Billy4 έγραψε: Είναι φτιαγμένος για υποδοχή "Μπαλιάς Τσιρίλο" ο άνθρωπος!
Εβλεπε μπροστά ο γίγαντας και έκανε τέτοιες μπαλιές για εξάσκηση....
7. Nabil El Zhar
Re: 7. Nabil El Zhar
Εβλεπε μπροστά ο γίγαντας και έκανε τέτοιες μπαλιές για εξάσκηση....
Re: 7. Nabil El Zhar
Inshallah!
Στη γλώσσα των πιστών μουσουλμάνων «Inshallah» πάει να πει «με τη βοήθεια του Θεού». Υπήρχε από πάντα στην εκφραστική του Ναμπίλ ελ Ζαρ. Φράση-τοτέμ, «κληρονομιά» απ' τους Μαροκινούς γονείς, που σε άλλη μία classic, γαλλόφωνη μυθιστορία γεμάτη εμιγκρέδες και διπλοπενιές ξεριζωμού, άφησαν πίσω την πατρίδα, ψάχνοντας για νέα γη.
Ετούτοι, στο Αλέ, στη γαλλική Δύση. Παιδιά της φάμπρικας, μεροδούλι, μεροφάι. Ο πατέρας του, Κασέμ, αγρότης. Η μάνα του, Αμίνα, εργάτρια σε εργοστάσιο. Τι έφτιαχνε; Τζιν! Με παράδοση, λέει, απ' τον 17ο αιώνα...Πάντα, λοιπόν, σε τέτοια «στριμωγμένα» status, τα «αντισώματα» πατούσαν σ' ένα τρίπτυχο: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Οχι ως... γύψινη σκέψη. Ως αντίβαρο κουράγιων. Τα «χώνεψε» όλα από παιδί. Και το απέδειξε, στην πράξη.
Για το δεύτερο, τα είπαμε: «Inshallah». Το πρώτο (πατρίδα), φάνηκε το 2004. Αφήγηση... Ηδη, από το 2002, ο Ελ Ζαρ μετρούσε τέσσερα ματς με τους «μικρούς» των Τρικολόρ. Η ομοσπονδία «μυρίστηκε» ταλέντο και όταν άρχισε να κοντοζυγώνει ο καιρός να επιλέξει (Γαλλία ή Μαρόκο), του άσκησαν πιέσεις. Τζάμπα κόπος: «Για να είμαι ειλικρινής», ομολογεί, «δεν ένιωθα τίποτα φορώντας τη φανέλα της Γαλλίας! Στην πραγματικότητα δεν είχα ποτέ αμφιβολία. Ημουν πάντοτε Μαροκινός, ένιωθα πάντοτε Μαροκινός, νιώθω περήφανος να παίζω για τη χώρα μου». Πρώτη «καλή» φορά, στο Παγκόσμιο Νέων του 2005, στην Ολλανδία. Εκεί όπου έκανε το μεγάλο «μπαμ». Μήνες μετά, θα υπέγραφε στη Λίβερπουλ (από τη Σεντ Ετιέν)...
Και το τρίτο (οικογένεια); «Μιλάει γι' αυτήν με μια ανάσα», έγραψαν κάποια στιγμή οι αγγλικές ταμπλόιντ. Κάπως έτσι... «Μπορεί όταν ήμουν μικρός οι γονείς μου να μην είχαν την άνεση να μου αγοράσουν μια φανέλα, έκαναν τα πάντα όμως για να στηρίξουν το παιδικό μου όνειρο: να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Οταν στα δεκατρία πήγα στη Νιμ (μέχρι τότε, απ' τα πέντε, έπαιζα σε μια ομάδα γειτονιάς, την Λεντινιάν) κι επειδή το χωριό μου ήταν μακριά, για δύο χρόνια ο πατέρας μου έκανε καθημερινά 40 χιλιόμετρα για να με πηγαίνει στην προπόνηση! Θυμάμαι, μάλιστα, πως συχνά δεν προλάβαινε καν να πάει στη δουλειά του! Κατάλαβες, αδελφέ μου; Για να μη μείνω εγώ απροπόνητος. Μετά, πάλι, στα δεκαεφτά, όταν ήταν να πάω στη Σεντ Ετιέν, αν και φοβούνταν που θα έφευγα απ' το σπίτι, δεν μου έκοψαν το δρόμο. Μου είπαν μόνο να προσέχω και να φροντίζω τον εαυτό μου».
Ζώντας, πλέον, στην Αγγλία, δεν το έκρυψε: «Μου λείπουν. Αλλά όταν κλείσω την καριέρα μου, θα... το καλύψω. Επί του παρόντος, έχω μια καριέρα να φροντίσω». Ο ίδιος λόγος, για τον οποίο, φθάνοντας στο Λίβερπουλ, μετρούσε κοντά εξαετία δίχως να πάει στο Μαρόκο! Οι «υποταγμένοι» συναισθηματισμοί ενός πραγματικά φιλόδοξου ανθρώπου...
Από το Ραμπάτ στη Θεσσαλονίκη
Η άφιξη του Ναμπίλ ελ Ζαρ στη Θεσσαλονίκη αναμένεται από Δευτέρα. Ο λόγος, φυσικά, δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι το Σάββατο αντιμετωπίζει με την εθνική ομάδα του Μαρόκου (του Ερικ Γκέρετς) την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στο Ραμπάτ, για τα προκριματικά του Κόπα Αφρικα. Εν τω μεταξύ, η «μετακόμισή» του στον ΠΑΟΚ, όπως ήταν φυσικό, δεν διέλαθε χθες την προσοχή του παγκόσμιου Τύπου. Ειδικά στο Μαρόκο «χτυπήθηκε» δεόντως, καθώς (ας μην ξεχνάμε πως) πρόκειται για ένα από τα αστέρια της χώρας. Παράδειγμα, το «Marocfootball» και το «Mountakhab.net». Και βεβαίως στη Γαλλία. Από τη «La Parisien» και τη «L' Equipe», μέχρι το «France Football», το «Sport265» και το «football-actu.fr» («στον ΠΑΟΚ θα έχει την ευκαιρία να δείξει τι αξίζει»). Και στην Αγγλία. «Liverpool Echo», «Sky Sports», «Guardian»... Κι ακόμα παραπέρα. Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ρουμανία, Σουηδία...
