15. Pablo Andrés Contreras Fica
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Ρε Κόνδορα, με δέκα παίκτες και τριπλάρεις 3 παίκτες της κούλας στο κέντρο και βγάζεις και κάθετη μπαλιά;
Ντροπή ρε άρχοντα...

Ντροπή ρε άρχοντα...

Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
με αεκτσιδες το ειδα το ματς......
εχουν παθει πλακα με τον κονδορα ολο το μαγαζι
σε προσκυνάν οι παντες τελος.
εχουν παθει πλακα με τον κονδορα ολο το μαγαζι

σε προσκυνάν οι παντες τελος.
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
εκεινη η περιστροφη 360 μοιρες ολα τα λεφτα......και ουτε καν σχολιαστηκε απο τους αμπαλους του κυριαοου
- navigator11
- Δημοσιεύσεις: 19006
- Εγγραφή: Δευ 25 Μάιος 2009, 09:35
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
παρά τη ... φιλότιμη προσπάθεια του @@ του σκόκο να σε τραυματίσει,σπρώχνοντας σε στις πινακίδες,υπό το βλέμμα του διαιτητή,ευτυχώς είσαι ακόμα εδώ.είσαι με διαφορά το κόσμημα αυτού του κωλοπρωταθλήματος.ποιός σισέ και πράσσειν άλογα (όπως είναι κ το ορθό κ όχι πράσινα άλογα.πέρα ίσως του καραγκούνη,δεν υπάρχουν βουκεφάλες στην πΕανία
)
αν κ η χρονιά έχει πολύ ψωμί ακόμα:πρόεδρε αντιλαμβάνεσαι ότι τα περσινά σενάρια με εμπλεκόμενο το χιλιανό την επόμενη χρονιά ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ.πούλα ακόμα κ τον γιασέρ σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης,αδιαφορώ.η 11άδα από τον κοντρέρας πρέπει να αρχίζει κ σ'αυτόν να τελειώνει.ομολογώ πως είχα παρασυρθεί το καλοκαίρι από το κλίμα που διέρεε σχετικά με τον ΠΑΥΛΑΡΑ κ την ανάγκη να σπρωχθεί για να σωζόταν η χρονιά,αν δεν κάθονταν οι όμιλοι του γιουρόπα.ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ.αν μπορεί η ομάδα να σηκώσει λόγω οικονομικών ένα μόνο συμβόλαιο πρωτοκλασσάτου,θα'ναι αυτού.
enough said.


αν κ η χρονιά έχει πολύ ψωμί ακόμα:πρόεδρε αντιλαμβάνεσαι ότι τα περσινά σενάρια με εμπλεκόμενο το χιλιανό την επόμενη χρονιά ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ.πούλα ακόμα κ τον γιασέρ σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης,αδιαφορώ.η 11άδα από τον κοντρέρας πρέπει να αρχίζει κ σ'αυτόν να τελειώνει.ομολογώ πως είχα παρασυρθεί το καλοκαίρι από το κλίμα που διέρεε σχετικά με τον ΠΑΥΛΑΡΑ κ την ανάγκη να σπρωχθεί για να σωζόταν η χρονιά,αν δεν κάθονταν οι όμιλοι του γιουρόπα.ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ.αν μπορεί η ομάδα να σηκώσει λόγω οικονομικών ένα μόνο συμβόλαιο πρωτοκλασσάτου,θα'ναι αυτού.
enough said.
-
- Δημοσιεύσεις: 5624
- Εγγραφή: Παρ 17 Σεπ 2010, 08:43
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Και είναι στα 32, σχετικά καλή ηλικία για σέντερ μπακ και παίχτης που δεν βασίζεται σε αθλητικά προσόντα, μέχρι τουλάχιστον τα 35 παίζει βασικός αν θέλει...
