«Παράδεισος ο ΠΑΟΚ»
Το πρόσωπο του αγώνα στην Τούμπα ήταν ο Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο. Οχι μόνο για το γκολ αλλά και γιατί βρέθηκε κόντρα στην πρώην ομάδα του. Οι αναμνήσεις είναι μόνο καλές, όπως λέει σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εξέδρα», ωστόσο ο τρόπος που πανηγύρισε, μαρτυρεί κάτι διαφορετικό. Ο «Μπάκα-γκολ», δεν κρατάει κακία και έχει στο μυαλό του μόνο τα θετικά.
Οπως λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εξέδρα», αυτά έχει η ζωή και «πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να αφήνουμε πίσω όλα όσα μας στενοχωρούν», ενώ τονίζει ότι «πάνω απ’ όλα είναι η οικογένεια και το να μπορώ να παίζω ποδόσφαιρο. Είναι τα πιο σημαντικά συστατικά της ζωής μου».
Η εικόνα του μέσα στο γήπεδο φαντάζει σκληρή και άγρια, ωστόσο ο επιθετικός του ΠΑΟΚ στην προσωπική του ζωή είναι ακριβώς το αντίθετο. Ντροπαλός, αλλά πάντα χαμογελαστός, δείχνει αμήχανος μπροστά στον κόσμο που τον αναγνωρίζει στον δρόμο και φωνάζει «ΠΑΟΚάρα». Αμήχανος και μπροστά στο φωτογραφικό φακό του Νίκου Γιακουμίδη, καθώς δεν μπορεί να πάρει πόζα γιατί τον πιάνουν τα γέλια, ωστόσο προσπαθεί. Το χαμόγελο, πάντως, δεν φεύγει από το πρόσωπό του ούτε όταν του αναφέρουμε τη θητεία του στη Λάρισα και τον τρόπο που έφυγε.
-Πέτυχες το μοναδικό γκολ εναντίον της Λάρισας και έδωσες την πολύτιμη νίκη στην ομάδα σου.
«Και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Ηταν ένα δύσκολο παιχνίδι και έπρεπε να κερδίσουμε για να παραμείνουμε ψηλά στη βαθμολογία. Αυτό είπαμε και πριν βγούμε στο γήπεδο και ξέραμε ότι δεν θα έχουμε εύκολο έργο. Και πραγματικά αντιμετωπίσαμε μια ομάδα πολύ καλή που κρατούσε τη μπάλα στα πόδια και πάλεψε για να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα».
-Ωστόσο, σκόραρες κόντρα στην ομάδα της οποίας τη φανέλα φόρεσες πέρσι και έφυγες με άδοξο τρόπο.
«Δεν θέλω να ασχολούμαι με αυτά άλλο. Ανήκουν στο παρελθόν και εκεί θέλω να τα αφήσω. Τώρα είμαι παίκτης του ΠΑΟΚ και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω σωστά τη δουλειά μου και να βοηθάω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Και αυτό έκανα και το βράδυ της Κυριακής. Πάλεψα σκληρά και αγωνίστηκα με σκοπό να συνδράμω όσο μπορώ στη νίκη της ομάδας. Η επίτευξη, ωστόσο, του τέρματος δεν ήταν προσωπική μου επιτυχία, αλλά αποτέλεσμα μιας συλλογικής δουλειάς που γίνεται στο γήπεδο».
-Ναι, αλλά στις δηλώσεις σου μετά το τέλος του αγώνα τόνισες ότι στη Λάρισα έπαιζες μόνος σου μπροστά και δεν είχες την κατάλληλη βοήθεια.
«Το είπα, πράγματι. Για να φανεί ένας ποδοσφαιριστής δεν φτάνει μόνο η δική του προσπάθεια και ικανότητα, αλλά πρέπει να έχει και στήριξη από τους υπόλοιπους μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και από το σύστημα. Παράδειγμα, στον ΠΑΟΚ υπάρχει ο Βερόν που μπορεί και μου δίνει την μπάλα, ώστε κι εγώ με τη σειρά μου να κάνω αυτό που πρέπει. Μπορώ να κάνω το παιχνίδι που μπορώ γιατί έχω τις κατάλληλες βοήθειες. Ολα είναι θέμα συλλογικής δουλειάς και συνεργασίας. Αυτά κάνουν μια ομάδα πετυχημένη. Και εμείς με τον Φερνάντο Σάντος αυτό δουλεύουμε συνέχεια. Γίνεται ουσιαστική δουλειά και φαίνεται μέσα στο παιχνίδι».
-Αναφέρθηκε από τους αντιπάλους ότι αγωνίστηκες ιδιαίτερα σκληρά στον αγώνα.
