Ξεκινάω με την προειδοποίηση ότι ακολουθεί ντιβανοσκέπασμα, διπλό, μεταξωτό και με πολύχρωμα λαχούρ...
Ελπίζω να καταλαβαίνουμε όλοι ότι είναι εντελώς διαφορετική η διαχείριση μιας ομάδας, όταν έχει να δώσει 35-40 παιχνίδια μέσα σε μια σεζόν, από την ίδια ομάδα, όταν όμως αυτή έχει να δώσει 55-60 αντίστοιχα...
Πέρσι απ τις 25 Αυγούστου ξέραμε ότι θα ίσχυε το πρώτο, ενώ φέτος, περί τα τέλη Ιουλίου (μετά την πρόκριση μας απέναντι στην Βασιλεία κιόλας) ξέραμε ότι θα ισχύσει το δεύτερο, εννοώντας, με το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο, εκτός από εμάς και το προπονητικό team, αλλά και τους όποιους άλλους υπεύθυνους στα θέματα μεταγραφών...
Πέρσι λοιπόν, μετά τις 25 Αυγούστου (αποφράδα μέρα, όπου και ανακοινώθηκε ο Καντουρί, στο 60ο λεπτό εκείνου του ολέθριου αγώνα στο Σουηδικό χωριό) ήρθαν στην ομάδα οι Μαουρίσιο, Βιέρι και Ζαμπράνο, ενισχύοντας (έστω και σε αρκετό βάθος χρόνου) την ποιότητα της ομάδας κατά πολύ, με τα αποτελέσματα που όλοι είδαμε τελικά...
Ας δούμε και ποιοι ήρθαν (και ποιοι έφυγαν όμως) φέτος, μετά την οριστικοποίηση των ομίλων, τουλάχιστον του E.L. και ίσως αυτό μας βοηθήσει να αναλογιστούμε, γιατί φέτος βαδίζουμε ακριβώς στα χνάρια της περασμένης σεζόν, στο ξεκίνημα και των δύο, με μόνη διαφορά τα φετινά θετικά αποτελέσματα, σχετικά με τα περσινά αρνητικά!
Συμπληρωματικά θυμίζω, ότι με τις πολλές επιστροφές δανεικών που είχαμε φέτος, κάποια στιγμή το ρόστερ μας ήταν τεράστιο, έστω και για έναν προπονητή που γνώριζε το 70-80% του, απ την προηγούμενη χρονιά κιόλας, δυσκολεύοντας τον αρκετά να επιλέξει απόλυτα σωστά ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν από 35+ παίχτες...
Ειδικά όταν επιτεύχθηκε και η πρόκριση επί της Σπαρτάκ και η ομάδα βρισκόταν μόλις ένα (αλλά πολύ μεγάλο, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων) βήμα πριν την πραγματοποίηση του ονείρου όλων μας, το πράγμα έμπλεξε πολύ και όπως πιστεύω προσωπικά και έχω ξαναγράψει, η α(πο)τυχία(?) της εκπλήρωσης του έφερε αρκετή απογοήτευση...
Αυτός πιστεύω ότι είναι ο κυριότερος λόγος που υπάρχει πλέον μια "θολούρα" σε όλο το αγωνιστικό τμήμα...
Αν προσθέσουμε σ αυτόν και τα πολλά (8-9?) συμβόλαια που λήγουν του χρόνου το καλοκαίρι, προσθέτοντας και την έλευση νέου "υπεύθυνου ανάπτυξης ποδοσφαιρικού τμήματος" (Μπράνκο), η οποία μπορεί και να σημαίνει κάποιου είδους "τέλος εποχής" για ορισμένους παίχτες, δικαιολογείται αυτή η "θολούρα", ιδιαίτερα για τον προπονητή...
Προσέξτε...Δικαιολογείται γράφω, όχι αιτιολογείται, γιατί ένας προπονητής πρέπει να χει τον πρώτο και κυριότερο λόγο, όσον αφορά τους παίχτες του ρόστερ του, δίχως να ενδιαφέρεται και πολύ για τα οικονομικά μεγέθη της ομάδας, αφού (στην δική μας περίπτωση) δεν έχουμε προπονητή-μάνατζερ, αλλά προπονητή και άλλον (άλλους για την ακρίβεια, σήμερα που τα γράφουμε όλα αυτά) τεχνικό διευθυντή, οι οποίοι πρέπει να έχουν την πλέον αγαστή συνεργασία, που θα φέρει και το δυνατότερο σωστό αποτέλεσμα, μέσα απ τις επιλογές τους για το ρόστερ...