Αμοιβαία εκτίμηση
Ο μέχρι πρότινος προπονητής της Λίβερπουλ (και πλέον της Ιντερ) Ράφα Μπενίτεθ ήταν ο λόγος που ο Ελ Ζαρ βρήκε θέση στο ρόστερ των Κόκκινων. Ο Ισπανός του έδωσε αρκετές ευκαιρίες, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τον εγκωμίασε. «Είναι ένας παίκτης με μεγάλη ποιότητα και ικανότητα με την μπάλα στα πόδια. Αυτό που χρειάζεται είναι να αποκτήσει εμπειρία, αλλά είναι το είδος παίκτη που με μία ενέργειά του μπορεί να αλλάξει την έκβαση ενός αγώνα», παρατήρησε. Η εκτίμηση, βεβαίως, αμοιβαία. Επιβεβαιώνεται και από αυτό που είπε πρόσφατα ο Μαροκινός, όταν έγινε γνωστό πως ο Μπενίτεθ δεν θα παραμείνει στους Κόκκινους: «Από τη στιγμή που έφυγε, εγώ δεν βρίσκω κάποιο λόγο για να παραμείνω εδώ».
Κάραχερ: «Είναι... χορευτής»
Στο «Ανφιλντ», ο Ελ Ζαρ πέρασε τέσσερα χρόνια, τα τελευταία δύο στην πρώτη ομάδα. Μπορεί βασικός να μην έγινε ποτέ (για... καλή τύχη του ΠΑΟΚ), βρήκε, όμως, τον ρόλο του, έστω και (συνήθως) προερχόμενος από τον πάγκο. Οι συμπαίκτες του είχαν αντιληφθεί ότι πρόκειται για έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή. Μάλιστα, ένα από τα... τοτέμ της Λίβερπουλ (μαζί με τον Στίβεν Τζέραρντ) έκανε άκρως κολακευτικά σχόλια για την αξία του. Ο λόγος για τον Τζέιμι Κάραχερ, ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει «χορευτή»: «Είναι πραγματικά ο καλύτερος... χορευτής» της ομάδας! Εννοώ, ένας παίκτης με τεράστια ποικιλία στις κινήσεις του». Αναμφίβολα, εξαιρετική «συστατική επιστολή».
Οι φίλοι και ο Ριέρα
Στην μπάλα έκανε μπόλικους φίλους. Πρώτα, στη Γαλλία, τους συμπατριώτες του, Αντίλ Χερμάχ (σήμερα Λανς), Σαλαχεντίν Σμπαΐ (Νιμ), Καρίμ Μιφτάλ (Ελ Τζαντίντα). Ή τον Ισμαέλ Μπανγκουρά από τη Γουινέα. Στη Λίβερπουλ «πήγαινε» με τα... χίλια δύο Ζερμέν Πέναντ και Πέπε Ρέινα. Ο λόγος προφανής: «Εχουν απίστευτη πλάκα». Στο Λιμάνι γνώρισε φυσικά και μπόλικους (νυν ή πρώην) «δικούς μας»: Κριστιάν Νέμεθ, Σεμπαστιάν Λέτο, Σαρλ Ιτάνζ, Σωτήρη Κυργιάκο, Νταμιάν Πλεσί. Πρόβλημα; Με κανέναν. Eιδικά με τον Ούγγρο είχαν και εξαιρετική συνεργασία (στη β' ομάδα). «Πάρε» ο Ελ Ζαρ, «βάλε» αυτός. Ενα κλικ παραπάνω πάντως (πρέπει να) τον «σημάδεψε» ο Αλμπερτ Ριέρα. Ο λόγος; Μπαίνοντας στη θέση του, ως αλλαγή, έβγαλε την πρώτη του ασίστ στην πρώτη ομάδα! Στις 18 Οκτωβρίου 2008, στη νίκη με 3-2 επί της Γουίγκαν.
Ο Ζιντάν και ο Μουσταφά
Κάποτε τον ρώτησαν για τα ποδοσφαιρικά του είδωλα: «Δεν έχω σκάλωμα με κάποιον», απάντησε. «Απλά παίκτες που εκτιμώ πολύ». Εστω... Πρώτος όλων, ο Ζινεντίν Ζιντάν. «Ο κορυφαίος των τελευταίων 25 χρόνων», λέει. Ενας επιπλέον λόγος, βιωματικός: «Είναι απ' την Αλγερία, έχει δηλαδή το ίδιο background με πολλούς Αραβες που ζουν στη Γαλλία». Χρόνια πριν είχε την ευκαιρία να τον αντιμετωπίσει, σε ένα από τα φιλανθρωπικά φιλικά Φίλοι Ζιντάν vs Φίλοι Ρονάλντο, στο Μαρόκο (Φες). «Προσκλήθηκα, αλλά δυστυχώς αρρώστησα και δεν μπόρεσα να πάω». Ο Ρονάλντο... Ο έτερος «καλός» του. «Μέχρι πρόσφατα ο καλύτερος επιθετικός του κόσμου». Και ο Ροναλντίνιο. Και από τη μαροκινή παραγωγή, ο Μουσταφά Χατζί: «Μεγάλος παίκτης και τα κατάφερε και στην Αγγλία (Κόβεντρι, Αστον Βίλα). Ηθελα πάντα να του μοιάσω. Πρόσεχα πώς έπαιζε και προσπαθούσα να κλέψω πράγματα».
Μια βραδιά στη Μάλαγα
Μάιος του 2010. Ο Ναμπίλ ελ Ζαρ περνάει ένα «κομμάτι» των διακοπών του στη Μάλαγα της Ισπανίας και ένα βράδυ αποφασίζει να βγει σε ένα κλαμπ της περιοχής. Πηγαίνει μαζί με την παρέα του, αλλά μόνο καλά δεν πέρασε. Ο λόγος; Μπλέχτηκε σε έναν καβγά και (μάλιστα) τραυματίστηκε στο πρόσωπο! Ο λόγος του... κακού, άγνωστος! Δεδομένου, πάντως, πως μέσα στο γήπεδο τέτοια δείγματα δεν έχει δώσει, αξίζει ένα ελαφρυντικό. Διακοπές, πιο χαλαρά τα πράγματα, εντάξει, λάθος...
* Εχει έναν μικρότερο αδελφό, τον Καρίμ, στα 17.
** Μικρός υποστήριζε την Μπαρτσελόνα, των middle 90s. Του Μπόμπι Ρόμπσον και του Λουίς φαν Γκάαλ. Δική της μάλιστα ήταν και η πρώτη ever «ποδοσφαιρική» φανέλα που αγόρασε. Αργότερα το... γύρισε 180 μοίρες. Ρεάλ Μαδρίτης! Απ' τη Γαλλία πάντα κρατά καλά αισθήματα για την πρώτη ομάδα του, τη Νιμ.
