Σταύρος Κόλκας
Re: Σταύρος Κόλκας
δε νομιζω χαλκιας....κανς τσουκαλας..? οχι πρωτης γραμμης ποιος αλλος????...σταμου? παπαζογλου?
Re: Σταύρος Κόλκας
Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαμε αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, μάλλον κοιμηθήκαμε λίγο άναρχα κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας. Και όχι μόνο. Η ΟΥΕΦΑ δεν χαρίζει και ευτυχώς την προλάβαμε στη στροφή. Η τιμωρία των τριών ετών αποκλεισμού από την Ευρώπη, θα ήταν κλειδωμένη αν δεν γινόντουσαν οι τελευταίες κινήσεις.
Ο Άγιος Αντρέ Βιεϊρίνια ήταν αυτός που ουσιαστικά έσωσε τον ΠΑΟΚ, αφού η πώλησή του ήταν αυτή που έδωσε την άδεια στην ομάδα να αντιμετωπίσει την Ουντινέζε στα μέσα Φλεβάρη. Ο Πορτογάλος, καταγράφεται στην ιστορία του ΠΑΟΚ για έναν ακόμη λόγο. Πλέον, πρέπει να προβληματιστούν όσοι δεν έχουν Βιεϊρίνια.
Ο Παναθηναϊκός έχει τον Λέτο, η ΑΕΚ τον κανένα, άρα αυτή είναι στη πιο δύσκολη κατάσταση. Η ΟΥΕΦΑ δεν παίζει πλέον, ο ΠΑΟΚ σήμερα έπεσε σε μία επιτροπή αμείλικτη και κατάφερε να την γλιτώσει με ένα μικρό πρόστιμο και την επιτήρηση.
Πλέον ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να τηρεί όλους τους διακανονισμούς του με παίκτες που βρίσκονται στην ομάδα, αλλά και παίκτες που έφυγαν. Κάτι που ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι.
Το μάρμαρο θα το πληρώσει το αγωνιστικό τμήμα, εκεί όπου σύντομα θα έχουμε και νέες αποχωρήσεις και όχι μάλιστα με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Επίσης, θα μπει στο τραπέζι η διαπραγμάτευση για τη μείωση του συμβολαίου του Σαλπιγγίδη. Σήμερα έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρο πως ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να το σηκώσει και θα πρέπει να πείσει τον παίκτη μέσα από μία κουβέντα που θα δείχνει πάνω απ όλα σεβασμό προς το πρόσωπό του.
Επίσης, είναι ξεκάθαρο πως θα μειωθούν τα πριμ της ομάδας, πως όποια μεταγραφική κίνηση γίνει θα είναι χαμηλού κόστους και πάμε στο κομμάτι της ΠΑΕ. Και εκεί θα πρέπει να γίνουν σοβαρές κινήσεις εταιρικής υποδομής.
Για παράδειγμα, μαθαίνω πως ο ΠΑΟΚ έχει στα χέρια του προσφορές από εταιρίες αθλητικής ένδυσης για την επόμενη σεζόν αφού λήγει η συμφωνία με την PUMA. Μα πως είναι δυνατόν να γίνεται η συγκεκριμένη κουβέντα χωρίς να έχει προσληφθεί εμπορικός διευθυντής; Δικιά του δουλειά είναι αυτή η συμφωνία, αυτός πρέπει να την κλείσει γνωρίζοντας το πώς δουλεύει η αγορά και βέβαια, αυτός πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής του.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να προσέξει πολύ πριν ολοκληρώσει τη συμφωνία με την εταιρία αθλητικής ένδυσης, μιας και δεν είναι τυχαίο πως έφτασε στο σημείο να χάσει τη μπουτίκ του από την εταιρία που τον ντύνει σήμερα. Έγιναν λάθη που δεν πρέπει να επαναληφθούν.
Η σημερινή ημέρα, θα πρέπει να είναι οδηγός και για τον κόσμο. Φτάσαμε πολύ κοντά στην απόλυτη κρίση, την αποφύγαμε, άλλες ομάδες δεν θα τα καταφέρουν και πλέον η οπαδική σκέψη δεν δικαιολογεί ωχαδερφισμό.
Το ερώτημα γιατί φτάσαμε εδώ, σίγουρα έχει λόγο ύπαρξης αλλά έχει απαντηθεί κατά κόρον. Όποιος νομίζει πως θέτοντάς το συμβάλει σε ένα καλύτερο αύριο για τον ΠΑΟΚ μάλλον προτάσσει τον εγωισμό του πάνω από το κοινό καλό.
Η εποχή δεν συγχωρεί και όχι μόνο πρέπει να κατανοήσουμε όλοι την κρισιμότητα της κατάστασης, αλλά θα πρέπει να μείνουμε κοντά στην ομάδα η οποία χρειάζεται τα λεφτά μας. Όσα θα μας μείνουν από την… οικουμενική κυβέρνηση έστω.
Όσον αφορά για την προοπτική που υπάρχει μέσα από αυτή την κατάσταση, εγώ έχω ένα ισχυρό πιστεύω.
Πρώτα απ όλα, θεωρώ τον ΠΑΟΚ την πιο ισχυρή ομάδα της χώρας σε επίπεδο ποδοσφαιρικής τεχνογνωσίας και υποδομής. Για να υπάρχει το κατάλληλο αποτέλεσμα θα πρέπει να φτάσει η εταιρική τεχνογνωσία σε υψηλότερα επίπεδα από τα νηπιακά που σήμερα βρίσκεται.
Αν συμβεί αυτό, η επιτήρηση της ΟΥΕΦΑ, το financial fair play, θα είναι μία διαδικασία που θα ευνοεί τον ΠΑΟΚ σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Ακόμη κι αν αυτοί θα έχουν περισσότερα χρήματα.
Όλη η διαδικασία είναι χρονοβόρα, θα έχει στιγμές που θα πονέσουμε, αλλά στο τέλος θα είμαστε οι ανακουφισμένοι της παρέας. Αρκεί να ακολουθηθούν κατά γράμμα τα όσα ορίζει η επιτροπή διαφάνειας μέσα από το πόρισμα των ορκωτών λογιστών.
ΥΓ. Το πιο περιζήτητο πράγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο από εδώ και στο εξής, θα είναι το ΑΦΜ. Όχι το οποιοδήποτε ΑΦΜ…
ονσπορτ
Ο Άγιος Αντρέ Βιεϊρίνια ήταν αυτός που ουσιαστικά έσωσε τον ΠΑΟΚ, αφού η πώλησή του ήταν αυτή που έδωσε την άδεια στην ομάδα να αντιμετωπίσει την Ουντινέζε στα μέσα Φλεβάρη. Ο Πορτογάλος, καταγράφεται στην ιστορία του ΠΑΟΚ για έναν ακόμη λόγο. Πλέον, πρέπει να προβληματιστούν όσοι δεν έχουν Βιεϊρίνια.
Ο Παναθηναϊκός έχει τον Λέτο, η ΑΕΚ τον κανένα, άρα αυτή είναι στη πιο δύσκολη κατάσταση. Η ΟΥΕΦΑ δεν παίζει πλέον, ο ΠΑΟΚ σήμερα έπεσε σε μία επιτροπή αμείλικτη και κατάφερε να την γλιτώσει με ένα μικρό πρόστιμο και την επιτήρηση.
Πλέον ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να τηρεί όλους τους διακανονισμούς του με παίκτες που βρίσκονται στην ομάδα, αλλά και παίκτες που έφυγαν. Κάτι που ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι.
Το μάρμαρο θα το πληρώσει το αγωνιστικό τμήμα, εκεί όπου σύντομα θα έχουμε και νέες αποχωρήσεις και όχι μάλιστα με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Επίσης, θα μπει στο τραπέζι η διαπραγμάτευση για τη μείωση του συμβολαίου του Σαλπιγγίδη. Σήμερα έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρο πως ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να το σηκώσει και θα πρέπει να πείσει τον παίκτη μέσα από μία κουβέντα που θα δείχνει πάνω απ όλα σεβασμό προς το πρόσωπό του.
Επίσης, είναι ξεκάθαρο πως θα μειωθούν τα πριμ της ομάδας, πως όποια μεταγραφική κίνηση γίνει θα είναι χαμηλού κόστους και πάμε στο κομμάτι της ΠΑΕ. Και εκεί θα πρέπει να γίνουν σοβαρές κινήσεις εταιρικής υποδομής.
Για παράδειγμα, μαθαίνω πως ο ΠΑΟΚ έχει στα χέρια του προσφορές από εταιρίες αθλητικής ένδυσης για την επόμενη σεζόν αφού λήγει η συμφωνία με την PUMA. Μα πως είναι δυνατόν να γίνεται η συγκεκριμένη κουβέντα χωρίς να έχει προσληφθεί εμπορικός διευθυντής; Δικιά του δουλειά είναι αυτή η συμφωνία, αυτός πρέπει να την κλείσει γνωρίζοντας το πώς δουλεύει η αγορά και βέβαια, αυτός πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής του.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να προσέξει πολύ πριν ολοκληρώσει τη συμφωνία με την εταιρία αθλητικής ένδυσης, μιας και δεν είναι τυχαίο πως έφτασε στο σημείο να χάσει τη μπουτίκ του από την εταιρία που τον ντύνει σήμερα. Έγιναν λάθη που δεν πρέπει να επαναληφθούν.
Η σημερινή ημέρα, θα πρέπει να είναι οδηγός και για τον κόσμο. Φτάσαμε πολύ κοντά στην απόλυτη κρίση, την αποφύγαμε, άλλες ομάδες δεν θα τα καταφέρουν και πλέον η οπαδική σκέψη δεν δικαιολογεί ωχαδερφισμό.
Το ερώτημα γιατί φτάσαμε εδώ, σίγουρα έχει λόγο ύπαρξης αλλά έχει απαντηθεί κατά κόρον. Όποιος νομίζει πως θέτοντάς το συμβάλει σε ένα καλύτερο αύριο για τον ΠΑΟΚ μάλλον προτάσσει τον εγωισμό του πάνω από το κοινό καλό.
Η εποχή δεν συγχωρεί και όχι μόνο πρέπει να κατανοήσουμε όλοι την κρισιμότητα της κατάστασης, αλλά θα πρέπει να μείνουμε κοντά στην ομάδα η οποία χρειάζεται τα λεφτά μας. Όσα θα μας μείνουν από την… οικουμενική κυβέρνηση έστω.
Όσον αφορά για την προοπτική που υπάρχει μέσα από αυτή την κατάσταση, εγώ έχω ένα ισχυρό πιστεύω.
Πρώτα απ όλα, θεωρώ τον ΠΑΟΚ την πιο ισχυρή ομάδα της χώρας σε επίπεδο ποδοσφαιρικής τεχνογνωσίας και υποδομής. Για να υπάρχει το κατάλληλο αποτέλεσμα θα πρέπει να φτάσει η εταιρική τεχνογνωσία σε υψηλότερα επίπεδα από τα νηπιακά που σήμερα βρίσκεται.
Αν συμβεί αυτό, η επιτήρηση της ΟΥΕΦΑ, το financial fair play, θα είναι μία διαδικασία που θα ευνοεί τον ΠΑΟΚ σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Ακόμη κι αν αυτοί θα έχουν περισσότερα χρήματα.
Όλη η διαδικασία είναι χρονοβόρα, θα έχει στιγμές που θα πονέσουμε, αλλά στο τέλος θα είμαστε οι ανακουφισμένοι της παρέας. Αρκεί να ακολουθηθούν κατά γράμμα τα όσα ορίζει η επιτροπή διαφάνειας μέσα από το πόρισμα των ορκωτών λογιστών.
ΥΓ. Το πιο περιζήτητο πράγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο από εδώ και στο εξής, θα είναι το ΑΦΜ. Όχι το οποιοδήποτε ΑΦΜ…
ονσπορτ
Re: Σταύρος Κόλκας
Σωστός.
Κακά τα ψέμματα, όσες φορές έχει γραφτεί εδώ μέσα οτι η ΠΑΕ πρέπει να λειτουργεί ως ΕΤΑΙΡΙΑ πια, η ορθότητα ήταν απόλυτη, κι ας συνοδεύτηκε με χλευασμό πολλές φορές (οπαδοί Vs λογιστές κλπ).
Δυστυχώς, το ποδόσφαιρο είναι 150% επαγγελματικό πια και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. από όλους.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. ώρα να λειτουργήσουμε ως ΠΑΕ.
Κακά τα ψέμματα, όσες φορές έχει γραφτεί εδώ μέσα οτι η ΠΑΕ πρέπει να λειτουργεί ως ΕΤΑΙΡΙΑ πια, η ορθότητα ήταν απόλυτη, κι ας συνοδεύτηκε με χλευασμό πολλές φορές (οπαδοί Vs λογιστές κλπ).
Δυστυχώς, το ποδόσφαιρο είναι 150% επαγγελματικό πια και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. από όλους.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. ώρα να λειτουργήσουμε ως ΠΑΕ.
Re: Σταύρος Κόλκας
Η δουλειά έγινε
Σταύρος Κόλκας
Ήταν ένα τριήμερο μαθημάτων αυτό που πέρασε και η ομάδα συνεχίζει και στον τρίτο θεσμό που συμμετέχει από την αρχή της σεζόν. Το εμπόδιο της ΑΕΚ πέρασε και τώρα ο θεσμός ήρθε στα μέτρα μας. Λίγη σοβαρότητα και πάμε τελικό.
Αγωνιστικά, ήταν το χειρότερο ΠΑΟΚ - ΑΕΚ που έχω δει. Απλά αυτή τη φορά όμως δεν την πατήσαμε όπως πέρυσι. Ήμασταν αυτοί που πετύχαμε τα γκολ για να περάσουμε στην επόμενη φάση.
Το πέναλτι δεν ήταν. Δε θα μπω στη διαδικασία να μαλώσω με ΑΕΚτσήδες θέλοντας να πείσω για κάτι που δεν πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Το γκολ του πέναλτι, δεν το πανηγύρισα, όπως θα ήθελα στο μοναδικό παιχνίδι φέτος που είχα την ευκαιρία, λόγω απεργίας να συμπεριφερθώ ως απλός οπαδός. Και το «δεν ήταν», το γράφω σκεπτόμενος την αντίδρασή μου, σε περίπτωση που το σφύριζαν εναντίον του ΠΑΟΚ.
Σε γενικές γραμμές, ο ΠΑΟΚ πέρασε γιατί οι παίκτες που θεωρητικά αποτελούσαν αδυναμία του πριν την έναρξη του αγώνα, ανταποκρίθηκαν άψογα.
Ο Σταφυλίδης στο αριστερό άκρο της άμυνας, ήταν το… τυρί για τον Κωστένογλου, ο οποίος έστειλε μονόπαντα την ΑΕΚ να παίζει από εκεί, ελπίζοντας πως θα μετρήσει η απειρία του μικρού απέναντι στον Μπέλεκ. Ο μικρός κράτησε εντυπωσιακά και η ΑΕΚ ήταν ακίνδυνη.
