλεον με το οτι η καλη εκμαθηση κανονων γλωσσας (και οχι ετυμολογιας) οδηγει σε λιγοτερη παιδεια/εκπαιδευση που ειναι ΠΟΛΥ πιο συνθετα ζητηματα

Τελος, οσο "χαζο" και αν ειναι να τρως χρονο για το Survivor, εξισου χαζο θεωρω την παρακολουθηση ενος ποδοσφαιρικου αγωνα

Θα μινο εόνεια αμωρφοτος.

Να το κυτταξεις (και ναι, και αυτο σωστο ειναι )

Έλεος! Το γαμησατε το καφενείο, στο σχολείο αυτά. Εδώ μόνο βυζγια και καφέδες. Αντε