Ερώτημα 1: Ήταν οι 28 πόντοι αυτοί που άξιζε ο ΠΑΟΚ;
Ο ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο έκανε 8 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες. Ας πιάσουμε μία μία τις οικογένειες αποτελεσμάτων:
Α. Νίκες έκανε με Εργοτέλη, Άρη, Ξάνθη, Λειβαδιά, Πανθρακικό, Γιάννινα, Ηρακλή, Λάρισα. Από αυτές τις 8:
1. Οι 4 (Εργοτέλης, Άρης, Γιάννινα, Λειβαδιά) ήταν πεντακάθαρες.
2. Οι 2 (Ξάνθη, Ηρακλής) ήρθαν στο τέλος αλλά με τον ΠΑΟΚ στην συνολική εικόνα να είναι σαφώς καλύτερος. Επομένως, ο ΠΑΟΚ μπορεί να ήταν τυχερός που έβαλε το γκολ στο 90, αλλά ήταν άτυχος που έφτασε στο σημείο να χρειάζεται ένα τέτοιο γκολ.
3. Η νίκη με την Λάρισα ναι μεν ήρθε μετά από κακή εμφάνιση, ναι μεν ο ΠΑΟΚ έπαιζε με την φωτιά, αλλά σε κανένα σημείο του αγώνα δεν απειλήθηκε σημαντικά.
4. Η νίκη με τον Πανθρακικό ήταν πραγματικά άδικη. Το αποτέλεσμα σε έναν δίκαιο κόσμο θα ήταν η ισοπαλία.
Σύνολο: Από τις νίκες που κάναμε ευνοηθήκαμε κατά 2 βαθμούς.
Β. Ισοπαλίες με Πανιώνιο, Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης, Καβάλα.
Και οι 4 θα μπορούσαν να θεωρηθούν για τον έναν ή τον άλλο λόγο άδικες. Για να μην μας κατηγορήσουν για μεροληψία και φανατισμό αφαιρούμε έναν αγώνα, ας πούμε αυτόν με τον Ατρόμητο. Πρόσθετα, για να πιάσουμε και αυτούς που π.χ. θα πούνε πως «ναι αλλά και με την Λάρισα το βλέπεις φορώντας ΠΑΟΚτσήδικα γυαλιά, δεν βάζουμε ακριβώς 6 βαθμούς, αλλά λέμε 4-6, ανάλογα με το πόσο μισοάδειο-μισογεμάτο βλέπει κάποιος το ποτήρι.
Γ. Ήττες από τις ομάδες του ΠΟΚ. Από τους 3 αγώνες, θα διεκδικήσουμε όλο κι όλο μια ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. Προσωπικά πιστεύω πως το δίκαιο αποτέλεσμα στον αγώνα με τον Ολυμπιακό θα ήταν η νίκη υπέρ μας όπως επίσης και θα μπορούσαμε μια ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό, όμως ξανά για να μην ξεφύγουμε περιορίζω τις απαιτήσεις μου σε 1 βαθμό από τον αγώνα με τον Ολυμπιακό.
Θα έπρεπε να έχουμε 4 με 6 βαθμούς παραπάνω από τις ισοπαλίες, +1 από τις ήττες πάμε στους 5 με 7, -2 από τις νίκες πάμε στους 3 με 5. Δηλαδή, με μέτριους υπολογισμούς οι βαθμοί που άξιζε ο ΠΑΟΚ μετά τον πρώτο γύρο είναι από
31 ως 33.
Ερώτημα 2: Πόσο δύσκολο ήταν το πρόγραμμα του πρώτου γύρου σε σχέση με τον δεύτερο;
Το μόνο στοιχείο υπέρ του πρώτου γύρου ήταν πως είχαμε τους αγώνες με τις ομάδες της Θεσσαλονίκης στην έδρα μας.
Από την άλλη μεριά, πρώτον παίξαμε 8 αγώνες εκτός και 7 εντός.
Δεύτερον παίξαμε 2 ντέρμπι εκτός έναντι 1 εντός.