*** Απ' τα χόμπι του, ο κινηματογράφος. Απ' τα πιο πρόσφατα έργα που ξεχώρισε, το «Avatar» (φωτ.) του Τζέιμς Κάμερον και το (γαλλικό) «Mesrine». Για τη ζωή του (ομώνυμου) θρυλικού γκάνγκστερ. Επίσης ακούει πολύ μουσική και παίζει καλό Playstation.
**** Στην Αγγλία τα τηλεοπτικά προγράμματα που συνήθως παρακολουθούσε ήταν κωμωδίες. Από Τσάρλι Τσάπλιν μέχρι Mr Bean. Και φυσικά, αθλητικά.
Info
Εχει δύο «συγγενικά» παρατσούκλια: «Ελ Ζάριο» και «Ζαρουαλίνιο». Η βραζιλιάνικη «απόχρωση» για την εκπληκτική τεχνική του.
Εξέδρα.
Στη γλώσσα των πιστών μουσουλμάνων «Inshallah» πάει να πει «με τη βοήθεια του Θεού». Υπήρχε από πάντα στην εκφραστική του Ναμπίλ ελ Ζαρ. Φράση-τοτέμ, «κληρονομιά» απ' τους Μαροκινούς γονείς, που σε άλλη μία classic, γαλλόφωνη μυθιστορία γεμάτη εμιγκρέδες και διπλοπενιές ξεριζωμού, άφησαν πίσω την πατρίδα, ψάχνοντας για νέα γη.
Ετούτοι, στο Αλέ, στη γαλλική Δύση. Παιδιά της φάμπρικας, μεροδούλι, μεροφάι. Ο πατέρας του, Κασέμ, αγρότης. Η μάνα του, Αμίνα, εργάτρια σε εργοστάσιο. Τι έφτιαχνε; Τζιν! Με παράδοση, λέει, απ' τον 17ο αιώνα...Πάντα, λοιπόν, σε τέτοια «στριμωγμένα» status, τα «αντισώματα» πατούσαν σ' ένα τρίπτυχο: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Οχι ως... γύψινη σκέψη. Ως αντίβαρο κουράγιων. Τα «χώνεψε» όλα από παιδί. Και το απέδειξε, στην πράξη.
Για το δεύτερο, τα είπαμε: «Inshallah». Το πρώτο (πατρίδα), φάνηκε το 2004. Αφήγηση... Ηδη, από το 2002, ο Ελ Ζαρ μετρούσε τέσσερα ματς με τους «μικρούς» των Τρικολόρ. Η ομοσπονδία «μυρίστηκε» ταλέντο και όταν άρχισε να κοντοζυγώνει ο καιρός να επιλέξει (Γαλλία ή Μαρόκο), του άσκησαν πιέσεις. Τζάμπα κόπος: «Για να είμαι ειλικρινής», ομολογεί, «δεν ένιωθα τίποτα φορώντας τη φανέλα της Γαλλίας! Στην πραγματικότητα δεν είχα ποτέ αμφιβολία. Ημουν πάντοτε Μαροκινός, ένιωθα πάντοτε Μαροκινός, νιώθω περήφανος να παίζω για τη χώρα μου». Πρώτη «καλή» φορά, στο Παγκόσμιο Νέων του 2005, στην Ολλανδία. Εκεί όπου έκανε το μεγάλο «μπαμ». Μήνες μετά, θα υπέγραφε στη Λίβερπουλ (από τη Σεντ Ετιέν)...
Και το τρίτο (οικογένεια); «Μιλάει γι' αυτήν με μια ανάσα», έγραψαν κάποια στιγμή οι αγγλικές ταμπλόιντ. Κάπως έτσι... «Μπορεί όταν ήμουν μικρός οι γονείς μου να μην είχαν την άνεση να μου αγοράσουν μια φανέλα, έκαναν τα πάντα όμως για να στηρίξουν το παιδικό μου όνειρο: να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Οταν στα δεκατρία πήγα στη Νιμ (μέχρι τότε, απ' τα πέντε, έπαιζα σε μια ομάδα γειτονιάς, την Λεντινιάν) κι επειδή το χωριό μου ήταν μακριά, για δύο χρόνια ο πατέρας μου έκανε καθημερινά 40 χιλιόμετρα για να με πηγαίνει στην προπόνηση! Θυμάμαι, μάλιστα, πως συχνά δεν προλάβαινε καν να πάει στη δουλειά του! Κατάλαβες, αδελφέ μου; Για να μη μείνω εγώ απροπόνητος. Μετά, πάλι, στα δεκαεφτά, όταν ήταν να πάω στη Σεντ Ετιέν, αν και φοβούνταν που θα έφευγα απ' το σπίτι, δεν μου έκοψαν το δρόμο. Μου είπαν μόνο να προσέχω και να φροντίζω τον εαυτό μου».
Ζώντας, πλέον, στην Αγγλία, δεν το έκρυψε: «Μου λείπουν. Αλλά όταν κλείσω την καριέρα μου, θα... το καλύψω. Επί του παρόντος, έχω μια καριέρα να φροντίσω». Ο ίδιος λόγος, για τον οποίο, φθάνοντας στο Λίβερπουλ, μετρούσε κοντά εξαετία δίχως να πάει στο Μαρόκο! Οι «υποταγμένοι» συναισθηματισμοί ενός πραγματικά φιλόδοξου ανθρώπου...
Από το Ραμπάτ στη Θεσσαλονίκη
Η άφιξη του Ναμπίλ ελ Ζαρ στη Θεσσαλονίκη αναμένεται από Δευτέρα. Ο λόγος, φυσικά, δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι το Σάββατο αντιμετωπίζει με την εθνική ομάδα του Μαρόκου (του Ερικ Γκέρετς) την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στο Ραμπάτ, για τα προκριματικά του Κόπα Αφρικα. Εν τω μεταξύ, η «μετακόμισή» του στον ΠΑΟΚ, όπως ήταν φυσικό, δεν διέλαθε χθες την προσοχή του παγκόσμιου Τύπου. Ειδικά στο Μαρόκο «χτυπήθηκε» δεόντως, καθώς (ας μην ξεχνάμε πως) πρόκειται για ένα από τα αστέρια της χώρας. Παράδειγμα, το «Marocfootball» και το «Mountakhab.net». Και βεβαίως στη Γαλλία. Από τη «La Parisien» και τη «L' Equipe», μέχρι το «France Football», το «Sport265» και το «football-actu.fr» («στον ΠΑΟΚ θα έχει την ευκαιρία να δείξει τι αξίζει»). Και στην Αγγλία. «Liverpool Echo», «Sky Sports», «Guardian»... Κι ακόμα παραπέρα. Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ρουμανία, Σουηδία...