Ο δεύτερος της παρέας, ήταν ο Γλύκος, ο οποίος έπαιξε το πρώτο καυτό αγώνα της καριέρας του. Δε χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη απόκρουση, αλλά η σταθερότητά του έδωσε αρκετούς πόντους στον ίδιο και την ομάδα του. Καλές τοποθετήσεις, γρήγορες παρεμβάσεις στο κάθετο παιχνίδι της ΑΕΚ, όταν αυτό εμφανίστηκε και γενικά μία εικόνα που σιγά – σιγά δικαιώνει τον Μπόλονι που τον έβαλε.
Σίγουρα οι ΑΕΚτσήδες θα σταθούν στο πέναλτι και θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα το ότι έχασαν με 2-0 ένα παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ είχε σε κακή μέρα όλους τους παίκτες του από τη μέση και μπροστά, πλην του Σαλπιγγίδη. Αλλά σε αυτή τη φάση, μέτρησε και η διάθεση της Τούμπας.
Όταν το κάρμα στη Τούμπα είναι καλό, ο ΠΑΟΚ έχει περισσότερες πιθανότητες να κάνει τη δουλειά του. Αυτό φάνηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο εχθές.
Στις δύο μέρες απεργίας, έβγαλαν οι σύνδεσμοι ανακοίνωση σωστής συμπεριφοράς μέσα στο γήπεδο, πήγαν στη προπόνηση για να μιλήσουν όμορφα με τους παίκτες και άλλαξαν τη διάθεση ολόκληρου του μηχανισμού και η ομάδα μπήκε στο γήπεδο με σωστή νοοτροπία.
Το φάγωμα πήγε στην άκρη και η ομάδα προς τελικό. Είναι τόσο απλό το έργο.
Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι που δεν πρέπει να βρίσκονται στο γήπεδο. Δηλαδή αυτός που πετάει μπουκάλι στον Γλύκο, θα πρέπει να τρώει σούτια δύο εβδομάδες, δεμένος, στην Αριστοτέλους με τον κόσμο να κάνει ουρά από το πρωί αλά ΙΚΑ και να περιμένει τη στιγμή που θα έχει τη χαρά να τον κοπανήσει.
Όπως και αυτόν που πετάει το πιστόλι, όπως και αυτόν που πετάει το πυροτέχνημα ενώ η ομάδα είναι 2-0 στο σκορ. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν μερικοί, πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι τσιφλίκι τους και πως υπάρχει ο κίνδυνος αν λειτουργούν έτσι, να φύγουν από το γήπεδο διά παντός.
Τέλος, πάμε και στην ΑΕΚ. Ο Κωστένογλου σε έναν αποκλεισμό μίλησε για ικανοποίηση και για... υπεροχή, όμως όταν δέχτηκε την ερώτηση για το πού ακριβώς είχε την υπεροχή ανακάλυψε νέο στατιστικό. Τα… σπασίματα. Να του πει κάποιος πως τα σπασίματα, αν τα στόπερ έχουν καλή τοποθέτηση, δε του δίνουν γκολ έξι μέρες να παίζει.
Η ανακοίνωση μετά τον αγώνα, ήταν το δείγμα πανικού που επικρατεί για όλα τα άλλα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εδώ και καιρό. Με το παιχνίδι ουδεμία σχέση είχε.
Το ότι η ΑΕΚ ψάχνει να κρατηθεί από κάπου και δεν μπορεί, είναι ευθύνη δικιά της. Το ότι οργανωμένοι οπαδοί άλλης ομάδας κάνουν κουμάντο, το ότι η ομάδα είναι μόνη της σε ότι και να κάνει, το ότι υπάρχουν παιδιά 1,5 χρόνο απλήρωτα, δείχνει τη σήψη της.
Διαβάζω εδώ σε ένα μπλογκ, πως πάνε να μου δώσουν το κύπελλο. Το να έρθω σε αντιπαράθεση με έναν ΑΕΚτσή, σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός το έχουν καπηλευτεί τόσο πολύ, μου φαίνεται αστείο.
Το να υπάρχει τόσο επιλεκτική μνήμη και να μιλάει ένας άνθρωπος για το που θα δοθεί ένα κύπελλο, όταν η δικιά του ομάδα πέρυσι το κατέκτησε με ένα γκολ οφσάιντ και 400 ακραίους επιθετικούς στο ταρτάν του ΟΑΚΑ, μάλλον με κάνει να σκέφτομαι τη φράση «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς». Άρχισε τώρα να μετράς προσφυγές και στον τελικό να δούμε ποιος θα πάει.
Η ΑΕΚ ιστορικά θα πληρώσει την αποπομπή του Ντέμη και ας κοιτάξει να συνέλθει σύντομα γιατί απλά είναι κρίμα.
Πάμε και λίγο στο επόμενο παιχνίδι. Στη Τούμπα έρχονται τα αδέρφια μας οι Πανιώνιοι. Θα τους δώσουμε τη θύρα 8 να έρθουν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και ας κερδίσει ο καλύτερος.
Ο Πανιώνιος, έχει αγωνιστικές απώλειες, αλλά δίνει τη μάχη του και αυτός για να είναι σωστός. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτή η ομάδα βγάζει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Έρχεται με απουσίες, αλλά είναι μία ευκαιρία για όσους είναι στο γήπεδο να δούνε τέσσερις – πέντε πιτσιρικάδες που έχει αυτή η ομάδα. Είναι κρίμα που δεν θα δούμε τον σεληνιασμένο Σάμαρη που είναι τιμωρημένος, αλλά και πάλι έχει κάποια πιτσιρίκια που θα αφήσουν εποχή.
Και βέβαια, ο Πανιώνιος που την έχει την ακαδημία στο πετσί του, θα πρέπει στρατηγικά να κινηθεί γύρω από αυτή. Κερδισμένος θα βγει σε βάθος χρόνου και έστω αναγκαστικά στη πλατεία κινούνται πλέον προς τη σωστή κατεύθυνση.
Σταύρος Κόλκας
Ήταν ένα τριήμερο μαθημάτων αυτό που πέρασε και η ομάδα συνεχίζει και στον τρίτο θεσμό που συμμετέχει από την αρχή της σεζόν. Το εμπόδιο της ΑΕΚ πέρασε και τώρα ο θεσμός ήρθε στα μέτρα μας. Λίγη σοβαρότητα και πάμε τελικό.
Αγωνιστικά, ήταν το χειρότερο ΠΑΟΚ - ΑΕΚ που έχω δει. Απλά αυτή τη φορά όμως δεν την πατήσαμε όπως πέρυσι. Ήμασταν αυτοί που πετύχαμε τα γκολ για να περάσουμε στην επόμενη φάση.
Το πέναλτι δεν ήταν. Δε θα μπω στη διαδικασία να μαλώσω με ΑΕΚτσήδες θέλοντας να πείσω για κάτι που δεν πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Το γκολ του πέναλτι, δεν το πανηγύρισα, όπως θα ήθελα στο μοναδικό παιχνίδι φέτος που είχα την ευκαιρία, λόγω απεργίας να συμπεριφερθώ ως απλός οπαδός. Και το «δεν ήταν», το γράφω σκεπτόμενος την αντίδρασή μου, σε περίπτωση που το σφύριζαν εναντίον του ΠΑΟΚ.
Σε γενικές γραμμές, ο ΠΑΟΚ πέρασε γιατί οι παίκτες που θεωρητικά αποτελούσαν αδυναμία του πριν την έναρξη του αγώνα, ανταποκρίθηκαν άψογα.
Ο Σταφυλίδης στο αριστερό άκρο της άμυνας, ήταν το… τυρί για τον Κωστένογλου, ο οποίος έστειλε μονόπαντα την ΑΕΚ να παίζει από εκεί, ελπίζοντας πως θα μετρήσει η απειρία του μικρού απέναντι στον Μπέλεκ. Ο μικρός κράτησε εντυπωσιακά και η ΑΕΚ ήταν ακίνδυνη.
Ο δεύτερος της παρέας, ήταν ο Γλύκος, ο οποίος έπαιξε το πρώτο καυτό αγώνα της καριέρας του. Δε χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη απόκρουση, αλλά η σταθερότητά του έδωσε αρκετούς πόντους στον ίδιο και την ομάδα του. Καλές τοποθετήσεις, γρήγορες παρεμβάσεις στο κάθετο παιχνίδι της ΑΕΚ, όταν αυτό εμφανίστηκε και γενικά μία εικόνα που σιγά – σιγά δικαιώνει τον Μπόλονι που τον έβαλε.
Σίγουρα οι ΑΕΚτσήδες θα σταθούν στο πέναλτι και θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα το ότι έχασαν με 2-0 ένα παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ είχε σε κακή μέρα όλους τους παίκτες του από τη μέση και μπροστά, πλην του Σαλπιγγίδη. Αλλά σε αυτή τη φάση, μέτρησε και η διάθεση της Τούμπας.
Όταν το κάρμα στη Τούμπα είναι καλό, ο ΠΑΟΚ έχει περισσότερες πιθανότητες να κάνει τη δουλειά του. Αυτό φάνηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο εχθές.
Στις δύο μέρες απεργίας, έβγαλαν οι σύνδεσμοι ανακοίνωση σωστής συμπεριφοράς μέσα στο γήπεδο, πήγαν στη προπόνηση για να μιλήσουν όμορφα με τους παίκτες και άλλαξαν τη διάθεση ολόκληρου του μηχανισμού και η ομάδα μπήκε στο γήπεδο με σωστή νοοτροπία.
Το φάγωμα πήγε στην άκρη και η ομάδα προς τελικό. Είναι τόσο απλό το έργο.
Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι που δεν πρέπει να βρίσκονται στο γήπεδο. Δηλαδή αυτός που πετάει μπουκάλι στον Γλύκο, θα πρέπει να τρώει σούτια δύο εβδομάδες, δεμένος, στην Αριστοτέλους με τον κόσμο να κάνει ουρά από το πρωί αλά ΙΚΑ και να περιμένει τη στιγμή που θα έχει τη χαρά να τον κοπανήσει.
Όπως και αυτόν που πετάει το πιστόλι, όπως και αυτόν που πετάει το πυροτέχνημα ενώ η ομάδα είναι 2-0 στο σκορ. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν μερικοί, πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι τσιφλίκι τους και πως υπάρχει ο κίνδυνος αν λειτουργούν έτσι, να φύγουν από το γήπεδο διά παντός.
Τέλος, πάμε και στην ΑΕΚ. Ο Κωστένογλου σε έναν αποκλεισμό μίλησε για ικανοποίηση και για... υπεροχή, όμως όταν δέχτηκε την ερώτηση για το πού ακριβώς είχε την υπεροχή ανακάλυψε νέο στατιστικό. Τα… σπασίματα. Να του πει κάποιος πως τα σπασίματα, αν τα στόπερ έχουν καλή τοποθέτηση, δε του δίνουν γκολ έξι μέρες να παίζει.
Η ανακοίνωση μετά τον αγώνα, ήταν το δείγμα πανικού που επικρατεί για όλα τα άλλα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εδώ και καιρό. Με το παιχνίδι ουδεμία σχέση είχε.
Το ότι η ΑΕΚ ψάχνει να κρατηθεί από κάπου και δεν μπορεί, είναι ευθύνη δικιά της. Το ότι οργανωμένοι οπαδοί άλλης ομάδας κάνουν κουμάντο, το ότι η ομάδα είναι μόνη της σε ότι και να κάνει, το ότι υπάρχουν παιδιά 1,5 χρόνο απλήρωτα, δείχνει τη σήψη της.
Διαβάζω εδώ σε ένα μπλογκ, πως πάνε να μου δώσουν το κύπελλο. Το να έρθω σε αντιπαράθεση με έναν ΑΕΚτσή, σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός το έχουν καπηλευτεί τόσο πολύ, μου φαίνεται αστείο.
Το να υπάρχει τόσο επιλεκτική μνήμη και να μιλάει ένας άνθρωπος για το που θα δοθεί ένα κύπελλο, όταν η δικιά του ομάδα πέρυσι το κατέκτησε με ένα γκολ οφσάιντ και 400 ακραίους επιθετικούς στο ταρτάν του ΟΑΚΑ, μάλλον με κάνει να σκέφτομαι τη φράση «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς». Άρχισε τώρα να μετράς προσφυγές και στον τελικό να δούμε ποιος θα πάει.
Η ΑΕΚ ιστορικά θα πληρώσει την αποπομπή του Ντέμη και ας κοιτάξει να συνέλθει σύντομα γιατί απλά είναι κρίμα.
Πάμε και λίγο στο επόμενο παιχνίδι. Στη Τούμπα έρχονται τα αδέρφια μας οι Πανιώνιοι. Θα τους δώσουμε τη θύρα 8 να έρθουν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και ας κερδίσει ο καλύτερος.
Ο Πανιώνιος, έχει αγωνιστικές απώλειες, αλλά δίνει τη μάχη του και αυτός για να είναι σωστός. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτή η ομάδα βγάζει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Έρχεται με απουσίες, αλλά είναι μία ευκαιρία για όσους είναι στο γήπεδο να δούνε τέσσερις – πέντε πιτσιρικάδες που έχει αυτή η ομάδα. Είναι κρίμα που δεν θα δούμε τον σεληνιασμένο Σάμαρη που είναι τιμωρημένος, αλλά και πάλι έχει κάποια πιτσιρίκια που θα αφήσουν εποχή.
Και βέβαια, ο Πανιώνιος που την έχει την ακαδημία στο πετσί του, θα πρέπει στρατηγικά να κινηθεί γύρω από αυτή. Κερδισμένος θα βγει σε βάθος χρόνου και έστω αναγκαστικά στη πλατεία κινούνται πλέον προς τη σωστή κατεύθυνση.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/164229-i-doyleia-egineRe: Σταύρος Κόλκας
Τα μηνύματα του Μπόλονι
Σταύρος Κόλκας
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει στο Onsports για τα μηνύματα που πέρασε στον κόσμο του ΠΑΟΚ ο Λάσλο Μπόλονι μετά τη νίκη επί του Πανιωνίου στην Τούμπα
Ήταν ένα παιχνίδι που πίστευα πως εύκολα ή δύσκολα θα το κερδίζαμε, βασιζόμενος κυρίως στις πολλές απουσίες του Πανιωνίου. Το κερδίσαμε πιο εύκολα απ ότι λέει το τελικό 1-0, γιατί απλούστατα δε δεχτήκαμε καθαρή φάση.
Κι όμως, φαινομενικά η συγκεκριμένη αναμέτρηση σε οδηγεί στο συμπέρασμα πως θα ξεχαστεί άμεσα. Πως δεν έχει τροφή για κουβέντα. Λάθος, έχει και μάλιστα πολύ.
Πρώτα απ όλα, ο ΠΑΟΚ δε δέχεται φάση από τον αντίπαλο σε έναν αγώνα που παίζει ο Γιώργος Κατσικάς. Ήταν το μόλις δεύτερο παιχνίδι του, έδεσε καλά με τον Μαλεζά και έδειξε βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο.
Η παρουσία του Γλύκου, που ήταν ο βασικός λόγος που ο ΠΑΟΚ δε δέχτηκε φάση, στο κομμάτι που για πολλούς ήταν αδύναμος. Στις εξόδους. Δεν έχασε καμία, ο χρόνος που έβγαινε ήταν ο απολύτως σωστός και καθάρισε όλες τις φάσεις.