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
δν ειναι τυχαιο νομιζω που ειναι ο μοναδικος παικτης για τν οποιο δν εχει ακουστει το παραμικρο.....την πρωτη χρονια ακομα κ ο γκαρσια που τωρα ολοι πινουμε νερο στο ονομα του τα ειχε ακουσει....κ οχι αδικα......ειναι τεραστιος παικτης κ κοσμημα για την ομαδα μας....η ηρεμη δυναμη......εδω να μεινεις μεχρι τα γεραματα......... 

Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Δεν ξερω αν εχει τυχει να διαβασεις Hugo Pratt, αλλα πρεπει να το πουμε αυτο: Αισθητικα και υφολογικα μιλώντας, εισαι ο Κόρτο Μαλτέζε του ΠΑΟΚ.
Αξιζει κανεις να πληρωσει εισητηριο μονο και μονο για να σε βλεπει. Και αυτο για στοπερ ειναι κατι απιστευτα σπανιο.
Αξιζει κανεις να πληρωσει εισητηριο μονο και μονο για να σε βλεπει. Και αυτο για στοπερ ειναι κατι απιστευτα σπανιο.
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Παύλου και Παύλου!
Από Gazzetta Team | Πέμπτη, 03 Μαρτίου 2011 19:50
Παύλου και Παύλου!
Ntalikeris
Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε σε κανένα σημείο του αγώνα με την ΑΕΚ με δύο παίκτες λιγότερους. Τίμια πράματα πρέπει να λένε κι όχι να διαμαρτύρονται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ακόμα κι όταν έπαιζε με εννιά (που δεν έπαιζε ποτέ με εννιά, όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια), ποιος μπορεί να βρει στο ίδιο διάστημα εννιά παίκτες της ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο;
Άφαντοι ήταν οι περισσότεροι. Κι από τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Ήβητς, χανόσαντε μέσα στα χαντάκια που άφηναν οργώνοντας το Οάκα ο Παύλος (ο Χονδρέρας) κι ο Παύλος (ο Γροθίας).
Για τρεις παίζανε ο καθένας τους από το 76΄ και μετά. Οπότε, εκείνη που θα πρέπει να έχει παράπονα για τις ισορροπίες του αγώνα, είναι η ΑΕΚ. Που έπαιζε απέναντι σε ...13, ενώ ο Μανόλο έψαχνε να βρει πού διάβολο ήταν οι δικοί του 11. Βέβαια, ο Μανόλο, όσο και νά ΄ψαχνε, δεν θα τους έβρισκε. Αυτός δεν βρίσκει τον Ζορρό που τον έχει μπροστά του και βάζει βασικό εκείνον τον Μπαχα-τέλα, που θέλει φανέλα πέντε έξτρα λαρτζ, ίσα με την κουρτίνα που με βάζει η γυναίκα μου να κρεμάω στο σαλόνι και θέλω κάθε φορά ένα τέταρτο για περάσω όλα τα γαντζάκια στην κρεμάστρα...
Δεν κάθισα, όμως, να γράψω μια μέρα μετά για τον Μανόλο, τον Μπαχατέλα και τον αγώνα. Το θέμα μου είναι ο Παύλος κι ο Παύλος. Δύο τύποι ...κύρος. Δύο προσωπικότητες από τις λίγες που μας κάνουν την τιμή να ταλαιπωρούνται στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίμπας.
Προσοχή: δεν αναφέρομαι κατ΄ανάγκην σε μπαλαδόρους, ντριμπλαδόρους και μαντουμαδόρους, που λέει κι ο Αλέφαντος. Αλλά σε προσωπικότητες, σε παίκτες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα, να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους όταν χρειαστεί, να αγριέψουν, να κλοτσήσουν, να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν παιχνίδι, να κουμαντάρουν τους συμπαίκτες τους και τα αποδυτήρια, να τα πουν έξω από τα δόντια.
