Paokmania.Gr

δεν είναι μόνο αυτό φίλε navigator11 αλλά νομίζω (αν δεν κάνω λάθος) ότι την μεσημεριανή ζώνη την έχει πάρει πλέον ο αρχι-π@π@ρας κ.Μπούζος...

αυτός που έγλειφε τον Γούμενο και μιλούσαν για φουρνέλα, αυτός που έκανε υποδοχές με κάμπριο στον Ματέους, αυτός που είναι ορισμός της αναγούλας....

μιλάμε ότι τέτοια ανακύκλωση μαλακίας και προσώπων στα ερτζιανά της πόλης δεν έχει προηγούμενο...

πώς να μην ανακυκλώνονται ρε παλληκάρι μου όλες αυτές οι σαβούρες;ειδικά σε μία πόλη που τελεί σε ΠΑΡΑΚΜΗ πολλά χρόνια ήδη πρό ΔΝΤ σε οποιοδήποτε επίπεδο;η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε αποδείξει πως αξίζουμε και τπτ σημαντικά καλύτερο.

navigator11 έγραψε:η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε αποδείξει πως αξίζουμε και τπτ σημαντικά καλύτερο.

η αλήθεια είναι ότι ούτε εσύ δεν πιστεύεις αυτό που γράφεις...ότι είμαστε μ@λ@κες και ηλίθιοι συμφωνώ αλλά σε σημείο να ξεχνάμε το τι γινόταν πριν 4-5 χρόνια και το τι τραβούσαμε έ όχι πιστεύω ότι αξίζουμε κάτι πολύ μα πολύ καλύτερο...
αλλά τώρα που το λες (και έχοντας στο νου όλες τις αληξωκολιές που έχουν γίνει στα ερζτιανά της πόλης), έ ίσως να μην έχεις και τελικά πολύ άδικο...

χαλαρωστε λιγο ρε μαγκες με το αρθρο του Γρηγοριαδη σιγα το πραμα δεν μπορω να καταλαβω γιατι θυχτηκατε οι περισοτεροι αλλα πως κανετε ετσι ρε?
Και στο κατω κατω αν δεν τον γουσταρετε μην τον ακουτε και μην τον διαβαζετε εχω βαρεθει να ακουω μερικους να βριζουν συνεχεια τους δημοσιογραφους να τους λενε αρδ και τετοια και απο την αλλη τα sms να σκανε χιλιαδες καθε μερα στις εκπομπες των αρδ και οι Friends των λεγομενων αρδ στο fb να ειναι χιλιαδες περισοτεροι και απο ποδοσφαιριστες δηλαδη.
Ειναι αστειο να τους κραζετε στα φορουμ και στο fb στην καθε μαλακια που γραφουν να τρεχετε να πατησετε like και οταν τους συναντατε στο δρομο να κανετε λες και συναντησατε τον παμπλο γκαρσια

Αυτό που συνέβη φέτος δεν έχει προηγούμενο. Μακράν η πιο "αυτοκτονική" χρονιά σε μπάλα, μπάσκετ, βόλευ, χάντμπολ, δεν ξέρω στον στίβο αν ήμασταν πρώτοι στα εμπόδια και σκοντάψαμε στο τέλος ή αν στο πόλο πνίγηκε κανένας ….

nyxterida φίλε μου, ο ΠΑΟΚ από γεννησιμιού του έχει τέτοιες αυτοκτονικές τάσεις.
έχουμε μπολιαστεί με τέτοιες σφαλιάρες και δεν μασάμε να σου πω.
εκείνο που μας σκοτώνει είναι όταν βγαίνουν τα παπαγαλάκια και μας δουλεύουν, ή όταν έχουμε έλλειμμα διοίκησης.
π.χ. δες τι γίνεται με το θέμα του προπονητή στο ποδόσφαιρο.
αντί να βάλουν μυαλό από το περσυνό βατερλώ, κρέμονται από τα χείλη του λακαμά του μπόλονι και κάθε μπόλονι!
αντί να τον έχουν κλείσει με το που τελείωσαν τα πλεύ-ωχ, φαίνεται να τον παρακαλάνε κιόλας.
έτσι δεν γίνεται δουλειά. και οι σφαλιάρες θα συνεχίζουν να έρχονται.

