Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
από kataramenos5 » Δευτ Ιαν 11, 2021 9:00 pm
Ολοι δεχονται οτι η ομαδα εχει ελλειψεις(φορ, χαφ, και cb που κουτουλανε μεταξυ τους). Ολοι ξερουν οτι αυτη η ομαδα στήθηκε το καλοκαιρι για να παιζει κατι αλλο.Πως περιμενετε μια τετοια ομαδα ο Παμπλο να την κανει ομαδαρα σ ενα διμηνο? Ποιος προπονητης μπορει να το κανει? Ο Λουτσεσκου χρειαστηκε τετραμηνο και 3-4 βαρβατες μεταγραφες χτιζοντας πανω στην ετοιμη ομαδα του Ιβιτς.Ο Μουρινιο δε το καταφερε στη Μαντσεστερ. Ο Κλοπ χρειαστηκε χρονια. Γιατι ο απειρος Γκαρσια θα πρεπε να το κανει σε λιγοτερο?
Μηπως το τραβαμε απ τα μαλλια γιατι η πρεμουρα μας μη το παρει παλι ο γαυρος μας θολωνει λιγο το μυαλο?
από kataramenos5 » Τρί Ιαν 12, 2021 6:54 pm
Μου λετε να κρινω εναν ρουκι με μολις 2 μηνες στη δουλεια. Δε το κανω για κανενα εργαζομενο. Κι αν βρεθουμε 4-5οι στα παπακια μου.Εγω κουδουνια δε θα του κρεμασω. θελω 6 μηνες μινιμουμ και με δικη του προετοιμασια, δικες του επιλογες για να κρινω αν αξιζει κατι Για μενα φταινε περισσοτερο αλλα πραγματα και(κυριως) συγκυριες παρα ο προπονητης. Κι εσεις πριν λιγο καιρο αυτο λεγατε αλλα
δε μαμεις...
Καπου εκει στο γεναρη οταν τα πραγματα φαινοταν μαυρα για τους περισσοτερους.
Το χειροτερο απ το να κανεις λαθος ειναι να μη μαθαινεις απ τα λαθη σου κι εμεις επιμενουμε να κανουμε τα ιδια ξανα και ξανα. Ισως καποτε με το καιρο να καταλαβουμε
gika έγραψε:Τώρα που τελείωσαν όλα θέλω να πω κάτι που το κρατάω εδώ και μια βδομάδα.
Έμαθα από πρώην παίκτη μας που έχω επαφές ότι όχι μόνο υπήρξε επαφή με τον Λουτσεσκου αλλά ήταν (είναι;) ένα βήμα πριν να υπογράψει. Αυτό έγινε την Δευτέρα που μας πέρασε.
Οντως ακουστηκαν αυτα κι απο πολλες μεριες.Γι αυτο και η εκρηξη του παμπλο και τα περι φυγης.
Γι αυτο κι ελεγα να κρατησουμε το στομα μας κλειστο μεχρι τον τελικο.
Ελπιζω οτι η χθεσινη κουπα ν αλλαξε οριστικα την κατασταση.Ο Παυλαρας δικαιουται το καλοκαιρι
να φτιαξει την ομαδα που θελει ,με τον τροπο που θελει.Το κερδισε.
gika έγραψε:Έμαθα από πρώην παίκτη μας που έχω επαφές ότι όχι μόνο υπήρξε επαφή με τον Λουτσεσκου αλλά ήταν (είναι;) ένα βήμα πριν να υπογράψει. Αυτό έγινε την Δευτέρα που μας πέρασε.
Μακριά ο Ρουμάνος από τον ΠΑΟΚ μας!
Έφυγε σαν κλέφτης, μας αναστάτωσε επί 2ετία που οι γαύροι έτριβαν τα χέρια τους, ε όχι τώρα που βρήκαμε μια ισορροπία να μας την χαλάσει κι αυτήν.
Να πάει στα Η.Α.Ε.
Όπως ξαναείπα, ο Γκαρσία για μένα δεν θα έπρεπε να κριθεί από την έκβαση του τελικού και αξίζει την ευκαιρία για τη νέα σεζόν με βάση την εικόνα της ομάδας τον τελευταίο καιρό.