Απλά πράγματα: τι έγινε στο Οάκα; Οι δύο Παύλοι γενικά δεν ήταν στα πολύ καλά τους στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Κουρασμένοι πιθανότατα επειδή κουβαλάνε όλη τη σεζόν την ομάδα, ίσως απλά σε μια όχι καλή βραδιά. Ε, μόλις έμεινε ο ΠΑΟΚ με εννιά, αυτοί οι δύο άνοιξαν τα πόδια, έβαλαν σε λειτουργία το υδραυλικό σύστημα οργώματος, αμόλησαν τα μπρούλια κι άρχισαν να τα σέρνουν και να ανοίγουν αυλάκια!
Παντού ήταν οι δυο τους. Να δώσουν όλες τις μάχες για να μη φανεί το κενό των δύο που αποβλήθηκαν. Να τις δώσουν και να τις κερδίσουν. Να διώξουν, να κρατήσουν μπάλες, να πέσουν καταής να περάσει ο χρόνος, να τσαμπουκαλέψουν τους συμπαίκτες τους, να σώσουν ό,τι μπορούσαν από ένα ματς που είχε στραβώσει πολύ. Και τα έσωσαν όλα!
Αυτοί οι δύο είναι η πραγματική δύναμη του ΠΑΟΚ:
Ο Χιλιανός με τον ψύκτη στον εγκέφαλο, που ενεργεί πάντα υπολογιστικά. Ακόμα κι όταν κλοτσάει, ακόμα κι όταν παίρνει κάρτες, ακόμα κι όταν αποβάλλεται, ξέρει γιατί κλοτσάει, πού κλοτσάει, πώς κλοτσάει, πότε κλοτσάει και ποιον κλοτσάει.
Κι ο Ουρουγουανός που είναι κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος την τελευταία διετία, από όταν δηλαδή άρχισε να ξεκολλάει από πάνω του ρετσινιά που του κόλλησαν οι οπαδικές φυλλάδες επειδή βάρησε τον Φιόγκο (εντάξει, κι εγώ του κόλλησα το παρατσούκλι «Γροθίας», αλλά ...του πάει).
Τώρα, δυο χρόνια (και βάλε) μετά, γνωρίζω ακόμα και οπαδούς του Ολυμπιακού που έχουν κατανοήσει πως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως παρουσιάστηκαν. Και πως τον αδίκησαν. Εντάξει, ο Παύλος δεν είναι ο πιο ήρεμος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά σίγουρα είναι ο παίκτης που θέλεις να έχει στην ομάδα σου.
Όπως έχω ξαναγράψει παλιότερα, είναι παρεξηγημένος. Ίσως φταίει η αγριεμένη φάτσα του γι΄ αυτό, ίσως και η καταγωγή του. Ίσως και το γεγονός πως όταν ήτανε μικρός, σαν άλλος Οβελίξ, είχε πέσει στο βαρέλι με τα νεύρα...
Ουρουγουανός είναι ο άνθρωπας και οι Ουρουγουανοί μαθαίνουν το ποδόσφαιρο με διαφορετικά «βασικά» από τον υπόλοιπο πλανήτη. Όπως, για παράδειγμα, τα Σερβάκια, όταν κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο μπάσκετ, μαθαίνουν πρώτα να σουτάρουν από τη γωνία και μετά ποιο ακριβώς είναι το χρώμα της μπάλας, έτσι και τα Ουρουγουανάκια έχουν τα δικά τους «βασικά».
Αυτά προφανώς ανάλυσε στον Παύλο και τους «συμμαθητές» του ο πρώτος τους προπονητής: «Λοιπόν, Παυλάκη, σε βλέπω πιο αγριεμένο από τους υπόλοιπους, οπότε λογικά θα τα παίρνεις τα ...γράμματα. Μάθημα πρώτο: αυτός είναι ο αντίπαλος. Ανεξάρτητα αν έχει την μπάλα ή όχι (τι είναι μπάλα θα σας διδάξω στο δεύτερο μάθημα), απαγορεύεται να περάσει. Δεν ισχύει αυτό που λένε σε άλλες σχολές ΄ή η μπάλα ή ο παίκτης΄. Κανόνας μας είναι ...ΠΟΤΕ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ».
