Είχα την τύχη να κυκλοφορήσω κάποιες φορές, στη διάρκεια της τελευταίας διετίας, στα ξενοδοχεία όπου κατέλυε, από καιρού εις καιρόν, η αποστολή του ΠΑΟΚ παραμονές αγώνων. Αρκούσε η παρατήρηση της συμπεριφοράς, των κινήσεων, του ύφους του Σέρτζιο Κονσεϊσάο για να σχηματίσει κανείς την εντύπωση, δίχως να πάρει ειδική γνώση, δίχως να συνομιλήσει με στελέχη της ομάδας ή ποδοσφαιριστές, δίχως να κάνει κουβέντα με τον ίδιο, πως ο Πορτογάλος λειτουργούσε ως ο μεγάλος αδερφός των ποδοσφαιριστών.
Οχι μόνο για να τους προστατέψει, αλλά και για να «βάλει χέρι». Οχι μόνο για να κάνει πλάκα και να φτιάξει το κλίμα, αλλά και για να «μαζέψει» όποιον πιτσιρικά είχε την τάση να ξεφύγει, όποιον ποδοσφαιριστή άρχιζε να παίρνει τον εαυτό του πιο πολύ στα σοβαρά από όσο του έπρεπε. Ο Φερνάντο Σάντος έβλεπε εδώ και χρόνια αυτή την εξέλιξη στον Κονσεϊσάο. Διότι αντιλαμβανόταν ότι έχει «το πακέτο» για να γίνει ένας πολύ καλός και πολύ σημαντικός team manager. Ο ΠΑΟΚ διόρθωσε το λάθος και άρπαξε την ευκαιρία. Το λάθος να μην προτείνει τέτοια θέση από το καλοκαίρι στον Κονσεϊσάο. Την ευκαιρία να τοποθετήσει σε αυτή τη θέση μια προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έναν διεθνούς ακτινοβολίας χαρακτήρα του αθλήματος. Είναι μια κίνηση που μοιάζει σοφή προτού παρουσιάσει αποτελέσματα.
Αρκεί ο ΠΑΟΚ να διαχειριστεί τον διευθυντή ποδοσφαίρου Κονσεϊσάο καλύτερα, συγκριτικά με τη διαχείριση του ποδοσφαιριστή Κονσεϊσάο τους τελευταίους 4-5 μήνες.
Στα (αύριο) κλεισμένα 35 του ο Σέρτζιο μοιάζει έτοιμος από καιρό γι' αυτή τη θέση. Κουβαλά ένα κεφάλι που «άνοιξε» σε Πορτογαλία, Ιταλία, Βέλγιο, Κουβέιτ και Ελλάδα. Εχει αποθηκεύσει παραστάσεις του υψηλότερου επιπέδου σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Εχει κάνει πρωταθλητισμό σε χώρες της πρώτης ταχύτητας, στις υψηλότερες διοργανώσεις. Εχει αντιληφθεί πώς δημιουργούνται, πώς αντέχουν, πώς επιστρέφουν, πώς διατηρούνται μεγάλες οι ομάδες. Ξέρει πώς γίνεται, πώς φτάνει κανείς σε επιτυχία. Είναι ένας αυθεντικός winner του ποδοσφαίρου, με την αυτοπεποίθηση που ταιριάζει σε έναν ποδοσφαιριστή με καμιά πενηνταριά συμμετοχές στην Εθνική Πορτογαλίας, καμιά 140αριά παρουσίες στο Καμπιονάτο, καμιά δεκαριά διαφορετικούς συλλόγους, στους οποίους ήταν πρωταγωνιστής. Παντού.
Ο ΠΑΟΚ θα πάρει πάρα πολλά από τον Κονσεϊσάο. Περισσότερα από όσα πρόλαβε να πάρει το διάστημα των περίπου 21 μηνών που φορούσε τη φανέλα του. Αρκεί αυτή να ήταν μια συνειδητή και όχι βιαστική επιλογή. Αρκεί να την έκαναν και οι δύο πλευρές πολύ συνειδητά αυτή την επιλογή. Με μυαλό, όχι μόνο με καρδιά, με την παρόρμηση της στιγμής. Είναι βέβαιο ότι ο Κονσεϊσάο θα βοηθά στο εξής τον Φερνάντο Σάντος περισσότερο από όσο τον έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα. Ο Σάντος όμως δεν θα είναι για πάντα στον ΠΑΟΚ. Θα αποχωρήσει είτε επειδή θα το ζητήσει ο ΠΑΟΚ είτε επειδή θα το ζητήσει ο ίδιος.
Η παρουσία του Κονσεϊσάο δεν πρέπει να ακυρωθεί από μια αποχώρηση του Σάντος. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να βλέπει στον Κονσεϊσάο τον leader της ομάδας για την επόμενη δεκαετία. Αν δεν το βλέπει, τότε δεν βλέπει καλά. Αν δεν είδε καλά, ας δει καλύτερα. Αν δεν μπορεί να δει, τότε δεν θα κερδίσει όσα μπορεί και όσα του πρέπει από αυτή τη συνεργασία.
