ωραία μερα χθες. γενικά.
ωραίος καιρός, ωραίο κλίμα μέσα και έξω απο το γήπεδο, ωραία κερκίδα - ειδικά στο β και στο τέλος του αγώνα εξαιρετική-, ωραία αγωνίστηκε και η ομάδα. Μια χαρά όλα, αν έδινε και ο μπαγλαμάς το πεναλντι στο τέλος θα φεύγαμε γεμάτοι.
Η ομάδα έτρεξε,πίεσε και έπαιξε στα ΙΣΑ ένα αντίπαλο ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ. Μια ομάδα με αθλητικά κορμιά, γρήγορη, δυνατή, τακτικά ΑΨΟΓΗ με άριστες επιστροφές και με μια τριάδα στην άμυνα που έβλεπες την κίνηση τους και πήγαιναν πραγματικά σαν "ένα σώμα". Έναν Badelj πραγματικό μαέστρο και μοχλό στη γρήγορη μετάβαση τους απο άμυνα σε επίθεση, ένα Borja Valero που ήταν παντού. Τέλος τα δυο τους φόρ που ήταν ΓΡΗΓΟΡΑ και ΔΥΝΑΤΑ με τον Κάλινιτς ουκ ολίγες φορές να δείχνει και την υψηλή του τεχνική κατάρτιση.
Απο εμάς ξεχώρισε την ΗΓΕΤΗ Βαρέλα, τον πολύ σταθερό Γλύκο, το καταπληκτικό 30 λεπτο του Κανιας στο β όπου κυριολεκτικά ήταν παντού, την πολύ μεστή εμφάνιση του Τσίμιροτ, τον ανακατωσούρα Ροντρίγκεζ και τον Τζαβέλλα που μετά το 20 ανέβασε κατακόρυφα την απόδοση του. Τα μπακ μας λίγα πράματα άλλα είχαν να αντιμετωπίσουν τη διαρκή κίνηση των Ιταλών που έβγαζαν δυο και τρέις παίχτες στις πτέρυγες με το ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΜΕΝΟ 343 τους.
Ήταν φανερό ότι πηγαίναμε προσεχτικά, να μην δώσουμε ευκαιρία στους Ιταλούς να μας κάνουν κόντρα στην...κόντρα μας αλλά να πάμε σε σετ παιχνίδι. Μετά το 75+ και δυο τρία δεδομένα που "άλλαξαν" το παιχνίδι πήγαμε να παίξουμε πιο πολύ την κόντρα μπας και το κερδίσουμε.
Το ματς ισσορόπησε η είσοδος του Σακόφ που είναι πραγματικά εξαιρετικός ο τρόπος που κινείται στο χώρο. Χαρακτηριστικά θυμάμαι μια φάση που ενώ είναι κοντά στο κέντρο δεξιά (όπως κοιτάμε απο 4α) και βγάζει παράλληλη μπαλιά στον Μάτος. Μέχρι ο Βραζιλιάνος να αλλάξει δυο μπαλιές με τον παίχτη δίπλα του, ο Σακοφ έχει κάνει κίνηση, έχει έρθει μπροστά στην 4α και δίνει τη βοήθεια στους 2 συμπαίχτες του. Πραγματικά εξαιρετικός σε αυτό το πράμα. μου θυμίζει πολύ το Σορλέν στην ομαδικότητα που έχει στο παιχνίδι του.
Επίσης μια αναφορά στον Μπαμπα Μαμε Τιάμ που η είσοδος του συνδυάστηκε με την...άνοδο της κερκίδας για την οποία θα μιλήσω αμέσως παρακάτω :
Ξεκινάμε οκ, μετά το 15 αρχίζει το μπέρδεμα άλλα συνθήματα οι μεν άλλα οι δε, κάπου στο 40 παρα το ξαναβρίσκουμε και μετά στο β τίποτα. μέχρι να έρθει το 75+ όπου σαν να μας τσίμπησε μύγα τσε τσε
η 4 αρχίζει και θυμίζει τις παλιές καλές εποχές με δυνατή φωνή απο όλους, ρυθμό και παλμό μέχρι το 90. στις καθυστερήσεις απλά πιστεύω περιμέναμε να μη γίνει η στραβή (ΠΑΟΚ είσαι).
Τέλος, μη ξεχάσω να ευχηθώ το κοράκι να βρει τη γυναίκα του στο σπίτι να την κουτουπώνουν τρεις ΠΑΟΚτσήδες.
Ενθαρυντικότατο δείγμα, συνεχίζουμε η ομάδα έχει πολύ, πάρα πάρα πάρα πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της....
υγ: mvp -φυσικα- Βαρελλας.
