Paokmania.Gr

Φυσικα,οι περισσοτεροι ξεχναμε πως περα απο τα χρηματα που θελει ενας μεγαλος προπονητης,θα εχει και καποιες απαιτησεις για την ενισχυση της ομαδας.

gergeo4 έγραψε:Ενταξει καποιοι ειστε...αντε μην πω!Βγαλατε αχρηστους κ τους 4!ΕΛΕΟΣ!οκ ο ντοναντονι δεν εμπνεει αλλα οι αλλοι τρεις και ιδιαιτερα ο λε γκουεν εναι βαρβατοι προπονητες..

φιλε ειναι λογικο....ειχες την εμβληματική φυσιογνωμία του Paul Ntermitzakis στον παγκο σου...δεν μπορει να εισαι ευχαριστημενος με τον....λεγκεν...Ξερεις η συγκριση...ΠΑΟΚ ΕΙΣΑΙ!

Υ.Γ Εγω θελω αγγελαρα να ερθει να κουρεψει τον γκαρσια.... να διωξει ζαγορ να γινει αυτος προεδρος προπονητης μεγαλομετοχος αμα προλαβαινει να βαλει και για δημαρχος αν οχι υπομονη κανα χρονο να βαλει για πρωθυπουργος....

Θα παει ο ονιλ λογικα στη Λιβερπουλ τωρα που χασαμε κ στο ντρεμπι ο Ρου μπουλο θα παρει....
Κ γω θελω μουρινιο αλλα δεν γινεται..
Βλεπω ψαχνουμε ονομα να κρατησει τα αποδυτηρια..δεν τα κραταει το ονομα αλλα η διοικηση με προστιμα τιμωρειες σε οποιον δν ακουει κ τετοια..η δουλεια του παιχτη ειναι να κανει οτι του λεει ο προπονητης οποις κ να ειναι.αν δεν το κανει αυτος φταιει οχι ο προπονητης απολογειται στη διοικηση βασικα πραγαμτα που τα ξεχναμε μου φαινεται...
ο νιοπλιας πως επιβαλετε στον Σισε??κ σε ολες τις βεντετες του βαζελου ειναι ονομα??οχι εχει τον πατερα απο πισω ομως που κοβει κωλους...αν κ ο Ζαγορ ειχε ριξει κανα προστιμο καμια τιμωρεια μια χαρα θα τους εκανε κ ο Δερμιτζακης αλλα καλομαθαν...

Όλοι άχρηστοι είναι. Δεν υπάρχει σωτηρία.

Bono έγραψε:Πέρυσι λοιπόν είχαν γίνει ομηρικές μάχες για το είδος ποδοσφαίρου που έπαιζε ο ΠΑΟΚ του Σάντος.
Μαζί και γω στην πλευρά που δυσφορούσε με το θέαμα και με τον συντηρητικό στο παιχνίδι του Πορτογάλο.
Σήμερα οφείλω να ομολογήσω,ότι μάλλον κάτι περισσότερο ήξερε ο Σάντος και έπαιζε έτσι όπως έπαιζε.
.
.
.
Επειδή ο ΠΑΟΚ έτσι όπως έγιναν τα πράγματα δεν έχει λόγο να βιαστεί,ας πάρει το χρόνο του ο Ζαγοράκης γιατί είναι ίσως η πιό σημαντική απόφαση της προεδρίας του και επιπλέον δεν χωράνε τσιγκουνιές στην επιλογή.
Περιθώρια για μία ακόμα αποτυχημένη επιλογή απλά δεν υπάρχουν.

