«Δεν θέλω να μοιάσω στον Κολίνα»
Πρώτα θα κάνει τη γνωστή ιεροτελεστία με τα γούρια του, όπως κάθε αθλητής που σέβεται τη δουλειά του. Μετά, θα συγκεντρωθεί ελέγχοντας τις τυπικότητες που πρέπει πριν βγει στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου Καραϊσκάκη. Ο διαιτητής του αυριανού ντέρμπι Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ, Τάσος Κάκος, ξέρει τον ρόλο του. Είναι καταδικασμένος είτε να μείνει στην αφάνεια (αν είναι άριστος), είτε να λιμνάσει στο επίκεντρο της κριτικής (αν κάνει λάθη). Μόνο που του αρέσει, με αυτόν τον διαστροφικό τρόπο που αγαπούν οι διαιτητές τη δουλειά τους.
Οι περισσότεροι διαιτητές αγαπούν κάτι, ώστε να δέχονται να ακούνε ό,τι ακούν σε κάθε γήπεδο. Αλλος την εξουσία, άλλος τον εαυτό του, άλλος τον αθλητισμό. Ο πυροσβέστης από την Κέρκυρα δεν νιώθει ακριβώς διαιτητής, νιώθει «πρώτα αθλητής και μετά διαιτητής». Μιλώντας στην «Εξέδρα», αναφέρεται στην καριέρα του ως διαιτητής, την έλλειψη φόβου στις έδρες αυτού του ποδοσφαιρικού κόσμου, στον Κολίνα και τον Ζήκο, στην πυροσβεστική και τους τηλεκριτικούς. Και την Κυριακή το βράδυ ελπίζει κανείς να μη θυμάται ότι έπαιξε. Αυτή είναι η ανταμοιβή μιας ιδανικής διαιτησίας. Διαφορετικά, την ξέρει τη μοίρα του…
- Το βασικό ερώτημα απέναντι σε έναν διαιτητή είναι γιατί να γίνει κάποιος διαιτητής;
«Ο λόγος που έγινα διαιτητής είναι για να βρίσκομαι κοντά στο ποδόσφαιρο. Ημουν αθλητής από μικρός και, για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ τον εαυτό μου πρώτα αθλητή και μετά διαιτητή. Από την εποχή που έπαιζα ποδόσφαιρο στον Α.Ο. Κέρκυρας, στην Κασιώπη και στον Φαίακα, είχα βγάλει τη σχολή διαιτησίας για να καταλαβαίνω καλύτερα το παιχνίδι. Μετά δεν ήθελα ιδιαίτερα τη διαιτησία. Για την ακρίβεια, δεν ήθελα να γίνω διαιτητής. Με όριζαν σε παιχνίδια και δεν πήγαινα! Κάποια στιγμή το αποφάσισα. Ομως, δεν είναι αυτοσκοπός μου η διαιτησία, ούτε όλη μου η ζωή. Εχω πολλά να κάνω μετά το τέλος της καριέρας μου, αλλά τα αναβάλλω κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο».
- Ως ποδοσφαιριστής, ποιες είναι οι σημαντικότερες εμπειρίες σου;
Το 1990 είχα παίξει σε ένα παιχνίδι, στο Αργος – Κέρκυρα και απέναντί μου ήταν ο Δώνης. Εγώ έπαιξα αριστερό μπακ, απέναντί του... Επαιξα σκληρά απέναντί του, πήρα και κάρτα, αλλά του ζήτησα συγγνώμη για ένα σκληρό μου μαρκάρισμα. Το 1989 στο Λάρισα – Κέρκυρα είχα παίξει απέναντι στον Καραπιάλη. Ο προπονητής με είχε βάλει αμυντικό χαφ εναντίον του. Και το 1990, σε ένα μπαράζ με τον Παναρκαδικό, η Κέρκυρα υποβιβάστηκε. Διαιτητής σε εκείνο το παιχνίδι ήταν ο Γιώργος Ψυχομάνης. Μου είχε δώσει και κίτρινη κάρτα».