Τρίτον, εξαιρουμένων του Άρη και των ομάδων του ΠΟΚ, αντιμετωπίσαμε εκτός έδρας όλες τις υπόλοιπες ομάδες που είναι στην πρώτη δεκάδα, δηλαδή Πανιώνιο, Αστέρα Τρίπολης, Εργοτέλη, Καβάλα, Ατρόμητο. Ανάποδα, στον δεύτερο γύρο έχουμε να παίξουμε εκτός έδρας με όλες τις ομάδες που είναι από την 11η ως την 15η θέση.
Αν τα βάλουμε μαζί, η ζυγαριά γέρνει φανερά προς τον πρώτο γύρο. Ο δεύτερος αναμένεται να είναι σίγουρα πιο εύκολος.
Ερώτημα 3: Πόσους βαθμούς να περιμένουμε από τον ΠΑΟΚ στον επόμενο γύρο;
Βεβαίως μάγος δεν είμαι, ή τουλάχιστον δεν είμαι τόσο πετυχημένος για να ξέρω τι θα γίνει στους επόμενους 15 αγώνες. Όμως, με βάση τους 31-33 βαθμούς που μας αναλογούσαν στον πρώτο γύρο, με βάση το πιο ευνοϊκό πρόγραμμα του δεύτερου γύρου, την επικείμενη ενίσχυση στις θέσεις που πονάμε περισσότερο και την σαφώς βελτιωμένη εικόνα των τελευταίων αγώνων που δείχνει τον ΠΑΟΚ να ξεπερνάει τα αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα του φθινοπώρου, θα διακινδύνευα μια πρόβλεψη για
35-36 βαθμούς. Ακόμα και αν υπάρξουν προβλήματα ίδια και ισόποσα με αυτά του πρώτου γύρου (ατυχίες, σφαγές, τραυματισμοί) χάνοντας τους 3-5 με βαθμούς που χάσαμε και στον Α’ γύρο δεν πέφτουμε κάτω από τους 30 βαθμούς (μπορεί να μην είμαι μάγος αλλά για αυτό, το ότι θα πάρουμε πάνω από 30 βαθμούς στον δεύτερο γύρο είμαι ανοιχτός για στοιχήματα για όποιον του βαραίνουν τα λεφτά στο πορτοφόλι του).
Ερώτημα 4: Πόσοι βαθμοί πρέπει να είναι ο στόχος του ΠΑΟΚ;
Δεν πρέπει να κοιτάμε σε βάθος χρόνου, πρέπει να κοιτάμε ξεχωριστά να παίρνουμε τους 3 βαθμούς κάθε αγώνα….Μπα μωρέ, ας κοιτάξουμε λίγο και σε βάθος χρόνου.
Ο απώτερος στόχος του ΠΑΟΚ προφανώς είναι η κορυφή, τόσο προφανώς που δεν χρειάζεται να μας το υπενθυμίζουν κάποιοι διαρκώς. Το γνωρίζουμε όλοι. Όμως, όταν ανεβαίνεις μια σκάλα τα πας ένα-ένα, άντε δυο-δυο, τα σκαλοπάτια, δεν προσπαθείς να ανέβεις δεκαπέντε μαζί, γιατί τότε είναι βέβαιο πως θα χάσεις την ισορροπία σου και θα γκρεμοτσακιστείς στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησες. Έτσι λοιπόν, ο άμεσος στόχος που έχει ο ΠΑΟΚ είναι να σταθεροποιηθεί στον όροφο ακριβώς πριν το ρετιρέ. Ο στόχος του πρέπει να είναι να γίνει μια κατηγορία από μόνος τους, κατηγορία που θα μπει ανάμεσα στις ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα και αυτές που διεκδικούν την θέση τους στην Ευρώπη.