Με όλα τα παραπάνω, θέλω να τονίσω ότι υπάρχουν πολλές παράμετροι, μέσα από τις οποίες ένας προπονητής (και ιδιαίτερα του Π.Α.Ο.Κ., συν άλλη μία, που είναι η εμφανής εμπλοκή, πότε του Προέδρου και πότε του γιου του στα μεταγραφικά, με προσωπικές επιθυμίες) προσπαθεί να φτιάξει το δύσκολο παζλ μιας ομάδας-διεκδικήτριας τίτλων...
Άλλωστε η "ανακούφιση" που έδειξε ο Λου σε μια συνέντευξη του, στις αρχές Σεπτέμβρη, λέγοντας στους ΑΡΔ (που τον ρωτούσαν αν έρθει και κάποιος ακόμα, ελεύθερος, στην ομάδα) ότι "η μεταγραφική περίοδος ΕΥΤΥΧΩΣ τελείωσε πλέον και τώρα πρέπει να δουλέψουμε με όσους έχουμε, είναι δείγμα του πόσο δύσκολη ήταν, ιδιαίτερα γι αυτόν...
Πάντως το σίγουρο είναι ότι τελειώνει ο Οκτώβρης και η ομάδα δεν έχει βρει ακόμα ούτε σταθερές, μέσα απ τις 6 μεταγραφές που έχει κάνει το καλοκαίρι και τις 2 επιστροφές-παραμονές δανεικών, ούτε μπάλα παίζει ακόμα...
Οι βασικοί της άξονες της περασμένης σεζόν (Μάτος, Βιέρι, Μαουρίσιο, Κάνιας, Κρέσπο, Βαρέλα, Πέλκας και Πρίγιοβιτς) είναι "φορτωμένοι" και με έναν χρόνο επιπλέον και με πολλά δυνατά παιχνίδια σε μικρό χρονικό διάστημα, που μαζί με το restart που χρειάζονται, μετά την μη πρόκριση σε ομίλους C.L., δικαιολογεί κάτι τέτοιο...
Κάτι επίσης σημαντικό, είναι το ότι όλοι εμείς, πολλά είναι που δεν γνωρίζουμε ακριβώς, για το πώς οι παίχτες μας ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του προπονητή μας, είτε αυτές έχουν να κάνουν με προπόνηση, τακτική, φυσική κατάσταση, είτε όμως και με θέματα εξωγηπεδικής ζωής, πειθαρχίας, ακόμα και διατροφής και γιατί δεν παίζουν!
Ας μην αφορίζουμε λοιπόν, ακόμα, ούτε τον προπονητή, ούτε το team του, τουλάχιστον ως το τέλος του χρόνου...
Ας προσπαθήσουμε όλοι να στηρίξουμε την ομάδα, ελπίζοντας ότι, σε δύο και κάτι μήνες, θα διορθωθούν πολλά...
Έχοντας πάντα κατά νου φυσικά, ότι δεν είναι ο πρώτος-μόνος υπεύθυνος, είτε για τα καλά, είτε για τα άσχημα!!!!
Υ.Γ. Με τρομάζει η άποψη που διαβάζω, ότι "κάνουμε κοιλιά επειδή προετοιμαστήκαμε ανάλογα και τα δώσαμε όλα για να μπούμε στους ομίλους του C.L." και μόνο στην σκέψη του τι θα γινόταν (σήμερα που λέγονται αυτά, σαν δικαιολογία του ότι δεν παίζουμε μπάλα) αν ήμασταν στην θέση της κούλας, σε όμιλο με τους ίδιους αντιπάλους...
Μιας και δεν θέλω ούτε καν να σκέφτομαι τι εφιαλτικά βράδια θα περνούσαμε, ελπίζω φυσικά να μην ισχύει...
Υ.Γ. Sorry απ όλους για το ντιβανοσκέπασμα, αλλά το θεώρησα απαραίτητο, μπας και πέσουν λίγο οι τόνοι...