Ο τρόπος που αλλάζει εικόνα ο ΠΑΟΚ όταν μπαίνει ο Γιάννου. Μιλάμε για ένα παιδί με δύναμη, υποφερτή τεχνική, διάθεση ενθουσιασμό. Ο Μπόλονι δικαίως είπε πως πρέπει να μάθει να τελειώνει φάσεις και να βγάζει τελικές πάσες, αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε πως για σέντερ φορ τον πήραμε και τον βάζουμε να παίζει σε έναν ρόλο αντι – Ίβιτς. Κάποτε θα έρθουν και τα στοιχεία που λείπουν.
Σήμερα, είδαμε και έναν ποδοσφαιριστή γεννημένο το 1995, τον Πόποβιτς και η στιγμή που μπαίνει στο γήπεδο και άπαντες ουρλιάζουν, είναι η σφραγίδα του τι θέλει να βλέπει ο ΠΑΟΚτσής στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας. Τα δικά του παιδιά, κυρίως.
Ο ΠΑΟΚ έχει την τεχνογνωσία να προστατεύει τα δικά του παιδιά. Ότι παίκτης έχει μπει στην ομάδα να παίξει, ήταν στο σωστό τάιμινγκ και οι λόγοι πασιφανείς. Η ανάγκη ενεργοποίησης ποδοσφαιριστών, δεν οδηγεί τον ΠΑΟΚ σε βιαστικές κινήσεις και αυτό έχει να κάνει βέβαια με τον χειρισμό του Λάσλο Μπόλονι.
Ο Ρουμάνος, έχει αναλάβει και ρόλο στο επικοινωνιακό κομμάτι πλέον. Υπάρχει σήμερα μία φράση του, που ξεκάθαρα καλεί τον κόσμο να κατανοήσει πως πρέπει να συμβάλει προς την κατεύθυνση που ο σύλλογος έχει αποφασίσει να πάει.
«Ανοίγουμε την πόρτα, τους δείχνουμε το δρόμο, ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος και αυτό που πρωταρχικά ζητώ από αυτούς είναι να έχουν τη νοοτροπία του ΠΑΟΚ και της Θύρας 4, γιατί έτσι μπορούν να προχωρήσουν» είπε ο Ρουμάνος στέλνοντας ένα μήνυμα προς τους παίκτες των ακαδημιών, αλλά κυρίως προς τον κόσμο του ΠΑΟΚ που θα πρέπει να συμβάλει για να χτίσουν αυτά τα παιδιά νοοτροπία.
Ακολουθεί ο αγώνας με τον Ατρόμητο, τον οποίο και θεωρώ ξεκάθαρα καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Το ότι ο Γκαρσία και ο Τσιρίλο πήραν ανάσες είναι θετικό, το ότι ο ΠΑΟΚ έχει μία ημέρα ξεκούρασης παραπάνω από τον αντίπαλό του είναι επίσης θετικό. Το ότι πολλοί πιστεύουν πως βρίσκεται ήδη στον τελικό, είναι ασέβεια απέναντι στον θεσμό, τον αντίπαλο αλλά και τη φιλοσοφία της ομάδας. Στο ποδόσφαιρο, έχουν συμβεί τόσα ώστε να σου δίνουν να καταλάβεις ότι η υπεροψία είναι το μεγαλύτερο δεινό που μπορεί να διαθέτει το DNA σου.
Πρέπει να σταθώ και λίγο στον Πανιώνιο. Ήρθε στη Θεσσαλονίκη προερχόμενος από ήττες και σοφά ο Μάντζιος επέλεξε να ξεκουράσει αρκετούς ποδοσφαιριστές του σε αυτό το τάιμινγκ.
Η ήττα στη Τούμπα δεν θα ενοχλούσε κανέναν, αλλά το σημαντικό για τους Νεοσμυρνιώτες έτσι όπως παρατάχθηκαν είναι το ότι έμειναν στο παιχνίδι μέχρι τέλος.
Επίσης, θεωρώ από τώρα πετυχημένες τις επιλογές Κουλουχέρη και Ρόβα γιατί είναι παιδιά που μπορούν να σταθούν με άνεση στη σημερινή Σούπερ Λίγκα και ότι πλήρωσαν απλά μέχρι τώρα μία κακή επιλογή στη καριέρα τους.
Είναι ξεκάθαρα καλύτεροι παίκτες από αυτό που έδειξαν τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, ο Πανιώνιος έχει αρκετά πιτσιρίκια για να μην ανησυχεί για το μέλλον του. Ας τα δουλέψει σωστά, ας τα πιστέψει και ας επικεντρωθεί στην οικονομική του ισορροπία.
Αυτή τη στιγμή, πλην των οικονομικών, δεν έχει να φοβάται τίποτα και για αυτό ο προπονητής του δικαίως είπε στη συνέντευξη Τύπου πως βασικός στόχος είναι η οικονομική εξυγίανση.
Εφόσον το πετύχει αυτό, όλα τα άλλα τα έχει μπροστά του.
Σταύρος Κόλκας
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει στο Onsports για τα μηνύματα που πέρασε στον κόσμο του ΠΑΟΚ ο Λάσλο Μπόλονι μετά τη νίκη επί του Πανιωνίου στην Τούμπα
Ήταν ένα παιχνίδι που πίστευα πως εύκολα ή δύσκολα θα το κερδίζαμε, βασιζόμενος κυρίως στις πολλές απουσίες του Πανιωνίου. Το κερδίσαμε πιο εύκολα απ ότι λέει το τελικό 1-0, γιατί απλούστατα δε δεχτήκαμε καθαρή φάση.
Κι όμως, φαινομενικά η συγκεκριμένη αναμέτρηση σε οδηγεί στο συμπέρασμα πως θα ξεχαστεί άμεσα. Πως δεν έχει τροφή για κουβέντα. Λάθος, έχει και μάλιστα πολύ.
Πρώτα απ όλα, ο ΠΑΟΚ δε δέχεται φάση από τον αντίπαλο σε έναν αγώνα που παίζει ο Γιώργος Κατσικάς. Ήταν το μόλις δεύτερο παιχνίδι του, έδεσε καλά με τον Μαλεζά και έδειξε βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο.
Η παρουσία του Γλύκου, που ήταν ο βασικός λόγος που ο ΠΑΟΚ δε δέχτηκε φάση, στο κομμάτι που για πολλούς ήταν αδύναμος. Στις εξόδους. Δεν έχασε καμία, ο χρόνος που έβγαινε ήταν ο απολύτως σωστός και καθάρισε όλες τις φάσεις.
Ο τρόπος που αλλάζει εικόνα ο ΠΑΟΚ όταν μπαίνει ο Γιάννου. Μιλάμε για ένα παιδί με δύναμη, υποφερτή τεχνική, διάθεση ενθουσιασμό. Ο Μπόλονι δικαίως είπε πως πρέπει να μάθει να τελειώνει φάσεις και να βγάζει τελικές πάσες, αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε πως για σέντερ φορ τον πήραμε και τον βάζουμε να παίζει σε έναν ρόλο αντι – Ίβιτς. Κάποτε θα έρθουν και τα στοιχεία που λείπουν.
Σήμερα, είδαμε και έναν ποδοσφαιριστή γεννημένο το 1995, τον Πόποβιτς και η στιγμή που μπαίνει στο γήπεδο και άπαντες ουρλιάζουν, είναι η σφραγίδα του τι θέλει να βλέπει ο ΠΑΟΚτσής στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας. Τα δικά του παιδιά, κυρίως.
Ο ΠΑΟΚ έχει την τεχνογνωσία να προστατεύει τα δικά του παιδιά. Ότι παίκτης έχει μπει στην ομάδα να παίξει, ήταν στο σωστό τάιμινγκ και οι λόγοι πασιφανείς. Η ανάγκη ενεργοποίησης ποδοσφαιριστών, δεν οδηγεί τον ΠΑΟΚ σε βιαστικές κινήσεις και αυτό έχει να κάνει βέβαια με τον χειρισμό του Λάσλο Μπόλονι.
Ο Ρουμάνος, έχει αναλάβει και ρόλο στο επικοινωνιακό κομμάτι πλέον. Υπάρχει σήμερα μία φράση του, που ξεκάθαρα καλεί τον κόσμο να κατανοήσει πως πρέπει να συμβάλει προς την κατεύθυνση που ο σύλλογος έχει αποφασίσει να πάει.
«Ανοίγουμε την πόρτα, τους δείχνουμε το δρόμο, ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος και αυτό που πρωταρχικά ζητώ από αυτούς είναι να έχουν τη νοοτροπία του ΠΑΟΚ και της Θύρας 4, γιατί έτσι μπορούν να προχωρήσουν» είπε ο Ρουμάνος στέλνοντας ένα μήνυμα προς τους παίκτες των ακαδημιών, αλλά κυρίως προς τον κόσμο του ΠΑΟΚ που θα πρέπει να συμβάλει για να χτίσουν αυτά τα παιδιά νοοτροπία.
Ακολουθεί ο αγώνας με τον Ατρόμητο, τον οποίο και θεωρώ ξεκάθαρα καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Το ότι ο Γκαρσία και ο Τσιρίλο πήραν ανάσες είναι θετικό, το ότι ο ΠΑΟΚ έχει μία ημέρα ξεκούρασης παραπάνω από τον αντίπαλό του είναι επίσης θετικό. Το ότι πολλοί πιστεύουν πως βρίσκεται ήδη στον τελικό, είναι ασέβεια απέναντι στον θεσμό, τον αντίπαλο αλλά και τη φιλοσοφία της ομάδας. Στο ποδόσφαιρο, έχουν συμβεί τόσα ώστε να σου δίνουν να καταλάβεις ότι η υπεροψία είναι το μεγαλύτερο δεινό που μπορεί να διαθέτει το DNA σου.
Πρέπει να σταθώ και λίγο στον Πανιώνιο. Ήρθε στη Θεσσαλονίκη προερχόμενος από ήττες και σοφά ο Μάντζιος επέλεξε να ξεκουράσει αρκετούς ποδοσφαιριστές του σε αυτό το τάιμινγκ.
Η ήττα στη Τούμπα δεν θα ενοχλούσε κανέναν, αλλά το σημαντικό για τους Νεοσμυρνιώτες έτσι όπως παρατάχθηκαν είναι το ότι έμειναν στο παιχνίδι μέχρι τέλος.
Επίσης, θεωρώ από τώρα πετυχημένες τις επιλογές Κουλουχέρη και Ρόβα γιατί είναι παιδιά που μπορούν να σταθούν με άνεση στη σημερινή Σούπερ Λίγκα και ότι πλήρωσαν απλά μέχρι τώρα μία κακή επιλογή στη καριέρα τους.
Είναι ξεκάθαρα καλύτεροι παίκτες από αυτό που έδειξαν τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, ο Πανιώνιος έχει αρκετά πιτσιρίκια για να μην ανησυχεί για το μέλλον του. Ας τα δουλέψει σωστά, ας τα πιστέψει και ας επικεντρωθεί στην οικονομική του ισορροπία.
Αυτή τη στιγμή, πλην των οικονομικών, δεν έχει να φοβάται τίποτα και για αυτό ο προπονητής του δικαίως είπε στη συνέντευξη Τύπου πως βασικός στόχος είναι η οικονομική εξυγίανση.
Εφόσον το πετύχει αυτό, όλα τα άλλα τα έχει μπροστά του.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/165303-Ta-minymata-toy-MpoloniRe: Σταύρος Κόλκας
Μου αρέσει ο τρoπος που σκέφτεται
Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι τυχαίο και αυτό φαίνεται στη διάρκεια. Και ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ένα αξιόλογο παράδειγμα για να κατανοήσει κάποιος τι σημαίνει αξία ποδοσφαιριστή, πως δίνεται υπεραξία, πως αλλάζει η μορφή μίας ομάδας ορθολογικά και βάσει των εξωαγωνιστικών συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί.
Ο Λάσλο Μπόλονι χρειαζόταν τον χρόνο του, αλλά νομίζω και τις ξεκάθαρες κατευθύνσεις των διοικητικών στελεχών. Η αλήθεια είναι πως μόλις βρέθηκε μία σχετική ισορροπία στα διοικητικά, τότε εμφανίστηκε και η υποστήριξη που όφειλε να έχει ο προπονητής του ΠΑΟΚ.
Για να λέμε όλη την αλήθεια, ο Μπόλονι προσλήφθηκε από τον ΠΑΟΚ για δύο βασικά χαρακτηριστικά της καριέρας του. Τα πρωταθλήματα που κατέκτησε με ομάδες που δεν το συνηθίζουν στις χώρες τους, Σπόρτινγκ Λισαβόνας – Σταντάρ Λιέγης και τη δυνατότητα που έχει να αξιοποιεί ταλέντα και να δημιουργεί υπεραξίες.
Ο ΠΑΟΚ επέλεξε τελικά σωστά, αν και υπήρξε μία περίοδος που φοβήθηκε για την επιλογή του αυτή.
Ο Μπόλονι λοιπόν, έχοντας την καθημερινή υποστήριξη των Βρύζα και Κωνσταντινίδη, άρχισε την αντικατάσταση κυρίως των παικτών δεύτερης γραμμής. Η εποχή που υπήρχε η δυνατότητα ύπαρξης συμβολαίων τύπου Μπιζέρα, Σαβίνι, Σπαντάσιο και πολλών άλλων, έχει περάσει χωρίς επιστροφή. Ίσως και να μη τη ξαναζήσουμε ποτέ, εκτός κι αν κάποτε απαντήσουμε πάνω στις οργανωτικές αδυναμίες, υποστηρίξουμε σοβαρά το εμπορικό κομμάτι, δημιουργήσουμε υπεραξίες και πουλήσουμε σε σωστό χρόνο μέσα από ένα ασφαλές δίκτυο αγοράς.
Πρώτα απ όλα, είναι ξεκάθαρο πως ο Ρουμάνος θέλει να ρίξει το κόστος σε θέσεις που δεν παίρνει με τη βασική γραμμή παικτών αυτό που θέλει.
Για παράδειγμα, η περίπτωση τερματοφύλακα. Φέτος, οι δύο βασικοί δεν έδωσαν τίποτα, για την ακρίβεια μάλλον στέρησαν και ταυτόχρονα, έκαναν και μούτρα όταν δεν έπαιζαν. Αν υποθέσουμε πως στοιχίζουν και κοντά στις 850 χιλιάδες μαζί με τους φόρους, μάλλον το να μπει ο Γλύκος στο αρχικό σχήμα ήταν σχεδόν μαθηματικά προβλεπόμενο.
Αν ξεχάσουμε τα βιογραφικά, ο Γλύκος έχει καλύτερα στοιχεία από τους υπόλοιπους και σίγουρα πιο σύγχρονα. Η συγκυρία βοήθησε τον Βολιώτη, γιατί ο προπονητής του είδε το πρόγραμμα και κατάλαβε πως αν δεν τον βάλει σε εκείνο το τάιμινγκ η είσοδός του στην ομάδα δεν θα είναι ομαλή.
