Νέα, άρθρα & σχόλια για άλλες ελληνικές ομάδες ΧV

[Amsterdamer_87]

Τι μας νοιαζει μωρε τι θα κανουν οι γλιτσιαρηδες του Αφραγκουζου !!!
Το τι θα κανουν οι βαζελες στη συνεχεια ποσως με ενδιαφερει..
Καλο αφανισμο τους ευχομαι στον βαζελο,τον οποιο γλυτωσε ο Ιβαν απ'τον υποβιβασμο,κακως κατα τη γνωμη μου..

[Μπαρκαρούτσος]

Τιποτα δεν θα γινει. Απο τους μεγαλυτερους σανοφαγους οι λαγοι πανευρωπαϊκα.

Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι σανοφάγοι από τα λήκια!!

[ΑποστόληςΑ]

Στο sdna άρχισαν τα άρθρα για τις διαφορές μεταξύ πρώην και νυν προπονητή του βάζελου με τον νυν φυσικά να τα σαρώνει όλα. Μεγάλες στιγμές του Φατίχ η κατάκτηση του κυπέλλου UEFA με την Galatasaray, ένα τέταρτο του αιώνα πριν (Μάιος 1999) και η 3η θέση με την Εθνική Τουρκίας 15,5 χρόνια πριν στο Euro 2008.

[Totem_pk]

Μπαρκα το ληκια δεν μπορουν να κανουν αλλιως. Παλευουνε με οτι εχουνε. Πιθανως ξερουν παραπανω απο οτι δειχνουν αλλα δεν εχουν επιλογη. Οι βαζελοι ομως με το υφακι παλιας αριστοκράτισσα που δεν καταλαβαινει γιατι φυγαν ολοι οι υπηρετες της και ζει σε ενα διαφορετικο χρονο που η αντουανετα ηταν μεγαλη δυναμη. Εχει βεβαια την πληρη υποστηριξη του συστηματος που την εχει εκει για να της θυμιζει τινα μην κανει για να μην καταντησει ετσι.
Ακομη και η εισροη Τουρκων μετα τις προσφατες αγκαλιες σε επιπεδο πρωθυπουργων δειχνει ποσο συστημικη ομαδα ειναι αυτο το πρασινο σιχαμα.

[ΑποστόληςΑ]

Η σαγήνη της φλυαρίας

σδνα - Αλέξης Σπυρόπουλος

Ο κύριος Αλαφούζος (προκύπτει από τον βίο και την πολιτεία του Φατίχ Τερίμ ότι) πήγε κι έβαλε, περίπου στα καλά καθούμενα, μπελάδες στο κεφάλι του.

Μία υπενθύμιση. Μερικούς μήνες πίσω, το καλοκαίρι, ξημέρωσε ημέρα κατά την οποίαν ο Παναθηναϊκός απέπεμψε (μετά από δέκα χρόνια) τον Δημήτρη Σαραβάκο. Στην ομιλουμένη ελληνική γλώσσα του ποδοσφαίρου "δεν υπάρχει" πρόταση στην οποία να συνυπάρχουν οι λέξεις Παναθηναϊκός, Σαραβάκος, απέπεμψε. Είναι σαν να είχαν αποπέμψει, ενόσω ακόμη ευρίσκονταν εν ζωή, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Μπόμπι Τσάρλτον ή η Μπενφίκα τον Εουζέμπιο. Η Λίβερπουλ, τον Κένι Νταλγκλίς. Είναι σαν να ξημερώσει ημέρα κατά την οποίαν ο ΠΑΟΚ θα αποπέμψει τον Γιώργο Κούδα. Η ΑΕΚ, τον Θωμά Μαύρο.

Το καλοκαίρι λοιπόν, το αδύνατον έγινε δυνατόν. Μήνες αργότερα, το λιγότερο αδύνατον έγινε πλέον δυνατόν. Μετά από δυόμισι χρόνια, ξημέρωσε ημέρα κατά την οποίαν ο Παναθηναϊκός απέπεμψε τον Ιβαν Γιοβάνοβιτς. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τον Σαραβάκο, η έκπληξη με τον Γιοβάνοβιτς σχετικοποιείται. Τι έκαναν καλά και ήταν εκεί, τι δεν έκαναν καλά και έπαψαν να είναι εκεί, ο ένας ή ο άλλος ή και οι δύο, ένα μυστήριο. Οσο αδιανόητο και ανήκουστο μαζί, εκείνο του Σαραβάκου πέρασε δίχως κιχ. Επικοινωνιακά, σαν να μη συνέβη καν. Πιστεύω ότι ως και σήμερα υπάρχουν ποδοσφαιρόφιλοι που δεν το έχουν πληροφορηθεί!