Δεν αρκεί ο ΠΑΟΚ να βγει τρίτος. Με το χάλι στο οποίο βρίσκεται η ΑΕΚ, με την ανικανότητα οποιασδήποτε άλλης ομάδας να ξεχωρίσει από τον χυλό, θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να βγει τρίτος με 46-47 ή με 50 βαθμούς. Για μένα μια τέτοια τρίτη θέση θα θεωρούταν αποτυχία, γιατί δε θα οφειλόταν στην δικιά του άνοδο αλλά (κυρίως) στην πτώση της ΑΕΚ.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να ξεχωρίσει από τον χυλό των ομάδων πίσω του. Πρέπει να σαλπάρει στα ανοιχτά με σκοπό να συναντήσει κάποτε τις μόνες 2 ομάδες που του έμειναν αυτή την στιγμή να ξεπεράσει. Πρέπει όχι μόνο να βγει τρίτος, αλλά να βγει «νόμιμος» τρίτος. Τι εννοώ νόμιμος; Εννοώ να έβγαινε τρίτος ακόμα και αν το πρωτάθλημα μας δεν ήταν το σημερινό, αλλά ήταν το μέσο πρωτάθλημα την βαθμολογία του οποίου σας παρέθεσα στην αρχή του υπερ-ποστ. Θυμίζω, 70 βαθμούς κατά μέσο όρο ο πρωταθλητής, 64 ο δεύτερος, 59 ο τρίτος. Αυτούς τους 59 είναι που πρέπει να ξεπεράσει ο ΠΑΟΚ. Οι
60 βαθμοί πρέπει να είναι ο στόχος του, για να μπορεί να πει πως δεν είναι τρίτος γιατί οι άλλοι έπεσαν αλλά γιατί αυτός κέρδισε την θέση με το σπαθί του.
Ερώτημα 5: Έχει μόνο θεωρητικές προεκτάσεις ο στόχος των 60 βαθμών; (ποιος πρέπει να είναι ο συνολικός φετινός στόχος του ΠΑΟΚ;)
Προφανώς και όχι. Και η θεωρητική αξία δεν είναι αμελητέα βέβαια, αφού τελειώνοντας με 60+ βαθμούς σιγουρεύεις πως θα έχεις τόσο μεγάλη διαφορά από τον τέταρτο που θα βεβαιώνει ακόμα και τους κακόβουλους πως έχεις φτάσει μια κλάση πάνω από τους υπόλοιπους, πως είσαι μια κατηγορία από μόνος σου, πως είσαι στην τελική ο τρίτος πόλος στο Ελληνικό ποδόσφαιρο (πως λένε ο τρίτος δρόμος για τον σοσιαλισμό) κάτι που μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.
Αλλά και στην πράξη, η διαφορά αυτή θα μας δώσει αβαντάζ, στην χειρότερη 2-3 πόντων, στα play off από τους 2 επόμενους. Από την άλλη μεριά, τελειώνοντας με 60 βαθμούς, βεβαιώνουμε πως ο πρώτος των play off δεν θα απέχει πάνω από 3 πόντους από εμάς. Ακόμα και στην σχετικά απίθανη περίπτωση που και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός επαναλάβουν τον πρώτο γύρο, τότε ο δεύτερος θα τελειώσει με 72 βαθμούς, δηλαδή θα είναι 12 πόντους μπροστά από μας, ή 2 ως 3 στην εκκίνηση των play off.
Έτσι, φτάνοντας τους 60 πόντους ξεκινάμε τα play off από αρκετά ευνοϊκό σημείο. Αρκετά ευνοϊκό για την επίτευξη του φετινού στόχου μας που πρέπει να είναι όχι μόνο η έξοδος στην Ευρώπη αλλά η διεκδίκηση (αν μας αφήσουν βεβαίως) του τσάμπιονς λιγκ και στην χειρότερη περίπτωση η έξοδος στο ΟΥΕΦΑ ως δεύτεροι των play off. Έτσι γλιτώνουμε το ανώμαλο πρόγραμμα που συνεπάγεται η έναρξη των υποχρεώσεων στην μέση του καλοκαιριού, κάτι που του χρόνου θα είναι ακόμα χειρότερο αν σκεφτούμε πως φέτος θα έχει μουντιάλ και επομένως πρόσθετη ταλαιπωρία για λίγους μεν, πολύτιμους δε, παίχτες μας. Ακόμα και για τις μεταγραφές του καλοκαιριού, αν ξεκινήσουμε αγώνες από τον Ιούλη, θα αναγκαστούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να ψωνίσουμε παίχτη από τον μουντιάλ (μεταξύ σοβαρού και αστείου το τελευταίο, δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε σε θέση να κάνουμε αξιόλογες αγορές απ’ το μουντιάλ. Η λογική λέει όχι, αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα οι Ζήσης-Φερνάντο-Σέρτζιο να κάνουν το θαύμα τους).