Μετά από οκτώ παιχνίδια, ο Γλύκος έχει δεχτεί τρία γκολ, φέρει ευθύνη στο ένα, ο ΠΑΟΚ δέχεται λιγότερες φάσεις και το τεστ οδεύει μια χαρά. Δεν θα αργήσουμε να μάθουμε αν ο Βολιώτης θα είναι ο τερματοφύλακας του μέλλοντος του ΠΑΟΚ, αλλά αυτή η προσπάθεια που γίνεται είναι άκρως ορθολογική.
Χωρίς μάλιστα αγωνιστικό κόστος μέχρι τώρα, ο ΠΑΟΚ αποκτώντας το καλοκαίρι έναν τερματοφύλακα, αν φύγει ο Κρέσιτς, θα γλιτώσει κοντά στο μισό εκατ. ευρώ χωρίς να πονέσει.
Όταν τον Σεπτέμβρη αποκτήθηκε ο Απόστολος Γιάννου, η ειρωνεία ήταν στο στόμα του 80% των ραδιο – οπαδών της ομάδας μας, οι οποίοι τρέφονται από αυτή τους τη συμπεριφορά.
Ο Γιάννου, ένα παιδί χωρίς συμμετοχές στη Καβάλα, αλλά διεθνής με την Ελπίδων είχε δείξει πως έχει κάποια στοιχεία. Πια είναι αυτά; Η δύναμη, η ταχύτητα, το θράσος και μία υποφερτή τεχνική.
Στους πρώτους μήνες του στην ομάδα, ο παίκτης έκανε διπλή δουλειά. Και προετοιμασία αλλά και ροή προπονήσεων και αγώνων. Είναι λογικό στις πρώτες του συμμετοχές να πλανιόταν γύρω από το κεφάλι του το τραγούδι «το θολωμένο μου μυαλό».
Επίσης, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει ή μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως το παιδί αυτό χρησιμοποιείται από τον Μπόλονι σε έναν ρόλο που δεν έχει ξαναπαίξει. Αυτόν πίσω από τον φορ.
Ο Ρουμάνος μόνο χαζός δεν είναι, αφού βλέπει ένα αθλητικό παιδί με πολύ δύναμη και κίνητρο να μάθει, που αν μάθει σωστά θα πλαισιώνει τον φορ κορυφής σε σωστό χρόνο και η μοναξιά του Κλάους δεν θα είναι τόσο έντονη.
Η εξέλιξη του Γιάννου μάλιστα, είναι τόσο γρήγορη που έφτασε ο Μπόλονι στο σημείο να πει πως είναι έτοιμος για το άλμα, αρκεί να βελτιώσει δύο πράγματα. Τελική πάσα και προσπάθεια. Μέχρι τέλος της σεζόν θα ξέρουμε που βαδίζει το έργο, ενώ ο Γιάννου είναι ουσιαστικά ο αντικαταστάτης του Σπαντάσιο. Άλλο ένα 300άρι κέρδος χωρίς να υπολογίζεται η υπεραξία που μπορεί να πάρει ένας 21χρονός σε βάθος χρόνου. Σε αντίθεση με τον 31άρι πρώην συμπαίκτη του. Και το καλοκαίρι που τελειώνει και το συμβόλαιο του Ίβιτς, μπορεί να μη χρειαστείς νέο και να ψάξεις ένα χαφ πιο 8άρι στο στυλ του Φωτάκη, αλλά με καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Για τον Σταφυλίδη πρέπει να επισημάνουμε πως ο ΠΑΟΚ πίεσε περισσότερο τον Μπόλονι για τη χρησιμοποίησή του, σε έναν τάιμινγκ που έπρεπε να αποφασιστεί αν ο Λεονάρντο πρέπει να μείνει ή όχι. Η παρουσία Σταφυλίδη ήταν έξοχη, ο Λεονάρντο αποχώρησε, ο ΠΑΟΚ το γλίτωσε το 200άρι με τους φόρους μέχρι το καλοκαίρι και πλέον η είσοδος του μικρού θα συνδυαστεί με έναν μοιρασμένο ρόλο με το Λίνο φέτος και όταν ο Βραζιλιάνος θα ανανεώσει του χρόνου, σταδιακά θα δώσει τη σκυτάλη στο παιδί μας. Εδώ διατηρούμε την ποιότητα, γλιτώνουμε λεφτά μιας και ο Λίνο θα υπογράψει με λιγότερα και πάμε για άλλα.
Το μεγάλο ζητούμενο και τεράστιο στοίχημα του Λάσλο Μπόλονι και του ΠΑΟΚ, είναι το πώς θα καλυφθεί το κενό του Βιεϊρίνια κυρίως και σε δεύτερη φάση του Κοντρέρας.
Ο αντί – Κοντρέρας, είναι ο Κατσικάς όχι ως ποιότητα, αλλά ως νέο πρόσωπο στο κέντρο της άμυνας. Ο Κατσικάς τα έχει σχεδόν όλα. Δύναμη, ύψος τεχνική, φαίνεται να υστερεί λίγο στη ταχύτητα αλλά άμα την είχε και αυτή δεν θα έπαιζε στην Ελλάδα.
Η εικόνα του από τη πρώτη – με Λεβαδειακό – στη δεύτερη – με Πανιώνιο εμφάνιση είναι αρκετά βελτιωμένη αλλά ακόμα δεν εμπνέει σιγουριά. Αν το θέσουμε οικονομικά το θέμα, ο Κατσικάς είναι ουσιαστικά ο αντί Σαβίνι, δηλαδή γλιτώνει από τον ΠΑΟΚ κανά 300άρι χιλιάδες ευρώ επίσης. Και εδώ μάλλον δεν έχουμε θέμα μείωσης της αγωνιστικής δυναμικής, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου.
Το ζητούμενο λοιπόν για τον ΠΑΟΚ είναι ουσιαστικά η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού το καλοκαίρι που θα αντικαταστήσει τους Κοντρέρας που έφυγε και Τσιρίλο που θα φύγει και έναν επιθετικό που θα καλύψει τα χαρακτηριστικά ή μέρος αυτών που άφησε πίσω του ο αγαπημένος μας Άντρε. Ο Γεωργιάδης μπορεί να πάρει σημαντικό βάρος της σημαντικότητας του Πορτογάλου μόνο αν καταφέρει να σοβαρευτεί αγωνιστικά και να αποκτήσει σταθερότητα. Έτσι όπως είναι σήμερα, άλλοτε θα το κάνει, άλλοτε όχι, αλλά σε συχνότητα πολύ μικρότερη.
Η ποδοσφαιρική αλήθεια λοιπόν είναι πως ο ΠΑΟΚ δημιουργεί τον χώρο για να αντικαταστήσει τις προσωπικότητές του σε βάθος χρόνου μέσα από την πολύ καλή εσωτερική δουλειά που κάνει ο Μπόλονι με τους ανθρώπους του συλλόγου.
Μέσα στο καθεστώς αμφισβήτησης των πάντων που υπάρχει, έχουμε αμελήσει πως η ομάδα 2,5 μήνες είναι αήττητη. Όχι πως δεν θα έρθουν στραβές. Σίγουρα θα έρθουν και αν από θαύμα δε συμβεί αυτό θα είναι ποδοσφαιρικά αδικαιολόγητο.
Το βασικό παράδειγμα που με κάνει να πιστεύω πως θα βγει άκρη, είναι ο Κλάους. Όταν το καλοκαίρι έγραψα πως θα στηριχτεί από τον ΠΑΟΚ ως πρώτος φορ, υπήρξε χλευασμός, αλλά η πουτάνα η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να έχει πετύχει στα μέσα της σεζόν δώδεκα γκολ, περισσότερα απ ότι ο Μουσλίμοβιτς σε δύο γεμάτες.
Ο Μπόλονι το κατάλαβε το έργο και μίλησε για τη δημιουργία παικτών με τη νοοτροπία της θύρα 4, κάτι που ο Ρουμάνος συνειδητοποίησε στο Λονδίνο όταν κάποιοι δημοσιογράφοι του έλεγαν πριν τον αγώνα «ποια Τότεναμ, διπλό είναι το παιχνίδι» και ο ίδιος έζησε αυτή τη λογική μέσα από την απαίτηση 3,5 χιλιάδων οπαδών που ζητούσαν σχεδόν αλαζονικά το διπλό λες και έπαιζαν με την Δόξα Κατοκοπιάς.
Βρισκόμαστε σε μία φάση που αν δείξουμε υπομονή, ίσως και να δούμε στο μέλλον τον ΠΑΟΚ που ονειρευόμασταν πάντα. Δεν ξέρω αν το εγχείρημα θα πετύχει, ούτε μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά για οτιδήποτε.
Απλά μου αρέσει ο τρόπος που ο ΠΑΟΚ σκέφτεται ποδοσφαιρικά. Και αυτό καταγράφω στο συγκεκριμένο μπλογκ.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://blog.paok24.com/?p=1846-
sourmenetes
- Moderator
- Δημοσιεύσεις: 28961
- Εγγραφή: Δευ 21 Σεπ 2009, 21:39
- Τοποθεσία: sourmena
Re: Σταύρος Κόλκας
Μας κουράσατε!
Σταύρος Κόλκας
Αλήθεια αν έγραφα εγώ αυτά που δήλωσε ο Σάββας Θεοδωρίδης μετά τον αγώνα της Ξάνθης, τι θα ήμουν; Οπαδός δημοσιογράφος; Υποκινητής βίας; Θα έπρεπε να μου κλείσουν το στόμα; Θα απορούσαν διάφοροι πως είναι δυνατόν να με πληρώνουν για να κάνω αυτή τη δουλειά;
Κατ εμέ, ο Θεοδωρίδης είναι ένα επίσημο στέλεχος μίας μεγάλης ομάδας που καλύπτει τις ανάγκες της. Προφανώς και δεν τρέχει τίποτα για εμένα που έκανε αυτές τις δηλώσεις. Αυτό το προφίλ επέλεξε να βγάλει ο Ολυμπιακός, αυτό βγάζει. Είναι επιλογή του.
Αυτό που με κούρασε, είναι να μην περάσει ούτε ένα μερόνυχτο μετά από ήττα του Ολυμπιακού που να μη γίνεται προσπάθεια να αλλάξει η ΚΕΔ, να εκδιωχτούν διαιτητές, να … γκρεμιστούν φούρνοι.
Δεν μπορώ αυτό το νταϊλίκι του «είμαι Ολυμπιακός και άμα χάνω θα παρακαλάτε να μη ξανασυμβεί».
Παίρνεις σχεδόν τσαμπουκά τα έσοδα του Τσάμπιονς Λιγκ, είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε μεταδώσεις που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, κουβαλάς 2,5 χιλιάδες αστυνομικούς σε κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι και αφού έχεις τη δύναμη να τα κάνεις όλα αυτά, δεν έχεις μάθει να χάνεις.
Κάπου αυτό το παραμύθι με τον φετινό Ολυμπιακό πρέπει να σταματήσει. Σε ένα μέτριο πρωτάθλημα είναι μία μέτρια ομάδα που στηρίζεται σε τέσσερις παίκτες της. Τον Αβραάμ, τον Ιμπαγάζα που είναι στα 35 του, τον Μιραλάς και τον Τζιμπούρ.
Οι επιλογές των ακραίων που έκανε δεν του βγήκαν, το ίδιο και ο Γέστε που έπαιζε στο Κατάρ ή κάπου εκεί, μέσα από τις κινήσεις που έκανε ακυρώθηκε ο ρόλος του πολύ ουσιαστικού Φουστέρ και παίζει με τον Μαρκάνο αριστερό μπακ. Ο καλύτερός του χαφ από τη Μαρσέιγ και μετά, είναι ο Μανιάτης που αποκτήθηκε για να παίζει ακραίος μπακ.
Πολλοί θα θεωρήσετε πως βγάζω κάποιον νταλκά οπαδικό και πως επειδή είμαι ΠΑΟΚ τα γράφω αυτά για τον Ολυμπιακό. Δεν είναι όμως αυτό.
Τον Ολυμπιακό τον σέβομαι, όπως και όλες τις πραγματικά μεγάλες ομάδες. Απλά έχει κουράσει ο τρόπος που προσπαθεί να διατηρηθεί στη κορυφή με έναν τρόπο που κάποτε έπιανε και τώρα είναι απλά παρωχημένος.
Ο μέτριος έως κακός Παναθηναϊκός, είναι φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος απλά γιατί είναι πιο συγκεντρωμένος σε αυτόν τον στόχο. Και επειδή ο προπονητής του, ότι κάνει του βγαίνει, με έναν τρόπο κυρίως τυχερό και όχι ποδοσφαιρικά ορθολογικό.
Όπως η χρησιμοποίηση του Λέτο ως φορ, όπως η κατά λάθος είσοδος του Βιτόλο στον αγώνα με τον Ατρόμητο, που έμελε να είναι ο πιο κομβικός του παίκτης στη ροή του αγώνα.
Σήμερα αποχώρησε ο Βασσάρας, ο Κωνσταντινέας πάει για διαγραφή και αυτό γιατί; Γιατί ο Τοροσίδης που είναι μετρ στις βουτιές, ξαφνικά του έγινε πραγματικά ένα πέναλτι.
Και τι είναι ο Κωνσταντινέας για να καταλάβει πως αυτή τη φορά ο Τοροσίδης δε δέχτηκε την αόρατη σφαίρα; Η Άση Μπίλιου;
Τώρα μπαίνει στη θέση του Κύρου ο Δούρος, ο οποίος προφανώς άμα θέλει να κρατήσει τη θέση θα πρέπει να μην στεναχωριούνται τα παιδιά μας. Μιλάμε για γελοιότητες.
Σε μία χώρα που παραπαίει, ένα από τα ελάχιστα πράγματα που έχουν μείνει για να ασχολούμαστε είναι το ποδόσφαιρο. Είμαστε τόσο ανίκανοι για να το κάνουμε και αυτό, αφήνοντάς το έρμαιο στις εγωιστικές συμπεριφορές μεγάλων ομάδων. Και για αυτό ευθύνεται η ΕΠΟ, αλλά και η αστεία Πολιτεία που σε μία εποχή που σηκώνει παρεμβάσεις της προς το καλύτερο, κωφεύει και αποφεύγει να πάρει θέση.
Σταύρος Κόλκας
Αλήθεια αν έγραφα εγώ αυτά που δήλωσε ο Σάββας Θεοδωρίδης μετά τον αγώνα της Ξάνθης, τι θα ήμουν; Οπαδός δημοσιογράφος; Υποκινητής βίας; Θα έπρεπε να μου κλείσουν το στόμα; Θα απορούσαν διάφοροι πως είναι δυνατόν να με πληρώνουν για να κάνω αυτή τη δουλειά;
Κατ εμέ, ο Θεοδωρίδης είναι ένα επίσημο στέλεχος μίας μεγάλης ομάδας που καλύπτει τις ανάγκες της. Προφανώς και δεν τρέχει τίποτα για εμένα που έκανε αυτές τις δηλώσεις. Αυτό το προφίλ επέλεξε να βγάλει ο Ολυμπιακός, αυτό βγάζει. Είναι επιλογή του.
Αυτό που με κούρασε, είναι να μην περάσει ούτε ένα μερόνυχτο μετά από ήττα του Ολυμπιακού που να μη γίνεται προσπάθεια να αλλάξει η ΚΕΔ, να εκδιωχτούν διαιτητές, να … γκρεμιστούν φούρνοι.