Ακολουθούν δεκάδες ειδικά μαθήματα καράτε, κουνγκ-φου, φίκι-φίκι, βα-φακούλο και άλλων πολεμικών τεχνών, προκειμένου να επιτευχθεί ο βασικός στόχος του καλού Ουρουγουανού ποδοσφαιριστή: τα πόδια, το κεφάλι ή το λαρύγγι του αντιπάλου!
Ο Παυλάκης όντως τα πήρε τα γράμματα. Έκανε, όμως, και μεταπτυχιακά, με αποτέλεσμα, εκτός από καλός Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής, να γίνει και καλός - διεθνώς - ποδοσφαιριστής, να παίξει στη Ρεάλ Μαδρίτης, να τον βλέπεις στο γήπεδο και να καταλαβαίνεις πως πέρα από μεγάλος «κόφτης» (με ότι συνεπάγεται το «κόβω» στη βίβλο του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης), είναι και μεγάλος παίκτης, με προσωπικότητα, με μεγάλα και μαλλιαρά μπρούλια, με αποτελεσματικότητα και «άποψη».
Πραγματικός εγκέφαλος του ΠΑΟΚ είναι ο Παύλος. Ο τύπος έχει μάτια και στην πλάτη. Οι πάσες του είναι πάντα σίγουρες, ακόμα κι όταν πρόκειται για μπαλιές 40-50 μέτρων. Ελευθερώνει εύκολα την άμυνα, δεν χάνει μπάλες από τα πόδια, δεν "πουλάει" την κατοχή στον αντίπαλο, κόβει και ράβει, παίρνει την ομάδα πάνω του, σηκώνει το βάρος της, είναι ο πραγματικός της ηγέτης. Και πιστεύω πως τον αδικεί το γεγονός πως έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας εξαιτίας της γροθιάς στον Φιόγκο. Για την ποιότητά του έπρεπε να τον αγαπήσουν πρώτα και μετά για τα νεύρα του.
Σε κάθε περίπτωση, οι «Παύλος και Παύλος» είναι οι «μορφές» του ΠΑΟΚ. Κι αν κάποιος θέλει να πει πως ξεχνάω τον Βιεϊρίνια, ας το πει. Δεν τον ξεχνάω. Επίτηδες δεν τον αναφέρω, παρότι είναι παιχταράς και μπαλαδόρος, παρότι αυτός έχει καριέρα μπροστά του ενώ οι άλλοι δύο είναι στη δύση της δικής τους, παρότι αυτός σκοράρει και οι άλλοι δύο όχι, παρότι αυτός είναι ο φαντεζί, ο παίκτης της εξέδρας και πιθανότατα ο αγαπημένος της πιτσιρικαρίας.
Τον αφήνω εκτός των δύο «μορφών» σκεπτόμενος κάτι που λένε οι προπονητές στο μπάσκετ: δεν έχει σημασία ποιος βάζει τους πόντους και ποιος κάνει σπασίματα στον αέρα, αλλά ποιοι κάνουν όλη τη «δουλειά», ποιοι παίζουν άμυνα και πόσους πόντους γλιτώνουν, ποιοι οργανώνουν, ποιοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να τα «χώσει» ο χεράς, ποιοι παίρνουν την μπάλα στα δύσκολα. Γι΄ αυτό ξεκίνησε από το μπάσκετ ο όρος "πολυτιμότερος παίκτης", γιατί μετράνε όλα.
Ε, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ αυτοί είναι οι εμβιπήδες. Αυτοί και τα υνιά τους, που άνοιξαν τα αυλάκια στα οποία ...αγνοούνται οι παίκτες της ΑΕΚ. Τον Μπαχα-τέλα, πάντως, έμαθα πως τον βρήκαν. Είχε ...σφηνώσει σε ένα στενό αυλάκι, λίγο μεγαλύτερο από την μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου!
Μέχρι στη Σαλονίκη να αντικαταστήσουν τον Αγιοδημήτρη και να γιορτάζουν τον πολιούχο της πόλης ανήμερα ...Παύλου και Παύλου, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...