- Ησουν προφανώς ο παίκτης των ειδικών αποστολών. Ως διαιτητής είσαι κάτι αντίστοιχο;
«Δεν ξέρω. Εχω παίξει όμως μέχρι στιγμής σημαντικά παιχνίδια. Πέρσι έπαιξα το Ολυμπιακός – ΠΑΟ στο Κύπελλο, μετά το παιχνίδι πρωταθλήματος. Το Αρης – Αστέρας Τρίπολη, μετά το ντέρμπι ΠΑΟΚ – Αρη με τον τραυματισμό του Καράμπελα. Το Λάρισα – Παναθηναϊκός, την εποχή που ο Κώστας Πηλαδάκης είχε παραιτηθεί από τη Λίγκα λόγω διαιτησίας. Και το Ξάνθη – Παναθηναϊκός. Νιώθω μεγάλη καταξίωση όταν με εμπιστεύονται στα δύσκολα».
- Εκτός διαιτησίας, τι δουλειά κάνεις;
«Παλιότερα είχα επιχείρηση με οικοδομικές επιχειρήσεις. Οταν ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο έντονα με τη διαιτησία, όμως, έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην πυροσβεστική».
- Διαμαρτυρόσουν, έβριζες τον διαιτητή ως παίκτης;
«Δεν θυμάμαι να έχω πάρει κάρτα για διαμαρτυρία ως παίκτης. Σεβόμουν απόλυτα τους διαιτητές. Οταν πήρα κίτρινη κάρτα, κάνοντας εκείνο το σκληρό μαρκάρισμα στον Δώνη, έσκυψα το κεφάλι και τη δέχθηκα. Εχω πάρει και μια κόκκινη σε ένα παιχνίδι. Ηταν όμως αδικαιολόγητη σε ένα παιχνίδι μεικτών ομάδων, στο οποίο η ομάδα μας είχε αποσυρθεί. Γενικά δικαιολογώ τον παίκτη που διαμαρτύρεται και φωνάζει. Είναι λογικό, μέσα στην ένταση νιώθει αδικημένος. Μπορώ να μπω στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών».
- Υπάρχει όμως και η γνωστή δήλωση του Ακη Ζήκου μετά το παιχνίδι Ολυμπιακού – ΑΕΚ, στο Καραϊσκάκη…
«Μα δεν το είπε για μένα. Εχει μείνει η εντύπωση πως ειπώθηκε για τη δική μου διαιτησία, αλλά είναι λάθος αυτή η εικόνα. Το έχει διευκρινίσει εξάλλου σε δηλώσεις του. Δεν δίνω δικαίωμα για έχθρα και αν διαβάσει ή δει κάποιος τις δηλώσεις του, θα συμπεράνει πως το είπε γενικά. Ασχετα αν κάποιοι θέλουν να συντηρούν το θέμα όπως τους συμφέρει».
- Ενας διαιτητής επηρεάζεται από σκληρές και καυτές έδρες;
«Διακρίνομαι από κάποια πράγματα στην καριέρα μου. Ενα απ’ αυτά είναι η άγνοια κινδύνου σε έδρες. Το παιχνίδι μου διακρίνεται από αυθορμητισμό και άγνοια κινδύνου. Οχι, δεν επηρεάζομαι. Παίζω για τον Τάσο πάνω απ’ όλα. Και δεν έχω άγχος, γιατί για μένα κάθε αγώνας είναι ο τελευταίος. Και θέλω να τον ευχαριστηθώ, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή μου, έστω και αν ξέρω πως θα είναι το τελευταίο μου παιχνίδι. Ζω ένα όνειρο και θέλω να κρατήσει όσο κρατήσει. Εξάλλου, όνειρο είναι».
- Διαβάζεις εφημερίδες;
«Αν έχω χρόνο πριν από τα παιχνίδια, ναι. Κυρίως διαβάζω τα ρεπορτάζ των ομάδων που θα διαιτητεύσω για να έχω ιδέα τι θα συναντήσω. Αν προλάβω όμως. Περισσότερο, διαβάζω τα μαθήματα με τους δυο γιους μου, τον Σπύρο που είναι στη Β’ Γυμνασίου και είναι αριστούχος μαθητής στο αθλητικό γυμνάσιο και τον Γιώργο που είναι στην Δ' Δημοτικού. Είναι και οι δυο αθλητές».