Αμοιβαία εκτίμηση
Ο μέχρι πρότινος προπονητής της Λίβερπουλ (και πλέον της Ιντερ) Ράφα Μπενίτεθ ήταν ο λόγος που ο Ελ Ζαρ βρήκε θέση στο ρόστερ των Κόκκινων. Ο Ισπανός του έδωσε αρκετές ευκαιρίες, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τον εγκωμίασε. «Είναι ένας παίκτης με μεγάλη ποιότητα και ικανότητα με την μπάλα στα πόδια. Αυτό που χρειάζεται είναι να αποκτήσει εμπειρία, αλλά είναι το είδος παίκτη που με μία ενέργειά του μπορεί να αλλάξει την έκβαση ενός αγώνα», παρατήρησε. Η εκτίμηση, βεβαίως, αμοιβαία. Επιβεβαιώνεται και από αυτό που είπε πρόσφατα ο Μαροκινός, όταν έγινε γνωστό πως ο Μπενίτεθ δεν θα παραμείνει στους Κόκκινους: «Από τη στιγμή που έφυγε, εγώ δεν βρίσκω κάποιο λόγο για να παραμείνω εδώ».
Κάραχερ: «Είναι... χορευτής»
Στο «Ανφιλντ», ο Ελ Ζαρ πέρασε τέσσερα χρόνια, τα τελευταία δύο στην πρώτη ομάδα. Μπορεί βασικός να μην έγινε ποτέ (για... καλή τύχη του ΠΑΟΚ), βρήκε, όμως, τον ρόλο του, έστω και (συνήθως) προερχόμενος από τον πάγκο. Οι συμπαίκτες του είχαν αντιληφθεί ότι πρόκειται για έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή. Μάλιστα, ένα από τα... τοτέμ της Λίβερπουλ (μαζί με τον Στίβεν Τζέραρντ) έκανε άκρως κολακευτικά σχόλια για την αξία του. Ο λόγος για τον Τζέιμι Κάραχερ, ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει «χορευτή»: «Είναι πραγματικά ο καλύτερος... χορευτής» της ομάδας! Εννοώ, ένας παίκτης με τεράστια ποικιλία στις κινήσεις του». Αναμφίβολα, εξαιρετική «συστατική επιστολή».
Οι φίλοι και ο Ριέρα
Στην μπάλα έκανε μπόλικους φίλους. Πρώτα, στη Γαλλία, τους συμπατριώτες του, Αντίλ Χερμάχ (σήμερα Λανς), Σαλαχεντίν Σμπαΐ (Νιμ), Καρίμ Μιφτάλ (Ελ Τζαντίντα). Ή τον Ισμαέλ Μπανγκουρά από τη Γουινέα. Στη Λίβερπουλ «πήγαινε» με τα... χίλια δύο Ζερμέν Πέναντ και Πέπε Ρέινα. Ο λόγος προφανής: «Εχουν απίστευτη πλάκα». Στο Λιμάνι γνώρισε φυσικά και μπόλικους (νυν ή πρώην) «δικούς μας»: Κριστιάν Νέμεθ, Σεμπαστιάν Λέτο, Σαρλ Ιτάνζ, Σωτήρη Κυργιάκο, Νταμιάν Πλεσί. Πρόβλημα; Με κανέναν. Eιδικά με τον Ούγγρο είχαν και εξαιρετική συνεργασία (στη β' ομάδα). «Πάρε» ο Ελ Ζαρ, «βάλε» αυτός. Ενα κλικ παραπάνω πάντως (πρέπει να) τον «σημάδεψε» ο Αλμπερτ Ριέρα. Ο λόγος; Μπαίνοντας στη θέση του, ως αλλαγή, έβγαλε την πρώτη του ασίστ στην πρώτη ομάδα! Στις 18 Οκτωβρίου 2008, στη νίκη με 3-2 επί της Γουίγκαν.
Ο Ζιντάν και ο Μουσταφά
Κάποτε τον ρώτησαν για τα ποδοσφαιρικά του είδωλα: «Δεν έχω σκάλωμα με κάποιον», απάντησε. «Απλά παίκτες που εκτιμώ πολύ». Εστω... Πρώτος όλων, ο Ζινεντίν Ζιντάν. «Ο κορυφαίος των τελευταίων 25 χρόνων», λέει. Ενας επιπλέον λόγος, βιωματικός: «Είναι απ' την Αλγερία, έχει δηλαδή το ίδιο background με πολλούς Αραβες που ζουν στη Γαλλία». Χρόνια πριν είχε την ευκαιρία να τον αντιμετωπίσει, σε ένα από τα φιλανθρωπικά φιλικά Φίλοι Ζιντάν vs Φίλοι Ρονάλντο, στο Μαρόκο (Φες). «Προσκλήθηκα, αλλά δυστυχώς αρρώστησα και δεν μπόρεσα να πάω». Ο Ρονάλντο... Ο έτερος «καλός» του. «Μέχρι πρόσφατα ο καλύτερος επιθετικός του κόσμου». Και ο Ροναλντίνιο. Και από τη μαροκινή παραγωγή, ο Μουσταφά Χατζί: «Μεγάλος παίκτης και τα κατάφερε και στην Αγγλία (Κόβεντρι, Αστον Βίλα). Ηθελα πάντα να του μοιάσω. Πρόσεχα πώς έπαιζε και προσπαθούσα να κλέψω πράγματα».
Μια βραδιά στη Μάλαγα
Μάιος του 2010. Ο Ναμπίλ ελ Ζαρ περνάει ένα «κομμάτι» των διακοπών του στη Μάλαγα της Ισπανίας και ένα βράδυ αποφασίζει να βγει σε ένα κλαμπ της περιοχής. Πηγαίνει μαζί με την παρέα του, αλλά μόνο καλά δεν πέρασε. Ο λόγος; Μπλέχτηκε σε έναν καβγά και (μάλιστα) τραυματίστηκε στο πρόσωπο! Ο λόγος του... κακού, άγνωστος! Δεδομένου, πάντως, πως μέσα στο γήπεδο τέτοια δείγματα δεν έχει δώσει, αξίζει ένα ελαφρυντικό. Διακοπές, πιο χαλαρά τα πράγματα, εντάξει, λάθος...
* Εχει έναν μικρότερο αδελφό, τον Καρίμ, στα 17.
** Μικρός υποστήριζε την Μπαρτσελόνα, των middle 90s. Του Μπόμπι Ρόμπσον και του Λουίς φαν Γκάαλ. Δική της μάλιστα ήταν και η πρώτη ever «ποδοσφαιρική» φανέλα που αγόρασε. Αργότερα το... γύρισε 180 μοίρες. Ρεάλ Μαδρίτης! Απ' τη Γαλλία πάντα κρατά καλά αισθήματα για την πρώτη ομάδα του, τη Νιμ.
