Του νεκρού Ζέλου.
Πόρνη με τους πολυ-μετοχικους και με τον ένα ζέλο
Τον φλώρο τον μονάρχιδο που μοιαζε του Λεκμπέλο
Στα σκοτεινά τον χτενιζες του σκούπιζες τη μυτη
Και τα μαλλιά του έλουζες με σπέρμα από Εγκομιτη
Προξενητάδες ήρθανε από τη Βουλγαρία
Τον Ζελο τον ζητήσανε να στήσουνε στα τρία (ήταν κουτσός)
Οι τρεις μετοχικοί δε θέλουνε μα ο Μαρφίν το θέλει.
Γουστάρει να του δείξουνε πως πνίγουν το κουνέλι
«Πόρνη μου, κι ας το δώσομε το Ζελο εκεί στα ξένα,
να δει χαρα στα σκέλια του, μην κλαίει σαν εμένα!»
« Φρόνιμος είσαι, ρε Μαρφιν , μ' άσκημα απιλογήθης.
Κι αν έρθει γιε μου άσσος και αν παίξει ο Βιτόλο
Και εκεί στην Τουμπα την καυτή(σικ) μου σκίσουνε τον Κώλο;
«Βάζω τον Κάκο εγώ κριτή, τον Σπαθα στα δοκάρια
κι αν ερθει πάλι η στραβή στήνω και τα κοντάρια.»
(το βε κοντινουεντ..)
)να μην οπισθοχωρει αλλα να παει για το δευτερο να μην τους δωσουμε δικαιωμα για τιποτα...