- Σκοπεύουν να γίνουν διαιτητές;
«Εγώ ελπίζω να γίνουν αθλητές. Αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχουν δείξει δείγματα για διαιτησία».
- Σε έχουν κατηγορήσει επωνύμως πως είσαι Παναθηναϊκός…
«Μέσα στο γήπεδο φαίνεται τι ομάδα είμαι. Και η ομάδα που υποστηρίζω είναι η τρίτη ομάδα που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο, η ομάδα της διαιτησίας. Είμαι πολύ εγωιστής για να είμαι οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Προσέχω τον εαυτό μου και τους βοηθούς μου πολύ».
- Πάντως, οι διαιτητές υποστηρίζουν ή υποστήριζαν ομάδες…
«Αν δεν είναι εξωγήινοι, πριν γίνουν διαιτητές μάλλον υποστήριζαν. Δεν υπάρχει παρθενογένεση. Αν δεν ήταν ομάδα, μάλλον δεν ανήκουν στον χώρο. Αλλά μέσα στο γήπεδο παίζεις για τον εαυτό σου».
- Τελικά πόσο επηρεάζουν έναν διαιτητή η γνώμη των άλλων;
«Εμένα προσωπικά δεν με αφορούν. Μόνο όσους σέβομαι ακούω. Με τους τηλεκριτικούς, για παράδειγμα, δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα. Αδιαφορώ για την ανάλυση των φάσεων με 10 ριπλέι. Διαμορφώνουν λάθος άποψη όλα αυτά. Και είναι σε βάρος των διαιτητών. Μετά το παιχνίδι βλέπω τις φάσεις, καταλαβαίνω αν έχω κάνει κάποιο λάθος και συνεχίζω τη ζωή μου».
- Εχεις νιώσει να έχεις αδικήσει ομάδες;
«Σίγουρα έχω αδικήσει. Αλλά όχι επίτηδες. Αυτό μετράει. Δεν γίνεται να μην κάνω λάθη, είναι μέσα στη ζωή όλα αυτά. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών και η διαιτησία είναι μέρος του παιχνιδιού. Λογικό είναι».
- Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή της καριέρας σου;
«Η καλύτερη ήταν όταν με ψήφισαν οι παίκτες ως έναν από τους 3 καλύτερους διαιτητές στην Ελλάδα. Η χειρότερη όταν είχα παίξει στον αγώνα Πανιώνιος - Ατρόμητος και ο Ατρόμητος υποβιβάστηκε. Το να βλέπεις παίκτες -ανεξαρτήτου ομάδας ασφαλώς- να κλαίνε δεν είναι και το καλύτερο».
- Ξέρεις, πολλοί σε λένε Ελληνα Κολίνα για προφανείς λόγους…
«(Γελώντας) Αν ήθελα να γίνω Κολίνα, θα ξύριζα και το μούσι».
- Τρέχεις σε μαραθώνιο και είσαι πρώτος στα περισσότερα αγωνιστικά τεστ. Εχεις προσωπικό γυμναστή;
«Ασφαλώς. Γυμνάζομαι καθημερινά μαζί με καλούς φίλους, όπως τον Νίκο Μόσχο που είναι γυμναστής και στον Κερκυραϊκό και γνωριζόμαστε από το 1984. Επίσης, φυσιοθεραπευτής μου είναι ο Γιάννης Γεωργόπουλος, με τον οποίο γνωριζόμαστε από το 1986, όταν έπαιζα ακόμη ποδόσφαιρο. Με στηρίζουν πολύ, όπως και η καθηγήτρια Αγγλικών μου, Στέφανι Πουλιμά. Σε αυτούς τους ανθρώπους στηρίζομαι ψυχολογικά. Επίσης, στον εαυτό μου, τη μητέρα μου και τον Αγιο Σπυρίδωνα».
- Καλή επιτυχία στο Καραϊσκάκη!
«Ευχαριστώ».
http://www.exedrasports.gr/default.asp? ... id=24&pg=2