Ευχαριστώ για την (έστω και από σπόντα) απάντηση στο:
http://forum.paokmania.gr/viewtopic.php ... 70#p408426



Εγώ εχτές ρώτησα πως θα αντιδράσουμε σε 3 συνεχόμενες ήττες του νέου προπονητή. Καθαρά ρητορική ερώτηση.
Πιστεύω ότι η φετινή χρονιά θα είναι μια επανάληψη της πρώτης χρονιάς του Σάντος στην ομάδα. Θα πρέπει να αντιληφθούμε, να το πάρουμε απόφαση καλύτερα, ότι φέτος δεν ΘΑ πάμε για πολλά και η φάπα θα πέσει σύννεφο.
Εύχομαι να καταφέρουμε να βγούμε Europa.
Το γιατί ο Ζαγόρ είπε την (καταστροφική) ατάκα "πάμε για πρωτάθλημα", καταστρατηγώντας το μότο του "χαμηλά την μπάλα", ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Θέλω να το αποδίδω στην οπαδική του έπαρση, κάτι που θα πρέπει να το .... κοιτάξει. Όμως, λάθη δεν κάνουν μόνο οι πεθαμένοι και όσοι δεν δουλεύουν.

Πιστεύω ότι αν καθόταν ο Δερμιτζάκης, το καλοκαίρι (ίσως και τον Δεκέμβριο) θα βλέπαμε τεράστιες αλλαγές στο ρόστερ (και κατ' επέκτασιν στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας). Όσο τουλάχιστον θα επέτρεπαν τα δεσμευτικά συμβόλαια και οι υποχωρίσεις-κατανόηση κάποιων παικτών.
Προσωπικά ήμουν πρόθυμος θα του δώσω και την πίστωση χρόνου που θα απαιτούσε το γκρέμισμα-ξαναχτίσημο της ομάδας που γράφεις. Είμαι όμως μια θλιβερή μειοψηφεία.
Το ίδιο θα συμβεί και με τον νέο κόουτς. Ή τους νέους: ακόμα 6 αγωνιστική είμαστε και τους προπονητές τους έχουμε κάνει πιτόγυρα. Θα χρειαστούν και αυτοί πίστωση που όμως δεν βλέπω διάθεση να δοθεί.
Γιατί κάποιοι έχουν παρεξηγήσει την έννοια της πίστωσης χρόνου και νομίζουν ότι στην διάρκειά της θα βλέπουν την Μπάρτσα να παίζει αλλά, η καϋμένη, να χάνει. Πίστωση χρόνου σημαίνει ανοχή στις ήττες, στις σφαλιάρες και στο κακό ποδόσφαιρο. Αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο να το πει και αν είναι σωστό θα αναθεωρήσω.

Όλα δείχνουν ότι η χρονιά φέτος θα είναι πολύ δύσκολη. Δεν ξέρω τι λαγούς θα βγάλει ο νέος προπονητής και δεν θα γράψω μεγάλα λόγια.
Μόνο μια προτροπή: υπομονή.
ΟΜΑΔΑ θα ξαναδούμε του χρόνου.


ΥΓ1: για τους "Μεγάλους 4" (θυμίζει Αγκάθα Κρίστι) ..... φοβάμαι τον Γάλλο και τον Ιταλό. Τέτοιες εθνικότητες δεν πιάνουν στην Ελλάδα.
ΥΓ2: Εγώ θέλω Γκουαρντιόλα, Φέργκιουσον, Μουρίνιο. Με αυτήν την σειρά.

τον καραγεωργιου της ισπανιας, τον ρεχαγκελ της αγγλιας και τον αλεφαντο της πορτογαλιας ρε; σοβαρεψου

Επειδή το έχουμε ξεφτιλίσει το θέμα, εγώ θέλω προπονητή επαγγελματία, σοβαρό και πάνω από όλα συνεργάσιμο με τη διοίκηση..
Να του δώσουν να καταλάβει ότι έχουμε ένα πλάνο για τα επόμενα χρόνια...όπως κάναν με το Σάντος...
Ας όψεται η λάθος επιλογή του Ιταλού και η κατ' ανάγκην επιλογή Δερμιτζάκη...
Θέλουμε να πιστέψουμε σε ένα πλάνο πάλι και να κάνουμε υπομονή...αλλά τα πλάνα θέλουν και ''μεγάλους'' καπετάνιους (αγωνιστικά)...