Δεν μπορώ αυτό το νταϊλίκι του «είμαι Ολυμπιακός και άμα χάνω θα παρακαλάτε να μη ξανασυμβεί».
Παίρνεις σχεδόν τσαμπουκά τα έσοδα του Τσάμπιονς Λιγκ, είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε μεταδώσεις που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, κουβαλάς 2,5 χιλιάδες αστυνομικούς σε κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι και αφού έχεις τη δύναμη να τα κάνεις όλα αυτά, δεν έχεις μάθει να χάνεις.
Κάπου αυτό το παραμύθι με τον φετινό Ολυμπιακό πρέπει να σταματήσει. Σε ένα μέτριο πρωτάθλημα είναι μία μέτρια ομάδα που στηρίζεται σε τέσσερις παίκτες της. Τον Αβραάμ, τον Ιμπαγάζα που είναι στα 35 του, τον Μιραλάς και τον Τζιμπούρ.
Οι επιλογές των ακραίων που έκανε δεν του βγήκαν, το ίδιο και ο Γέστε που έπαιζε στο Κατάρ ή κάπου εκεί, μέσα από τις κινήσεις που έκανε ακυρώθηκε ο ρόλος του πολύ ουσιαστικού Φουστέρ και παίζει με τον Μαρκάνο αριστερό μπακ. Ο καλύτερός του χαφ από τη Μαρσέιγ και μετά, είναι ο Μανιάτης που αποκτήθηκε για να παίζει ακραίος μπακ.
Πολλοί θα θεωρήσετε πως βγάζω κάποιον νταλκά οπαδικό και πως επειδή είμαι ΠΑΟΚ τα γράφω αυτά για τον Ολυμπιακό. Δεν είναι όμως αυτό.
Τον Ολυμπιακό τον σέβομαι, όπως και όλες τις πραγματικά μεγάλες ομάδες. Απλά έχει κουράσει ο τρόπος που προσπαθεί να διατηρηθεί στη κορυφή με έναν τρόπο που κάποτε έπιανε και τώρα είναι απλά παρωχημένος.
Ο μέτριος έως κακός Παναθηναϊκός, είναι φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος απλά γιατί είναι πιο συγκεντρωμένος σε αυτόν τον στόχο. Και επειδή ο προπονητής του, ότι κάνει του βγαίνει, με έναν τρόπο κυρίως τυχερό και όχι ποδοσφαιρικά ορθολογικό.
Όπως η χρησιμοποίηση του Λέτο ως φορ, όπως η κατά λάθος είσοδος του Βιτόλο στον αγώνα με τον Ατρόμητο, που έμελε να είναι ο πιο κομβικός του παίκτης στη ροή του αγώνα.
Σήμερα αποχώρησε ο Βασσάρας, ο Κωνσταντινέας πάει για διαγραφή και αυτό γιατί; Γιατί ο Τοροσίδης που είναι μετρ στις βουτιές, ξαφνικά του έγινε πραγματικά ένα πέναλτι.
Και τι είναι ο Κωνσταντινέας για να καταλάβει πως αυτή τη φορά ο Τοροσίδης δε δέχτηκε την αόρατη σφαίρα; Η Άση Μπίλιου;
Τώρα μπαίνει στη θέση του Κύρου ο Δούρος, ο οποίος προφανώς άμα θέλει να κρατήσει τη θέση θα πρέπει να μην στεναχωριούνται τα παιδιά μας. Μιλάμε για γελοιότητες.
Σε μία χώρα που παραπαίει, ένα από τα ελάχιστα πράγματα που έχουν μείνει για να ασχολούμαστε είναι το ποδόσφαιρο. Είμαστε τόσο ανίκανοι για να το κάνουμε και αυτό, αφήνοντάς το έρμαιο στις εγωιστικές συμπεριφορές μεγάλων ομάδων. Και για αυτό ευθύνεται η ΕΠΟ, αλλά και η αστεία Πολιτεία που σε μία εποχή που σηκώνει παρεμβάσεις της προς το καλύτερο, κωφεύει και αποφεύγει να πάρει θέση.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/166118-Mas-koyrasateRe: Σταύρος Κόλκας
Τα γούστα μας πάνω απ όλα
Σταύρος Κόλκας
Σήμερα στη Τούμπα ζήσαμε ένα σκηνικό που πόνεσε όπως και να έχει. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.
Παίρνοντας το αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ένα λάθος του Παναγιώτη Γλύκου στο 90΄και στη συνέχεια την αδυναμία του να διαχειριστεί ψυχολογικά το παιχνίδι.
Για τον Γλύκο, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, το περίμενα το λάθος απλά ήλπιζα πως δεν θα είναι σε τέτοιο παιχνίδι. Το παιδί δεν θα το κατηγορήσω, θεωρώ πως είναι πολύ καλός τερματοφύλακας και δεν αξίζει να πληρώσει το μάρμαρο για καμία ανισσοροπία που βιώνει ο ΠΑΟΚ αυτή τη περίοδο.
Επίσης στο αγωνιστικό σκέλος, ο Μπόλονι των λίγων λύσεων ατύχησε να έχει δύο αναγκαστικές αλλαγές από το νωρίς. Και μάλιστα, οι Έτο και Φωτάκης, αντικαταστάθηκαν από τους Σνάουτσνερ και Μπαλάφα που είναι ξεκάθαρα λιγότερο δημιουργικοί. Το ότι δεν μπήκε ο Ίβιτς αντί του Μπαλάφα έχει λογική γιατί απλούστατα σε εκείνη τη φάση κάποιος έπρεπε να μαρκάρει. Και οι σημερινοί Γκαρσία και Λαζάρ μάλλον έπαιζαν με αναπνευστήρα.
Ο ΠΑΟΚ δεν είχε σθένος, δεν είχε λύσεις, δεν είχε τύχη. Το ότι προηγήθηκε ήταν συγκυριακό – και άδικο αφού ο Σάλπι είναι οφσάιντ – και ο κλεφτοπόλεμος που έπαιξε πληρώθηκε με πολύ άσχημο τρόπο.
Από εκεί και πέρα, διακρίνω πως έχει γίνει το άλφα και το ωμέγα των οπαδών μας η παρουσία σε έναν τελικό. Δύο μπούκες έχουν γίνει στη Τούμπα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σε αγώνες κυπέλλου με ΑΕΚ και Ατρόμητο.
Αν για τον ΠΑΟΚ είναι κατόρθωμα το να παίξει έναν τελικό, μάλλον οι ίδιοι οι οπαδοί του τον μικραίνουν. Σίγουρα, όλοι γουστάρουμε τον χαβαλέ, οι πιο πιτσιρικάδες τα μπάχαλα, αλλά σίγουρα ο ΠΑΟΚ ως σύλλογος απαγορεύεται να μπει σε αυτό το τρυπάκι. Γίνεται πολύ μικρός.
Ένας τίτλος σίγουρα είναι κάτι πολύτιμο, αλλά το να φέρνω την καταστροφή επειδή μία κακή στιγμή ενός παίκτη άλλαξε την ιστορία ενός αγώνα, είναι αστείο. Και δείχνει και τη βασική αδυναμία της εποχής Ζαγοράκη. Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις διαθέσεις του οποιουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο. Και όταν μιλάμε για εσωτερικές διαμάχες, είναι οι χειρότερες.
Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις ορέξεις του καθένα. Δεν έχει κάποιος λεφτά, θα μπει τσάμπα στο γήπεδο, θέλει κάποιος να πει τον καημό του θα βρει βήμα να τον ξεφτιλίσει. Θέλει κάποιος να μπει μέσα στα γραφεία και να τα σπάσει; Κανένα πρόβλημα, οι πόρτες είναι ανοιχτές. Θέλει κάποιος να κάνει δημόσιες σχέσεις μοιράζοντας φανέλες, περάστε κόσμε στις αποθήκες της ομάδας.
Αυτή τη στιγμή που γράφω, ο Ζαγοράκης με τους υπόλοιπους είναι στο σπίτι του και συζητάνε. Η κατάσταση δεν τραβάει άλλο γιατί χρειάζεται πυγμή απέναντι στην αρρώστια που έχουν προκαλέσει πολλά γεγονότα μαζί, αλλά κυρίως ο τρόπος που διοικείται ο ΠΑΟΚ. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, η έκπληξη θα είναι να μπορέσει η διοίκηση να αλλάξει προς το καλύτερο. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, μάλλον κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα θελήσει να εμπλακεί με τον ΠΑΟΚ του «ο καθένας κάνει ότι γουστάρει»
Δεν ξέρω τι ξημερώνει αύριο και η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω σε πολλά. Έβλεπα ένα αγωνιστικό πλάνο, έβλεπα μία εξυπνάδα στις κινήσεις γύρω από αυτό, μια μεθοδικότητα, λιγότερα οικονομικά προβλήματα και πίστεψα πως μέχρι το καλοκαίρι θα μπορέσουμε να ξαναανεβάσουμε επίπεδο την ομάδα.
Αλλά όταν σχεδόν κανένας δεν κοιτάει την ομάδα, αλλά τα γούστα του ή τον κώλο του, συγνώμη, αλλά προοπτική δεν μπορεί να υπάρχει. Και αυτό αγγίζει από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο οπαδό της.
Σταύρος Κόλκας
Σήμερα στη Τούμπα ζήσαμε ένα σκηνικό που πόνεσε όπως και να έχει. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.
Παίρνοντας το αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ένα λάθος του Παναγιώτη Γλύκου στο 90΄και στη συνέχεια την αδυναμία του να διαχειριστεί ψυχολογικά το παιχνίδι.
Για τον Γλύκο, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, το περίμενα το λάθος απλά ήλπιζα πως δεν θα είναι σε τέτοιο παιχνίδι. Το παιδί δεν θα το κατηγορήσω, θεωρώ πως είναι πολύ καλός τερματοφύλακας και δεν αξίζει να πληρώσει το μάρμαρο για καμία ανισσοροπία που βιώνει ο ΠΑΟΚ αυτή τη περίοδο.
Επίσης στο αγωνιστικό σκέλος, ο Μπόλονι των λίγων λύσεων ατύχησε να έχει δύο αναγκαστικές αλλαγές από το νωρίς. Και μάλιστα, οι Έτο και Φωτάκης, αντικαταστάθηκαν από τους Σνάουτσνερ και Μπαλάφα που είναι ξεκάθαρα λιγότερο δημιουργικοί. Το ότι δεν μπήκε ο Ίβιτς αντί του Μπαλάφα έχει λογική γιατί απλούστατα σε εκείνη τη φάση κάποιος έπρεπε να μαρκάρει. Και οι σημερινοί Γκαρσία και Λαζάρ μάλλον έπαιζαν με αναπνευστήρα.
Ο ΠΑΟΚ δεν είχε σθένος, δεν είχε λύσεις, δεν είχε τύχη. Το ότι προηγήθηκε ήταν συγκυριακό – και άδικο αφού ο Σάλπι είναι οφσάιντ – και ο κλεφτοπόλεμος που έπαιξε πληρώθηκε με πολύ άσχημο τρόπο.
Από εκεί και πέρα, διακρίνω πως έχει γίνει το άλφα και το ωμέγα των οπαδών μας η παρουσία σε έναν τελικό. Δύο μπούκες έχουν γίνει στη Τούμπα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σε αγώνες κυπέλλου με ΑΕΚ και Ατρόμητο.
Αν για τον ΠΑΟΚ είναι κατόρθωμα το να παίξει έναν τελικό, μάλλον οι ίδιοι οι οπαδοί του τον μικραίνουν. Σίγουρα, όλοι γουστάρουμε τον χαβαλέ, οι πιο πιτσιρικάδες τα μπάχαλα, αλλά σίγουρα ο ΠΑΟΚ ως σύλλογος απαγορεύεται να μπει σε αυτό το τρυπάκι. Γίνεται πολύ μικρός.
Ένας τίτλος σίγουρα είναι κάτι πολύτιμο, αλλά το να φέρνω την καταστροφή επειδή μία κακή στιγμή ενός παίκτη άλλαξε την ιστορία ενός αγώνα, είναι αστείο. Και δείχνει και τη βασική αδυναμία της εποχής Ζαγοράκη. Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις διαθέσεις του οποιουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο. Και όταν μιλάμε για εσωτερικές διαμάχες, είναι οι χειρότερες.
Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις ορέξεις του καθένα. Δεν έχει κάποιος λεφτά, θα μπει τσάμπα στο γήπεδο, θέλει κάποιος να πει τον καημό του θα βρει βήμα να τον ξεφτιλίσει. Θέλει κάποιος να μπει μέσα στα γραφεία και να τα σπάσει; Κανένα πρόβλημα, οι πόρτες είναι ανοιχτές. Θέλει κάποιος να κάνει δημόσιες σχέσεις μοιράζοντας φανέλες, περάστε κόσμε στις αποθήκες της ομάδας.
Αυτή τη στιγμή που γράφω, ο Ζαγοράκης με τους υπόλοιπους είναι στο σπίτι του και συζητάνε. Η κατάσταση δεν τραβάει άλλο γιατί χρειάζεται πυγμή απέναντι στην αρρώστια που έχουν προκαλέσει πολλά γεγονότα μαζί, αλλά κυρίως ο τρόπος που διοικείται ο ΠΑΟΚ. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, η έκπληξη θα είναι να μπορέσει η διοίκηση να αλλάξει προς το καλύτερο. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, μάλλον κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα θελήσει να εμπλακεί με τον ΠΑΟΚ του «ο καθένας κάνει ότι γουστάρει»
Δεν ξέρω τι ξημερώνει αύριο και η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω σε πολλά. Έβλεπα ένα αγωνιστικό πλάνο, έβλεπα μία εξυπνάδα στις κινήσεις γύρω από αυτό, μια μεθοδικότητα, λιγότερα οικονομικά προβλήματα και πίστεψα πως μέχρι το καλοκαίρι θα μπορέσουμε να ξαναανεβάσουμε επίπεδο την ομάδα.
Αλλά όταν σχεδόν κανένας δεν κοιτάει την ομάδα, αλλά τα γούστα του ή τον κώλο του, συγνώμη, αλλά προοπτική δεν μπορεί να υπάρχει. Και αυτό αγγίζει από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο οπαδό της.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/166909-Ta-goysta-mas-pano-ap-olaRe: Σταύρος Κόλκας
Οι δυσκολίες της επόμενης ημέρας
Σταύρος Κόλκας
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για την αλλαγή στον προεδρικό θώκο του ΠΑΟΚ και τις δυσκολίες που θα συναντήσει μπροστά του ο Ζήσης Βρύζας από εδώ και στο εξής…
Το μεγάλο ερωτηματικό στην μετά Ζαγοράκη ημέρα του ΠΑΟΚ είναι το αν θα μπορέσει ο Βρύζας να συσπειρώσει τους οπαδούς της ομάδας έτσι ώστε να αντέξει. Σήμερα, ούτε τυχαία μίλησε για παρουσία του τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, ούτε τυχαία έκανε αναφορά για το τι έχει διδάξει η ΠΑΟΚτσήδικη ιστορία γύρω από τους προέδρους του ΠΑΟΚ. Ένας που να έφυγε νορμάλ δεν έχει καταγραφεί.