Παρά το γεγονός, πως θεωρώ πως έχει ακόμα κάποιες προπονητικές ελλείψεις, ο άνθρωπος δουλεύει σκληρά και πονάει την ομάδα. Εδώ θα πρέπει να έρθει η στήριξη από την διοίκηση, όχι μόνο σε έμψυχο υλικό, αλλά και στη μορφή ενός τεχνικού διευθυντή με τον οποίο θα μπορεί να υπάρξει συνεννόηση.
Ό΄,τι και να γίνει πάντως, χθες διορθώθηκε μια αδικία της ζωής. Δεν γινόταν ο Γκαρσία να μην έχει συνδυάσει το όνομα του με έναν τίτλο στον ΠΑΟΚ. Κι φάνηκε πόση σημασία είχε για τον ίδιο στις εκδηλώσεις των συναισθημάτων του.
Δεν θελω ουτε να σκεφτομαι το ενδεχομενο να φυγει ο Παμπλο.Δεν του εχει δωθει ακομα η πραγματικη ευκαιρια να δειξει τι μπορει να κανει.Αυτος ο ανθρωπος μετα απο μια κατεστραμενη χρονια καταφερε να παρει 2η θεση και να σηκωσει κυπελλο. Θα του δωσουν τα εργαλεια που χρειαζεται και θα τον αφησουν να κανει την δουλεια του.
gika έγραψε:Καταρχήν δεν μπορεί στην κρίση αυτή να εκφράζει άποψη ο οπαδός του μόνου προπονητή που δεν πήρε τίτλο τα τελευταία 5 χρόνια. Αυτού ντε, που με ρόστερ νταμπλ μας άφησε εκτός Ευρώπης. Άποψη μου πάντα.
Obdulio έγραψε:Το αν θα πρέπει να μείνει ο Γκαρσία είναι άλλη κουβέντα από το χθεσινό αποτέλεσμα. Φυσικά και παίρνει τα εύσημα για το χθεσινό αλλά δε μπορεί η κρίση επί ενός προπονητή να γίνει με το αν νίκησε ή έχασε έναν αγώνα (νικά-μένει, χάνει-φεύγει).
Ο Γκαρσια γλεντησε το ειδωλο σου σε λιγους μονο μηνες. 2η θεση και ΤΙΤΛΟ. Νταξει ειμαστε?
gika έγραψε:Έμαθα από πρώην παίκτη μας που έχω επαφές ότι όχι μόνο υπήρξε επαφή με τον Λουτσεσκου αλλά ήταν (είναι;) ένα βήμα πριν να υπογράψει. Αυτό έγινε την Δευτέρα που μας πέρασε.
Μακριά ο Ρουμάνος από τον ΠΑΟΚ μας!
Έφυγε σαν κλέφτης, μας αναστάτωσε επί 2ετία που οι γαύροι έτριβαν τα χέρια τους, ε όχι τώρα που βρήκαμε μια ισορροπία να μας την χαλάσει κι αυτήν.
Να πάει στα Η.Α.Ε.
Να μη ζήσουμε στιγμές Ιβιτς πάλι
Ήρθε από Κ19 πήρε το Κύπελλο και όταν δεν πήγαμε καλά έφυγε όπως έφυγε.
Το Ίδιο ζούμε με Παμπλο τώρα κάτι ανάλογο .
Αν αναλάβει που θελω και δεν πάμε καλά θα φύγει άδοξα
Αν φύγει τώρα φεύγει Κυπελλούχος
Μονόδρομος η κατάσταση ....
Αν έρθει και η Β λίγκα μπέρδεμα...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος fotis την Κυρ 23 Μάιος 2021, 14:08, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
"Tην πρώτη του χρονιά είχε αποβληθεί τρεις φορές. Η πρώτη στο ματς με την μπουνιά στον Ντιόγκο, η δεύτερη στον αμέσως επόμενο αγώνα που έπαιξε επειδή καθυστερούσε τη σέντρα του Θρασύβουλου, πληρώνοντας όλες τις κραυγές των δημοσιογράφων εναντίον του για την παράσταση στο Καραϊσκάκη, η τρίτη από τον Κάκο, στην πιο χαρακτηριστική, μάλλον, φάση αδικίας που έζησε προσωπικά ως παίκτης του ΠΑΟΚ -και, θεωρώ, τη μεγαλύτερη επίδειξη δύναμης του κομπλεξικού Κάκου, δηλαδή του ανθρώπου που πήγε να προσλάβει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ λίγο αργότερα και έκανε πίσω από τις αντιδράσεις, ενώ ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της αντίδρασης του ίδιου του Πάμπλο όταν το είχε πληροφορηθεί: Η απάντησή του στο μήνυμα δεν είχε λέξεις παρά μόνο emoji -πιο εύγλωττα από οτιδήποτε.