*** Απ' τα χόμπι του, ο κινηματογράφος. Απ' τα πιο πρόσφατα έργα που ξεχώρισε, το «Avatar» (φωτ.) του Τζέιμς Κάμερον και το (γαλλικό) «Mesrine». Για τη ζωή του (ομώνυμου) θρυλικού γκάνγκστερ. Επίσης ακούει πολύ μουσική και παίζει καλό Playstation.
**** Στην Αγγλία τα τηλεοπτικά προγράμματα που συνήθως παρακολουθούσε ήταν κωμωδίες. Από Τσάρλι Τσάπλιν μέχρι Mr Bean. Και φυσικά, αθλητικά.
Info
Εχει δύο «συγγενικά» παρατσούκλια: «Ελ Ζάριο» και «Ζαρουαλίνιο». Η βραζιλιάνικη «απόχρωση» για την εκπληκτική τεχνική του.
Εξέδρα.
Re: 7. Nabil El Zhar
Lord_GayrosSlayer έγραψε:Billy4 έγραψε:Έχω ερωτευθεί το κοντρόλ του στο 1:23 του δεύτερου βίντεο. Είναι φτιαγμένος για υποδοχή "Μπαλιάς Τσιρίλο" ο άνθρωπος!
ΥΓ Μόνο που οι μπαλιές Τσιρίλο σπάνια μένουν εντός γηπέδου...
Τον βλέπω στη 4 τον Αλ ζάρι να ψάχνει μπάλες
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100621
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: 7. Nabil El Zhar
Καλό είναι να μην Θεοποιούμε παίκτες! Ας έρθει πρώτα υγιής, ας δεθεί με τους υπόλοιπους, ας προσφέρει και μετά λέμε καλά λόγια γι' αυτόν! Έχει δρόμο μπροστά του!
Re: 7. Nabil El Zhar
O σκουπιδοφάγος της Λίβερπουλ
του Αλέξη Σπυρόπουλου
'Εγινε λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι-2010, η Σούπερ Λίγκα... ο σκουπιδοφάγος της Λίβερπουλ; Και τι άποψη έχουν σχηματίσει, από αυτό, στη Λίβερπουλ; Η αλήθεια είναι ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που να είναι πιο εύκολα από το να μαζέψει κανείς, στην ομάδα του, φύρα.
Κακές επιλογές ή κακό περιβάλλον που ακυρώνει καλές επιλογές, ό,τι και να συμβαίνει κατά περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η φύρα συσσωρεύεται δίχως καλά καλά να το καταλάβεις. Βουνό. Και όταν αντικρίζεις τον όγκο, τι έχεις να ξεφορτωθείς, αυτό μπορεί και να σου φαίνεται πιο δύσκολο ακόμη και από το τι έχεις να προσλάβεις. Η συγκεκριμένη περίπτωση-Λίβερπουλ, δε, αγγίζει τη σφαίρα της παράνοιας. Του εξωφρενικού.
Τι είχε μαζέψει, και σε ποιους έδωσε να φορέσουν τη φανέλα της, όλα αυτά τα χρόνια της τουλάχιστον αμφιλεγόμενης, για να μην το χοντρύνουμε τώρα, Rafalution...
Και ο Παναθηναϊκός φυσιολογικά (αλλάζοντας προέδρους, προπονητές, τεχνικούς διευθυντές, συμβουλάτορες κ.λπ.) είχε φτιάξει, από τις προηγούμενες σεζόν, το δικό του βουνό που ήταν πια ζωτική ανάγκη, δεν πήγαινε παρέκει, με κάποιον τρόπο να το κουνήσει. Πέταξε και αυτός πολύ πράμα. Μια σύνοψη δείχνει ότι το ξεφόρτωσε σε διαφορετικές αγορές. Σε αρκετές αγορές. Στην Κροατία, στην Ουκρανία, στην Κύπρο, στη Βραζιλία, στη Νορβηγία, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Νότια Αφρική. Κάνει λογική, η ποικιλία των προορισμών. Η ισορροπία. Και δόξα τω Θεώ, όσο παίζουν ποδόσφαιρο καμιά διακοσαριά χώρες πάνω στη Γη, όλο και θα υπάρχουν επιλογές. Ενας ήλιος για τον καθένα. Η Λίβερπουλ όμως δεν χρειάστηκε να ψαχτεί ιδιαίτερα και να φέρει βόλτες την Υδρόγειο. Ο κόμβος της ήταν η κουκκίδα-Ελλάς. Βρήκε και έστειλε. Ομαδική φορτωτική.
Κάποτε, λίγο παλιότερα, τουλάχιστον το μελετούσαν. Δεν φόρτωναν στο τσουβάλι έτσι στα τυφλά. Για τον Λέτο π.χ., όταν τον δάνεισαν στον Ολυμπιακό, δεν ρώτησαν απλώς σε πόσα ματς ο Αργεντινός θα έπαιζε. Εβαλαν, από ενδιαφέρον για την πρόοδό του και από συμφέρον για την προοπτική του, ρήτρα σε πόσα ματς θα παίξει.
Ο Βαλβέρδε, θυμόμαστε, είδε κι έπαθε να συμπληρωθεί, κατά το φινάλε της σεζόν, ο αριθμός για να μην πληρώνει μετά η εταιρεία κερατιάτικα. Πλέον, από φέτος και με τους περιορισμούς της Πρέμιερσιπ που έβαλαν πολλά ζευγάρια πόδια σε μονάχα ένα παπούτσι μέσα, στέλνουν και ούτε που ρωτάνε! Το πολύ πολύ να κάνουν, από μέσα τους, καμιά προσευχή κάποιος να πιάσει εκεί που τον έστειλαν δανεικό, ώστε να αποκομίσουν, του χρόνου, το τίμημα της αγοράς του. Καλά θα κάνουν να έχουν κατά νου πως πιο πιθανό είναι να πάρουν λεφτά από τη Γιούβε για τον Ακουιλάνι, ίσως από τη Στουτγάρδη για τον Ντέγκεν, μπορεί και από τη Γαλατάσαραϊ για τον Ινσούα...