Από Gazzetta Team | Πέμπτη, 03 Μαρτίου 2011 19:50
Παύλου και Παύλου!
Ntalikeris
Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε σε κανένα σημείο του αγώνα με την ΑΕΚ με δύο παίκτες λιγότερους. Τίμια πράματα πρέπει να λένε κι όχι να διαμαρτύρονται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ακόμα κι όταν έπαιζε με εννιά (που δεν έπαιζε ποτέ με εννιά, όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια), ποιος μπορεί να βρει στο ίδιο διάστημα εννιά παίκτες της ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο;
Άφαντοι ήταν οι περισσότεροι. Κι από τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Ήβητς, χανόσαντε μέσα στα χαντάκια που άφηναν οργώνοντας το Οάκα ο Παύλος (ο Χονδρέρας) κι ο Παύλος (ο Γροθίας).
Για τρεις παίζανε ο καθένας τους από το 76΄ και μετά. Οπότε, εκείνη που θα πρέπει να έχει παράπονα για τις ισορροπίες του αγώνα, είναι η ΑΕΚ. Που έπαιζε απέναντι σε ...13, ενώ ο Μανόλο έψαχνε να βρει πού διάβολο ήταν οι δικοί του 11. Βέβαια, ο Μανόλο, όσο και νά ΄ψαχνε, δεν θα τους έβρισκε. Αυτός δεν βρίσκει τον Ζορρό που τον έχει μπροστά του και βάζει βασικό εκείνον τον Μπαχα-τέλα, που θέλει φανέλα πέντε έξτρα λαρτζ, ίσα με την κουρτίνα που με βάζει η γυναίκα μου να κρεμάω στο σαλόνι και θέλω κάθε φορά ένα τέταρτο για περάσω όλα τα γαντζάκια στην κρεμάστρα...
Δεν κάθισα, όμως, να γράψω μια μέρα μετά για τον Μανόλο, τον Μπαχατέλα και τον αγώνα. Το θέμα μου είναι ο Παύλος κι ο Παύλος. Δύο τύποι ...κύρος. Δύο προσωπικότητες από τις λίγες που μας κάνουν την τιμή να ταλαιπωρούνται στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίμπας.
Προσοχή: δεν αναφέρομαι κατ΄ανάγκην σε μπαλαδόρους, ντριμπλαδόρους και μαντουμαδόρους, που λέει κι ο Αλέφαντος. Αλλά σε προσωπικότητες, σε παίκτες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα, να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους όταν χρειαστεί, να αγριέψουν, να κλοτσήσουν, να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν παιχνίδι, να κουμαντάρουν τους συμπαίκτες τους και τα αποδυτήρια, να τα πουν έξω από τα δόντια.
Απλά πράγματα: τι έγινε στο Οάκα; Οι δύο Παύλοι γενικά δεν ήταν στα πολύ καλά τους στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Κουρασμένοι πιθανότατα επειδή κουβαλάνε όλη τη σεζόν την ομάδα, ίσως απλά σε μια όχι καλή βραδιά. Ε, μόλις έμεινε ο ΠΑΟΚ με εννιά, αυτοί οι δύο άνοιξαν τα πόδια, έβαλαν σε λειτουργία το υδραυλικό σύστημα οργώματος, αμόλησαν τα μπρούλια κι άρχισαν να τα σέρνουν και να ανοίγουν αυλάκια!
Παντού ήταν οι δυο τους. Να δώσουν όλες τις μάχες για να μη φανεί το κενό των δύο που αποβλήθηκαν. Να τις δώσουν και να τις κερδίσουν. Να διώξουν, να κρατήσουν μπάλες, να πέσουν καταής να περάσει ο χρόνος, να τσαμπουκαλέψουν τους συμπαίκτες τους, να σώσουν ό,τι μπορούσαν από ένα ματς που είχε στραβώσει πολύ. Και τα έσωσαν όλα!