Ο Ζαγοράκης αποχώρησε με θετικό πρόσημο, άρα το έργο του Βρύζα θα έχει πετύχει αν καταφέρει να διατηρήσει τον ΠΑΟΚ εκεί που τον πήρε και να εξελίξει τη λειτουργία του. Μέσα σε ένα τόσο άσχημο περιβάλλον – κυρίως της αγοράς – αλλά και με ένα κλονισμένο κοινό της ομάδας, πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;
Κακά τα ψέματα, μόνο εύκολο δεν είναι για τον Βρύζα το έργο που έχει αναλάβει. Πρώτα απ όλα, υπάρχουν χρέη τα οποία ακόμη βαραίνουν τον ΠΑΟΚ και μάλιστα, κάποια από αυτά μεταφέρθηκαν για μετά τον Ιούλιο έτσι ώστε η ΠΑΕ να αδειοδοτηθεί.
Για να πετύχει το εγχείρημα, η διοίκηση Βρύζα θα πρέπει πρώτον να πείσει το κοινό πως πρέπει να στηρίξει, να μην υπάρχει η χασούρα που προβλέπεται στα έσοδα λόγω της κρίσης και ταυτόχρονα σε μία νεκρή αγορά, να βρει νέους οικονομικούς πόρους. Βοήθα Παναγιά μου.
Το μόνο θετικό είναι πως επιστρέφει στα χέρια του ΠΑΟΚ η μπουτίκ, ένα κομμάτι που η προηγούμενη διοίκηση έκανε τεράστια λάθη. Αν αλλάξει η δομή της, αν η συμφωνία με την εταιρία αθλητικής ένδυσης είναι νορμάλ, τότε υπάρχει η ελπίδα να μπει ένα σοβαρό ποσό στο ταμείο της ΠΑΕ. Όμως αυτή τη στιγμή, δεν εμφανίζεται από πουθενά αλλού μία καλύτερη προοπτική στα οικονομικά όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ, αλλά για καμία ελληνική ΠΑΕ. Πόσο μάλλον σε μία που βρίσκεται και υπό τη στενή παρακολούθηση της ΟΥΕΦΑ.
Τα ψέματα έχουν τελειώσει και αυτό πρέπει άπαντες να το κατανοήσουν. Από τον πιο πιτσιρικά οπαδό της ομάδας μέχρι και αυτόν που είναι στα πρόθυρα του αλτσχάιμερ.
Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να προοδεύσει με αργά αλλά σταθερά βήματα, εκτός κι αν βρεθεί κάποιος να βάλει χρήματα. Εγώ έχω πάψει να ελπίζω σε κάτι τέτοιο εδώ και καιρό και απλά η άποψή μου αυτή σφραγίζεται ακόμη καλύτερα με γεγονότα όπως τα χθεσινά.
Πάμε και στον Ζαγοράκη. Ο τρόπος που έφυγε δεν είναι ο ενδεδειγμένος. Απλά νομίζω πως πλήρωσε την εσωστρέφειά του και την υπερβολική δημοκρατία που επέβαλε στον ΠΑΟΚ. Πλήρωσε και το ότι είναι ένας άνθρωπος κλειστός, απόμακρος από την κοινή γνώμη, που επηρεάζεται εύκολα από πράγματα που άλλους δεν θα τους άγγιζαν.
Το πρόσημο της παρουσίας Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ είναι θετικό. Πήρε μία ομάδα καρναβάλι και παρέδωσε μία ανταγωνιστική ομάδα, με υποδομές και προπονητικό κέντρο.
Δεν μπόρεσε να βρει λύσεις στο οικονομικό, παρασύρθηκε αρκετές φορές σε λάθος τάιμινγκ, αλλά όπως και να χει, ο ΠΑΟΚ ξαναέγινε ΠΑΟΚ στα χέρια του.
Θυμάμαι το πρώτο του παιχνίδι σαν πρόεδρος του ΠΑΟΚ, εκείνο το φιλικό που έδωσε η ομάδα εναντίον της Μπραουσβάινγκ. Επειδή ήμουν από τους ελάχιστους που το έζησα εκείνο το 7-0, είναι και η εικόνα που έχω για το από πού ξεκίνησε αυτή η ομάδα και που έφτασε.
Ας πάψουμε να είμαστε αχάριστοι, ας αναγνωρίσουμε κυρίως τα θετικά από τα λάθη και ας του δώσουμε αυτό που αξίζει στο πάνθεον της ιστορίας της ομάδας. Χάρη, δεν του κάνουμε. Προφανώς και το αξίζει.
Κλείνοντας, θα πρέπει να κάνω και μία αναφορά στον ρόλο των ΜΜΕ στην εποχή Ζαγοράκη και σε αυτή που ξεκίνησε σήμερα με τον Ζήση Βρύζα στην ηγεσία της ΠΑΕ.
Ο τρόπος λειτουργίας τους, αν συνεχιστεί κατ αυτόν τον τρόπο, θα αποβεί καταστροφικός για τον ΠΑΟΚ. Αυτό δεν έχει να κάνει με τη φθορά που προκαλούν στα πρόσωπα, αλλά στον ίδιο τον σύλλογο.
Η ευκολία που ξεστομίζονται ανακρίβειες, το πώς ο κάθε ανώνυμος μπορεί να σπιλώνει συνειδήσεις, ο τρόπος που ο κάθε ερασιτέχνης παραγωγός αναφέρεται στον σύλλογό μας, είναι στοιχεία που μειώνουν τον ΠΑΟΚ κυρίως στα μάτια των οπαδών του.
Η φθορά είναι τεράστια και τη σημειώνω γιατί την βιώνω. Εγώ άλλον ΠΑΟΚ γνώρισα, με άλλη νοοτροπία μεγάλωσα και αλλού βλέπω να οδηγείται το πράγμα.
Μέσα στις στρατηγικές της νέας διοίκησης, θα πρέπει να είναι και το τέλος της εποχής της ασυδοσίας των ΜΜΕ. Αν ένας εκδότης ή ένας ιδιοκτήτης ραδιοφώνου δεν έχει χρήματα να πληρώσει κάποιον σοβαρό επαγγελματία, αυτό δεν θα πρέπει να βαραίνει τον ΠΑΟΚ, αλλά τον ίδιο. Απλά είναι τα πράγματα.
Σταύρος Κόλκας
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για την αλλαγή στον προεδρικό θώκο του ΠΑΟΚ και τις δυσκολίες που θα συναντήσει μπροστά του ο Ζήσης Βρύζας από εδώ και στο εξής…
Το μεγάλο ερωτηματικό στην μετά Ζαγοράκη ημέρα του ΠΑΟΚ είναι το αν θα μπορέσει ο Βρύζας να συσπειρώσει τους οπαδούς της ομάδας έτσι ώστε να αντέξει. Σήμερα, ούτε τυχαία μίλησε για παρουσία του τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, ούτε τυχαία έκανε αναφορά για το τι έχει διδάξει η ΠΑΟΚτσήδικη ιστορία γύρω από τους προέδρους του ΠΑΟΚ. Ένας που να έφυγε νορμάλ δεν έχει καταγραφεί.
Ο Ζαγοράκης αποχώρησε με θετικό πρόσημο, άρα το έργο του Βρύζα θα έχει πετύχει αν καταφέρει να διατηρήσει τον ΠΑΟΚ εκεί που τον πήρε και να εξελίξει τη λειτουργία του. Μέσα σε ένα τόσο άσχημο περιβάλλον – κυρίως της αγοράς – αλλά και με ένα κλονισμένο κοινό της ομάδας, πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;
Κακά τα ψέματα, μόνο εύκολο δεν είναι για τον Βρύζα το έργο που έχει αναλάβει. Πρώτα απ όλα, υπάρχουν χρέη τα οποία ακόμη βαραίνουν τον ΠΑΟΚ και μάλιστα, κάποια από αυτά μεταφέρθηκαν για μετά τον Ιούλιο έτσι ώστε η ΠΑΕ να αδειοδοτηθεί.
Για να πετύχει το εγχείρημα, η διοίκηση Βρύζα θα πρέπει πρώτον να πείσει το κοινό πως πρέπει να στηρίξει, να μην υπάρχει η χασούρα που προβλέπεται στα έσοδα λόγω της κρίσης και ταυτόχρονα σε μία νεκρή αγορά, να βρει νέους οικονομικούς πόρους. Βοήθα Παναγιά μου.
Το μόνο θετικό είναι πως επιστρέφει στα χέρια του ΠΑΟΚ η μπουτίκ, ένα κομμάτι που η προηγούμενη διοίκηση έκανε τεράστια λάθη. Αν αλλάξει η δομή της, αν η συμφωνία με την εταιρία αθλητικής ένδυσης είναι νορμάλ, τότε υπάρχει η ελπίδα να μπει ένα σοβαρό ποσό στο ταμείο της ΠΑΕ. Όμως αυτή τη στιγμή, δεν εμφανίζεται από πουθενά αλλού μία καλύτερη προοπτική στα οικονομικά όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ, αλλά για καμία ελληνική ΠΑΕ. Πόσο μάλλον σε μία που βρίσκεται και υπό τη στενή παρακολούθηση της ΟΥΕΦΑ.
Τα ψέματα έχουν τελειώσει και αυτό πρέπει άπαντες να το κατανοήσουν. Από τον πιο πιτσιρικά οπαδό της ομάδας μέχρι και αυτόν που είναι στα πρόθυρα του αλτσχάιμερ.
Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να προοδεύσει με αργά αλλά σταθερά βήματα, εκτός κι αν βρεθεί κάποιος να βάλει χρήματα. Εγώ έχω πάψει να ελπίζω σε κάτι τέτοιο εδώ και καιρό και απλά η άποψή μου αυτή σφραγίζεται ακόμη καλύτερα με γεγονότα όπως τα χθεσινά.
Πάμε και στον Ζαγοράκη. Ο τρόπος που έφυγε δεν είναι ο ενδεδειγμένος. Απλά νομίζω πως πλήρωσε την εσωστρέφειά του και την υπερβολική δημοκρατία που επέβαλε στον ΠΑΟΚ. Πλήρωσε και το ότι είναι ένας άνθρωπος κλειστός, απόμακρος από την κοινή γνώμη, που επηρεάζεται εύκολα από πράγματα που άλλους δεν θα τους άγγιζαν.
Το πρόσημο της παρουσίας Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ είναι θετικό. Πήρε μία ομάδα καρναβάλι και παρέδωσε μία ανταγωνιστική ομάδα, με υποδομές και προπονητικό κέντρο.
Δεν μπόρεσε να βρει λύσεις στο οικονομικό, παρασύρθηκε αρκετές φορές σε λάθος τάιμινγκ, αλλά όπως και να χει, ο ΠΑΟΚ ξαναέγινε ΠΑΟΚ στα χέρια του.
Θυμάμαι το πρώτο του παιχνίδι σαν πρόεδρος του ΠΑΟΚ, εκείνο το φιλικό που έδωσε η ομάδα εναντίον της Μπραουσβάινγκ. Επειδή ήμουν από τους ελάχιστους που το έζησα εκείνο το 7-0, είναι και η εικόνα που έχω για το από πού ξεκίνησε αυτή η ομάδα και που έφτασε.
Ας πάψουμε να είμαστε αχάριστοι, ας αναγνωρίσουμε κυρίως τα θετικά από τα λάθη και ας του δώσουμε αυτό που αξίζει στο πάνθεον της ιστορίας της ομάδας. Χάρη, δεν του κάνουμε. Προφανώς και το αξίζει.
Κλείνοντας, θα πρέπει να κάνω και μία αναφορά στον ρόλο των ΜΜΕ στην εποχή Ζαγοράκη και σε αυτή που ξεκίνησε σήμερα με τον Ζήση Βρύζα στην ηγεσία της ΠΑΕ.
Ο τρόπος λειτουργίας τους, αν συνεχιστεί κατ αυτόν τον τρόπο, θα αποβεί καταστροφικός για τον ΠΑΟΚ. Αυτό δεν έχει να κάνει με τη φθορά που προκαλούν στα πρόσωπα, αλλά στον ίδιο τον σύλλογο.
Η ευκολία που ξεστομίζονται ανακρίβειες, το πώς ο κάθε ανώνυμος μπορεί να σπιλώνει συνειδήσεις, ο τρόπος που ο κάθε ερασιτέχνης παραγωγός αναφέρεται στον σύλλογό μας, είναι στοιχεία που μειώνουν τον ΠΑΟΚ κυρίως στα μάτια των οπαδών του.
Η φθορά είναι τεράστια και τη σημειώνω γιατί την βιώνω. Εγώ άλλον ΠΑΟΚ γνώρισα, με άλλη νοοτροπία μεγάλωσα και αλλού βλέπω να οδηγείται το πράγμα.
Μέσα στις στρατηγικές της νέας διοίκησης, θα πρέπει να είναι και το τέλος της εποχής της ασυδοσίας των ΜΜΕ. Αν ένας εκδότης ή ένας ιδιοκτήτης ραδιοφώνου δεν έχει χρήματα να πληρώσει κάποιον σοβαρό επαγγελματία, αυτό δεν θα πρέπει να βαραίνει τον ΠΑΟΚ, αλλά τον ίδιο. Απλά είναι τα πράγματα.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/167244-Oi-dyskolies-tis-epomenis-imeras-
Sladjan Spasić
- Δημοσιεύσεις: 439
- Εγγραφή: Πέμ 14 Απρ 2011, 03:26
Re: Σταύρος Κόλκας
Χαμένος στη... μετάφραση
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό και τα δεδομένα για το μέλλον του «δικεφάλου του Βορρά»
Χάσαμε ένα παιχνίδι που είναι εύκολο να αναλύσεις. Δεν θα μπω βέβαια στη διαδικασία των Παναθηναϊκών που θα λένε ότι το έδωσα, μία μέρα αφού έκαναν μιάμιση φάση στον Κομπότη, ούτε των νεοΟλυμπιακών που θέλουν να πείσουν πως με τη … μαγκιά του προέδρου τους θα πάρουν το πρωτάθλημα. Θα χωρίσω το μπλογκ μου σε διάφορους τομείς.
Πρώτα απ όλα αγωνιστικά. Ο Ολυμπιακός ήταν εξ αρχής η ομάδα με τις περισσότερες λύσεις και αυτό φάνηκε πολύ νωρίς στο παιχνίδι. Πριν οι αδύναμοι κρίκοι του ΠΑΟΚ βρούνε τα πατήματά τους. Δεχόμαστε ένα γκολ από λάθος του Γκαρσία, σε μία φάση που δείχνει ξεκάθαρα πως ο Ουρουγουανός είναι ντεφορμέ όσο δε πάει. Ο κανονικός Γκαρσία αποκλείεται να πουλήσει μπάλα σε εκείνον τον χώρο αν είναι καλά.
Το δεύτερο έρχεται από την απειρία του Σταφυλίδη που παίζει και με ανάποδο πόδι στα δεξιά αναγκαστικά. Η απειρία δεν αφορά τη φάση που δέχεται ο ΠΑΟΚ το γκολ, αλλά τη φάση που ο μικρός δέχτηκε τη κάρτα νωρίτερα. Όταν θα έπρεπε να δεχτεί την κάρτα, δεν μπόρεσε να το κάνει γιατί θα ήταν η δεύτερη. Δεν πειράζει, όσο παίζεις μαθαίνεις και ο Κωστάκης το κατάλαβε σήμερα.