Παρά, π.χ., από τον ΠΑΟΚ για τον Ελ Ζαρ! Ως φαν της Λίβερπουλ, όποτε έβλεπα να στραβώνει παιχνίδι και να στέλνει ο Ράφα από τον πάγκο στον αγωνιστικό χώρο αλλαγή τον Μαροκινό, το είχα συνδέσει οριστικά μέσα μου με λευκή πετσέτα. Παραδοχή ότι το στραβωμένο παιχνίδι «δεν γυρίζει ποτέ». Επίσης, για κάποιον λόγο τον Ελ Ζαρ τον παρομοίαζα με έναν ξεχασμένο «έρωτα» του Μπάγεβιτς, τον Νεοϋορκέζο Πίτερ Φιλιππάκο, για τον οποίο τελευταία φορά που άκουσα κάτι ήταν ότι πέρυσι έπαιζε στη Γ' Εθνική με τον Ολυμπιακό Χερσονήσου. Και φυσικά δεν μου έφταιγε το παλικαράκι σε τίποτα. Τι να φταίει ο τίμιος Ναμπίλ που είναι πολύ σπρίντερ και... ολίγον ποδοσφαιριστής;
Σαν εκείνον τον Μανού που είχε φέρει, μια φορά κι ένα καιρό, από την Πορτογαλία η ΑΕΚ με την ακλόνητη πεποίθηση ότι, αφού είναι γρήγορος, άρα «έλα, μωρέ» θα φτουρήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα! Μακάρι να ήταν τόσο απλό, ταχύς=επαρκής, αλλά δεν πάει έτσι. Γενικώς δεν πάει έτσι, φέρ' τον και αν δεν μας βγει τι είχαμε, τι χάσαμε. Πάει, φέρ' τον επειδή τον είδαμε, τον θέλουμε και έχουμε αποφασίσει ότι μας κάνει. Αλλά αυτά, όσο λιγοστεύουν οι ώρες της 31ης Αυγούστου, όλο και περισσότερο μοιάζουν με τους όρους των συμβολαίων. Ψιλά γράμματα...
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=74796
του Αλέξη Σπυρόπουλου
'Εγινε λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι-2010, η Σούπερ Λίγκα... ο σκουπιδοφάγος της Λίβερπουλ; Και τι άποψη έχουν σχηματίσει, από αυτό, στη Λίβερπουλ; Η αλήθεια είναι ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που να είναι πιο εύκολα από το να μαζέψει κανείς, στην ομάδα του, φύρα.
Κακές επιλογές ή κακό περιβάλλον που ακυρώνει καλές επιλογές, ό,τι και να συμβαίνει κατά περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η φύρα συσσωρεύεται δίχως καλά καλά να το καταλάβεις. Βουνό. Και όταν αντικρίζεις τον όγκο, τι έχεις να ξεφορτωθείς, αυτό μπορεί και να σου φαίνεται πιο δύσκολο ακόμη και από το τι έχεις να προσλάβεις. Η συγκεκριμένη περίπτωση-Λίβερπουλ, δε, αγγίζει τη σφαίρα της παράνοιας. Του εξωφρενικού.
Τι είχε μαζέψει, και σε ποιους έδωσε να φορέσουν τη φανέλα της, όλα αυτά τα χρόνια της τουλάχιστον αμφιλεγόμενης, για να μην το χοντρύνουμε τώρα, Rafalution...
Και ο Παναθηναϊκός φυσιολογικά (αλλάζοντας προέδρους, προπονητές, τεχνικούς διευθυντές, συμβουλάτορες κ.λπ.) είχε φτιάξει, από τις προηγούμενες σεζόν, το δικό του βουνό που ήταν πια ζωτική ανάγκη, δεν πήγαινε παρέκει, με κάποιον τρόπο να το κουνήσει. Πέταξε και αυτός πολύ πράμα. Μια σύνοψη δείχνει ότι το ξεφόρτωσε σε διαφορετικές αγορές. Σε αρκετές αγορές. Στην Κροατία, στην Ουκρανία, στην Κύπρο, στη Βραζιλία, στη Νορβηγία, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Νότια Αφρική. Κάνει λογική, η ποικιλία των προορισμών. Η ισορροπία. Και δόξα τω Θεώ, όσο παίζουν ποδόσφαιρο καμιά διακοσαριά χώρες πάνω στη Γη, όλο και θα υπάρχουν επιλογές. Ενας ήλιος για τον καθένα. Η Λίβερπουλ όμως δεν χρειάστηκε να ψαχτεί ιδιαίτερα και να φέρει βόλτες την Υδρόγειο. Ο κόμβος της ήταν η κουκκίδα-Ελλάς. Βρήκε και έστειλε. Ομαδική φορτωτική.
Κάποτε, λίγο παλιότερα, τουλάχιστον το μελετούσαν. Δεν φόρτωναν στο τσουβάλι έτσι στα τυφλά. Για τον Λέτο π.χ., όταν τον δάνεισαν στον Ολυμπιακό, δεν ρώτησαν απλώς σε πόσα ματς ο Αργεντινός θα έπαιζε. Εβαλαν, από ενδιαφέρον για την πρόοδό του και από συμφέρον για την προοπτική του, ρήτρα σε πόσα ματς θα παίξει.
Ο Βαλβέρδε, θυμόμαστε, είδε κι έπαθε να συμπληρωθεί, κατά το φινάλε της σεζόν, ο αριθμός για να μην πληρώνει μετά η εταιρεία κερατιάτικα. Πλέον, από φέτος και με τους περιορισμούς της Πρέμιερσιπ που έβαλαν πολλά ζευγάρια πόδια σε μονάχα ένα παπούτσι μέσα, στέλνουν και ούτε που ρωτάνε! Το πολύ πολύ να κάνουν, από μέσα τους, καμιά προσευχή κάποιος να πιάσει εκεί που τον έστειλαν δανεικό, ώστε να αποκομίσουν, του χρόνου, το τίμημα της αγοράς του. Καλά θα κάνουν να έχουν κατά νου πως πιο πιθανό είναι να πάρουν λεφτά από τη Γιούβε για τον Ακουιλάνι, ίσως από τη Στουτγάρδη για τον Ντέγκεν, μπορεί και από τη Γαλατάσαραϊ για τον Ινσούα...
