Μου κάνει τρομερή εντύπωση η επιλογή του Μάριο Μπερέτα από τον ΠΑΟΚ. Ο Μπερέτα τέσσερα χρόνια πριν θεωρούνταν ένας από τους ανερχόμενους Ιταλούς τεχνικούς: για τις πρώτες σοβαρές δουλειές του στην Κιέβο Βερόνα και την Πάρμα όλοι έλεγαν τα καλύτερα λόγια. Στη Σιένα επί δύο χρόνια δούλεψε εξαιρετικά –το λέει κι ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Αλλά όλες αυτές οι ομάδες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: τις έφτιαξε σχεδόν από την αρχή και δεν έκαναν πρωταθλητισμό.
Ιβιτς
Του Μπερέτα το όνομα στην Ελλάδα ακούστηκε το 2006 το καλοκαίρι, αν θυμάμαι καλά. Τότε περίπου τον ήθελε ο Ιλια Ιβιτς στην ΑΕΚ, όταν έφυγε ο Φερνάντο Σάντος (κοίτα σύμπτωση!). Είχε συναντηθεί μαζί του, μάλιστα, στην Πάρμα και το ραντεβού είχε κλείσει ο Ρομπέρτο Ντελισάντι, φίλος μάνατζερ του Σέρβου –ο ίδιος άνθρωπος που είχε φέρει στην ΑΕΚ προηγουμένως τον Τσιρίλο και τον Σορεντίνο. Ο Νικολαΐδης διάλεξε τελικά τον Φερέρ, αλλά του Ιλια του είχε κάνει τόσο καλή εντύπωση ο Μπερέτα ως άνθρωπος, που τον ήθελε ένα χρόνο αργότερα και στον Ολυμπιακό (όταν ήταν υπό συζήτηση αν θα συνεχίσει ή όχι ο Τάκης Λεμονής). Δεν ξέρω αν ο Βρύζας συναντήθηκε μαζί του: αν συναντήθηκε, καταλαβαίνω τον «έρωτα». Ο Νοβελίνο π.χ. που ήθελε ο ΠΑΟΚ (και που είναι πιο ψημένος σε δυσκολίες προπονητής) έχει κάτι το καθηγηγήστικο που μπορεί να σε τρελάνει. Ο Μπερέτα είναι πολύ ζεστός, πολύ ωραίος τύπος.
Ειδικότητα
Ο Μπερέτα έχει μια ειδικότητα κι αυτό φαίνεται σε όλη του την καριέρα: φτιάχνει ομάδες από την αρχή. Με όποιον Ιταλό δημοσιογράφο κι αν μιλήσεις, θα σου πει ότι του αρέσει να δουλεύει πολύ με νέα παιδιά, δουλεύει πολύ στην προπόνηση, «χτίζει» αθλητές, αλλά θέλει και τον χρόνο του για να παρουσιάσει μια ομάδα με ευδιάκριτη ταυτότητα και θετική σκέψη. Στην Κιέβο χρόνο έχουν όλοι οι προπονητές: είναι η φύση της ομάδας τέτοια. Στην Πάρμα του τον έδωσαν τα λαμπρά εξαρχής αποτελέσματα και το πολύ ωραίο ποδόσφαιρο που έπαιξε η ομάδα έπειτα από χρόνια. Στη Σιένα τον χρόνο τον βρήκε, στη Λέτσε και στην Τορίνο που πανικοβλήθηκαν από τα μάλλον μέτρια αποτελέσματά του στην αρχή, όχι.
Αγκυλώσεις
Ο Μπερέτα δεν έχει αγκυλώσεις, οι ομάδες του δεν παίζουν πάντα με τον ίδιο τρόπο, θεωρεί βασικό στοιχείο επιτυχίας το πολύ τρέξιμο, αλλά και την καλή επικοινωνία με τους ποδοσφαιριστές. Αν ο ΠΑΟΚ τον αποκτούσε τρία χρόνια πριν, όταν ο Ζαγοράκης ανέλαβε την προεδρία, θα έλεγα ότι αυτός που τον σκέφτηκε έκανε μια εξαιρετική επιλογή, με δεδομένο ότι ήταν βέβαιο πως χάρη στην παρουσία του Θοδωρή και του Βρύζα ο νέος προπονητής θα στηριζόταν όσο κανείς στην Ελλάδα. Σήμερα, όμως, με μια ομάδα στρωμένη από τον Σάντος, δουλεμένη να παίζει ένα πολύ συγκεκριμένο ποδόσφαιρο, βασισμένη σε μια ραχοκοκαλιά παικτών πάνω από τα 30, δυσκολεύομαι να καταλάβω το ρίσκο της επιλογής του Ιταλού. Ο ΠΑΟΚ έκλεισε τη χρονιά με νίκες στα πλέι οφ και μια ομάδα δεμένη κι έτοιμη με λίγες προσθήκες να διεκδικήσει σοβαρά το πρωτάθλημα: υπό μία όμως αίρεση –πως δεν θα αλλάξει πάρα πολύ.
