Paokmania.Gr

pilotos έγραψε:Δυσφημηση για την Ελλάδα ο μπορν, μισή ώρα βλέπω έχει καεί όλη η Αθήνα...

SM-G935F

Μόνο που στον κινηματογραφικό κόσμο του Dolan δεν υπάρχουν κανονικότητες. Οι ήρωες του Mommy-όπως όλοι σχεδόν οι ήρωες του Dolan- κουβαλάνε κάτι το ακραίο, το υπερβολικό. Παίζουν με τα συμβατικά όρια και τις προσδοκίες του θεατή. Αιρετικοί με τον λατρεμένο trans τρόπο του νεαρού δημιουργού, καθόλου μεταφυσικοί αλλά πέρα ως πέρα γήινοι, απτοί, με στοιχεία γκροτέσκου. Κυρίως όμως εύθραυστοι και συναισθηματικά ευάλωτοι. Για αυτό και φτάνουν συνεχώς στα άκρα. Η ταινία ξεχειλίζει από την ενέργειά τους, από τις συναισθηματικές τους εκρήξεις. Λεκτικές και σωματικές. Που όμως υποχωρούν για λίγο μέχρι να πυροδοτηθούν από κάτι νέο. Η ταινία βασίζεται πάνω σε αυτό το σταθερό δίπολο φόρτισης-αποφόρτισης. Το οποίο ενισχύεται από τα προσωπικά τραύματα και τις διαφορετικές ανάγκες του καθενός. Εκρήξεις οργής, συμφιλίωση, πρόσκαιρες ισορροπίες. Αγάπη. Οι εναλλασσόμενοι τόνοι και οι ψυχικές διακυμάνσεις -κυρίως του γιου, που είναι και το πιο μεταβαλλόμενο πρόσωπο- διατρέχουν την ταινία δημιουργώντας κάτι το απρόβλεπτα ανησυχητικό. Έστω κι αν τα pop ιντερμέδια χαλαρώνουν την ένταση ταξιδεύοντας για λίγο το θεατή από τη δυστοπία στην ουτοπία.

με ένα βιτριολικό σαρκασμό που σπάει κόκαλα (η Ιπέρ πατάει ακριβώς στις ίδιες νότες ) περιγράφει έναν αμοραλιστικό, μοιραία τραυματισμένο μικρόκοσμο που είναι καταδικασμένος να φιλτράρει τις επιθυμίες του μέσα από τις πληγές, τις ενοχές και τα (δεξιοτεχνικά δεμένα με τη θρησκεία ) εγκλήματά του. «Κανείς δεν είναι εδώ αθώος», φωνάζει όσο πιο δυνατά μπορεί ο Βερχόφεν, ψιθυρίζοντας ταυτόχρονα «οπότε, ποιος είναι ένοχος;»

Ενα νεορομαντικό παραμύθι που συγγενεύει περισσότερο με το «Νεκρό», μια ταινία σχόλιο για την Αμερική του 19ου αιώνα. Πιο βατό ωστόσο και απλούστερο στην αφηγηματική τεχνική του, το Only Lovers Left Alive συνδυάζει όλες τις ψηφίδες που συνιστούν το κινηματογραφικό του έργο. Τη μοναξιά των περιθωριακών, τη μελαγχολία και την κούραση, το μυστήριο και το χαλαρό ύφος που αγγίζει κάποτε τα όρια της πόζας, το αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Όλα καλυμμένα εδώ από μια ποιητική και απόκοσμη ατμόσφαιρα, χάρη στους νυχτερινούς φωτισμούς, τα χρώματα αλλά κυρίως τη μουσική. Γιατί είναι οι μινιμαλιστικές μπαρόκ συνθέσεις του Josef Van Wissem, ο ήχος του λαούτου που ρέει αργά και υπνωτικά, που σε συνδυασμό με τους ηλεκτρονικού μεταλλικούς ήχους του ίδιου του σκηνοθέτη δημιουργούν αυτή τη μαγική, μυστηριώδη ατμόσφαιρα. Τόσο κοντά στο σκοτεινό κόσμο των ηρώων αλλά και στην εκστατική δύναμη του Έρωτα.

Spiros_S έγραψε:Προσοχή στους λάτρεις του Game of Thrones γιατί διέρευσε το σενάριο του νέου κύκλου.
Μπορεί να μην θέλετε το spoiler, οπότε προσοχή γιατί είναι παντού.

tolis01 έγραψε:Τενερίφη
Δε θέλουμε ρε σεις να γυρίζετε σε εμάς γαι εμάς! ΝΑ πάτε αλλού!

Το Bourne 1 πάντως τελείωνε στη Μύκονο, εκεί που νοικιάζουν μηχανάκια πάνω απο μύλους και έπαιζε Moby - Extreme Ways

Kostomanolis έγραψε:

Spiros_S έγραψε:Προσοχή στους λάτρεις του Game of Thrones γιατί διέρευσε το σενάριο του νέου κύκλου.
Μπορεί να μην θέλετε το spoiler, οπότε προσοχή γιατί είναι παντού.

Let me guess....


Winter is here!


Εν αρχη ην ο ΠΑΟΚ

sn0ufel4 έγραψε:Πληροφορίες για ωρα και τιμες και τετοια?