Παρά, π.χ., από τον ΠΑΟΚ για τον Ελ Ζαρ! Ως φαν της Λίβερπουλ, όποτε έβλεπα να στραβώνει παιχνίδι και να στέλνει ο Ράφα από τον πάγκο στον αγωνιστικό χώρο αλλαγή τον Μαροκινό, το είχα συνδέσει οριστικά μέσα μου με λευκή πετσέτα. Παραδοχή ότι το στραβωμένο παιχνίδι «δεν γυρίζει ποτέ». Επίσης, για κάποιον λόγο τον Ελ Ζαρ τον παρομοίαζα με έναν ξεχασμένο «έρωτα» του Μπάγεβιτς, τον Νεοϋορκέζο Πίτερ Φιλιππάκο, για τον οποίο τελευταία φορά που άκουσα κάτι ήταν ότι πέρυσι έπαιζε στη Γ' Εθνική με τον Ολυμπιακό Χερσονήσου. Και φυσικά δεν μου έφταιγε το παλικαράκι σε τίποτα. Τι να φταίει ο τίμιος Ναμπίλ που είναι πολύ σπρίντερ και... ολίγον ποδοσφαιριστής;
Σαν εκείνον τον Μανού που είχε φέρει, μια φορά κι ένα καιρό, από την Πορτογαλία η ΑΕΚ με την ακλόνητη πεποίθηση ότι, αφού είναι γρήγορος, άρα «έλα, μωρέ» θα φτουρήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα! Μακάρι να ήταν τόσο απλό, ταχύς=επαρκής, αλλά δεν πάει έτσι. Γενικώς δεν πάει έτσι, φέρ' τον και αν δεν μας βγει τι είχαμε, τι χάσαμε. Πάει, φέρ' τον επειδή τον είδαμε, τον θέλουμε και έχουμε αποφασίσει ότι μας κάνει. Αλλά αυτά, όσο λιγοστεύουν οι ώρες της 31ης Αυγούστου, όλο και περισσότερο μοιάζουν με τους όρους των συμβολαίων. Ψιλά γράμματα...
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=74796
-
navigator11
- Δημοσιεύσεις: 18975
- Εγγραφή: Δευ 25 Μάιος 2009, 09:35
Re: 7. Nabil El Zhar
ασε ρε αποστολη,πλακα μας κανειςΑποστόληςΑ έγραψε:Καλό είναι να μην Θεοποιούμε παίκτες! Ας έρθει πρώτα υγιής, ας δεθεί με τους υπόλοιπους, ας προσφέρει και μετά λέμε καλά λόγια γι' αυτόν! Έχει δρόμο μπροστά του!
η τουμπα αμφιβαλλω αν βρισκεται ακομα στη θεση της ...
-
Maximus
- Δημοσιεύσεις: 5944
- Εγγραφή: Παρ 24 Απρ 2009, 08:58
- Τοποθεσία: Σε ενα δυαρακι με παντοφλα και φασκομηλο...
Re: 7. Nabil El Zhar
Γουσταρουμε olivares για την κριτικη του...μας προσγειωσε.
Γουσταρουμε Σπυροπουλο...μας προσγειωσε και αυτος.
Τελικά είναι λαχειο αυτός ο Ελ Ζαρις ή όχι;
Ο χρόνος και το χορταρι θα δειξουν...
Γουσταρουμε Σπυροπουλο...μας προσγειωσε και αυτος.
Τελικά είναι λαχειο αυτός ο Ελ Ζαρις ή όχι;
Ο χρόνος και το χορταρι θα δειξουν...
-
PARASANDALOS
- Δημοσιεύσεις: 5255
- Εγγραφή: Παρ 14 Νοέμ 2008, 05:15
- Τοποθεσία: ΔΕÎΤΡΟΠΟΤΑΜΟΣ
- Επικοινωνία:
Re: 7. Nabil El Zhar
ναι μορε κ τα κοντρολ που κανει κ τισ τριπλες ειναι επειδη ειναι αμπαλλος....
διωξτε τονννν δε μας κανει .......
τα κανει κ ο κουτσια αυτα...
διωξτε τονννν δε μας κανει .......
τα κανει κ ο κουτσια αυτα...
Re: 7. Nabil El Zhar
ελα παρασάνδαλε και τον κουτσια τον αγαπαμε αλλα εντάξει είναι λιγο καλύτερος ο μαροκινος.. 
-
Betonieras
- Δημοσιεύσεις: 80
- Εγγραφή: Πέμ 11 Δεκ 2008, 21:21
Re: 7. Nabil El Zhar
OFF-TOPIC αλλα ερωτηση... Τι ψωρα ειναι αυτη που χουν παθει τωρα τελευταια οι ατιτλοι περιοδευτες της ελληνικης επαρχιας ρε παιδια τωρα τελευταια...? Πωωωω... Στο Gazzetta εννοω... Τεσπα παρακληση μην τους δινεται ρε σημασια καντε χαβα κ ως εκει μαγκες please... Ειπαμε δεν ασχολουμεθα με μικρες ομαδες...
υ.γ. : Καλη επιτυχια στον Μαροκινο... Πολλα γκολ κ καλες εμφανισεις με την ΠΑΟΚΑΡΑ μας...
υ.γ. : Καλη επιτυχια στον Μαροκινο... Πολλα γκολ κ καλες εμφανισεις με την ΠΑΟΚΑΡΑ μας...
Re: 7. Nabil El Zhar
Επειδη και εγω σημερα διαβασα την" Εξεδρα" , η αληθεια ειναι οτι ειναι αρκετα απαξιωτικα τα σχολια του Σπυροπουλου ..
Ενω και στην Δευτερη σελιδα οπως και ο Σερετης ψιλοβγαζουν μια " χολη " -ειδικα ο Σερετης - για τον φετινο ΠΑΟΚ . Ας περιμενουμε .Αν ψωνισαμε απο σβερκο θα φανει οπως και για τους γαυρους ο Ριερα και για τους βαζελους ο Πλεσι . Γιατι και αυτους για "σκοτωμα "τους ειχαν ...
Τουλαχιστον -αν αληθευουν αυτα που γραφονται- εμεις δεν πληρωσαμε και τιποτα...
Υ.Γ Πηξαμε με τους "μυαλοπωληδες "δημοσιογραφους
Ενω και στην Δευτερη σελιδα οπως και ο Σερετης ψιλοβγαζουν μια " χολη " -ειδικα ο Σερετης - για τον φετινο ΠΑΟΚ . Ας περιμενουμε .Αν ψωνισαμε απο σβερκο θα φανει οπως και για τους γαυρους ο Ριερα και για τους βαζελους ο Πλεσι . Γιατι και αυτους για "σκοτωμα "τους ειχαν ...
Τουλαχιστον -αν αληθευουν αυτα που γραφονται- εμεις δεν πληρωσαμε και τιποτα...
Υ.Γ Πηξαμε με τους "μυαλοπωληδες "δημοσιογραφους
-
Maximus
- Δημοσιεύσεις: 5944
- Εγγραφή: Παρ 24 Απρ 2009, 08:58
- Τοποθεσία: Σε ενα δυαρακι με παντοφλα και φασκομηλο...
Re: 7. Nabil El Zhar
Ενας από τους εκπροσώπους του Ναμπίλ Ελ Ζαρ, ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, με δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό Sport103, μίλησε για τη θέληση του Μαροκινού να έρθει στον ΠΑΟΚ, ενώ στάθηκε και στη σημασία που είχε η παρουσία του Παντελή Κωνσταντινίδη στις διαπραγματεύσεις.
