Paokmania.Gr

opaloka έγραψε:Ο Παστελίνο Βιεϊρινια μοιρασε πλερεζες στα μουνοπανα της ερτ. Απαγορευεται να διαμαρτυρεται η ομαδα λεγανε...
Ο Βαρουχας ο καθηγητης (λες και ξεχασαμε τις μερες που σφυριζε) ανακαλυψε και πεναλτι (μπεναλντι οπως το λεε) για τον Δελλα. Το φαουλ του ΑΚ47 δεν δινοταν σε ξενο πρωταθλημα, αλλα το πεναλτι ειναι καθαρο. Δεν υπαρχει λογος να κλειδωνει το χερι του ο Κρεσπο οσο και να βουταει ο επιθετικος μετα. Ο Κακος λεει κανονικο γκολ του ΑΚ47 και κανενα πεναλτι στον Κρεσπο (λεει οτι ο επιθετικος αντιδρα λες και του σφυριξε θεατρο και μετα βλεπει οτι δοθηκε πεναλτι).

Ασχετο, αλλα επειδη θελω να ανεβω με το γιο μου στον αγωνα με τη Λαμια (6 Απριλιου) ή τον Λεβαδειακο (21 Απριλιου), ξερει κανεις αν παιζουμε ανημερα του Πασχα; Στο σαϊτ μας βγαζει οτι παιζουμε Κυριακη 7 Απριλιου και 21 ανημερα του Πασχα. Με αναμενομενη καμμια αναβολη δεν βλεπω να βγαζω αεροπορικο εισιτηριο, αλλα καλο ειναι να ξερω για να παρω αδεια. Μαλλον θα ανεβω με τραινο ή με αμαξι στη χειροτερη. Πρεπει να μπει ο μικρος στην Τουμπα για πρωτη φορα.

Φιλε το πασχα ειναι 28 απριλη οχι 21!

Συμφωνώ με τη λογική να μην αφήνουμε τίποτα να πέσει κάτω.

Είμαστε 22-3-0, αλλά μην απατάστε. 9 στις 10 να ξανατρέχαμε τη σεζόν, θα γκελάραμε κάπου. Αυτό που καταφέρνει η ομάδα είναι ιστορικό, όχι μόνο για το παρανοϊκό του πράγματος, αλλά κυρίως για τον τρόπο που αυτό έχει επιτευχθεί.

Ένα απλό παράδειγμα μιας τριάδας αγώνων:

1η αγωνιστική ήρθε η Τρίπολη και πατούσε γόνατα χωρίς τιμωρία.
2η αγωνιστική πήγαμε στην Κρήτη για να βγάλει ο τερματάς τους τον Ζάμπα knock-down εντός περιοχής στο 3' και να δώσει ο επόπτης πλάγιο.
3η αγωνιστική πήγαμε στον Πανιώνιο και στο 1-0 μας ακυρώνει γκολ Ακπόμ 3 μέτρα πίσω.

Το ότι στις τρεις αυτές αγωνιστικές βγήκαμε με 9π. δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας χρυσώνει το χάπι. Η ομάδα άνετα και απολύτως δικαιολογημένα μπορούσε να είχε πετάξει βαθμούς εκεί και θα αρχίζαμε την εσωστρέφεια. Και γκρίνια. Και αμφισβήτηση. Και να πως θα τρίβανε τα χέρια τους οι κάτω.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως ακούω συνέχεια σε παρέες "είμαστε αήττητοι, τους έχουμε, δεν κοιτάμε καμία διαιτησία" και ενώ είναι μέγιστη μαγκιά που επιτέλους κερδάμε και τους διαιτητές, θα είμαστε τελειώς κοντόφθαλμοι αν αφήσουμε τη μέθη του πρωταθλήματος να κατευνάσει τις αντιδράσεις μας.

Φέτος παίρνουμε το πιο ΜΑΓΚΙΚΟ πρωτάθλημα κόντρα σε όλους και όλα,

με -2,
με ανάποδα σφυρίγματα,
με ανοχές στο σκληρό παιχνίδι των μικρών,
με στραβά μάτια στις βλαχομαγκιές των "διεκδικητών",
με με με.

