Όσο κι αν ακούγεται κάπως χρειαζόταν και ένα τέτοιο αποτέλεσμα γιατί σαν πολύ ψηλά είχαμε πάρει τον αμανέ.
Εξαιτίας την καλής αμυντικής λειτουργίας και του γεγονότος πως είχαμε να χάσουμε από μικρή ομάδα από την εποχή του Νώε είχαμε αναπτύξει αλλαζονία, και μάλιστα όσο περνούσε ο καιρός τόσο μεγαλύτερη γινόταν.
Ήδη προχθές ακόμα κινδυνέψαμε μέχρι και να χάσουμε από τον Ατρόμητο γιατί θεωρούσαμε πως αρκεί που κατεβάσαμε τις φανέλες για να μην φάμε γκολ. Να θυμίσω (ειδικά στο πρώτο ημίχρονο) πως σε αρκετές περιπτώσεις οι παίχτες του Ατρόμητου κέρδιζαν λογικά χαμένες μονομαχίες και πήγαιναν πρώτοι στην μπάλα σε φάσεις που φυσιολογικά θα ελέγχοταν μας. Όπως επίσης να θυμίσω πως ήταν αυτή η αλλαζονία του "τώρα αφού έβαλα γκολ το πήρα το παιχνίδι" που μας έκανε να κάνουμε ένα κακό παιχνίδι με την Λάρισα, και βεβαίως ήταν το ίδιο που μας έκανε να κοντέψουμε να χάσουμε την νίκη μέσα στον Πανθρακικό.
Όλα τα παραπάνω ήταν σημάδια μιας αλλαζονίας γύρω από την αμυντική λειτουργία της ομάδας (ως ένα σημείο φυσιολογικής και δικαιολογημένης από τα γεγονότα). Και η αλλαζονία πάντα πληρώνεται, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά στην ζώη, γενικότερα. Το αρχαιοελληνικό σχήμα ύβρεως-νέμεσης ταιριάζει κουτί στην περίπτωση μας. Η αρχαιοελληνική ύβρις δεν είναι το βρισίδι, είναι η προσβολή των θεών, και ποια μεγαλύτερη προσβολή από το να το παίζεις θεός αποδίδοντας υπερφυσικές ικανότητες στον εαυτό σου. Γιατί αυτό έκανε ο ΠΑΟΚ, άρχισε να πιστεύει πως δεν χρειαζόταν να παίξει, πως αφού κατέβασε τις φανέλες δεν χρειαζόταν να αγωνιστεί, με κάποιον "υπερφυσικό" τρόπο η εστία του θα έμενε ανέπαφη. Ειδικά αφού ο ΠΑΣ θα κατέβαινε με πολλές αλλαγές, ένας λόγος παραπάνω για να μην ανησυχούμε, ένας λόγος παραπάνω για να είμαστε σίγουροι πως τίποτα κακό δεν θα συμβεί όσο άσχημα κι αν παίξουμε, ένας ακόμα παράγοντας για να ψωνιστούμε κι άλλο.
Η νέμεση κάποτε θα ερχόταν. Δεν ξέρω πότε θα ήταν καλύτερο να γίνει αυτό, π.χ. σε κάποιον αγώνα πρωταθλήματος ή τώρα, αλλά ούτως ή άλλως δεν έχει νόημα να το συζητάμε και πολύ αυτό αφού ανήκει στην σφαίρα όσων δεν μπορούμε να τα προκαθορίσουμε με τις επιλογές μας. Τέλοσπάντων, για να μην πλατιάζω (

), το θέμα είναι ένα, να πάρουμε το μάθημα μας. Να καταλάβουμε (κυρίως οι παίχτες αλλά όχι μόνο αυτοί) πως δεν γίναμε μέσα σε μια βδομάδα Μπαρτσελόνα, ούτε έχουμε το κληρονομικό χάρισμα να είμαστε ο γαμάω-και-δέρνω αυτοπροσώπως που καθαρίζει τους αντιπάλους του ωσάν ο Τσακ Νόρις του δικούς του. Αν δεν παίξεις δεν θα κερδίσεις, αν δεν παίξεις καθόλου θα χάσεις, αν δεν παίξεις καθόλου και είσαι και άτυχος θα συντριβείς. Τόσο απλό.
Το βασικό είναι να χρησιμοποιήσουμε αυτή την σφαλιάρα για να αυξήθει η εγρήγορση της ομάδας, και να μην αφήσουμε να μας αποσυντονίσει περισσότερο. Πάνω σε αυτό έχω εμπιστοσύνη σ' αυτούς που κρατάνε την τύχη της ομάδας στα χέρια τους. Όσο για μας, ψυχραιμία και τυρί. Ένας αποκλεισμός (έστω και ντροπιαστικός) στο κύπελλο ήτανε, ας μην τον μεγιστοποιούμε / τραγικοποιούμε...
Υ.Γ.
Philosophically speaking, το άτομο τείνει να αγνοεί την εξωτερική καθοδήγηση και να διαμορφώνει άποψη κυρίως μέσω των προσωπικών του εμπειριών. Δηλαδής, γενικότερα ο άνθρωπος δείχνει να εμπιστεύεται πολύ περισσότερο τις δικές του εμπειρίες από τις συμβουλές των άλλων, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Π.χ., όσες φορές και όποιοι και να σου πούνε "ρε μαλάκα, μην τρέχεις πολύ με τ' αμάξι", ότι ιστορίες και να σου πούνε για άσχημα περιστατικά το πιθανότερο είναι να μην επηρεαστεί η οδηγική συμπεριφορά σου, μια προσωπική εμπειρία, μια φορά που θα την πάθεις, έχει συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες να την αλλάξει ριζικά. 'Αλλο π.χ., ακόμα και, ως πιο έμπειρος που είναι, να το είχε δει να ρχεται ο Σάντος δεν μπορούσε να το αποτρέψει, ήταν καταδικασμένος από τον ρόλο του μόνο να δίνει συμβουλές, άλλοι είναι αυτοί που παίζουν...