Στη συνέχεια ο ΠΑΟΚ παίρνει το κέντρο, αρχίζει να απειλεί αλλά κυρίως το δοκάρι του Γκαρσία είναι η φάση που θα μπορούσε να τον ξαναβάλει στο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός έχει πάψει να γίνεται απειλητικός, ο ΠΑΟΚ πλησιάζει την περιοχή, αλλά ο Μπόλονι είχε πολλές κατάρες σήμερα. Για την ακρίβεια όλη την εβδομάδα.
Πρώτα απ όλα, ο τραυματισμός του μοναδικού παίκτη που δεν έπρεπε να χτυπήσει και χτύπησε. Ο λόγος για τον Σνάουτσνερ, ο οποίος σήμερα απλά απέδειξε με την απουσία του γιατί τον θεωρούμε ως έναν από τους πλέον σημαντικούς παίκτες του ΠΑΟΚ. Αν έπαιζε ο Πολωνός, θα μιλούσαμε για άλλο παιχνίδι.
Στο ζέσταμα, χτυπάει ο Γλύκος και μπαίνει ο κρύος Κρέσιτς που η αλήθεια είναι πως εκτός του ότι δεν έκανε και κάτι για να αποτρέψει τα γκολ, δεν διαθέτει την ικανότητα να βρει συμπαίκτη με μακρινές μπαλιές παίζοντας με τα πόδια και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποδώσει καλύτερα η πίεση του Ολυμπιακού στα δύο τρίτα.
Ο Μπόλονι έχει που έχει λίγες λύσεις, του έχει στραβώσει του Γλύκου πριν την έναρξη του αγώνα και στο 10΄κάνει την πρώτη αναγκαστική αλλαγή και στο 30΄τη δεύτερη. Κατσικά και Κλάους έξω, Μπαλάφας και Ίβιτς μέσα. Οι αλλαγές σίγουρα βοήθησαν, αλλά όταν δεν μπορείς να φρεσκάρεις την ομάδα σου για 30 – 40 λεπτά κρατώντας την 3η σου αλλαγή μήπως και χτυπήσει κανένας παίκτης, υπάρχει κόστος.
Ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλεύτηκε στο καλό του διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο τις φάσεις του Ίβιτς και του Σαλπιγγίδη, ήρθε και η αποβολή του Λάζαρ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα στοιχεία του αγώνα που μέτρησαν, όπως ο Γιάχος. Ο φίλαθλος του Ολυμπιακού διαιτητής της αναμέτρησης, έπαιξε εξαιρετική άμυνα μετά το 2-0. Κρατάει τον Αμπντούν στο παιχνίδι ενώ έχει σταματήσει σέντρα του Λίνο με απλωμένα τα χέρια κάτι που σήμαινε δεύτερη κίτρινη, δεν δίνει το πέναλτι στον Σαλπιγγίδη σε εκείνη τη σύγχυση που Μοντέστο ή Μέλμπεργκ τον σπρώχνουν, ενώ ο Ποντίκης κόβει το τετ α τετ του Σαλπιγγίδη με ανύπαρκτο οφσάιντ.
Δίνει το πρώτο φάουλ στον ΠΑΟΚ στο 23΄, όλες οι φάσεις γύρω από την περιοχή του Μέγερι είναι «παίζεται», το πλεονέκτημα δεν αφήνεται ποτέ σωστά. Επίσης, ο Λάζαρ έπρεπε να αποβληθεί. Ο Τζιμπούρ που τον χαστούκισε και μετά κόλλησε το κεφάλι του πάλι στον Μπαλάφα γιατί δεν αποβλήθηκε; Όλοι ξέρουμε το γιατί βέβαια.
Είναι η δομή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου κομμένη και ραμμένη για αυτούς που έχουν το χρήμα και κυρίως την επικοινωνιακή δύναμη. Ο Ολυμπιακός άλλαξε αρχιδιαιτητή, ο Ολυμπιακός ξεσκίζει όποιον βρεθεί στο διάβα του, ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει τα 25 χαρτιά του Τσουλού. Στο τέλος, θα ασχολείται με το ποδόσφαιρο μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά ποιος ασχολείται.
Πάμε στο κομμάτι που μου άρεσε περισσότερο απ όλες. Στις τοποθετήσεις των δύο προπονητών. Ο Βαλβέρδε για ακόμη μία φορά κατάφερε να κρατήσει την ισορροπία της ψυχοσύνθεσής του κόντρα στην αλαζονεία του μηχανισμού που τον πληρώνει. Έξοχος, ρεαλιστής, χωρίς ούτε μία λέξη να είναι μακριά από αυτό που αντίκρισε η κοινή γνώμη.
Και ο Μπόλονι το ίδιο, υπενθυμίζοντας στο κοινό πως το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ δεν είναι οι τραυματισμοί αλλά το οικονομικό. Επίσης, ενώ συμφωνούσε λογικά με όσα γράφω παραπάνω για τον Γιάχο, είπε «ναι, αλλά τι να πω όταν χάνω στο 20΄2-0». Αλήθεια πικρή που πονάει.
Θεωρώ μεγάλη μαγκιά του Γκαρσία που πήρε πάνω του την ήττα, στις δηλώσεις που έκανε, αναλαμβάνοντας μέσα από αυτή τη διαδικασία τον ρόλο του ηγέτη της ομάδας. Ο ίδιος γνωρίζει πως τέτοια λάθη από αυτόν δε δικαιολογούνται.
Τέλος, για να ελαφρύνω και λίγο το κλίμα, έχω πάθει σοκ με τη μεταφράστρια του Βαλβέρδε. Ας με συγχωρήσει για το σχόλιο που θα ακολουθήσει, γιατί έχω διαπιστώσει πως κάνει αγώνα για να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτική γίνεται.
Την παρατηρούσα στη συνέντευξη Τύπου και νομίζω πως είναι με διαφορά ότι πιο ερωτεύσιμο έχει εμφανιστεί ποτέ – από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου – στα ελληνικά γήπεδα.
Χωρίς να βαφτεί, χωρίς να έχει κάνει δεύτερη φύση της το κομμωτήριο, είναι μία από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις γυναικών που κοιτώντας τες νιώθεις γαλήνη.
Η διαφορά στη προκειμένη περίπτωση μάλιστα, είναι πως η γαλήνη μου ήρθε μετά από ήττα από τον Ολυμπιακό στη Τούμπα.
Συγνώμη για το δημόσιο σαλιάρισμα, αλλά θα έσκαγα άμα δεν έγραφα κάτι για αυτό το πλάσμα.
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas ... -metafrasi
Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό και τα δεδομένα για το μέλλον του «δικεφάλου του Βορρά»
Χάσαμε ένα παιχνίδι που είναι εύκολο να αναλύσεις. Δεν θα μπω βέβαια στη διαδικασία των Παναθηναϊκών που θα λένε ότι το έδωσα, μία μέρα αφού έκαναν μιάμιση φάση στον Κομπότη, ούτε των νεοΟλυμπιακών που θέλουν να πείσουν πως με τη … μαγκιά του προέδρου τους θα πάρουν το πρωτάθλημα. Θα χωρίσω το μπλογκ μου σε διάφορους τομείς.
Πρώτα απ όλα αγωνιστικά. Ο Ολυμπιακός ήταν εξ αρχής η ομάδα με τις περισσότερες λύσεις και αυτό φάνηκε πολύ νωρίς στο παιχνίδι. Πριν οι αδύναμοι κρίκοι του ΠΑΟΚ βρούνε τα πατήματά τους. Δεχόμαστε ένα γκολ από λάθος του Γκαρσία, σε μία φάση που δείχνει ξεκάθαρα πως ο Ουρουγουανός είναι ντεφορμέ όσο δε πάει. Ο κανονικός Γκαρσία αποκλείεται να πουλήσει μπάλα σε εκείνον τον χώρο αν είναι καλά.
Το δεύτερο έρχεται από την απειρία του Σταφυλίδη που παίζει και με ανάποδο πόδι στα δεξιά αναγκαστικά. Η απειρία δεν αφορά τη φάση που δέχεται ο ΠΑΟΚ το γκολ, αλλά τη φάση που ο μικρός δέχτηκε τη κάρτα νωρίτερα. Όταν θα έπρεπε να δεχτεί την κάρτα, δεν μπόρεσε να το κάνει γιατί θα ήταν η δεύτερη. Δεν πειράζει, όσο παίζεις μαθαίνεις και ο Κωστάκης το κατάλαβε σήμερα.
Στη συνέχεια ο ΠΑΟΚ παίρνει το κέντρο, αρχίζει να απειλεί αλλά κυρίως το δοκάρι του Γκαρσία είναι η φάση που θα μπορούσε να τον ξαναβάλει στο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός έχει πάψει να γίνεται απειλητικός, ο ΠΑΟΚ πλησιάζει την περιοχή, αλλά ο Μπόλονι είχε πολλές κατάρες σήμερα. Για την ακρίβεια όλη την εβδομάδα.
Πρώτα απ όλα, ο τραυματισμός του μοναδικού παίκτη που δεν έπρεπε να χτυπήσει και χτύπησε. Ο λόγος για τον Σνάουτσνερ, ο οποίος σήμερα απλά απέδειξε με την απουσία του γιατί τον θεωρούμε ως έναν από τους πλέον σημαντικούς παίκτες του ΠΑΟΚ. Αν έπαιζε ο Πολωνός, θα μιλούσαμε για άλλο παιχνίδι.
Στο ζέσταμα, χτυπάει ο Γλύκος και μπαίνει ο κρύος Κρέσιτς που η αλήθεια είναι πως εκτός του ότι δεν έκανε και κάτι για να αποτρέψει τα γκολ, δεν διαθέτει την ικανότητα να βρει συμπαίκτη με μακρινές μπαλιές παίζοντας με τα πόδια και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποδώσει καλύτερα η πίεση του Ολυμπιακού στα δύο τρίτα.
Ο Μπόλονι έχει που έχει λίγες λύσεις, του έχει στραβώσει του Γλύκου πριν την έναρξη του αγώνα και στο 10΄κάνει την πρώτη αναγκαστική αλλαγή και στο 30΄τη δεύτερη. Κατσικά και Κλάους έξω, Μπαλάφας και Ίβιτς μέσα. Οι αλλαγές σίγουρα βοήθησαν, αλλά όταν δεν μπορείς να φρεσκάρεις την ομάδα σου για 30 – 40 λεπτά κρατώντας την 3η σου αλλαγή μήπως και χτυπήσει κανένας παίκτης, υπάρχει κόστος.
Ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλεύτηκε στο καλό του διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο τις φάσεις του Ίβιτς και του Σαλπιγγίδη, ήρθε και η αποβολή του Λάζαρ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα στοιχεία του αγώνα που μέτρησαν, όπως ο Γιάχος. Ο φίλαθλος του Ολυμπιακού διαιτητής της αναμέτρησης, έπαιξε εξαιρετική άμυνα μετά το 2-0. Κρατάει τον Αμπντούν στο παιχνίδι ενώ έχει σταματήσει σέντρα του Λίνο με απλωμένα τα χέρια κάτι που σήμαινε δεύτερη κίτρινη, δεν δίνει το πέναλτι στον Σαλπιγγίδη σε εκείνη τη σύγχυση που Μοντέστο ή Μέλμπεργκ τον σπρώχνουν, ενώ ο Ποντίκης κόβει το τετ α τετ του Σαλπιγγίδη με ανύπαρκτο οφσάιντ.
Δίνει το πρώτο φάουλ στον ΠΑΟΚ στο 23΄, όλες οι φάσεις γύρω από την περιοχή του Μέγερι είναι «παίζεται», το πλεονέκτημα δεν αφήνεται ποτέ σωστά. Επίσης, ο Λάζαρ έπρεπε να αποβληθεί. Ο Τζιμπούρ που τον χαστούκισε και μετά κόλλησε το κεφάλι του πάλι στον Μπαλάφα γιατί δεν αποβλήθηκε; Όλοι ξέρουμε το γιατί βέβαια.
Είναι η δομή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου κομμένη και ραμμένη για αυτούς που έχουν το χρήμα και κυρίως την επικοινωνιακή δύναμη. Ο Ολυμπιακός άλλαξε αρχιδιαιτητή, ο Ολυμπιακός ξεσκίζει όποιον βρεθεί στο διάβα του, ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει τα 25 χαρτιά του Τσουλού. Στο τέλος, θα ασχολείται με το ποδόσφαιρο μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά ποιος ασχολείται.
Πάμε στο κομμάτι που μου άρεσε περισσότερο απ όλες. Στις τοποθετήσεις των δύο προπονητών. Ο Βαλβέρδε για ακόμη μία φορά κατάφερε να κρατήσει την ισορροπία της ψυχοσύνθεσής του κόντρα στην αλαζονεία του μηχανισμού που τον πληρώνει. Έξοχος, ρεαλιστής, χωρίς ούτε μία λέξη να είναι μακριά από αυτό που αντίκρισε η κοινή γνώμη.
Και ο Μπόλονι το ίδιο, υπενθυμίζοντας στο κοινό πως το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ δεν είναι οι τραυματισμοί αλλά το οικονομικό. Επίσης, ενώ συμφωνούσε λογικά με όσα γράφω παραπάνω για τον Γιάχο, είπε «ναι, αλλά τι να πω όταν χάνω στο 20΄2-0». Αλήθεια πικρή που πονάει.
Θεωρώ μεγάλη μαγκιά του Γκαρσία που πήρε πάνω του την ήττα, στις δηλώσεις που έκανε, αναλαμβάνοντας μέσα από αυτή τη διαδικασία τον ρόλο του ηγέτη της ομάδας. Ο ίδιος γνωρίζει πως τέτοια λάθη από αυτόν δε δικαιολογούνται.
Τέλος, για να ελαφρύνω και λίγο το κλίμα, έχω πάθει σοκ με τη μεταφράστρια του Βαλβέρδε. Ας με συγχωρήσει για το σχόλιο που θα ακολουθήσει, γιατί έχω διαπιστώσει πως κάνει αγώνα για να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτική γίνεται.
Την παρατηρούσα στη συνέντευξη Τύπου και νομίζω πως είναι με διαφορά ότι πιο ερωτεύσιμο έχει εμφανιστεί ποτέ – από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου – στα ελληνικά γήπεδα.
Χωρίς να βαφτεί, χωρίς να έχει κάνει δεύτερη φύση της το κομμωτήριο, είναι μία από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις γυναικών που κοιτώντας τες νιώθεις γαλήνη.
Η διαφορά στη προκειμένη περίπτωση μάλιστα, είναι πως η γαλήνη μου ήρθε μετά από ήττα από τον Ολυμπιακό στη Τούμπα.
Συγνώμη για το δημόσιο σαλιάρισμα, αλλά θα έσκαγα άμα δεν έγραφα κάτι για αυτό το πλάσμα.