Η συλλογική μνήμη μπορεί να σβήνει ό,τι δεν τη βολεύει αλλά το δικό μου μυαλό συνηθίζει να μένει κολλημένο, συνεπώς δεν μπορώ να ξεχάσω όσα έλεγαν αρκετοί συνοπαδοί μου εκείνο τον καιρό. «Αλήτης», «πρόβλημα», «ντροπή», «κρεμάει την ομάδα», «πρέπει να τον διώξουμε» και τα σχετικά. Ένας πυρήνας, ο γνωστός πυρήνας, τον είχε ήδη θεοποιήσει, η πλειοψηφία μπορούσε να καταλάβει, μέσες-άκρες, τον ψυχισμό του και τον λόγο που αντιδρούσε όπως αντιδρούσε, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι κατέθετε δημοσίως δηλητήριο. Και στο κομμάτι αυτό, αρκετοί άνθρωποι του Τύπου, που, ελλείψει των κοινωνικών δικτύων, διαμόρφωνε γνώμη. Υπήρχε ένα είδος «εμφυλίου» για το θέμα του Πάμπλο, αν και ποτέ δεν κατάφερε ο αρνητισμός να επισκιάσει τον τεράστιο χαρακτήρα και την επιρροή του στη διαμόρφωση του ψυχισμού που βλέπουμε στον σύγχρονο ΠΑΟΚ.
Την επόμενη σεζόν ήταν πιο ήρεμος. Ήταν ολοφάνερη η διάθεσή του να μείνει στα χαλινάρια που του είχε επιβάλει η τότε διοίκηση, θηρίο στο κλουβί, έβλεπε τα θέατρα των αντιπάλων και χτυπιότανε μόνος του ενώ θα ήθελε να τους πάρει και να τους σηκώσει, έπεφτε από χτυπήματα και τον έβλεπες που προσπαθούσε να πάρει ανάσες πριν σηκωθεί και αρχίσει τις φάπες, έβραζε. Το ίδιο και τη μεθεπόμενη χρονιά, τον έβλεπες ήρεμο, αλλά αν ζούμαρες διαπίστωνες πως υπέφερε. Έβραζε, έβραζε, ώσπου φτάσαμε στο τέλος της σεζόν, εναντίον της ΑΕΚ, όπου ο Μίτσελ, ο Ισπανός μέσος, κάτι του είπε από νωρίς και αυτό το κάτι το καταλάβαμε όλοι την ώρα που συνέβη: Του το είπε γελώντας, κοροϊδεύοντας, ο Πάμπλο πετάχτηκε, κινήθηκε προς το μέρος του αλλά σταμάτησε απότομα, τον ενοχλούσαν τα χαλινάρια, κι όσο παιζόταν το ματς είδαμε, με τον Παντελή που είχα δίπλα μου και το θυμάμαι επειδή το σχολιάσαμε, τον Πάμπλο να του κάνει μια χειρονομία που μπορούσε να ερμηνευτεί μόνο ως «θα τα πούμε μετά». Και το «μετά» ήταν το 93ο λεπτό, δηλαδή λίγο πριν λήξει το ματς, ένα ματς που ο ΠΑΟΚ είχε γυρίσει με τον ίδιο να ισοφαρίζει με ένα απίστευτο φάουλ κι ο Πάμπλο το ζούσε βράζοντας από την αρχή, περιμένοντας, παρακαλώντας, υποθέτω, μην του βγάλει ο Μανόλο τον Μίτσελ και του το χαλάσει. Σπρώξιμο στον Μίτσελ που στήνει μια αυτοσχέδια παράσταση πέφτοντας σαν να πάτησε χειροβομβίδα, απευθείας κόκκινη από τον αιωνίως αψυχολόγητο Σιδηρόπουλο, νέο χτύπημα, ναι, αυτήν τη φορά για κόκκινη κάρτα, στον καραγκιοζάκο που τον ειρωνευόταν και χασκογελούσε σε όλο το ματς και από ‘κεί και πέρα το γνωστό πανδαιμόνιο που συνοδεύει μια κόκκινη κάρτα του Πάμπλο.