Η βασική διαφορά, είναι αυτή. Με τον Γιοβάνοβιτς, κατεγράφη άμεσος αντίκτυπος. Δεν είναι παράξενο ότι ο αντίκτυπος πρώτα "έπιασε" το, ας το πούμε, ηθικό σκέλος. Καθόλου παράξενο. Ο Γιοβάνοβιτς ποιεί ήθος ποδοσφαίρου. Οπότε, αυτονόητα, το ηθικό ήταν το πρώτο. Οταν αυτό το σκέλος προσπεραστεί, τότε αναδεικνύεται το πραγματικό ζήτημα. Το πραγματικό ζήτημα εδώ, είναι εκατό-μηδέν ποδοσφαιρικό. Η αξιολόγηση. Το κριτήριο. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να ακούσει (από ένα, παράδειγμα, Κώστα Κατσουράνη) "εγώ τον Γιοβάνοβιτς θα τον ανανέωνα για άλλα πέντε χρόνια". Την ίδια στιγμή επίσης, από άλλους, από ανθρώπους στο περιβάλλον του ή και στη δούλεψή του, ο ιδιοκτήτης μπορεί να ακούσει για τον προπονητή "διώξ' τον".

Ανάμεσα στα δύο, ανανέωση ή απόλυση, ο ιδιοκτήτης θεώρησε πιο ελκυστικό το δεύτερο. Πέρα από το ηθικό, επί του ποδοσφαιρικού και μόνον, θα μπορούσε να είναι κατανοητή μία εκδοχή, η εξής. Οτι στον ιδιοκτήτη παρουσιάστηκε η (κάποιου είδους) "πρόταση ποδοσφαίρου", ένα μοντέλο που να ένιωσε ο ιδιοκτήτης πως άξιζε ο κόπος, η προοπτική ενός δομημένου πλάνου, που εύλογα τον ενέπνευσε και τον οδήγησε στο να το κάνει. Δεν προκύπτει να ενυπάρχει κάτι τέτοιο, ένα ρίσκο μεν λελογισμένο δε, σε όλο αυτό με τον Φατίχ Τερίμ. Στην περίπτωσή μας, πρόκειται για ένα ρίσκο εντελώς αλλοπρόσαλλο.

Ο Φατίχ Τερίμ είναι, στο ποδόσφαιρο, ένας λαμέ τσαρλατάνος με πατέντα. Αν ο Παναθηναϊκός ταυτιζόταν με το ήθος Γιοβάνοβιτς και υπερηφανευόταν γι' αυτό, αποκλείεται (διότι είναι ασύμβατο) συγχρόνως να ταυτίζεται και να υπερηφανεύεται με το προφίλ Φατίχ Τερίμ. 'Η το ένα, ή το άλλο. Η βάση της έννοιας τσαρλατάνος, αν η λέξη μοιάζει κακόηχη, είναι ο φλύαρος. Ο μπλαμπλάς. Αυτός που σε κάνει να πιστεύεις στα απίστευτα. Κατέληξε να σημαίνει, μεταφορικά, ο ψευτογιατρός. Ο κομπογιαννίτης, που λέμε. Ο Φατίχ Τερίμ φτούρησε κάποτε στην Τουρκία και μόνο στην Τουρκία, σε μία άλλη εποχή ποδοσφαίρου, με τη σαγηνευτική φλυαρία.

Ντόπιοι της εποχής, παίκτες και πλήθος, προσχώρησαν στη σαγήνη. Εξ ου, Αυτοκράτορας. Σήμερα, είναι απολύτως αμφίβολο εάν ο Φατίχ Τερίμ θα μπορούσε στα αποδυτήρια να σταθεί στον μέσον ενός κύκλου και να εμπνεύσει 25 παίκτες του πολυεθνικού και πολυφυλετικού ρόστερ, όχι του Παναθηναϊκού, έστω της Γαλατάσαραϊ. Πώς θα το κατάφερνε; Με το να λέει, μέσω διερμηνέως, στον Ικάρντι και στον Ζιγές...ιστορίες για τον Κεμάλ; Εάν ο κύριος Αλαφούζος το έκανε εικόνα μες στο μυαλό, τον Φατίχ Τερίμ να μιλάει στον (μαθημένο, εδώ και δυόμισι χρόνια, με Γιοβάνοβιτς) Ιωαννίδη, δεν αποκλείεται να το ξανασκεφτόταν.