Επομένως, δεν είναι απλά θέμα γοήτρου, οι 60 βαθμοί ταυτόχρονα ικανοποιούν τις θεωρητικές και πρακτικές απαιτήσεις του ΠΑΟΚ.
Ερώτημα 6: Πως κρίνονται οι βαθμοί που μάζεψε ο ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο;
Με βάση τα παραπάνω, αν προσθέσουμε τους 28 στους 35-36 που αναμένονται πάμε στους 63-64, δηλαδή στα περσινά στάνταρ. Περσινά στάνταρ που είναι πολύ πιο κοντά στα συνηθισμένα της δεύτερης θέσης από ότι νομίζαμε (υπήρχε πέρσι μια αντίληψη πως ο ΠΑΟΚ βγήκε δεύτερος επειδή ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Κι όμως, οι 63 περσινοί βαθμοί μας είναι μόλις 1 βαθμό πιο λίγοι από τους μέσους βαθμούς του δευτεραθλητή ελλάδας).
Βεβαίως, φέτος ακόμα και παραπάνω βαθμοί, ακόμα και 65-66 δεν αναμένονται να μας πάνε πιο πάνω από την τρίτη θέση, αλλά αυτό δεν οφείλεται παρά σε ένα ενδιαφέρον σποραδικό φαινόμενο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είμαστε σε μια χρονιά που 2 ομάδες πάνε τρένο και χεράκι-χεράκι, κάτι που στις πολιτισμένες χώρες συμβαίνει μόνο στις σπάνιες περιπτώσεις που συμπίπτουν 2 σούπερ-ομάδες την ίδια χρονιά, στην Ελλάδα συμβαίνει πιο συχνά, αφού αρκεί μόνο μία σούπερ ομάδα και μία ακόμα με τα «μέσα» της (όπως οι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός το 1973), ή ακόμα και δύο ομάδες με πληθώρα στα «μέσα» (όπως φέτος). Προς το παρών αφήστε τους στην σάπια ηρεμία του βόθρου τους, δεν είναι η ώρα ακόμα να ασχοληθούμε με την πάρτη τους,
Υπομονή και θα γίνει και αυτό. Προς το παρών, ακόμα και με την ίδια εμφάνιση του πρώτου γύρου, ακόμα και με τους άπειρους τραυματισμούς, τα πειραματικά σχήματα του φθινοπώρου πριν καταλήξουμε στο αναμφισβήτητο πλέον 4-2-3-1, τις αναταράξεις λόγω του αποκλεισμού από την Χέρενφεν και την φυγή του Ζαγοράκη, ακόμα και χωρίς καμία απολύτως ενίσχυση, ακόμα και χωρίς να λάβουμε υπόψη πως θα έχουμε πιο εύκολο πρόγραμμα στην συνέχεια, αν παίξουμε την ίδια μπάλα με τον πρώτο γύρο και πάρουμε τους βαθμούς που μας αντιστοιχούσαν, και θυμίζω πως είναι από 31 ως 33, φτάνουμε στους 59-61 βαθμούς, δηλαδή θα πιάσουμε στον άμεσο στόχο.
Επομένως, αφού ακόμα και αν «επαναλάβουμε τα ίδια» θα είμαστε μέσα στους στόχους μας, δεν βρίσκω κανένα λόγο για να θεωρήσω τον πρώτο γύρο του φετινού γύρου ως αποτυχημένο. Βεβαίως, θα μπορούσαμε να έχουμε κάποιος βαθμούς παραπάνω, αλλά σε γενικές γραμμές η μέχρι τώρα πορεία μας είναι μέσα στα πλαίσια της, εφικτής, επιθυμητής πορείας.
Υ.Γ.
Δεν πιστεύω να κούρασα (
http://www.youtube.com/watch?v=gV6noHEd6XE)