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=44491
Ο ΠΑΟΚ έκανε χθες ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής προοπτικής. Η απόφαση του Ζήση Βρύζα να χρίσει τεχνικό διευθυντή τον Σέρτζιο Κονσεϊσάο δείχνει ακόμη μία φορά πόσο ανοιχτό μυαλό διαθέτει (και) ο νυν πρόεδρος του ΠΑΟΚ, στον οποίο είναι εμφανές ολοένα και περισσότερο πόσο καλό έχει κάνει η εμπειρία της καριέρας στο εξωτερικό…
Ο Βρύζας δεν επέλεξε για τη θέση του τεχνικού διευθυντή έναν πρώην (ή νυν) μάνατζερ ποδοσφαιριστών, ούτε κάποιον χαρτογιακά-πρώην στέλεχος μιας εταιρείας… τροφίμων ούτε κανένα τυπάκι που (νομίζει πως) έχει μάθει ποδόσφαιρο από το Football Manager ή το PlayStation. Δεν ανέθεσε αυτόν τον ρόλο σε κάποιον… κολλητό για να του βγάλει μεροκάματο ή σε έναν παλαίμαχο, που έχει μείνει είκοσι χρόνια πίσω και αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο με κριτήρια δεκαετίας του '80. Ούτε, βέβαια, σε καμιά… γλάστρα ώστε να μπορεί εκείνος, ως πρόεδρος πια, να (συνεχίσει να) κάνει τις μεταγραφές, δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Τα κριτήριά του ήταν καθαρά ποδοσφαιρικά και αξιοκρατικά. Και ο προσανατολισμός του απόλυτα μοντέρνος και ευρωπαϊκός.
Το ίδιο μοντέλο είχε ακολουθήσει, με απόλυτη επιτυχία, και η ΑΕΚ το 2004, δείχνοντας σε πολλούς τον σωστό δρόμο. Ο Ντέμης Νικολαΐδης είχε προτείνει στον Ιλια Ιβιτς να σταματήσει την καριέρα του και να γίνει τεχνικός διευθυντής στην Ενωση. Διακρίνοντας στον Σέρβο τα στοιχεία που βλέπει σήμερα ο Βρύζας στο πρόσωπο του Κονσεϊσάο: ισχυρή προσωπικότητα, διασυνδέσεις, γνώσεις, σύγχρονο τρόπο σκέψης, καλή επαφή με τα αποδυτήρια και όρεξη για δουλειά. Η επιλογή του Ιβιτς αποδείχτηκε εμπνευσμένη, αφού μία ομάδα με… μηδέν μπάτζετ έκανε πρωταθλητισμό και έφτανε να πραγματοποιεί «έξυπνες» μεταγραφές. Από τον Παπασταθόπουλο και τον Τόζερ μέχρι τον Σορεντίνο, η ΑΕΚ ακόμη… εισπράττει (όπως μπορεί να εισπράξει και στο μέλλον –αν δεν κάνει «εγκλήματα» σαν κι αυτά που διέπραξε με τη διαχείριση των Τζιμπούρ και Εντίνιο– και από τον Σκόκο, τον Μπλάνκο, τον Σάχα…). Και είμαι βέβαιος πως η Ενωση θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερη μοίρα σήμερα αν εξακολουθούσε να είχε τεχνικό διευθυντή…
Στο ίδιο μοντέλο βαδίζει σήμερα και ο ΠΑΟΚ. Γεμίζει την καρέκλα του τεχνικού διευθυντή με έναν «κανονικό» άνθρωπο του ποδοσφαίρου, ο οποίος έχει «βαρύ» όνομα, νοοτροπία νικητή και φιλοδοξίες. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει πόσο κοφτερό θα είναι το «μάτι» του Κονσεϊσάο. Αυτό θα το δείξει ο χρόνος. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα είναι πιο κοφτερό από πολλούς άλλους, που... υποδύονται τους υπεύθυνους μεταγραφών στις ομάδες.
Ο Κονσεϊσάο εκπέμπει σεβασμό στα αποδυτήρια και είναι γνώστης του ποδοσφαίρου. Οπότε, έχει κοινούς κώδικες επικοινωνίας με παίκτες και προπονητή. Και παράλληλα διαθέτει την αναγνωρισιμότητα και τις «άκρες» που απαιτούνται για να μπορέσει να σηκώσει ένα τηλέφωνο και να μιλήσει με οποιονδήποτε στην Ευρώπη (και όχι μόνον). Κι αυτά τα προσόντα είναι πολύ καλά για αρχή…
Ο Βρύζας βάζει δίπλα του έναν άνθρωπο με εκτόπισμα και δυνατό χαρακτήρα, που θα τον βοηθήσει να χτίσει ένα οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ και ένα σοβαρό (και παθιασμένο) ποδοσφαιρικό τμήμα. Μακάρι κι άλλοι να είχαν το σθένος και την εξυπνάδα να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο… Ο Ιβιτς, ο Τζόρτζεβιτς, ο Κοβάσεβιτς, ο Βαζέχα είναι εκεί έξω…
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=44523
Σαμπράκος και Κοσμάς απ' την σημερινή Εξέδρα.