Σωστός ο teod..
Πλέον χρειαζόμαστε κι ένα σοβαρό πλάνο μιας και κακά τα ψέμματα η ομάδα χρειάζεται ανανέωση..
Και για αυτό απαιτείται μεγάλος προπονητής..

Μια μικρή ένσταση teod.
Το πλάνο είναι θέμα του προπονητή αφού λάβει γνώση για την ομάδα.

Τι εννοώ?
Ας πούμε συζητάει ο Ζαγόρ σήμερα με κάποιους για πιθανή πρόσληψη τους στην ομάδα.
Αφού τους περιγράψει ποια είναι η ομάδα και ποιους στόχους έχει και τι μπάτζετ.

Μετά θα πρέπει να περιμένει την αντίστοιχη πρόταση απο τον προπονητή.
Δηλαδή ποιες οι σκέψεις του για να αναλάβει την ομάδα και τι θα πρέπει να γίνει ποιο το σχέδιο δράσης εν ολίγοις και πόσα θέλει για αυτό και για πόσο χρόνο.

Ο έμπειρος Αντιτς

Ο Ράντομιρ Αντιτς είναι ένας από τους πιο έμπειρους προπονητές της Ευρωπαϊκής αγοράς. Εχοντας κατακτήσει το νταμπλ στην Ισπανία με την Ατλέτικο Μαδρίτης και έχοντας καθίσει στον πάγκο της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, ο Σέρβος έχει κάνει πολλά στην πολυετή καριέρα του.

Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε στη Σαραγόσα το 1988 και το 1990 πανηγύρισε την έξοδο στο Κύπελλο UEFA. To Μάρτιο του 1991 ανέλαβε τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Εκείνη την εποχή βρισκόταν στην έβδομη θέση και μετά από 12 αγωνιστικές βγήκε στο Κύπελλο UEFA. Εμεινε και την επόμενη σεζόν για 19 παιχνίδια και παρά το γεγονός ότι βρισκόταν στην πρώτη θέση της Πριμέρα Ντιβιζιόν και στα προημιτελικά του UEFA, αντικαταστάθηκε από τον Λίο Μπενάκερ. Ενδεικτικά εκείνη την εποχή, η Ρεάλ είχε παίκτες, όπως οι Ιέρο, Μπουντραγκένιο, Σαντσίς, Προσινέτσκι και άλλους…

Το 1992 ανέλαβε την Οβιέδο στη ζώνη του υποβιβασμού, «έσωσε» την κατηγορία και τις δύο επόμενες σεζόν, τερμάτισε στην ένατη θέση της Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Τη σεζόν 1995-1996 έζησε τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, κατακτώντας το νταμπλ στην Ισπανία με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Μάλιστα αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ, το 1997 για το κύπελλο UEFA, παίρνοντας εύκολα την πρόκριση. Το καλοκαίρι του 1998, έφυγε και από τότε ξεκίνησε η…κατηφόρα για την Ατλέτικο

Επέστρεψε στη μέση της σεζόν 1998-1999 για έντεκα παιχνίδια, πήγε μέχρι τον τελικό Κυπέλλου, αλλά έχασε από τη Βαλένθια. Και πάλι όμως το καλοκαίρι έφυγε. Τη σεζόν 1999-2000 επέστρεψε και πάλι, με την Ατλέτικο στη χειρότερη κατάσταση της ιστορίας της. Βρισκόταν στη 16η θέση και δεν κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό, ενώ έχασε στον τελικό του ισπανικού Κυπέλλου από την Εσπανιόλ.

Στα μέσα της σεζόν 2000-2001 επέστρεψε στην Οβιέδο και μέσα σε πολύ κακό κλίμα δεν κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Τον Ιανουάριο του 2003 αναλαμβάνει τη Μπαρτσελόνα στη 15η θέση της Πριμέρα Ντιβιζιόν! Το τέλος της σεζόν τη βρίσκει έκτη, έχοντας εξασφαλίσει την έξοδο στο κύπελλο UEFA, ο Αντιτς δίνει χρόνο συμμετοχής στους Βίκτορ Βαλντές και Αντρες Ινιέστα, αλλά το καλοκαίρι έρχεται ο Φρανκ Ράικαρντ στη θέση του…

Στα μέσα του 2004, πάει στη σχεδόν υποβιβασμένη, Θέλτα, δεν καταφέρνει να διασώσει το… μοιραίο, οι άνθρωποι της ομάδας του ζητούν να μείνει και στη δεύτερη κατηγορία, αλλά δεν δέχεται.

