Attacker
Στο μυαλό του μέσου Αριανού
* Είσαι οπαδός του Άρη και έχεις ξυπνήσεις κατά τις 12.00. Είναι ημέρα του μεγάλου για εσένα αγώνα, όμως αυτή τη φορά γνωρίζεις πως ο αντίπαλός σου είναι ικανός να σε στείλει αδιάβαστο και ο ίδιος, δεν έχει να χάσει και τίποτα πλην του γοήτρου.
* Στις 15.00 παίζει ο Πανιώνιος με την Καβάλα στη Νέα Σμύρνη και ο Αστέρας Τρίπολης με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Είσαι μέσα στο αυτοκίνητό σου και πηγαίνει προς το γήπεδο Χαρίλαου.
* Κάπου στις 15.00 ανοίγει το σκορ ο Πανιώνιος με Όμο από στημένη φάση και την ίδια στιγμή ακούς αποβολή Νάστου στο Περιστέρι. Αρχίζεις και αναρωτιέσαι… «λες»;
* Φτάνοντας στο Beer fc του Κλεάνθη στον Χαρίλαο, βρίσκεις κάτι φιλαράκια σου και συζητάνε για το ματς. Μπαίνεις και εσύ στη κουβέντα και ξαφνικά πετάγεται ένας άσχετος, από άλλη παρέα και λέει «0-1 η Τρίπολη με Φράνκου». Δε σφίγγεις λίγο;
* Η ώρα περνάει, ο Πανιώνιος κρατάει, εσύ μιλάς με τους φίλους σου, ο Μπαστία κάνει το 0-2. Θέλεις να δώσεις ψυχολογία στον εαυτό σου και λες «Ωραία, έχασε ο Ατρόμητος, άντε να κερδίσουμε να τον περάσουμε, να πάμε για πεντάδα». Έλα όμως που όλοι οι γύρω σου συμφωνούν μαζί σου σχετικά αμήχανα.
* Καταλαβαίνεις και εσύ πως λείπει ο τρίτος της παρέας που θα αποχαιρετήσει. Άντε ο Πηλαδάκης, άντε και ο Περούκας, όμως περισσεύει ένας. Ο Πανιώνιος σε φτάνει στον έναν και η Τρίπολη στους δύο. Και μετά η Τρίπολη υποδέχεται τη Λάρισα και ο Πανιώνιος πάει στο φιλόξενο Παγκρήτιο. Λες…;
* Ήδη τα φίδια σε έχουν σώζει και αρχίζεις να ψήνεσαι με τους δικούς σου πως θα κερδίσεις τον ΠΑΟΚ. Πως οι τρεις από τους έντεκα βαθμούς που ψάχνεις για να σωθείς θα έρθουν άμεσα. Όμως ήρθε η ώρα που μπαίνεις στο γήπεδο σιγά – σιγά, την ώρα που οι δύο Ολυμπιακοί, είναι στο 1-1 και δεν ξέρεις τι έχουν συμφωνήσει ο Αχιλλέας με το νέο φίλο του τον Ευάγγελο. Ο Βόλος είναι όμως από πάνω σου, μικρό το κακό.
* Μπαίνεις μέσα στο γήπεδο, βρίζεις τον Χαλκιά που κάνει ζέσταμα, η μοναδική αυθόρμητη στιγμή σου μέσα στο γήπεδο και στη συνέχεια αρχίζεις να τραγουδάς και εσύ το νέο CD του Νέγρη.
* Το παιχνίδι ξεκινά, ο Καστίγιο έχει ακόμη δυνάμεις, ο Κόκε ψάχνει το πατήματά του και ο Γκιάρο τις ανάσες του. Δύο μήνες άραζε ο άνθρωπος, θέλει το χρόνο του.
* Κάπου στο 7΄σου βγαίνει μία καλά στη κόντρα ο Σαλπιγγίδης, όμως ο Λαζαρίδης προλαβαίνει. Στο 11΄ο Ίβιτς κάνει μία καλή κίνηση στον χώρο, αλλά η τελική του πάσα δεν είναι καλή.
* Στο 20΄ο Βιεϊρίνια βρίσκει χώρο και αυτά τα δύο δευτερόλεπτα που ψάχνει το σουτ περνάνε εικόνες γύρω από το μυαλό σου. Βλέπεις τον Βρύζα, τον Μίετσελ, τον Λέσεκ Πις, τον Σαμολαδά, τον Γράντα, τον Ρότσα. Όλους. Η μπάλα πάει άουτ, όμως κάτι αρχίζει να ξεπροβάλει. Είναι το σκατό σου αδερφέ…
* Αφού έχεις κάνει ένα – δύο αχ ως υποψία ευκαιρίας, στο 28΄ο Λίνο βγάζει μία σέντρα από τα αριστερά, ο Κλάους πετάγεται ανάμεσα από τους βετεράνους κεντρικούς αμυντικούς σου και το παστελώνει. Σε κοιτάει στη κερκίδα, σηκώνει τον αντίχειρα και ως ένας σύγχρονος Καίσαρας, τον κατεβάζει απότομα. Φίλε μου, το σκατό σου έχει φτάσει στη Μπότσαρη. Σαν το πέναλτι του Καράμπελα.
* Η μυρωδιά του σκατού σου, είναι πλέον έντονη γιατί βρήκε παρέα. Το συναίσθημα είναι το ίδιο σε όλους, τρως τα νύχια σου, ιδρώνεις μέσα στον Γενάρη. Η αύρα σου – σας, γονατίζει τους παίκτες σου που νιώθουν την αρνητική ενέργεια της ακράτειας.
* Το παιχνίδι τελειώνει, κοιτάς το κινητό σου και θέλεις να μπεις στο ΝΕΤ. Θέλεις να δεις το πρόγραμμα, όχι των δικών σου, αλλά των από κάτω σου. Αλλά ψάχνεις 11 βαθμούς σε δέκα παιχνίδια. Ήδη σκέφτεται τη «Γριά» που σε τέσσερις αγωνιστικές έρχεται. Στις τρεις που ακολουθούν, μπορεί να έχεις πάρει από έναν έως κανέναν βαθμό.
* Η ζωή σου έχει τελματώσει, το βλέπεις να έρχεται, δεν θέλεις να βγεις από το σπίτι σου. Και εμένα έγινε η δουλειά μου, έτσι ώστε να σε τιμωρήσω που συνεργάστηκες με τον Παναθηναϊκό πέρυσι για να με κερδίσεις, που έγινες Φιλιπινέζα και που είσαι ένα από τα πλέον κουραστικά όντα – μετά το τζιτζίκι – στον πλανήτη.
http://blog.paok24.com/?p=810