«Δεν νομίζω ότι έχουν δίκιο. Ποδόσφαιρο παίζουμε, εξάλλου, και πρέπει να είμαστε μαχητικοί. Οπως έπαιζα στη Λάρισα, έτσι παίζω και στον ΠΑΟΚ».
-Ο τρόπος που πανηγύρισες το γκολ ήταν διαφορετικός από τις προηγούμενες φορές. Η κάμερα σε συνέλαβε να κλαις, κάτι που αρνήθηκες μετά τον αγώνα. Ολοι είχαν την αίσθηση ότι με αυτό το γκολ ήταν σαν να δίνεις μια απάντηση.
«Δάκρυα χαράς ήταν, εντάξει. Χάρηκα πάρα πολύ που πέτυχα το γκολ, πρώτα πρώτα για την ομάδα μου. Το παιχνίδι δεν μας πήγαινε καλά, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στην επανάληψη ανεβήκαμε σε απόδοση, προσπαθήσαμε και πετύχαμε το γκολ. Χάρηκα που κατάφερα και πέτυχα το γκολ της νίκης και για αυτό το χάρηκα τόσο πολύ και συγκινήθηκα. Θέλησα να ευχαριστήσω και τον θεό μου που με βοήθησε εκείνη τη στιγμή. Είμαι μουσουλμάνος και μεγαλωμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσεύχομαι καθημερινά και όχι μόνο όταν έχω ανάγκη. Και επιπλέον πέτυχα ένα γκολ μέσα στην Τούμπα και ήθελα να το πανηγυρίσω με τους οπαδούς της ομάδας μου».
-Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δημιούργησαν μοναδική ατμόσφαιρα για μια ακόμη φορά. Μπορείς να τους συγκρίνεις με αυτούς της Μαρσέιγ, στην οποία αγωνίστηκες για πέντε χρόνια;
«Ναι, μπορώ να πω ότι οι οπαδοί και των δύο ομάδων έχουν μια πολύ δυναμική παρουσία στις κερκίδες. Ωστόσο, στη Γαλλία το γήπεδο ήταν πολύ μεγαλύτερο και ο κόσμος εκ των πραγμάτων πολύ περισσότερος. Πάντως, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δείχνουν την αγάπη τους για την ομάδα με μοναδικό τρόπο και μπορούμε να πούμε ότι είναι τρελαμένοι με την ομάδα».
-Μετά τον τραυματισμό του Μουσλίμοβιτς, ο Σάντος σου έδωσε κάποιες έξτρα εντολές;
«Μου είπε 'τώρα παίξε ελεύθερα, πάρε το χώρο σου και κάνε το παιχνίδι σου'. Ο Σάντος είναι πολύ καλός προπονητής. Ουσιαστικά 'μυρίζει το παιχνίδι', μπορεί και το διαβάζει και κάνει τις διορθωτικές του κινήσεις. Είμαι πολύ χαρούμενος και ήρεμος στον ΠΑΟΚ. Κάνω αυτό που θέλω, δηλαδή να παίζω μπάλα. Ολοι στην ομάδα είναι πάρα πολύ καλοί και έχουμε δημιουργήσει ένα δεμένο σύνολο, που ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό φάνηκε από την προετοιμασία στην Ολλανδία. Δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά και για αυτό ακριβώς βλέπετε όλοι ότι μπορούμε και παίζουμε δυνατά από το πρώτο λεπτό ως και το σφύριγμα της λήξης. Υπάρχουν 25 παίκτες στην ομάδα που είναι ετοιμοπόλεμοι και μπορούν όταν κληθούν να αγωνιστούν. Ολοι πρέπει να περιμένουν και να αρπάζουν την ευκαιρία όταν τους τη δίνει ο προπονητής».
-Κατά τον πανηγυρισμό σου ήρθε δίπλα σου ο Κονσεϊσάο και ήταν αυτός που σε σήκωσε από το χορτάρι όπου είχες πέσει κλαίγοντας και προσπάθησε να σε ηρεμήσει.
«Ο Σέρτζιο είναι πραγματικός φίλος για μένα και μιλάμε πολύ. Πριν από τον συγκεκριμένο αγώνα μιλήσαμε οι δυο μας και σχολιάσαμε ότι θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, γιατί ο αντίπαλος παρουσιάζει ένα καλό πρόσωπο ειδικά εκτός έδρας. Είπαμε και οι δύο ότι πάση θυσία πρέπει να πάρουμε τη νίκη και έτσι έγινε».
http://www.exedrasports.gr/default.asp? ... 2&catid=24