Μετά από τέσσερα χρόνια στο «ταμείο ανεργίας», αναλαμβάνει τον πάγκο της εθνικής Σερβίας. Τερματίζει πρώτος στον όμιλο και πηγαίνει στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Στην τελική φάση, δεν καταφέρνει να πανηγυρίσει την πρόκριση και αποχωρεί.


Ο πολυνίκης Γκρος

Από τους τέσσερις προπονητές που βρίσκονται στη λίστα, ο Κρίστιαν Γκρος είναι ο πιο άγνωστος στο ευρύ κοινό. Ωστόσο ο Ελβετός έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα στην πατρίδα του με Γκρασχόπερς και Βασιλεία.

Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε από την Γκρασχόπερς το 1993. Το 1995 και το 1996 κατέκτησε το πρωτάθλημα, ενώ το 1994, πήρε το κύπελλο Ελβετίας.

Το Νοέμβριο του 1997 πήγε στην Τότεναμ, ενώ η ομάδα βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού, αλλά στο τέλος δεν κινδύνευσε. Παρέμεινε και την επόμενη σεζόν, αλλά μετά από δύο ήττες στα τρία πρώτα παιχνίδια, απολύθηκε.

Το καλοκαίρι του 1999, πήγε στη Βασιλεία, στον πάγκο της οποίας κάθισε για δέκα ολόκληρα χρόνια. Κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα (2002, 2004,2005, 2008) και ακόμα τέσσερα Κύπελλα (2002,2003,2007,2008), ενώ το 2008 ανακηρύχθηκε προπονητής της χρονιάς στην Ελβετία. Με τη Βασιλεία έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του κυπέλλου UEFA το 2005, αλλά αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2010 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Στουτγάρδης. Μετά από δέκα μήνες εκεί έλυσε τη συνεργασία του πριν τέσσερις μέρες.



Ο «ομοσπονδιακός» Ντοναντόνι

Ο Ρομπέρτο Ντοναντόνι, ανέβασε την προπονητική του αξία, όταν ανέλαβε τον πάγκο της εθνικής Ιταλίας το καλοκαίρι του 2006, αλλά δεν κατάφερε να παραμείνει ψηλά.

Η καριέρα του έγινε γνωστή, όταν τη σεζόν 2004-2005 βγήκε με τη Λιβόρνο στην ένατη θέση του ιταλικού πρωταθλήματος, κάνοντας μία σημαντική έκπληξη. Την επόμενη σεζόν και ενώ η ομάδα βρισκοταν στην έκτη θέση, έπειτα από διαφωνία με τον πρόεδρο αποχώρησε.

Η Ιταλία κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και ο Μαρσελό Λίπι αποχωρεί. Το χρίσμα δίνεται στον Αλμπέρτο Ντοναντόνι, ο οποίος παρά το κακό ξεκίνημα και την αμφισβήτηση, πηγαίνει στο Euro 2008. Εκεί περνάει στο προημιτελικά, αλλά αποκλείεται από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια, Ισπανία, στα πέναλτι. Στις 26 Ιουνίου, λύνει τη συνεργασία με τη «Σκουάντρα Ατζούρα».

Το Μάρτιο του 2009 αναλαμβάνει τον πάγκο της Νάπολι, μένει και την επόμενη σεζόν, αλλά μετά από μία ήττα από τη Ρόμα τον Οκτώβριο, λύνει τη συνεργασία του. Το όνομα του είχε ακουστεί για τον πάγκο της Αστον Βίλα, αλλά δεν προχώρησε το όποιο φλερτ.