bristol έγραψε:χαλαρωστε λιγο ρε μαγκες με το αρθρο του Γρηγοριαδη σιγα το πραμα δεν μπορω να καταλαβω γιατι θυχτηκατε οι περισοτεροι αλλα πως κανετε ετσι ρε?
Και στο κατω κατω αν δεν τον γουσταρετε μην τον ακουτε και μην τον διαβαζετε εχω βαρεθει να ακουω μερικους να βριζουν συνεχεια τους δημοσιογραφους να τους λενε αρδ και τετοια και απο την αλλη τα sms να σκανε χιλιαδες καθε μερα στις εκπομπες των αρδ και οι Friends των λεγομενων αρδ στο fb να ειναι χιλιαδες περισοτεροι και απο ποδοσφαιριστες δηλαδη.
Ειναι αστειο να τους κραζετε στα φορουμ και στο fb στην καθε μαλακια που γραφουν να τρεχετε να πατησετε like και οταν τους συναντατε στο δρομο να κανετε λες και συναντησατε τον παμπλο γκαρσια

Έτσι. Και αρδ είναι και τηλεκατευθυνόμενοι η μεγάλη τους πλειοψηφία. Προφανώς όμως πολλοί απλά πουλάνε ιστορία και ποζεριά.

Ο ΠΑΟΚ όπως το θυμάμαι και τον έμαθα μια ζωή γέμιζε την καρδάρα με γάλα μόνο και μόνο για να κατουρήσει μετά μέσα ή να πλύνει τα πόδια του. Το μπάσκετ δεν τελείωσε, υπάρχει τουλάχιστον ένα ακόμα παιχνίδι, στο παρελθόν πάντως με μεγαλύτερη ομάδα την πάθαμε έτσι αρκετές φορές. Βασική αιτία σε πολλές περιπτώσεις; Το τρύπημα.

Περιμένω αντικειμενική ενημερώση από τα σάιτ που έχουν πάρει εργολαβία το ΠΑΟΚτσηδιλίκι. Θα διαβάζουμε πάλι ότι "δεν μπορεί η ομάδα" ή μήπως ότι "δεν αξίζει Ευρωλίγκα" όπως διαβάσαμε για Τσουλου λες και οι αντίπαλοι είναι διαστημάνθρωποι;

Υλοποιήστε το πλάνο!
Κώστας Βασιλόπουλος

Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για τον σχεδιασμό του νέου ΠΑΟΚ και τις κινήσεις που οφείλουν να κάνουν ο Ζαγοράκης και οι συνεργάτες του για να παρουσιαστεί έτοιμη η ομάδα στην ώρα της!

«Το γοργόν και χάρη έχει» λεει ο θυμόσοφος λαός και έχει απόλυτο δίκιο. Το γνωμικό ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του ΠΑΟΚ.

Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χαθεί άλλος χρόνος από τον σχεδιασμό της ομάδας για την ομάδα της νέας περιόδου.

Δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις για να επιχειρηματολογήσουμε. Αν υποθέσουμε ότι μέσα στις τρεις - τέσσερις πρώτες ημέρες του Ιουλίου θα ξεκινήσει η προετοιμασία, η διοίκηση έχει λιγότερο από ένα μήνα στη διάθεση της για να αναθέσει σε προπονητή την τεχνική ηγεσία της ομάδας και στη συνέχεια να καταλήξει στα πρόσωπα των παικτών που θα αποκτηθούν για να ενισχύσουν την ομάδα.

Σε λιγότερο από ένα μήνα καλούνται ο Ζαγοράκης και οι συνεργάτες του να υλοποιήσουν τα σχέδια που κατέστρωσαν για τον ΠΑΟΚ της νέας χρονιάς. Δεν υποστηρίζω ότι είναι εύκολη υπόθεση η επιλογή τεχνικού καθώς επίσης και η επιλογή παικτών.

Τα χρονικά περιθώρια όμως δεν επιτρέπουν άλλες αναβολές. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη ο πρόεδρος του Δικεφάλου και ο τεχνικός διευθυντής - που ασχολούνται κατ΄ εξοχήν - με την εφαρμογή του στρατηγικού αγωνιστικού πλάνου να πάρουν τις αποφάσεις τους δρομολογώντας εξελίξεις.