Ο κύριος Αλαφούζος (προκύπτει από τον βίο και την πολιτεία του Φατίχ Τερίμ ότι) πήγε κι έβαλε, περίπου στα καλά καθούμενα, μεγάλους μπελάδες στο κεφάλι του. Το να μη κατακτήσει ο Παναθηναϊκός τον Μάιο το πρωτάθλημα, αυτός θα είναι ο πιο μικρός από τους μπελάδες. Αλλά, να το αντιστρέψουμε ώστε να κόψουμε δρόμο. Αντε, και κατακτά ο Παναθηναϊκός τον Μάιο το πρωτάθλημα...που φοβήθηκε πως με τον Γιοβάνοβιτς δεν θα το κατακτήσει. Μπράβο, ζήτω, ωσαννά. Υστερα, τι; Θα (είναι ένα πρωτάθλημα λόγος να) εμπιστευτεί ο Παναθηναϊκός, εκτός από το παρόν, και το μέλλον του στον Φατίχ Τερίμ;

Ποιος είναι ο αληθινός στόχος; Πρωτάθλημα 2024 ή θάνατος; 'Η, σε ετήσια βάση, η συστηματική διεκδίκηση του πρωταθλήματος; Διότι εδώ ο Παναθηναϊκός φαίνεται να λειτουργεί, σαν είναι το 2023-24 το τελευταίο πρωτάθλημα που διεξάγεται στη χώρα. Σαν να τους ενημέρωσαν με κάποιον τρόπο πως, αν θέλουν να βγουν πρωταθλητές, θα το κάνουν εφέτος...ή ποτέ.

[Мир]

Τι έγινε ο Κιουταχί πασάς τον έφαγε τον Γκανταλφ;

Απο το καλό, στο καλύτερο πηγαίνουν οι φετινές γιορτές και δεν άρχισαν ακόμα να σκανε μυτη οι μεταγραφες.

[icue]

Τιποτα δεν θα γινει. Απο τους μεγαλυτερους σανοφαγους οι λαγοι πανευρωπαϊκα.

Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι σανοφάγοι από τα λήκια!!

Διαφωνω δεν ειναι σανοφαγοι. Ξερουν πολυ καλα τι συμβαινει. Ειναι επιλογη τους να ειναι υποκαταστημα.

[obanebane]

Αυτός ο Τούρκος φαφλατάς , θα φύγει με την ουρά στα σκέλια.

[Μπαρκαρούτσος]

Τιποτα δεν θα γινει. Απο τους μεγαλυτερους σανοφαγους οι λαγοι πανευρωπαϊκα.

Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι σανοφάγοι από τα λήκια!!

Διαφωνω δεν ειναι σανοφαγοι. Ξερουν πολυ καλα τι συμβαινει. Ειναι επιλογη τους να ειναι υποκαταστημα.

Κάθε μεταγραφική περίοδο τρώνε παπά. Πέρσι νόμιζαν πάνε για πρωτάθλημα, με τον σακάτη μπαρμπαGervinho, πριν 2-3 χρόνια περίμεναν γήπεδο! Τον Burgos τον είχαν για προπονηταρά..

[aivas19]

Η σαγήνη της φλυαρίας

σδνα - Αλέξης Σπυρόπουλος

Ο κύριος Αλαφούζος (προκύπτει από τον βίο και την πολιτεία του Φατίχ Τερίμ ότι) πήγε κι έβαλε, περίπου στα καλά καθούμενα, μπελάδες στο κεφάλι του.

Μία υπενθύμιση. Μερικούς μήνες πίσω, το καλοκαίρι, ξημέρωσε ημέρα κατά την οποίαν ο Παναθηναϊκός απέπεμψε (μετά από δέκα χρόνια) τον Δημήτρη Σαραβάκο. Στην ομιλουμένη ελληνική γλώσσα του ποδοσφαίρου "δεν υπάρχει" πρόταση στην οποία να συνυπάρχουν οι λέξεις Παναθηναϊκός, Σαραβάκος, απέπεμψε. Είναι σαν να είχαν αποπέμψει, ενόσω ακόμη ευρίσκονταν εν ζωή, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Μπόμπι Τσάρλτον ή η Μπενφίκα τον Εουζέμπιο. Η Λίβερπουλ, τον Κένι Νταλγκλίς. Είναι σαν να ξημερώσει ημέρα κατά την οποίαν ο ΠΑΟΚ θα αποπέμψει τον Γιώργο Κούδα. Η ΑΕΚ, τον Θωμά Μαύρο.

Το καλοκαίρι λοιπόν, το αδύνατον έγινε δυνατόν. Μήνες αργότερα, το λιγότερο αδύνατον έγινε πλέον δυνατόν. Μετά από δυόμισι χρόνια, ξημέρωσε ημέρα κατά την οποίαν ο Παναθηναϊκός απέπεμψε τον Ιβαν Γιοβάνοβιτς. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τον Σαραβάκο, η έκπληξη με τον Γιοβάνοβιτς σχετικοποιείται. Τι έκαναν καλά και ήταν εκεί, τι δεν έκαναν καλά και έπαψαν να είναι εκεί, ο ένας ή ο άλλος ή και οι δύο, ένα μυστήριο. Οσο αδιανόητο και ανήκουστο μαζί, εκείνο του Σαραβάκου πέρασε δίχως κιχ. Επικοινωνιακά, σαν να μη συνέβη καν. Πιστεύω ότι ως και σήμερα υπάρχουν ποδοσφαιρόφιλοι που δεν το έχουν πληροφορηθεί!

Η βασική διαφορά, είναι αυτή. Με τον Γιοβάνοβιτς, κατεγράφη άμεσος αντίκτυπος. Δεν είναι παράξενο ότι ο αντίκτυπος πρώτα "έπιασε" το, ας το πούμε, ηθικό σκέλος. Καθόλου παράξενο. Ο Γιοβάνοβιτς ποιεί ήθος ποδοσφαίρου. Οπότε, αυτονόητα, το ηθικό ήταν το πρώτο. Οταν αυτό το σκέλος προσπεραστεί, τότε αναδεικνύεται το πραγματικό ζήτημα. Το πραγματικό ζήτημα εδώ, είναι εκατό-μηδέν ποδοσφαιρικό. Η αξιολόγηση. Το κριτήριο. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να ακούσει (από ένα, παράδειγμα, Κώστα Κατσουράνη) "εγώ τον Γιοβάνοβιτς θα τον ανανέωνα για άλλα πέντε χρόνια". Την ίδια στιγμή επίσης, από άλλους, από ανθρώπους στο περιβάλλον του ή και στη δούλεψή του, ο ιδιοκτήτης μπορεί να ακούσει για τον προπονητή "διώξ' τον".

Ανάμεσα στα δύο, ανανέωση ή απόλυση, ο ιδιοκτήτης θεώρησε πιο ελκυστικό το δεύτερο. Πέρα από το ηθικό, επί του ποδοσφαιρικού και μόνον, θα μπορούσε να είναι κατανοητή μία εκδοχή, η εξής. Οτι στον ιδιοκτήτη παρουσιάστηκε η (κάποιου είδους) "πρόταση ποδοσφαίρου", ένα μοντέλο που να ένιωσε ο ιδιοκτήτης πως άξιζε ο κόπος, η προοπτική ενός δομημένου πλάνου, που εύλογα τον ενέπνευσε και τον οδήγησε στο να το κάνει. Δεν προκύπτει να ενυπάρχει κάτι τέτοιο, ένα ρίσκο μεν λελογισμένο δε, σε όλο αυτό με τον Φατίχ Τερίμ. Στην περίπτωσή μας, πρόκειται για ένα ρίσκο εντελώς αλλοπρόσαλλο.

Ο Φατίχ Τερίμ είναι, στο ποδόσφαιρο, ένας λαμέ τσαρλατάνος με πατέντα. Αν ο Παναθηναϊκός ταυτιζόταν με το ήθος Γιοβάνοβιτς και υπερηφανευόταν γι' αυτό, αποκλείεται (διότι είναι ασύμβατο) συγχρόνως να ταυτίζεται και να υπερηφανεύεται με το προφίλ Φατίχ Τερίμ. 'Η το ένα, ή το άλλο. Η βάση της έννοιας τσαρλατάνος, αν η λέξη μοιάζει κακόηχη, είναι ο φλύαρος. Ο μπλαμπλάς. Αυτός που σε κάνει να πιστεύεις στα απίστευτα. Κατέληξε να σημαίνει, μεταφορικά, ο ψευτογιατρός. Ο κομπογιαννίτης, που λέμε. Ο Φατίχ Τερίμ φτούρησε κάποτε στην Τουρκία και μόνο στην Τουρκία, σε μία άλλη εποχή ποδοσφαίρου, με τη σαγηνευτική φλυαρία.