Αρχικά, ο κ. Αργυρόπουλος αναφέρθηκε στους ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στην απόφαση του Ελ Ζαρ. «Του μίλησε με τα καλύτερα λόγια ο Σωτήρης Κυργιάκος. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η παρουσία του Παντελή Κωνσταντινίδη. Αν δεν ήταν αυτός, η μεταγραφή αυτή δεν θα γινόταν. Στην πρώτη του μέρα κατάφερε να κλείσει ένα μεγάλο deal. O Ναμπίλ είναι πολύ καλός επαγγελματίας, μα πάνω από όλα ένας καλός άνθρωπος. Μας ρώτησε για τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ. Είναι ενθουσιασμένος με την ευρωπαϊκή προοπτική και έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στην λήψη της απόφασης του».
Ο ελληνας ατζέντης, μίλησε για τη θέληση που είχε ο Ελ Ζαρ για να έρθει στον ΠΑΟΚ... «Ο παίκτης είπε το μεσημέρι το ναι, αλλά η Λίβερπουλ μετά είπε όχι. Στη συνέχεια κάναμε αντιπρόταση και έστειλε την τελευταία στιγμή το συμβόλαιό του υπογεγραμμένο. Μάλιστα, όταν πήγε να χαλάσει είπε: »Πείτε τον πρόεδρο να με πάρει τηλέφωνο να του δείξω πόσο θέλω να έρθω«. Οταν μιλήσαμε αφού είχε υπογράψει είπε ότι ανυπομονεί να έρθει σε μία ομάδα που θα μπορέσει να δείξει αυτά που θέλει, όπως στον ΠΑΟΚ. Ανυπομονεί να έρθει να γνωρίσει την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει κάνει προετοιμασία με τη Λίβερπουλ, συμμετέχει στις υποχρεώσεις της Εθνικής του ομάδας, οπότε δεν θα έχει πρόβλημα. Απλά, θέλει λίγο χρόνο προσαρμογής. Θα τον βοηθήσει ο Μπουσαϊντί, μιας και κατάγονται από την ίδια ήπειρο. Ξέρει και γαλλικά και αγγλικά οπότε θα μπορεί να επικοινωνεί με όλους».
Τέλος, ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο να αγοράσει ο ΠΑΟΚ τον Ελ Ζαρ του χρόνου το καλοκαίρι. «Αν ο ΠΑΟΚ θελήσει να πάρει τον παίκτη, δεν θα πληρώσει τίποτα. Είναι μία πολύ καλή συμφωνία. Είναι τεράστια ευκαιρία να πάρει έναν παίκτη που μπορεί να πωληθεί μετά από κάποια χρόνια σε πολύ καλή τιμή».
paok24
Αρχικά, ο κ. Αργυρόπουλος αναφέρθηκε στους ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στην απόφαση του Ελ Ζαρ. «Του μίλησε με τα καλύτερα λόγια ο Σωτήρης Κυργιάκος. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η παρουσία του Παντελή Κωνσταντινίδη. Αν δεν ήταν αυτός, η μεταγραφή αυτή δεν θα γινόταν. Στην πρώτη του μέρα κατάφερε να κλείσει ένα μεγάλο deal. O Ναμπίλ είναι πολύ καλός επαγγελματίας, μα πάνω από όλα ένας καλός άνθρωπος. Μας ρώτησε για τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ. Είναι ενθουσιασμένος με την ευρωπαϊκή προοπτική και έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στην λήψη της απόφασης του».
Ο ελληνας ατζέντης, μίλησε για τη θέληση που είχε ο Ελ Ζαρ για να έρθει στον ΠΑΟΚ... «Ο παίκτης είπε το μεσημέρι το ναι, αλλά η Λίβερπουλ μετά είπε όχι. Στη συνέχεια κάναμε αντιπρόταση και έστειλε την τελευταία στιγμή το συμβόλαιό του υπογεγραμμένο. Μάλιστα, όταν πήγε να χαλάσει είπε: »Πείτε τον πρόεδρο να με πάρει τηλέφωνο να του δείξω πόσο θέλω να έρθω«. Οταν μιλήσαμε αφού είχε υπογράψει είπε ότι ανυπομονεί να έρθει σε μία ομάδα που θα μπορέσει να δείξει αυτά που θέλει, όπως στον ΠΑΟΚ. Ανυπομονεί να έρθει να γνωρίσει την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει κάνει προετοιμασία με τη Λίβερπουλ, συμμετέχει στις υποχρεώσεις της Εθνικής του ομάδας, οπότε δεν θα έχει πρόβλημα. Απλά, θέλει λίγο χρόνο προσαρμογής. Θα τον βοηθήσει ο Μπουσαϊντί, μιας και κατάγονται από την ίδια ήπειρο. Ξέρει και γαλλικά και αγγλικά οπότε θα μπορεί να επικοινωνεί με όλους».
Τέλος, ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο να αγοράσει ο ΠΑΟΚ τον Ελ Ζαρ του χρόνου το καλοκαίρι. «Αν ο ΠΑΟΚ θελήσει να πάρει τον παίκτη, δεν θα πληρώσει τίποτα. Είναι μία πολύ καλή συμφωνία. Είναι τεράστια ευκαιρία να πάρει έναν παίκτη που μπορεί να πωληθεί μετά από κάποια χρόνια σε πολύ καλή τιμή».
paok24
-
Maximus
- Δημοσιεύσεις: 5944
- Εγγραφή: Παρ 24 Απρ 2009, 08:58
- Τοποθεσία: Σε ενα δυαρακι με παντοφλα και φασκομηλο...
Re: 7. Nabil El Zhar
PARASANDALOS έγραψε:ναι μορε κ τα κοντρολ που κανει κ τισ τριπλες ειναι επειδη ειναι αμπαλλος....
διωξτε τονννν δε μας κανει .......
τα κανει κ ο κουτσια αυτα...
Και για να μην ξεχνιομαστε...ronaldo έγραψε:ελα παρασάνδαλε και τον κουτσια τον αγαπαμε αλλα εντάξει είναι λιγο καλύτερος ο μαροκινος..
Ο Μαροκινος ειναι δώρο του Παντελή, ενώ ο Κούτσια ηταν δώρο του Γκαγκατση...
"Φοβου τους ΠΑΟΚτσους και δωρα φέροντες"
ΥΓ.
Καθε χρόνο από ένα δωρακι... Τσαπ! Τζοκερ!
Αντε, περιμενουμε και του χρόνου, να δουμε ποιος θα μας κάνει το δώρο του...
Re: 7. Nabil El Zhar
Καλά πόσοι τον εκπροσωπούν αυτόν τον παίχτη?
http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Supe ... 86883.html
http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Supe ... 86883.html