Αυτοί οι δύο είναι η πραγματική δύναμη του ΠΑΟΚ:
Ο Χιλιανός με τον ψύκτη στον εγκέφαλο, που ενεργεί πάντα υπολογιστικά. Ακόμα κι όταν κλοτσάει, ακόμα κι όταν παίρνει κάρτες, ακόμα κι όταν αποβάλλεται, ξέρει γιατί κλοτσάει, πού κλοτσάει, πώς κλοτσάει, πότε κλοτσάει και ποιον κλοτσάει.
Κι ο Ουρουγουανός που είναι κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος την τελευταία διετία, από όταν δηλαδή άρχισε να ξεκολλάει από πάνω του ρετσινιά που του κόλλησαν οι οπαδικές φυλλάδες επειδή βάρησε τον Φιόγκο (εντάξει, κι εγώ του κόλλησα το παρατσούκλι «Γροθίας», αλλά ...του πάει).
Τώρα, δυο χρόνια (και βάλε) μετά, γνωρίζω ακόμα και οπαδούς του Ολυμπιακού που έχουν κατανοήσει πως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως παρουσιάστηκαν. Και πως τον αδίκησαν. Εντάξει, ο Παύλος δεν είναι ο πιο ήρεμος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά σίγουρα είναι ο παίκτης που θέλεις να έχει στην ομάδα σου.
Όπως έχω ξαναγράψει παλιότερα, είναι παρεξηγημένος. Ίσως φταίει η αγριεμένη φάτσα του γι΄ αυτό, ίσως και η καταγωγή του. Ίσως και το γεγονός πως όταν ήτανε μικρός, σαν άλλος Οβελίξ, είχε πέσει στο βαρέλι με τα νεύρα...
Ουρουγουανός είναι ο άνθρωπας και οι Ουρουγουανοί μαθαίνουν το ποδόσφαιρο με διαφορετικά «βασικά» από τον υπόλοιπο πλανήτη. Όπως, για παράδειγμα, τα Σερβάκια, όταν κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο μπάσκετ, μαθαίνουν πρώτα να σουτάρουν από τη γωνία και μετά ποιο ακριβώς είναι το χρώμα της μπάλας, έτσι και τα Ουρουγουανάκια έχουν τα δικά τους «βασικά».
Αυτά προφανώς ανάλυσε στον Παύλο και τους «συμμαθητές» του ο πρώτος τους προπονητής: «Λοιπόν, Παυλάκη, σε βλέπω πιο αγριεμένο από τους υπόλοιπους, οπότε λογικά θα τα παίρνεις τα ...γράμματα. Μάθημα πρώτο: αυτός είναι ο αντίπαλος. Ανεξάρτητα αν έχει την μπάλα ή όχι (τι είναι μπάλα θα σας διδάξω στο δεύτερο μάθημα), απαγορεύεται να περάσει. Δεν ισχύει αυτό που λένε σε άλλες σχολές ΄ή η μπάλα ή ο παίκτης΄. Κανόνας μας είναι ...ΠΟΤΕ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ».
Ακολουθούν δεκάδες ειδικά μαθήματα καράτε, κουνγκ-φου, φίκι-φίκι, βα-φακούλο και άλλων πολεμικών τεχνών, προκειμένου να επιτευχθεί ο βασικός στόχος του καλού Ουρουγουανού ποδοσφαιριστή: τα πόδια, το κεφάλι ή το λαρύγγι του αντιπάλου!
Ο Παυλάκης όντως τα πήρε τα γράμματα. Έκανε, όμως, και μεταπτυχιακά, με αποτέλεσμα, εκτός από καλός Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής, να γίνει και καλός - διεθνώς - ποδοσφαιριστής, να παίξει στη Ρεάλ Μαδρίτης, να τον βλέπεις στο γήπεδο και να καταλαβαίνεις πως πέρα από μεγάλος «κόφτης» (με ότι συνεπάγεται το «κόβω» στη βίβλο του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης), είναι και μεγάλος παίκτης, με προσωπικότητα, με μεγάλα και μαλλιαρά μπρούλια, με αποτελεσματικότητα και «άποψη».