Αν κατέληξαν στην επιλογή του Μπόλονι δεν έχουν παρά να επισημοποιήσουν τη συμφωνία με τον ρουμάνο τεχνικό προκειμένου σε συνεργασία μαζί του να επιλέξουν τους παίκτες που θα καλύψουν τα ομολογουμένως σημαντικά κενά που παρουσιάζει σήμερα η ομάδα.

Χρειάζεται χρόνο ο νέος τεχνικός να ενημερωθεί και να πάρει αποφάσεις όχι μόνο για τους παίκτες που θα αποκτηθούν αλλά και για όσους δεν συνεχίσουν την καριέρα τους στην Τούμπα. Οι Μουσλίμοβιτς και Φιλομένο αποτελούν ήδη παρελθόν. Θεωρείται δεδομένο ότι και άλλοι παίκτες που συμπεριλαμβάνονται σήμερα στο ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν έχουν θέση στην ομάδα που οραματίζονται στην ΠΑΕ.

Η αντίστροφη μέτρηση για τον Δικέφαλο ξεκίνησε καθώς για να είναι έτοιμη αγωνιστικά η ομάδα για τις ευρωπαϊκές τις υποχρεώσεις ο προπονητής πρέπει να έχει στη διάθεση του τους περισσότερους παίκτες από την έναρξη της προετοιμασίας.

Θυμίζω ότι στις 28 Ιουλίου θα δώσει το πρώτο του παιχνίδι - με ανίσχυρο αλλά πάντα υπολογίσιμο αντίπαλο - για τον γ΄ προκριματικό του Γιουρόπλα Λίγκ και αμέσως μετά θα αγωνιστεί με ισχυρό αντίπαλο στα πλει οφ της διοργάνωσης με στόχο τη συμμετοχή του στους ομίλους.

Γι αυτό και πιστεύω ότι το γοργόν και χάρη έχει.

Υ. Γ. 1 Είναι πολύ δύσκολο να επιχειρήσω πρόβλεψη για την υπόθεση Βρύζα. Μετά την πρόταση - πρόσκληση που του απηύθυνε του Θόδωρου Ζαγοράκη θεωρώ ότι θα υπερισχύσει το συναίσθημα και ο Ζήσης θα επιστρέψει στην φυσική του θέση ( στην Τούμπα δηλαδή ) για να πάρει σάρκα και οστά το «ξανά μαζί».

Υ. Γ. 2 Το απόγευμα της Τετάρτης όσοι βρεθούν στο ιδιόκτητο κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ στην Πυλαία θα ζήσουν μοναδικές στιγμές. Στιγμές που δικαιούται και αξίζει η ομάδα μπάσκετ του Δικεφάλου που φέτος πέτυχε το ακατόρθωτο.

Μια Τούμπα μέσα μου!

Ο Μάνος Αντώναρος γράφει πως δεν είναι οπαδός του ΠΑΟΚ, αλλά πρώτη φορά στη ζωή του ένιωσε το τσιμέντο κάτω από τα πόδια του να τρέμει και τη ζητωκραυγή ενός γκολ να τον διαπερνά.

Ο πατέρας μου ήταν Θεσσαλονικιός.

Αυτό αμέσως κάνει εμένα μισό Θεσσαλονικιό.

Ο πατέρας μου έφτιαχνε επί πολλά χρόνια γελοιογραφίες για την Αθλητική Ηχώ. Ο ίδιος δεν είχε οπαδική σχέση με κάποια ομάδα, αν όμως κάποιος επέμενε να τον ρωτάει, έλεγε ότι μικρός ήταν με τον Άρη.

Οι υπόλοιποι της οικογένειάς μου στη Σαλονίκη είναι με τον Ηρακλή. Μιλάμε για οπαδούς. Τα ξαδέλφια μου, τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους. Όλοι Ηρακληδείς.

Επειδή το ποδόσφαιρο (κι όχι μόνο) στην Ελλάδα είναι αθηνοκεντρικό, κάθε φορά που έρχονταν στην Αθήνα (για κάποιον αγώνα του Ηρακλή) ή πήγαινα εγώ στη Θεσσαλονίκη για διακοπές ή για δουλειές, μου έκανε εντύπωση το πάθος τους για τον «Γηραιό».

Παντρεύτηκα Θεσσαλονικιά που δεν ασχολείται με τα ποδοσφαιρικά, αλλά αν είχε να διαλέξει είναι Αρειανή, καθώς η δική της οικογένεια, φίλοι και γνωστοί είναι κολλημένοι με τον Άρη… πλην της μητέρας της. η οποία πιτσιρίκα ήταν αθλήτρια στίβου στον Ηρακλή.