Ο πρωταθλητής Λε Γκουεν

Η προπονητική καριέρα του Πολ Λε Γκουέν έχει σημαδευτεί από την παρουσία του στον πάγκο της Λυών, με την οποία πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα, όντας αυτός που άρχισε τη δυναστεία των Λυωναί.

Η καριέρα του ξεκίνησε το 1998 στον πάγκο της Ρεν. Με την παρουσία του εκεί, ανέδειξε ποδοσφαιριστές όπως ο Σαμπανί Νοντά και ο Ελ Χατζί Ντιούφ και μετά από τρία χρόνια, αποχωρεί.

Το καλοκαίρι του 2002, παίρνει τη θέση του Ζακ Σαντινί στη Λυών, ξεκινώντας τη «χρυσή εποχή». Μπορεί το ξεκίνημα του να μην ήταν και το καλύτερο, έχοντας τρεις νίκες στα πρώτα του εννιά παιχνίδια, αλλά κατακτά διαδοχικά τα πρωταθλήματα 2003, 2004, 2005. Μάλιστα με τον Λε Γκουέν η Λυών φτάνει μέχρι τα προημιτελικά του Champions League. Εφυγε το καλοκαίρι του 2005.

Στις 11 Μαρτίου 2006 ανέλαβε τη Ρέιντζερς, αποκλείστηκε από τη Σεντ Τζόνστον στο Κύπελλο και το κλίμα δεν ήταν καλό για αυτόν. Μετά τις εντάσεις που είχε με τον αρχηγό και σημαία της ομάδας, Μπάρι Φέργκιουσον, απολύθηκε τον Ιανουάριο του 2007.

Μετά από λίγες ημέρες πήγε στην Παρί σεν Ζερμαίν. Η ομάδα βρισκόταν στη 17η θέση, αλλά καταφέρνει να σώσει την κατηγορία στο τέλος. Το 2008 παρά την κακή πορεία στο πρωτάθλημα, κατακτά το γαλλικό Λιγκ Καπ, ενώ τον Ιούνιο του 2009 δεν ανανεώνεται το συμβόλαιο του.

Τελευταίος σταθμός της καριέρας του ήταν η εθνική Καμερούν, με την οποία πανηγύρισε την είσοδο στα τελικά του Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Η πορεία στα τελικά δεν ήταν καλή και στις 24 Ιουνίου αποχώρησε.


paok24

Το ίδιο λέμε gash...
Δεν έχουμε τον Ψωμιάδη πρόεδρο...
Σε συνεργασία θα βγει το πλάνο...
Αλλά πρέπει να υπάρχει και να μην είναι ζαριά όπως με τον Δερμιτζάκη ή τον Μπερέτα...

Μόνο εσύ ταιριάζεις στην ιδιοσυγκρασία της Παοκάρας!

EDIT: Να δείτε για πότε θα βλέπουμε τον ΠΑΟΚ σαν Μπόκα σε χρόνο dt!

Και μη γελάσει κανείς!

Μιλάμε για προπονητάρα αλλά τον έφαγαν τα λαμόγια της χώρας του... Και οι αδυναμίες του... (σνιφ ααααχχχ...)



υ.γ. Sorry, δεν μπόρεσα να διαβάσω όλες τις προηγούμενες σελίδες και να δω αν τον πρότεινε κάποιος άλλος...

το 4-2-3-1 εκτός ότι είναι της μοδός τελευταία,είναι και το μόνο σύστημα που χωράει τους 2 αμ. χαφ που έχει ο ΠΑΟΚ.
Στο 4-3-3 δε χωράνε γιατί εκεί παίζεις με έναν και επιπλέον εκεί θες εσωτερικούς χαφ που και με τη φυγή Σορλέν απλά δεν υπάρχουν πλέον στον ΠΑΟΚ
Στο 4-4-2 οι δυο κεντρικοί χαφ πρέπει να είναι χαφάρες να κόβουν να μοιράζουν να μεταφέρουν μπάλλα απ' τη μία περιοχή στην άλλη να πατάνε περιοχή,μόνο να μαγειρεύουν δε χρειάζεται....και δω είναι εύκολα κατανοητό ότι τέτοιοι δεν υπάρχουν στον ΠΑΟΚ.
Δε νομίζω πάντως ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι θέμα συστήματος.....