Πραγματικός εγκέφαλος του ΠΑΟΚ είναι ο Παύλος. Ο τύπος έχει μάτια και στην πλάτη. Οι πάσες του είναι πάντα σίγουρες, ακόμα κι όταν πρόκειται για μπαλιές 40-50 μέτρων. Ελευθερώνει εύκολα την άμυνα, δεν χάνει μπάλες από τα πόδια, δεν "πουλάει" την κατοχή στον αντίπαλο, κόβει και ράβει, παίρνει την ομάδα πάνω του, σηκώνει το βάρος της, είναι ο πραγματικός της ηγέτης. Και πιστεύω πως τον αδικεί το γεγονός πως έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας εξαιτίας της γροθιάς στον Φιόγκο. Για την ποιότητά του έπρεπε να τον αγαπήσουν πρώτα και μετά για τα νεύρα του.
Σε κάθε περίπτωση, οι «Παύλος και Παύλος» είναι οι «μορφές» του ΠΑΟΚ. Κι αν κάποιος θέλει να πει πως ξεχνάω τον Βιεϊρίνια, ας το πει. Δεν τον ξεχνάω. Επίτηδες δεν τον αναφέρω, παρότι είναι παιχταράς και μπαλαδόρος, παρότι αυτός έχει καριέρα μπροστά του ενώ οι άλλοι δύο είναι στη δύση της δικής τους, παρότι αυτός σκοράρει και οι άλλοι δύο όχι, παρότι αυτός είναι ο φαντεζί, ο παίκτης της εξέδρας και πιθανότατα ο αγαπημένος της πιτσιρικαρίας.
Τον αφήνω εκτός των δύο «μορφών» σκεπτόμενος κάτι που λένε οι προπονητές στο μπάσκετ: δεν έχει σημασία ποιος βάζει τους πόντους και ποιος κάνει σπασίματα στον αέρα, αλλά ποιοι κάνουν όλη τη «δουλειά», ποιοι παίζουν άμυνα και πόσους πόντους γλιτώνουν, ποιοι οργανώνουν, ποιοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να τα «χώσει» ο χεράς, ποιοι παίρνουν την μπάλα στα δύσκολα. Γι΄ αυτό ξεκίνησε από το μπάσκετ ο όρος "πολυτιμότερος παίκτης", γιατί μετράνε όλα.
Ε, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ αυτοί είναι οι εμβιπήδες. Αυτοί και τα υνιά τους, που άνοιξαν τα αυλάκια στα οποία ...αγνοούνται οι παίκτες της ΑΕΚ. Τον Μπαχα-τέλα, πάντως, έμαθα πως τον βρήκαν. Είχε ...σφηνώσει σε ένα στενό αυλάκι, λίγο μεγαλύτερο από την μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου!
Μέχρι στη Σαλονίκη να αντικαταστήσουν τον Αγιοδημήτρη και να γιορτάζουν τον πολιούχο της πόλης ανήμερα ...Παύλου και Παύλου, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Απλά αναντικατάστατος,ο παιχταράς μας.Χαίρεσαι να τον βλέπεις να οργώνει τα τα <γρασίδια>.Πρέπει οπωσδήποτε να <ρίξουν> δίπλα του πιτσιρικάδες για να τους κάνει σεμινάρια.Μακάρι να μείνει για πάντα μαζί μας.
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Το θέμα είναι να μάθουνε οι πιτσιρικάδες δίπλα τους..............αυτό είναι το πιο σημαντικό όσο μείνουν στον ΠΑΟΚ αυτές οι μορφές.
Re: 15. Pablo Andrés Contreras Fica
Η εικονα του Κοντρερας να ειναι ετοιμος να κλαψει πριν το 4ο γκολ τα λεει ολα. Πονεσε η ψυχη μου που τον ειδα ετσι. Κριμα γι' αυτον τον παικταρα... 