Έτσι. εγώ ο Παναθηναϊκός βρέθηκα ανάμεσα σε οπαδούς του Ηρακλή και του Άρη.

Όταν ήμουν γύρω στα 14, ένας μεγάλος μου ξάδελφος (Ηρακληδεύς) με πήρε μια Κυριακή στην Τούμπα, να δούμε ΠΑΟΚ-Ηρακλής, με την ελπίδα ότι θα με έκανε (τουλάχιστον) να συμπαθήσω από τις σαλονικιές ομάδες τον Ηρακλή.

Δυστυχώς γι’ αυτόν (και τους υπόλοιπους) εκείνη την ημέρα ο Ηρακλής έχασε 3-0 και αυτό που άφησε στη μνήμη μου η ατμόσφαιρα της Τούμπας έμεινε ανεξίτηλο.

Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα το τσιμέντο κάτω από τα πόδια μου να τρέμει. Πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα το πλήθος να συμμετέχει καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς και πρώτη φορά (δεν μου ’χει ξανατύχει) η ζητωκραυγή, ο ενθουσιασμός ενός γκολ με διαπέρασε. Κάθε φορά που χανόταν ευκαιρία ή γινόταν καλή μπαλιά ή κέρδιζαν ένα απλό πλάγιο άουτ, το πλήθος αντιδρούσε λες και η Βραζιλία έβαζε γκολ στον τελικό ενός Μουντιάλ. Εντυπωσιάστηκα.

Όταν βγήκαμε από το γήπεδο, ο ξάδελφός μου ήταν περισσότερο απογοητευμένος που είχα γίνει εν δυνάμει οπαδός του ΠΑΟΚ παρά που η ομάδα του είχε χάσει.

Ξέρω, ξέρω… Σιγά να μην ξέρω. Εντός των συνόρων κάποιος που αγαπά σοβαρά το ποδόσφαιρο είναι με μία μόνο ομάδα. Φυσικά και είμαι Παναθηναϊκός, αλλά για έναν εντελώς ανεξήγητο λόγο όταν παίζει ο ΠΑΟΚ με οποιαδήποτε άλλη ομάδα του πλανήτη (πλην του ΠΑΟ) είμαι μαζί του. Φανατικά.

Έχω πάει μερικές φορές στη ζωή μου στην Τούμπα. Έχω δει (μόνος μου) και ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 4-0 (δύο γκολ ο Κούδας, ένα ο Τερζανίδης και ένα ο Γκουερίνο) το 1975.

Δεν μπορώ να σας μεταφέρω το συναίσθημα. Το γήπεδο πριν αρχίσει το ματς έβραζε… φυσικά, έβγαζε φλόγες κατά τη διάρκεια… κι εγώ αγωνιούσα μη μου βγει τίποτα αθηναϊκό και άντε να πείσεις τους διπλανούς σου ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Με το πρώτο «ΠΑΟΚ» που ακούστηκε σαν κανονιά διαλύθηκαν (μαζί με τα τύμπανα στ’ αυτιά μου) και οι φόβοι μου, γιατί στο δεύτερο «ΠΑΟΚ» συμμετείχα κι εγώ. Και στ’ άλλο… και στ’ άλλο… σε όλα! Ούτε που καταλάβαινα πώς βρισκόμουν τη μια στιγμή πέντε σκαλοπάτια πιο κάτω, την άλλη εφτά πάνω κ.ο.κ.

Έχω ζήσει και στη Λεωφόρο ή στο ΟΑΚΑ, ακόμα και στο Καραϊσκάκη, τη χαρά να κερδίζεις τον Ολυμπιακό. Μεγάλη χαρά, δεν το συζητώ… Αλλά αυτό που έζησα στην Τούμπα ήταν ασύγκριτο. Δεν παίζεται… Μόνο όποιος το ’χει ζήσει καταλαβαίνει τι λέω.