Εκείνη τη μέρα τον έβαλα στην καρδιά μου. Ήταν ίδιος η κόρη μου, που τότε ήταν ενάμισου έτους αλλά ο χαρακτήρας τους δεν είχε καμία διαφορά: Ευθύς, ανεπιτήδευτος, ξεκάθαρος, έρμαιο των συναισθημάτων του. Θα παίξω με τους κανόνες σας, αλλά θα παίξετε κι εσείς -αν δεν παίξετε με τους κανόνες, θα σας διαλύσω. Με ό,τι έχω. Θα με ρίχνετε αλλά θα σηκώνομαι πάλι, δεν θα με αφήσετε πεσμένο ποτέ. Κι επειδή η ζωή είναι περίεργη όταν μπορείς να το αντιληφθείς, δίπλα στον Παντελή θυμήθηκα το τελευταίο χοντρό ξύλο που είχα φάει μικρός , που έτρωγα κλοτσιές στο πρόσωπο πεσμένος στο χώμα αλλά ξανασηκωνόμουν και έδινα μία για να φάω δέκα και μου ‘λεγε ο άλλος, τρία χρόνια μεγαλύτερος, «μείνε κάτω για να σταματήσω» κι εγώ σηκωνόμουν και τις ξανάτρωγα και ξανασηκωνόμουν και δεν θυμάμαι πόση ώρα συνεχίστηκε αυτό αλλά θυμάμαι πως τον έλεγαν Παντελή.
Από τη μέρα που ανέλαβε ο ΠΑΟΚ την ομάδα κάνω υπομονή. Κάνω υπομονή με τους Παοκτσήδες που τον βρίζουν και τον ειρωνεύονται ως προπονητή, με τα «φάτε Παοκτσηδιλίκι» και τα «μαθητευόμενος μάγος», κάνω υπομονή και με εμένα που, πλέον, πρέπει να τον βρίζω σε κάθε ματς επειδή τι ΠΑΟΚ θα ήμουν αν δεν έβριζα τον προπονητή σε κάθε ματς και δεν ανέλυα τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση του και μα δεν το βλέπει και μα γιατί δεν κάνει μια αλλαγή και μα τι τον βάζει πάλι αυτόν. Αλλά ποτέ δημοσίως, ποτέ ενσυνείδητα, ποτέ δεν θα έδινα αφορμή να πιστέψει άνθρωπος ότι πιστεύω πραγματικά όσα λέω την ώρα του ματς. Γεμίσαμε με τις φήμες για τον Λουτσέσκου, που πλέον τον υπερεκτιμώ, και πάλι στενοχωρήθηκα. Λουτσέσκου, δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας, ή Πάμπλο, δοκιμασμένη συνταγή σχιζοφρένειας;
Ο καθένας βλέπει τον ΠΑΟΚ όπως τον βλέπει. Ο καθένας νιώθει τον ΠΑΟΚ όπως τον νιώθει. Το σέβομαι αυτό, το έχω σεβαστεί σε όλη τη διάρκεια της ασπρόμαυρης ζωής μου στην κερκίδα, τριάντα χρόνια και βάλε. Αλλά έχω ζήσει αρκετά για να γνωρίζω καλά πως αυτός ο σεβασμός στη γνώμη και την οπτική μου δεν είναι αμφίδρομος, συνεπώς στα παπάρια μου τι πιστεύει καθένας και καθεμιά, αλλά αν υπάρχει ένας τρόπος να συνεχίσει να κυλάει ασπρόμαυρο αίμα σ’ αυτή την ομάδα, έτσι όπως τη βλέπω να πορεύεται το τελευταίο διάστημα, αυτός είναι ο δρόμος με τον Πάμπλο στο τιμόνι του αγωνιστικού. Όσο και να πέφτει, πάντα θα ξέρουμε ότι θα σηκωθεί. Αυτό πίστευα όσο παρέπαιε η ομάδα πριν λίγο καιρό, αυτό πίστευα χθες πριν αρχίσει το ματς, αυτό πίστευα την ώρα του ματς που τον έβριζα επί ενενήντα λεπτά, αυτό πιστεύω και σήμερα ως Κυπελλούχος."