Αλλά το καταφέρνουμε αυτό χάρη στα τεράστια ψυχικά αποθέματα των παικτών, με τρομερή χημεία στα αποδυτήρια, με παίκτες στα καλύτερα σημεία των καριέρων τους, με τύχη και πείσμα όπου χρειάστηκε (το "φεγγάρι" που λέμε). Αυτό όμως δεν είναι κάτι που μπορείς να απαιτείς και να περιμένεις κάθε σεζόν. Φέτος αρκεί, κάποια στιγμή τα χειρουργεία θα μας φτάσουν. Και θα 'ναι άδικο να κριθεί η ομάδα και οι παίκτες αγωνιστικά, όταν έρθει αυτή η ώρα.



Υ.Γ. Αφήστε τους να λένε και να αναμασάνε μεταξύ τους τα ψέματα για να ηρεμήσουν. Ας λένε για Πρέσπες και Τσίπρες. Ας μην ασχοληθούν με τις δικές τους παθογένειες, να τους γλεντήσουμε και του χρόνου.

Baldur έγραψε:Συμφωνώ με τη λογική να μην αφήνουμε τίποτα να πέσει κάτω.

Είμαστε 22-3-0, αλλά μην απατάστε. 9 στις 10 να ξανατρέχαμε τη σεζόν, θα γκελάραμε κάπου. Αυτό που καταφέρνει η ομάδα είναι ιστορικό, όχι μόνο για το παρανοϊκό του πράγματος, αλλά κυρίως για τον τρόπο που αυτό έχει επιτευχθεί.

Ένα απλό παράδειγμα μιας τριάδας αγώνων:

1η αγωνιστική ήρθε η Τρίπολη και πατούσε γόνατα χωρίς τιμωρία.
2η αγωνιστική πήγαμε στην Κρήτη για να βγάλει ο τερματάς τους τον Ζάμπα knock-down εντός περιοχής στο 3' και να δώσει ο επόπτης πλάγιο.
3η αγωνιστική πήγαμε στον Πανιώνιο και στο 1-0 μας ακυρώνει γκολ Ακπόμ 3 μέτρα πίσω.

Το ότι στις τρεις αυτές αγωνιστικές βγήκαμε με 9π. δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας χρυσώνει το χάπι. Η ομάδα άνετα και απολύτως δικαιολογημένα μπορούσε να είχε πετάξει βαθμούς εκεί και θα αρχίζαμε την εσωστρέφεια. Και γκρίνια. Και αμφισβήτηση. Και να πως θα τρίβανε τα χέρια τους οι κάτω.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως ακούω συνέχεια σε παρέες "είμαστε αήττητοι, τους έχουμε, δεν κοιτάμε καμία διαιτησία" και ενώ είναι μέγιστη μαγκιά που επιτέλους κερδάμε και τους διαιτητές, θα είμαστε τελειώς κοντόφθαλμοι αν αφήσουμε τη μέθη του πρωταθλήματος να κατευνάσει τις αντιδράσεις μας.

Φέτος παίρνουμε το πιο ΜΑΓΚΙΚΟ πρωτάθλημα κόντρα σε όλους και όλα,

με -2,
με ανάποδα σφυρίγματα,
με ανοχές στο σκληρό παιχνίδι των μικρών,
με στραβά μάτια στις βλαχομαγκιές των "διεκδικητών",
με με με.

Αλλά το καταφέρνουμε αυτό χάρη στα τεράστια ψυχικά αποθέματα των παικτών, με τρομερή χημεία στα αποδυτήρια, με παίκτες στα καλύτερα σημεία των καριέρων τους, με τύχη και πείσμα όπου χρειάστηκε (το "φεγγάρι" που λέμε). Αυτό όμως δεν είναι κάτι που μπορείς να απαιτείς και να περιμένεις κάθε σεζόν. Φέτος αρκεί, κάποια στιγμή τα χειρουργεία θα μας φτάσουν. Και θα 'ναι άδικο να κριθεί η ομάδα και οι παίκτες αγωνιστικά, όταν έρθει αυτή η ώρα.



Υ.Γ. Αφήστε τους να λένε και να αναμασάνε μεταξύ τους τα ψέματα για να ηρεμήσουν. Ας λένε για Πρέσπες και Τσίπρες. Ας μην ασχοληθούν με τις δικές τους παθογένειες, να τους γλεντήσουμε και του χρόνου.

+1926 Με λιγα λογια η καλυτερη και ακριβεστερη αναλυση της χρονιας!

Τέλος από εδώ, ένα βήμα πιο κοντά στο πρωτάθλημα, μία νίκη ακόμη στον π@το της ΕΡΤ.

MVP Βιειρίνια.