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas ... -metafrasi
Re: Σταύρος Κόλκας
ρε κολκα τραβα τα βυζια σου που θα με πεις κ για γκομενες.σε ακουσα 10 λεπτα κ εφρυξα,απορω γιατι κ ποιος σε πληρωνει
Re: Σταύρος Κόλκας
Παραμένει ΠΑΟΚ
Η αλήθεια είναι πως φέτος έχω κάνει τα περισσότερα ταξίδια με τον ΠΑΟΚ και μονίμως γυρνούσα χαρούμενος. Έλλειπα από τις ήττες είναι η αλήθεια, αφού στα παιχνίδια που χάσαμε όλο και κάτι τύχαινε και δεν πήγαινα.
Καθόμουν και σκεφτόμουν πριν, σε πιο παιχνίδι φέτος μπήκα στο αεροπλάνο και επέστρεψα με ήττα. Η αλήθεια είναι πως και στις τρεις εκτός έδρας ήττες εναντίον του Εργοτέλη, του Ολυμπιακού και της Τρίπολης δεν είχα πάει, ενώ στην Ευρώπη δε χάσαμε ποτέ εκτός έδρας. Με λίγα λόγια, είμαι αήττητος.
Το ταξίδι με τον ΠΑΟΚ, είναι μία εικόνα που σου δείχνει και τις αλλαγές που υπάρχουν στην ομάδα. Βλέπεις τους μικρούς να ψήνονται. Ο Μαλεζάς και ο Μπαλάφας δεν είναι πλέον οι πιτσιρικάδες, ο Κλάους είναι αυτός που ψαρώνει τους μικρότερους, ο Σταφυλίδης είναι ο λιγότερο ψαρωμένος από τους μικρούς.
Οι Παναγιωτούδης και Κωνσταντινίδης ψάχνονται για να δούνε τι γίνεται γύρω τους. Ποιοι είναι αυτοί που βρίσκονται μαζί με την ομάδα. Ο Γκαρσία είναι μία ιστορία μόνος του, ενώ παρατηρώντας τον Σαλπιγγίδη προσπαθείς να βρεις ομοιότητες με τον παίκτη που ήξερες πριν φύγει από την ομάδα.
Ο Νιμανί έχει αυτό το βλέμμα που σου θυμίζει τη διαφήμιση του Μπάρμπα Μπεν, με το ποταμόπλοιο, ενώ ο Λίνο έχει ηρεμήσει σχετικά μεγαλώνοντας.
Το αεροπλάνο δεν έχει καμία σχέση με την εποχή που στην ομάδα ήταν Κονσεϊσάο, Κοντρέρας, Μουσλίμοβιτς, Βιεϊρίνια, Μπιζέρα, Μπακαγιόκο και το κακό συναπάντημα. Τότε ήταν το κλουβί με τους τρελούς. Αναρωτιόσουν αν πάμε να παίξουμε μπάλα ή σούτια, με το δεύτερο να γίνεται πραγματικότητα ουκ ολίγες φορές.
Κι όμως, με τα μωρά στο αεροπλάνο, έφυγα δυο φορές νικητής από το ΟΑΚΑ, πήρα διπλό στο Λονδίνο, κέρδισα χαλαρά στη Κρήτη και από σπόντα δεν έφυγα με διπλό από την Ξάνθη που τότε ήταν στο πικ της.
Το επίπεδο θα πέσει σε όλα τις εκφάνσεις της ζωής μας, όπως και στο ποδόσφαιρο, όμως το θέμα είναι πως εμένα ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να μου θυμίζει ΠΑΟΚ.
Το διπλό στο ΟΑΚΑ είναι απλά μία σφραγίδα ανωτερότητας σε μία εποχή που οι δύο ομάδες παρατάχτηκαν ουσιαστικά πάνω στην ίδια αφετηρία. Δεν ήταν κουρασμένες, είχαν τις απουσίες τους, αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαχείριση του αγώνα από τον προπονητή τους, είχαν τα κίνητρά τους και δεν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο.
Ο ΠΑΟΚ μάλιστα, κατέκτησε το διπλό έχοντας δύο παιδιά για πρώτη φορά στην ενδεκάδα, κάτι που σε αυτά τα παιχνίδια συνήθως στοιχίζει σε αυτόν που επιλέγει αυτό το ρίσκο.
Η αλήθεια είναι πως πάμε σε μία ομαλή μετάβαση και πρέπει να ομολογήσω πως περίμενα τα πράγματα χειρότερα. Περίμενα τρελές διακυμάνσεις στην απόδοση, άσχημα αποτελέσματα και όχι καλό πλασάρισμα στα πλέι οφ.
Πλέον, αυτό που φαίνεται είναι πως Αχίλλειος πτέρνα μας είναι η Τούμπα. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, οι περισσότερες κηδείες μας την τελευταία διετία έχουν γίνει σε εντός έδρας παιχνίδια.
Αυτό σημαίνει πως ναι μεν είμαστε μία πολύ καλά οργανωμένη ομάδα όταν δεν έχουμε την υποχρέωση νίκης ή όταν ο αντίπαλος είναι χαμηλότερου επιπέδου από εμάς, αλλά όταν πρέπει να δημιουργήσουμε και να πιέσουμε, μάλλον αδυνατούμε να το κάνουμε με συνέπεια.
Για να αλλάξει αυτό, το καλοκαίρι πρέπει να γίνουμε πιο αθλητικοί, πιο συμπαγείς, με περισσότερες λύσεις και βέβαια να διατηρήσουμε το αγωνιστικό θράσος που δείχνουμε φέτος εκεί που κανένας δεν μας περιμένει.
Το αν μπορούμε να καταφέρουμε την εξέλιξη, δεν αφορά μόνο τη διοίκηση αλλά όλους μας.
ΥΓ Όσο γράφω, δεν έχει ολοκληρωθεί η γενική συνέλευση της ΠΑΕ. Θα είναι σίγουρα το επόμενο μπλογκ που θα ανεβάσω.
http://blog.paok24.com/?p=1996
Re: Σταύρος Κόλκας
Μπορει να εχει 1002 χουγια κι αρνητικα, αλλα στο παρακατω κειμενο εχει 1000% δικιο!
Αγωνιστής ετών 77
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του μέσου εγκλωβισμένου πλέον Έλληνα, είναι η υπερπληροφόρηση. Δεν ξέρει από πού του έρχεται και δεν μπορεί να φιλτράρει το τι ακριβώς του συμβαίνει.
Αυτό που του συμβαίνει βέβαια είναι πάρα πολύ απλό και λέγεται βιασμός. Και για να τον αποφύγεις, είσαι υποχρεωμένος να αποβάλεις τους βιαστές. Το να χαλαρώσεις για να τον απολαύσεις, μάλλον είναι μία παρωχημένη προσέγγιση.
Με στεναχώρησε που ένας συμπολίτης μας, ένας 77χρονός, αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα. Το ξέρω βαθιά μέσα μου πως το έκανε και για εμένα, όπως και για όλους σας. Δεν ήταν μόνο η δική του αξιοπρέπεια που χανόταν μέσα από τις πολιτικές στρατηγικές του συστήματός μας.
Η είδηση πως ένας άνθρωπος αυτοκτόνησε, προφανώς πήρε έκταση γιατί το συμβάν έγινε στο Σύνταγμα. Υποθέτω, για την ακρίβεια πιστεύω, πως δεν είναι ο μόνος που έχει αυτοκτονήσει σε αυτή τη χώρα για τον συγκεκριμένο λόγο. Αλλά οι άνθρωποι το έκαναν διακριτικά μη χαλάσουν τη γαλήνη μας.
Η είδηση της αυτοκτονίας ενός ανθρώπου μπροστά στο Σύνταγμα για λόγους αξιοπρέπειας, πέρασε στις ιστοσελίδες ανάμεσα στα βυζιά της Αγκιλέρα και σε ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο κοινός νους. Μία ζωή 77 ετών, μία πράξη συμβολική και μάλλον γενναία, εξαφανίστηκε μέσα στον οχετό της υπερπληροφόρησης.
Τα ΜΜΕ, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ για την ακρίβεια, τα παρακολουθώ μόνο και μόνο πλέον για να δω πως θα υποστηρίξουν αυτό το σαθρό πολιτικό σύστημα. Σήμερα εμφανίζονται οι έλεγχοι στο ελληνικό δημόσιο, τα σκάνδαλα των υπαλλήλων του και η αίσθηση πως η αξιοκρατία έφτασε στη χώρα μας.
Το ότι όλα αυτά τα ανέχονταν το πολιτικό σύστημα γνωρίζοντάς τα και ο λαός και κυρίως ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας πληρώνει το κόστος της ψηφοθηρίας τους, είναι κάτι που προφανώς δεν απασχολεί κανέναν στα ΜΜΕ. Αλλά θα πρέπει να απασχολεί όλους σας.
Τι αισιόδοξο είναι πως για να γλιτώσουν το τομάρι τους, «σκοτώνουν» αυτούς που έθρεψαν και αν αυτή είναι μία πρακτική για να αποβληθούν 200 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι από τον τομέα αυτόν, είναι και αξιοκρατικό και ελπιδοφόρο. Όμως κάποτε, εκτός από τα σκυλιά τους, πρέπει και οι ίδιοι να πληρώσουν το κόστος των πράξεών τους.
Ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να πάνε αυτοί εκεί που αξίζουν, είναι να μην τους ψηφίσει κανένας. Να μη συλλέξουν καν ποσοστό που να τους οδηγεί στη συγκυβέρνηση. Να οδηγηθούν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι σε μία λογική απόδοσης ευθυνών για όλα όσα βιώνει ο τόπος. Έχει αποδειχτεί άλλωστε, πως μεταξύ τους τα βρίσκουν.
Να αναλάβουν άλλοι τα ηνία και να τους οδηγήσουν στις φυλακές ως προδότες που είναι. Έτσι ώστε να αναπαυτεί η ψυχή του 77χρονού που σήμερα αυτοκτόνησε για εμάς, αλλά και όλων όσων οδηγήθηκαν σε αυτή τη πράξη και δεν τους γνωρίζουμε.
Σε περίπτωση που και πάλι ο δικομματισμός παραμείνει ως αγχόνη γύρω από τον λαιμό μας, μάλλον θα είμαστε οι πιο βλάκες πολίτες του πλανήτη.
Καλή δύναμη στην οικογένεια του 77χρονού και καλή ανάρρωση σε όλους εμάς τους μικρότερους σε ηλικία που αφήσαμ έναν άνθρωπο σε αυτή την ηλικία να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Ακολουθεί το σημείωμα που άφησε ο 77χρονός.
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένησε κυριολεκτικά την δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή.
Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα της δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι αν ένας Ελληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου.
Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα του εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».
http://blog.paok24.com/?p=2080
Αγωνιστής ετών 77
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του μέσου εγκλωβισμένου πλέον Έλληνα, είναι η υπερπληροφόρηση. Δεν ξέρει από πού του έρχεται και δεν μπορεί να φιλτράρει το τι ακριβώς του συμβαίνει.
Αυτό που του συμβαίνει βέβαια είναι πάρα πολύ απλό και λέγεται βιασμός. Και για να τον αποφύγεις, είσαι υποχρεωμένος να αποβάλεις τους βιαστές. Το να χαλαρώσεις για να τον απολαύσεις, μάλλον είναι μία παρωχημένη προσέγγιση.
Με στεναχώρησε που ένας συμπολίτης μας, ένας 77χρονός, αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα. Το ξέρω βαθιά μέσα μου πως το έκανε και για εμένα, όπως και για όλους σας. Δεν ήταν μόνο η δική του αξιοπρέπεια που χανόταν μέσα από τις πολιτικές στρατηγικές του συστήματός μας.
Η είδηση πως ένας άνθρωπος αυτοκτόνησε, προφανώς πήρε έκταση γιατί το συμβάν έγινε στο Σύνταγμα. Υποθέτω, για την ακρίβεια πιστεύω, πως δεν είναι ο μόνος που έχει αυτοκτονήσει σε αυτή τη χώρα για τον συγκεκριμένο λόγο. Αλλά οι άνθρωποι το έκαναν διακριτικά μη χαλάσουν τη γαλήνη μας.
Η είδηση της αυτοκτονίας ενός ανθρώπου μπροστά στο Σύνταγμα για λόγους αξιοπρέπειας, πέρασε στις ιστοσελίδες ανάμεσα στα βυζιά της Αγκιλέρα και σε ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο κοινός νους. Μία ζωή 77 ετών, μία πράξη συμβολική και μάλλον γενναία, εξαφανίστηκε μέσα στον οχετό της υπερπληροφόρησης.
Τα ΜΜΕ, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ για την ακρίβεια, τα παρακολουθώ μόνο και μόνο πλέον για να δω πως θα υποστηρίξουν αυτό το σαθρό πολιτικό σύστημα. Σήμερα εμφανίζονται οι έλεγχοι στο ελληνικό δημόσιο, τα σκάνδαλα των υπαλλήλων του και η αίσθηση πως η αξιοκρατία έφτασε στη χώρα μας.
Το ότι όλα αυτά τα ανέχονταν το πολιτικό σύστημα γνωρίζοντάς τα και ο λαός και κυρίως ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας πληρώνει το κόστος της ψηφοθηρίας τους, είναι κάτι που προφανώς δεν απασχολεί κανέναν στα ΜΜΕ. Αλλά θα πρέπει να απασχολεί όλους σας.
Τι αισιόδοξο είναι πως για να γλιτώσουν το τομάρι τους, «σκοτώνουν» αυτούς που έθρεψαν και αν αυτή είναι μία πρακτική για να αποβληθούν 200 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι από τον τομέα αυτόν, είναι και αξιοκρατικό και ελπιδοφόρο. Όμως κάποτε, εκτός από τα σκυλιά τους, πρέπει και οι ίδιοι να πληρώσουν το κόστος των πράξεών τους.
Ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να πάνε αυτοί εκεί που αξίζουν, είναι να μην τους ψηφίσει κανένας. Να μη συλλέξουν καν ποσοστό που να τους οδηγεί στη συγκυβέρνηση. Να οδηγηθούν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι σε μία λογική απόδοσης ευθυνών για όλα όσα βιώνει ο τόπος. Έχει αποδειχτεί άλλωστε, πως μεταξύ τους τα βρίσκουν.
Να αναλάβουν άλλοι τα ηνία και να τους οδηγήσουν στις φυλακές ως προδότες που είναι. Έτσι ώστε να αναπαυτεί η ψυχή του 77χρονού που σήμερα αυτοκτόνησε για εμάς, αλλά και όλων όσων οδηγήθηκαν σε αυτή τη πράξη και δεν τους γνωρίζουμε.
Σε περίπτωση που και πάλι ο δικομματισμός παραμείνει ως αγχόνη γύρω από τον λαιμό μας, μάλλον θα είμαστε οι πιο βλάκες πολίτες του πλανήτη.
Καλή δύναμη στην οικογένεια του 77χρονού και καλή ανάρρωση σε όλους εμάς τους μικρότερους σε ηλικία που αφήσαμ έναν άνθρωπο σε αυτή την ηλικία να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Ακολουθεί το σημείωμα που άφησε ο 77χρονός.
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένησε κυριολεκτικά την δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή.
Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα της δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι αν ένας Ελληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου.
Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα του εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».
http://blog.paok24.com/?p=2080