Δερμιτζάκης
Ομολογώ ότι καταλάβαινα πάρα πολύ την προηγούμενη επιλογή, αυτή του Δερμιτζάκη. Τον γνωρίζει ο Ζαγοράκης πολλά χρόνια και μπορεί να συνεννοηθεί μαζί του σε ένα λεπτό. Είναι από τα καλύτερα παιδιά που κυκλοφορούν στην πιάτσα. Είναι νέος, φιλόδοξος και οι ομάδες του (όλες οι ομάδες του) έχουν παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Πιθανότατα δεν έχει ακόμα την εμπειρία για να βάλει τις φωνές αν χρειαστεί σε κάποιες παλιές καραβάνες κι ο ΠΑΟΚ έχει πολλά τέτοια παιδιά, αλλά από την άλλη δεν μιλάμε και για μια ομάδα που είναι ξέφραγο αμπέλι! Ο «Ζαγόρ» και ο Βρύζας όλη μέρα με τον ΠΑΟΚ ασχολούνται κι αποκλείεται να τον άφηναν χωρίς κάλυψη. Τον σεβασμό αυτοί οι δύο τον έχουν κερδίσει από τους ποδοσφαιριστές καιρό τώρα. Ο Δερμιτζάκης μου φαινόταν λογική επιλογή, επειδή θα είχε τον πραγματισμό του έξυπνου ανθρώπου που δεν θα άλλαζε και πολλά. Ο δε τρόπος παιχνιδιού του Σάντος είναι τόσο ελληνικός, που είναι ευκολότερο για έναν Ελληνα να τον διαδεχτεί σε μια ομάδα, παρά για έναν ξένο. Στην ΑΕΚ όταν τον διαδέχτηκε ο Φερέρ χάθηκε χρόνος και έγινε τελικά ένα νέο ξεκίνημα. Στον ΠΑΟ όταν πήρε τη θέση του ο επίσης «Ελληνας» Σέρτζιο Μαρκαριάν, η ομάδα έκανε τέσσερις μήνες να χάσει!
Καλώς
Αν ο «Ζαγόρ» και κυρίως ο Βρύζας θεωρούν ότι ο Ιταλός είναι ένας συζητήσιμος άνθρωπος, που θα καταλάβει κάποιες προτεραιότητες και δεν θα πειράξει πολύ την ομάδα, καλώς επενδύουν σε αυτόν. Αν δεν έχουν στοιχεία για τον χαρακτήρα του και τους προκύψει κάποιος «κέρβερος» που θα απαιτεί από τον Γκαρσία να κάνει σπριντ και από τον Ιβιτς να κάνει χιλιόμετρα, θα μπλέξουν και είναι κρίμα. Γιατί ο ΠΑΟΚ είναι όντως έτοιμος, αρκεί να βρει έναν προπονητή που θα δουλέψει λίγο περισσότερο στη νοοτροπία χωρίς να θέλει, ντε και καλά, να ξαναφτιάξει την ομάδα από την αρχή. Εκτός αν ο σκοπός είναι ένας πιο νεανικός και με πιο πολύ ελληνικό αίμα ΠΑΟΚ. Οπότε η επιλογή ήταν ολόσωστη, αλλά ο πρωταθλητισμός μπορεί να περιμένει πάλι κάποια χρόνια.
http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid= ... id=4&sn=13
Εντάξει του γνωστού άσβερκου είναι αλλά πριν αρχίσουν τα μπινελίκα καλά θα ήταν να του ρίξετε μια ματιά.
Κατά τη γνώμη μου λέει αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα.