Paokmania.Gr

[youtube]gI_CwnXy3PE[/youtube]

[youtube]Eaqxo1R7raA[/youtube]

[youtube]XvbwR7v4v2w[/youtube]

[youtube]OvBwb4gcSUs[/youtube]

λευκά polo..

[youtube]ttyAlamHESw[/youtube]

[youtube]3aTEjyzWKFQ[/youtube]

[youtube]NShJXGrNotU[/youtube]

[youtube]kCEdJ0E7c6s[/youtube]

Shivaspace τι μου θυμησες τωρα.....

Υπέροχη μουσική, αντάξια του ποιητή, αλλά και πολύ καλή η ερμηνεία της Άλκηστης που κάνει ντεμπούτο (1975) και της απαγγελίας του Χρήστου Λεττονού. Ο Δήμος Μούτσης με τον δίσκο τετραλογία υπερβαίνει τα εσκαμμένα, ξεπερνάει τα τετριμμένα και προκαλεί πολλαπλές καλλιτεχνικές δονήσεις.

[youtube]-lOx3CetlJw[/youtube]

Είναι παλιό το λιμάνι, δεν μπορώ πια να περιμένω
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πεύκα,
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πλατάνια,
ούτε το φίλο που έφυγε για τ’ ανοιχτά.

Χαϊδεύω τα σκουριασμένα κανόνια, χαϊδεύω τα κουπιά
να ζωντανέψει το κορμί μου και ν’ αποφασίσει.
Τα καραβόπανα δίνουν μόνο τη μυρωδιά
του αλατιού της άλλης τρικυμίας.

Αν το θέλησα να μείνω μόνος, γύρεψα
τη μοναξιά, δε γύρεψα μια τέτοια απαντοχή,
το κομμάτιασμα της ψυχής μου στον ορίζοντα,
αυτές τις γραμμές, αυτά τα χρώματα, αυτή τη σιγή.

Τ’ άστρα της νύχτας με γυρίζουν στην προσδοκία
του Οδυσσέα για τους νεκρούς μες στ’ ασφοδίλια.
Μες στ’ ασφοδίλια σαν αράξαμε εδώ πέρα θέλαμε να βρούμε
τη λαγκαδιά που είδε τον Άδωνι λαβωμένο.

[youtube]YURDSlZ4jAc[/youtube]

miburosaito έγραψε:Shivaspace τι μου θυμησες τωρα.....

Εμένα πάντως μου θύμισε αυτούς:

[youtube]sJqUbb-WuPQ[/youtube]

[youtube]uOZgis8W1JE[/youtube]

[youtube]LO77MeRhNKY[/youtube]

Μπαλάντα των τριών ποταμών

[youtube]4KWkN-xMAHk[/youtube]

Καλλιτέχνης: Πουλόπουλος Γιάννης
Άλμπουμ: 12 τραγούδια του F.G Lorca
Συνθέτης: Γλέζος Γιάννης
Στιχουργός: Federico Garcia Lorca
Είδος μουσικής: Ελληνική μπαλάντα
Θεματολογία: Ζωής
Έτος Κυκλοφορίας: 1969

Ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ περνάει
Από πορτοκαλιές και από λιόδεντρα
Τα δυο ποτάμια της Γρανάδας
Τρέχουν από το χιόνι στο σιτάρι.

Αχ η αγάπη που πάει, πάει με τον αγέρα
Αχ η αγάπη που πάει, πίσω δε γυρνά.

Ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ περνάει
Με γένια κόκκινα ροδιάς
Τα δυο ποτάμια της Γρανάδας
Το `να με κλάμα, το άλλο με αίμα.

Αχ η αγάπη που πάει, πάει με τον αγέρα
Αχ η αγάπη που πάει, πίσω δε γυρνά.