DC έγραψε: Πιστεύω ότι αν καθόταν ο Δερμιτζάκης, το καλοκαίρι (ίσως και τον Δεκέμβριο) θα βλέπαμε τεράστιες αλλαγές στο ρόστερ (και κατ' επέκτασιν στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας).

Οσο γι' αυτό,είμαι σίγουρος ότι αλλαγές θα δούμε όποιος και αν έρθει....όχι τεράστιες-δεν το επιτρέπει και το οικονομικό άλλωστε-αλλά πάντως αλλαγές.
Και αυτό άσχετα απ' τα πεπραγμένα του Δερμιτζάκη φρόνιμο θα ήταν να τις αναλάβει κάποιος που θα είχε ξεκάθαρο σχέδιο στο μυαλό για το πως πρέπει να κινηθεί ο ΠΑΟΚ....αν καθήσεις και σκεφτείς το πως διαχειρίστηκε το ρόστερ ο Δέρμι εύκολα θα καταλάβεις ότι τον έπιασε θάλασσα και λειτουργούσε πλέον υπό πίεση....απ' τις συνεχείς αλλαγές στα εξτρέμ στην αρχή,όταν κράχτηκε γι' αυτό φτάσαμε να μην κάνει ούτε μία,ούτε τις απαραίτητες όταν και ο πλέον αδαής έβλεπε ότι βάλτωσαν στις θέσεις τους και κάτι έπρεπε να αλλάξει π.χ. Βιέρι με βάζελο
Απ' το μεγάλο μπέρδεμα αρχικά,φτάσαμε στον μεγάλο βάλτο του τέλους.
Αλλαγές σε ένα σωματείο με το μέγεθος του ΠΑΟΚ θα ήταν εξαιρετικά επιπόλαιο να αφεθούν στα χέρια κάποιου με προυπηρεσία σε Διαγόρα και Πανθρακικό....τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή τη ζωή και πολλά είναι θέμα εμπειριών και φυσιολογικής και όχι ανώμαλης εξέλιξης,οι όποιες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Αδερφέ ναι προτάθηκε αλλά το κασέ του είναι ολίγον τι απλησίαστο για τα δεδομένα μας..

PARASANDALOS έγραψε:Ο σημερινός Άντιτς αποκλείεται, πριν καμμιά 10ριά χρόνια ναι. Μη γίνουμε σαν τους γείτονες που φορτώθηκαν τον Κούπερ. Ο Γκρος έκανε ονειρικές χρονιές με τη Βασιλεία αλλά το ελβετικό πρωτάθλημα είναι επιεικώς αστείο για να βγάλεις συμπεράσματα. Τη Στουτγάρδη από την άλλη την έκανε για κλάμματα, τελευταία και καταϊδρωμένη χωρίς αρχή και τέλος, μάλλον δε του πάει το γερμανικό στυλ. Πάντως παθιάζεται πάρα πολύ στις ομάδες που δουλεύει. Ο Λε Γκουέν είναι πράγματι άξιος προπονητής που τον θυμόμαστε όταν έκανε πλάκα σε Γαλλία και Ευρώπη με τη Λυών αλλά κάτι άτυχες επιλογές τύπου Παρί σεν Ζερμέν και Καμερούν μάλλον τον αδικούν. Ο Ντοναντόνι ας μη μιλήσω καλύτερα, χειρότερη Ιταλία με αυτόν στον πάγκο δεν έχω ξαναδεί. Χειρότερη Νάπολι τα τελευταία 3 χρόνια δεν έχω ξαναδεί. Την πήγαινε για φούντο φέτος και μόλις άλλαξε προπονητή αναστήθηκε η ομάδα. Ψηφίζω πρώτη επιλογή Λε Γουέν και δεύτερη Γκρος.

Συμφωνω μαζι σου,εαν βεβαια παιζουν αυτοι οι 4