Ντόπιοι της εποχής, παίκτες και πλήθος, προσχώρησαν στη σαγήνη. Εξ ου, Αυτοκράτορας. Σήμερα, είναι απολύτως αμφίβολο εάν ο Φατίχ Τερίμ θα μπορούσε στα αποδυτήρια να σταθεί στον μέσον ενός κύκλου και να εμπνεύσει 25 παίκτες του πολυεθνικού και πολυφυλετικού ρόστερ, όχι του Παναθηναϊκού, έστω της Γαλατάσαραϊ. Πώς θα το κατάφερνε; Με το να λέει, μέσω διερμηνέως, στον Ικάρντι και στον Ζιγές...ιστορίες για τον Κεμάλ; Εάν ο κύριος Αλαφούζος το έκανε εικόνα μες στο μυαλό, τον Φατίχ Τερίμ να μιλάει στον (μαθημένο, εδώ και δυόμισι χρόνια, με Γιοβάνοβιτς) Ιωαννίδη, δεν αποκλείεται να το ξανασκεφτόταν.

Ο κύριος Αλαφούζος (προκύπτει από τον βίο και την πολιτεία του Φατίχ Τερίμ ότι) πήγε κι έβαλε, περίπου στα καλά καθούμενα, μεγάλους μπελάδες στο κεφάλι του. Το να μη κατακτήσει ο Παναθηναϊκός τον Μάιο το πρωτάθλημα, αυτός θα είναι ο πιο μικρός από τους μπελάδες. Αλλά, να το αντιστρέψουμε ώστε να κόψουμε δρόμο. Αντε, και κατακτά ο Παναθηναϊκός τον Μάιο το πρωτάθλημα...που φοβήθηκε πως με τον Γιοβάνοβιτς δεν θα το κατακτήσει. Μπράβο, ζήτω, ωσαννά. Υστερα, τι; Θα (είναι ένα πρωτάθλημα λόγος να) εμπιστευτεί ο Παναθηναϊκός, εκτός από το παρόν, και το μέλλον του στον Φατίχ Τερίμ;

Ποιος είναι ο αληθινός στόχος; Πρωτάθλημα 2024 ή θάνατος; 'Η, σε ετήσια βάση, η συστηματική διεκδίκηση του πρωταθλήματος; Διότι εδώ ο Παναθηναϊκός φαίνεται να λειτουργεί, σαν είναι το 2023-24 το τελευταίο πρωτάθλημα που διεξάγεται στη χώρα. Σαν να τους ενημέρωσαν με κάποιον τρόπο πως, αν θέλουν να βγουν πρωταθλητές, θα το κάνουν εφέτος...ή ποτέ.

Καλα τα εγραψε ο Σπυροπουλος

[kataramenos5]

Καλος και σεβαστος ο Σπυρόπουλος αλλα ολα στο χορταρι φαινονται.
Σε μια σοβαρη ομαδα (και πρωταθλημα) ο Τεριμ ισως δεν ειχε καμια τυχη. Εδω ..θα δειξει.

[NikLiverpool]

Διάβασα Φατίχ Τερίμ και έριξα διπλή ματιά στο ημερολόγιο ότι είμαστε 2023 και όχι 2003...
Ότι να ναι κίνηση. Τι παραπάνω περίμενε δηλαδή ο Αλαφούζος?

[Guitarman]

Η κίνηση του Αλφζ μου φαίνεται "λογική" βάσει του εξής σκεπτικου:

- Φέτος θα βγω 3ο-4ος λόγω ανταγωνισμού και γιατί το ταβάνι του Γιοβανοβιτς το είδα πλέον.
- Αντί να περιμένω μέχρι το καλοκαίρι να πάρω άλλον, φέρνω ένα μεγάλο όνομα (με μεγάλο ρίσκο λόγω ηλικίας, ιδιοσυγκρασιας κτλ) τώρα να το δοκιμάσω.
- Αν μου βγει καλώς. Αν όχι τον αλλάζω το καλοκαίρι και έχω ελπίδες για του χρόνου.

Πρόβλεψη μου: Το καλοκαίρι η ζελα θα ψάχνει τον επόμενο...

[ΑποστόληςΑ]

Η Sabah γράφει ότι η μεταγραφή του Μπακασέτα (28.06.1993) στον βάζελο είναι βέβαιη.

[Baldur]

Εμας καναν πλακα πως φερνουμε αβερτα πασης φυσεως παικτακια απο το ανατολικο μπλοκ, αυτοι αναζωπυρωνουν τον Ελληνοτουρκισμο εν μια νυκτι.