Το να είσαι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός ή ΑΕΚ η χαρά της νίκης ποτέ δεν είναι το maximum, επειδή απλούστατα πρέπει να συνδυάζεται και με το αυτονόητο της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Όταν όμως είσαι Παοκτσής, η χαρά του γκολ, της νίκης ή η ανατροπή του σκορ είναι κάθε φορά πανηγύρι. Αυτό δεν ανταλλάσσεται με τίποτα και δυστυχώς οι οπαδοί των μεγάλων ομάδων της Αθηνάς το ’χουν χάσει εδώ και ποοολλά χρόνια.

Γι’ αυτό αγαπώ τον ΠΑΟΚ.

Πρόπερσι το καλοκαίρι πήγαμε με τη γυναίκα μου στην Τούμπα (τη γειτονιά) να δούμε έναν φίλο μας. Το σπίτι του ήταν κολλητά με το γήπεδο. Ήταν καθημερινή, δεν είχε ματς. Αφού λοιπόν τα είπαμε ξεκινήσαμε για τη Χαλκιδική. Στρίβοντας βρέθηκα μπροστά στην κεντρική θύρα του γηπέδου, κάτω από το πέταλο.

Ήταν ορθάνοικτη και ένα συνεργείο φρόντιζε το χορτάρι.

Παρκάρισα ενστικτωδώς.

Πήρα τη φωτογραφική μηχανή και μπήκα μέσα.

Στη Θεσσαλονίκη όλα είναι (ακόμα) σχετικά ανθρώπινα.

Κανείς δεν με σταμάτησε.

Πάτησα το χορτάρι. Πήγα στη σέντρα και κοίταξα προς τις εξέδρες.

Ανατρίχιασα μόνο και στην ιδέα ότι ήταν γεμάτες.

Κόπηκε το είναι μου…

Σιγανομουρμούρισα (με τον φόβο μπας και με ακούσει κανένας) το «σύλλογος μεγάλος/δεν υπάρχει άλλοοοος….» για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και έφυγα.

Όχι, δεν είμαι οπαδός του ΠΑΟΚ.

Μη λέμε ο,τι θέλουμε…

Αν όμως ο πατέρας μου δεν είχε μετακομίσει στην Αθήνα... ξέρω πολύ καλά ποια ομάδα θα λάτρευα.

Ναι, θα ήμουν το μαύρο πρόβατο της θεσσαλονικιώτικης οικογένειάς μου.

Μάνος Αντώναρος

απο gazzetta.gr

ωραιο αρθρο που μαρτυραει και το μεγαλειο της Τουμπας. ειδικα οταν αυτο προερχεται απο εναν βαζελο.

trel@menos έγραψε: Σιγανομουρμούρισα (με τον φόβο μπας και με ακούσει κανένας) το «σύλλογος μεγάλος/δεν υπάρχει άλλοοοος….» για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και έφυγα.

Και εγώ πριν καμιά 30αριά χρόνια έχεσα στην Λεωφόρο πίσω από την 13. Και από τότε σας έχω χεσμένους.
Γ@μώ την χούντα σας αλογοτροφή.
Τίτλους πήρατε με την χούντα, με τα πιστόλια του καπετάνιου και τον τελευταίο με τον Σπανάθα.

κοιτα συμπτωση, και εγω εχω κατουρησει επανηλειμμενως στο ιδιο μερος.
αυτο το πρασινο εμπνεει βρε παιδι μου για τουαλετα,πως να το κανουμε!

To αρθρο θεωρώ ένας οπαδικός και αγωνιστικός ύμνος για το ΠΑΟΚ

Και έχει σημασία οταν το γραφει καποιος δηλωμένος βάζελος.

Δεν θα ηταν καλη ιδεα να μπει στην κεντρικη αυτο το αρθρο?

Μπήκε στα ΜΜΕ και μάλλον φτάνει μέχρι εκεί. Εξάλλου ο συγγραφέας του είναι λίγο περίεργη περίπτωση...

geoavr έγραψε:

trel@menos έγραψε: Σιγανομουρμούρισα (με τον φόβο μπας και με ακούσει κανένας) το «σύλλογος μεγάλος/δεν υπάρχει άλλοοοος….» για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και έφυγα.

Και εγώ πριν καμιά 30αριά χρόνια έχεσα στην Λεωφόρο πίσω από την 13. Και από τότε σας έχω χεσμένους.
Γ@μώ την χούντα σας αλογοτροφή.
Τίτλους πήρατε με την χούντα, με τα πιστόλια του καπετάνιου και τον τελευταίο με τον Σπανάθα.

+1